1. #1
    Sweet prinses

    Reacties
    976
    22-05-2002

    Post Hayat en haar dromen (waargebeurd!!)

    Hayat kan zich die ene dag nog heel goed herinneren, die ene dag die hun leven in een klap heeft verandert. Het was op de dag dat haar vader overleed. Haar moeder zo jong als ze nog was, had het na het overlijden van haar man erg moeilijk gekregen. Haar man was waar ze op bouwde en op vertrouwde, dat was nu allemaal weg, en moest alle taken van hem overnemen. Het was niet erg makkelijk voor haar. Oh wat wilde Hayat zo graag de pijn van haar moeder wegnemen. Ze had drie kinderen, Hayat, Farida en Fikri. Omdat het in rif moeilijk was voor een vrouw om te gaan werken, besloot ze om te gaan verhuizen naar Tetouan. De moeder van Hayat was erg gesteld op de eer van familie dus was ze nogal erg streng tegenover haar kinderen en begreep de puberjaren niet van haar dochter. Zeker nu ze geen vader meer hadden, moest ze extra goed opletten, want wat zullen de mensen gaan denken? Kijk dat gezin, ze hebben geen vader meer en doen waar ze zin in hebben. Helaas, maar zo ging het nou eenmaal bij de mgharba. Dat moest yemma niet hebben natuurlijk, en zeurde altijd en overal op. Hayat mocht gelukkig wel naar school, dat had ze hard nodig, ze was nog maar 14 jaar en had de kennis hard nodig. Maar de schoolmeisjes die zaten in de puberteit en kregen natuurlijk ook aandacht van de jongens. Maar Hayat had iets speciaals, ze sprong eruit tussen al die meiden, en kreeg daarom extra veel aandacht van de jongens. Ze had prachtige bruinblonde haren en amandel groene ogen!(men zegt dat niemand perfect is maar als je onze mooie Hayat ziet dan verander je razendsnel van gedachten.). Hayat was moest er niks van hebben, ze wilde graag haar school afmaken, en wilde later een goede baan krijgen. Ze wilde niet net zoals de rest zijn, getrouwd en wel met een heel stel kinderen om haar heen. Nee Hayat wilde haar eigen toekomst bepalen, en niet vast zitten aan een man die ze amper kende en die voor haar de dienst uitmaakte. Nee voor Hayat was dat niet weggelegd, ze droomde vaak over haar toekomstige echtgenoot. Hij respecteerde haar en hadden een mooie leven voor zich. Ze zaten op een en dezelfde hoogte. Plotseling stoot haar vriendin, Lemya, haar aan. “Kijk daar heb je die ene jongen weer.” Hayat werpt een blik in de richting waar Lemya naar keek, en zag inderdaad die jongen die haar iedere dag volgde. Hij wilde iedere keer zo graag een blik werpen op de mooie amandel groene ogen die ze had. “Hij heet Hafid, Hayat”, hoor ik Lemya zeggen. Ze keek nog een keer naar hem, en vond hem er goed uitzien. Maar Hayat liet nooit merken dat ze wat in hem zag. Ze ging naar huis en ging op haar bed liggen dromen over die mooie Hafid. Met zijn mooie ree bruine ogen. Hoe zou het zijn als we elkaar spraken, als we als verliefd stelletje zouden lopen? Zucht… “Hayat!!!” Oh jee yemma roept, ik moet haar zeker weer gaan helpen, ik was net zo lekker aan het dromen. “Oh yemma, wat zie je er toch weer stralend uit vandaag,” zeg ik in mijn goeie bui. “Ja ja denk je dat ik daarmee het eten op tafel krijg? Zid yellah, schil die aardappels.” Ik werp haar een zure blik en begin aan de aardappels, met een dromerige blik denk ik weer even terug aan mijn mooie Hafid.
    “Stenna a le3ayla, bgit enkoelek shi hazja (wacht even meisje, ik wil je even wat zeggen).” In eerste instantie wilde ik doorlopen. Maar Lemya vond dat ik best even naar hem kon luisteren. “Eshnoe?” “Ehm..” hij begint ineens te stotteren, en ik kan met moeite een grote glimlach onderdrukken. “Ik ehm, ik wil je vragen hoe je heet.” “Hoe ik heet?? En waarom wil je dat dan weten?” “Ik nou ik wil dat gewoon graag weten.” “Ik heet Leila,” lieg ik snel. Maar precies op dat zelfde moment zegt mijn vriendin: “Hayat.” Hij kijkt me aan en zegt: weet je dat zeker a Hayat? Ik voel dat ik een beetje rood wordt, en zeg verlegen: “smehli, mijn naam is Hayat.” Zijn ogen klaren op en er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. “Wil je een keertje wat met mij gaan drinken?” “Nee, ik moet naar huis, ik moet naar mijn moeder.” “Wacha, een ander keertje misschien. Beslamma.” “Beslamma.” Ik liep verder naar huis en voelde me hartstikke licht, alsof ik aan het zweven was. Goed gehumeurd, kwam ik thuis. “Salam a mamma.” Ze keert haar gezicht naar me en zie de donder al op haar gezicht. Oh jee, wat is er nu weer aan de hand. “Waar ben je geweest? Kijk hoe laat het is, je weet dat je gelijk na school naar huis moet komen. Stel je voor als iemand jou ziet? Wat zullen ze zeggen.” “Smehli a yemma, ik moest nog even wat overschrijven van Lemya,” verzin ik snel. Oh jee dacht ik, ik hoop maar dat niemand me met Hafid heeft gezien. Stel je voor wat ze zullen zeggen. Dat kan ik yemma niet aandoen. Maar ik deed toch niks verkeerds? Hij vroeg me wat en ik gaf antwoord. “Ik wil dat je in het vervolg direct naar huis komt,” schreeuwt yemma verder, “anders zeg ik tegen Fikri dat je buiten de professionele slaapster uithangt, en dat zal je weten.” Nee niet Fikri, dacht ik. Hij kon soms zo kwaad worden om niks. Hij denkt sinds mijn vader dood is dat hij hier de baas is, en de dienst uitmaakt. Dat terwijl hij zelf achter de meiden aan zit en niet erg heilig is, maar dat zijn de jongens. Oh wat haatte ik hem soms. “La, la a yemma, het zal niet weer gebeuren.” “Zid yellah ga je omkleden en kom me helpen met het eten, ik ben je dienstmeid niet.” S`avonds toen ik in mijn bed lag, droomde ik weer over Hafid, en hoe die ene mooie glimlach op zijn gezicht was verschenen. Ik wilde hem graag weer zien, maar ik zou weer moeten wachten tot morgen. Ik voelde nu al dat ik zenuwachtig was. Hoe zou hij er morgen uitzien? Net zo mooi als iedere dag? Ik rook vanmiddag dat hij een beetje royaal was geweest met een flesje parfum. Ik begon te giechelen, en hoorde yemma roepen dat ik stil moest zijn. Ik viel uiteindelijk in slaap met de gedachten dat ik hem morgen weer zou zien. En droomde een hele mooie droom, dat ze al gelukkig getrouwd was met Hafid, en er was al een kleine op komst, ze waren zo gelukkig, en...
    If you can't read my silence, than how can you understand my words???!!!!

    Lees mijn verhalen:
    De liefde die me ontglipte
    http://forums.marokko.nl/showthread....=&pagenumber=1
    Hayat en haar dromen
    http://forums.marokko.nl/showthread....hreadid=192103
    Geluk bij een ongeluk
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=878652

  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    129
    25-02-2002

    heeeeeel leuk ga voor al zo door!!!

  3. #3

  4. #4
    Sweet prinses

    Reacties
    976
    22-05-2002

    dat klopt en hij is van mij

    Maakt dat iets uit???????????????????????
    If you can't read my silence, than how can you understand my words???!!!!

    Lees mijn verhalen:
    De liefde die me ontglipte
    http://forums.marokko.nl/showthread....=&pagenumber=1
    Hayat en haar dromen
    http://forums.marokko.nl/showthread....hreadid=192103
    Geluk bij een ongeluk
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=878652

  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    59
    29-05-2002

    moooooi,

    ga je vandaag nog door met schrijven of ga je een andere keer verder???

  6. #6
    Temsamane (L)

    Reacties
    249
    05-03-2002

    aaaaaaaagh wat lief ............wel verder schrijven he.....



    GreetingZz,

  7. #7
    MVC Lid

    Reacties
    686
    26-04-2002

    IS DIT AUTOBIOGRAFISCH???????????????????????????
    <A HREF='http://www.babybrabbel.nl' TARGET='_top'><IMG SRC='http://www.babybrabbel.nl/dynban/9maandenbanner/1119218400/4/255/165/165/1.png' ALT='9 maanden banner' BORDER='0'></A>
    Moge Allah ons allen leiden naar het juiste pad.

  8. #8
    Sweet prinses

    Reacties
    976
    22-05-2002

    Dit is een verhaal die een meisje aan me heeft verteld, en zij heeft aan mij gevraagd of ik dit wilde schrijven....
    If you can't read my silence, than how can you understand my words???!!!!

    Lees mijn verhalen:
    De liefde die me ontglipte
    http://forums.marokko.nl/showthread....=&pagenumber=1
    Hayat en haar dromen
    http://forums.marokko.nl/showthread....hreadid=192103
    Geluk bij een ongeluk
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=878652

  9. #9
    *Tetouania*

    Reacties
    568
    06-01-2002

    Origineel gepost door Kamilia
    dat klopt en hij is van mij

    Maakt dat iets uit???????????????????????
    ik heb niet gezegd dat het wat uitmaakte

  10. #10
    Sweet prinses

    Reacties
    976
    22-05-2002

    “Hayat, opstaan je moet naar school!!” ruw werd mijn mooie droom verstoord. Ik was half wakker, en Hafid nam gelijk bezit vn mijn gedachten, en sprong snel op. Hoe eerder ik weg was, des te eerder ik hem weer zou zien. Ik kwam beneden, en zag Fikri aan het ontbijt tafel zitten. Oh nee dacht ik, hij met zijn ochtend humeur. “Waar ren jij zo snel naartoe? Ga je naar een van je vriendje?? Laat ik het niet horen dat je met een jongen bent, anders zwaait er wat.” “Ach stik,” fluister ik zacht. “Wat zeg je daar? Ik hoorde je wel, grote mond geven hè. Ik zal je leren.” Hij kwam dreigend op me af. Alsof mijn beste vriendin Lemya een zesde zintuig had, klopte ze op de deur er riep: “Hayat ga je mee?” Snel pak ik mijn spullen en loop de deur uit. Poeh, dat scheelde niet veel zeg, wat een rotzak. Wie denkt ie wel dat hij is. Snel schud ik die gedachte aan mijn broer af en loop samen met Lemya vlug naar school, we mochten niet te laat komen.
    Tijdens de les betrap ik mezelf dat ik af en toe afwezig was met mijn gedachten, en zo ook dit keer. Ik voel ineens een por in mijn zij, en hoor de hele klas lachen. Ik schrik op en zie dat iedereen me in de klas aankijkt. Ik word een beetje rood, en stamel een zachte sorry. “Zo Hayat, jij zat ver weg, waar was je helemaal?” Ik mompelde wat vaags en ik hoopte dat ze snel verder zouden gaan. Ik zat alleen maar te wachten op dat ene moment, dat ene moment wanneer het tijd was om te gaan. Ik wilde hem zo graag zien. Tring, tring, de schoolbel. Dat was het ene teken waar ik de hele dag op wachtte, dat de school uit zou zijn. Ik pakte snel mijn spullen en haastte me naar buiten. Buiten aangekomen kijk ik naar dat ene plekje waar hij altijd stond te wachtten. Ik schrik, hij staat er niet. Teleurgesteld kijk ik rond, hij was nergens te bekennen. “Wat is dat voor een teleurgesteld gezichtje,” hoor ik achter me. Ik draai me om en zie.....Lemya daar staan. “Je had verwacht hem hier te zien hè?” ik schudde langzaam mijn hoofd, en mompel een zachte ja. “Misschien had hij wat te doen en...” “Hayat!!” ze hoorde haar naam en keek achterom.
    Ze begon gelijk te glimlachen, en haar hart sprong op, hij was toch gekomen. Oh en wat zag hij er toch weer prachtig uit. “Hayat, je was bijna weg gegaan zonder dat ik je had gezien. Ik heb me erg gehaast, ik werd opgehouden. Wil je nog wat met me gaan drinken?” “Ja nou, ehm..” ze dacht ineens aan haar moeders woorden van gisteren, en schudde van nee. Hij kreeg een teleurgestelde blik in zijn ogen, en zei snel: “misschien een andere keer.” We namen vlug afscheid, en snelde me naar huis. De daarop volgende dagen gingen ongeveer hetzelfde, het was altijd hetzelfde liedje. Ze wilde dat het zo snel mogelijk dag werd, en verlangde altijd naar dat laatste uurtje van school, zodat ze weer even snel een paar woorden kon wisselen, met degene waar ze zo stapel verliefd op was. Tot op die ene dag, de leraar was ziek, en ze mochten eerder naar huis. Ze loopt naar buiten met de gedachten dat Hafid niet zou weten dat ze eerder vrij was en dat ze hem vandaag dan niet zou zien. Die gedachte bedroefde haar. “Was je op zoek naar mij?” Ik kreeg al kriebels als ik die stem alleen al hoorde. De vlinders aan wie ik mijn buik had verhuurd, begonnen hevig rond te fladderen. Alsof ze wisten dat er wat aan de hand was, en wanneer ze onrustig moesten worden, als ze die ene stem hoorden. Ik draaide me om en zag dat hij er weer stralend uit zag, en werd beloond met een glimlach. Een glimlach die hoge ijsbergen deed smelten, en dat enkel en alleen door een glimlach. “Key deira? Lebbas?” “Alhamdolilah.” “We spreken elkaar nu al een tijdje, en wil je nog steeds niks met me drinken?” Dit was mijn kans, wat moest ik nou doen? Zo`n kans zou ik niet snel weer krijgen. Mijn hersens werken snel, om gauw tot een beslissing te komen. Ineens hoor ik mezelf: “wacha” zeggen. Alsof ik niks te zeggen had, had mijn mond al snel een besluit genomen in overleg met mijn hart. Ik werd beloond met nog een grotere glimlach, en we liepen samen weg. We praatten over van alles en nog wat, ik had het gevoel alsof ik hem mijn hele leven lang kende. We praatten als twee volwassenen, over wat ons bezig houdt en wat we willen van het leven. Ik hoor mij plotseling hem over mijn vader vertellen. Ik schrok er zelf van, ik praatte nooit over mijn vader, maar bij hem wel. Bij hem kon ik alles kwijt. Het was een heerlijke tijd, en die was zo snel omgevlogen dat ik ineens van mijn stoel sprong. “Hayat? Melk?” ik was de tijd vergeten, ik moest naar huis, anders kreeg ik weer op mijn kop. “Sorry, Hafid, maar ik moet naar huis, anders krijg ik ruzie als ik te laat kom.” “Oh oké, wacha, zal ik met je meelopen?” “Nee, nee anders word ik misschien gezien met je.” “Oké is goed, wel thuis hè, en tenhallah.” Ik neem snel afscheid en snel naar huis. Zal iemand mij gezien hebben? Ik hoop het niet, want anders is het zo rond, en komt het bij Fikri terecht.
    If you can't read my silence, than how can you understand my words???!!!!

    Lees mijn verhalen:
    De liefde die me ontglipte
    http://forums.marokko.nl/showthread....=&pagenumber=1
    Hayat en haar dromen
    http://forums.marokko.nl/showthread....hreadid=192103
    Geluk bij een ongeluk
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=878652

  11. #11
    Sweet prinses

    Reacties
    976
    22-05-2002

    Na te hebben gegeten en opgeruimd te hebben, ga ik op mijn bed liggen, en zie de mooie ogen van Hafid voor me. Wat een mooie tijd hebben we toch samengebracht. De gesprekken kwamen weer langs, alsof ik een bandje terug spoelde. En al die tijd heeft hij me niet eens aangeraakt, of maar geprobeerd. Wat een nette jongen was het toch. Ik viel al snel in de mooie dromen die ik de laatste tijd had.
    De volgende dagen waren bijna een kopie van deze mooie dag. Soms miste hij me zo erg en kwam s`avonds langs, en dan konden we elkaar urenlang aankijken. Ik stond dan in het raam en hij een beetje verborgen op straat. Het was net een romeo en juliet scene.
    We hadden mooie en ellenlange gesprekken. Zo diepgaand, dat had ik nooit verwacht. Het vertrouwen tussen hun was zo enorm gegroeid. De bezorgdheid, en de liefde die hij haar gaf, was iets moois wat ze nooit heeft gekend. Omdat haar vader te vroeg was heengegaan, de liefde die ze van hem had gemist, heeft ze dubbel en dwars gekregen van haar grote liefde Hafid. De dagen werden weken, en de weken werden maanden. En zo groeide de prille liefde tussen hen uit tot de liefde van hun leven. Op een mooie dag zat ze thuis in de keuken, ze was net thuis gekomen van een van de mooie afspraakjes die ze met Hafid, toen er werd gebeld. Het was Zakaria weer, hij was haar neef. Hij wilde dolgraag met haar trouwen, vanaf het eerste moment waarop hij zijn ogen op haar had gelegd was hij totaal verkocht aan de schoonheid van onze mooie Hayat. Ze was veel jonger dan hem, hij was minstens 15 jaar ouder dan haar. Hayat noemde hem altijd beest, zo zag hij er echt uit. Hij was een enorme jonge man, en was niet erg netjes. Dus iedere keer wanneer Hayat hem zag dan moest ze gelijk aan een beest denken, dus was dat zijn bijnaam geworden. Hij viel haar steeds lastig met huwelijksaanzoeken, die Hayat talloze keren had afgeslagen. Ze wilde hem niet. Haar gedachten waren enkel en alleen bij een persoon. En dat was Hafid, de liefde van haar leven. Hij was met wie ze alles kon delen en op wie ze kon bouwen en vertrouwen. Hij was de enige met wie ze haar leven wilde delen, en niemand kon haar van gedachten doen veranderen.
    Hayat vertelde Hafid over haar neef, Zakaria. Hij reageerde heel anders dan ze had verwacht. Hij was zo van slag. “Ik wil je met niemand delen, Hayat. De gedachte dat hij met jou het leven zal delen, dat maakt me gek.” Ik zag iets in zijn ogen dat ik nooit eerder heb gekend, noch gezien. Hij was buiten zichzelf van woedde. Hij wilde dat ze alleen van hem was. “Ik had het niet zo gepland om het zo te vragen. Hayat, wil je met me trouwen?
    Wil je mijn vrouw worden? Ik loop al een tijdje met de gedachte, maar ik wilde wachten tot je bijna klaar was met je school.” Ik wist niet wat ik hoorde. Ik kijk hem goed aan om te zien of ik het me niet misschien heb verbeeld. “Nou wat zeg je ervan, wat is je antwoord?” ik geloof het nog steeds niet. Hoe kon het nog mooier zijn dan wat ik nu hoorde? Mijn grote liefde vraagde me om de rest van onze levens te delen. Kon het nog beter? “Ja, Hafid, ja ik wil dolgraag met je trouwen.” Ze ging naar huis met een glimlach op haar gezicht, en was dolgelukkig.
    Hafid wilde zo snel mogelijk alles achter de rug hebben, dus had afgesproken met Hayat dat zijn ouders de volgende dag zouden langskomen. Ze woonden maar een paar huizen van elkaar verwijderd. Hayat had de volgende dag het huis opgeruimd, zij was de enige die wist dat ze bezoek kregen. Ze was op van de zenuwen. Ze was druk in de weer, toen ineens de deurbel ging. Haar hart sprong een eind in de lucht en keerde weer terug naar de plaats waar die hoorde te zitten. Yemma snelt naar de deur en doet open. “Salaam mou3liekoum,” hoorde ik in de gang. Yemma wist niet wat haar overkwam, maar omdat we de gastvrijheid in ons bloed hebben zitten, worden gasten met open armen ontvangen. Ik zie dat ze in de huiskamer gaan zitten, en yemma roept naar me dat ik thee moest zetten. Ik breng de thee naar binnen en zie dat ze mij een beetje bekijken. Ik werp snel een blik naar Hafid, en zie dat hij op is van de zenuwen. Ik doe alsof ik hem niet echt ken. “Ehm,” begint de vader van Hafid, we zijn hier vandaag gekomen om de hand van je dochter Hayat te vragen, voor mijn zoon Hafid.” Ik heb zijn ouders nooit echt eerder gezien, en ik gebruik dit moment om ze wat beter te bestuderen. Ze hebben een lieve uitstraling. Ik zie dat mijn moeder even van slag is, en weet niet wat ze moet zeggen. Plots hoor ik haar zeggen: “nee, mijn dochter wil niet.” “Maar heeft u het dan al aan haar gevraagd? Vraag het haar dan, dan kan ze zelf antwoord geven.” Mijn moeder weigert resoluut en zie dat het gezicht van Hafid lijkbleek wordt. Ik zie dat ze na een poosje weggaan, en ik blijf achter met mijn hart vol verdriet. Hoe kon yemma mij dat aandoen? Ze heeft me niks gevraagd, ze antwoord zomaar voor mij. Hoe kon ze mij mijn geluk misgunnen. “Yemma waarom heb je nee gezegd?”
    If you can't read my silence, than how can you understand my words???!!!!

    Lees mijn verhalen:
    De liefde die me ontglipte
    http://forums.marokko.nl/showthread....=&pagenumber=1
    Hayat en haar dromen
    http://forums.marokko.nl/showthread....hreadid=192103
    Geluk bij een ongeluk
    http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=878652

  12. #12
    MVC Lid

    Reacties
    62
    21-04-2002

    Wanneer komt het vervolg?????????????????????????????
    Je laat ons wel heel lang wachten.

    Byeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
    Love Is Like Heaven, But It Can Hurt Like Hell!!!!!

  13. #13
    MVC Lid

    Reacties
    75
    06-06-2002

    wajow kom op hey leef je nog wella? wielie die verhaal is zeker mooi man!!! jallah alsjeblieft wilje verder gaan? xxxx islamietje
    Ook al slaan ze me letterlijk en figuurlijk de grond in IK STA ALTIJD WEER OP!!allahoe akbar!!!!

  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    47
    01-05-2002

    VERVOOOOOOOOOOOOLGG!!!!

    wat een mooi verhaal ik wil vervolg niet all1 ik zie ik wij willen vervolg

    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!
    WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG WIJ WILLEN VERVOLG!!!!!!!

  15. #15
    MVC Lid

    Reacties
    12
    18-05-2002

    ik weet het antoord al...
    Yemma zei NEeeeeeeee meisje ze hebbeb geen geld hij is arm je trouw met die monster va onze eige falilie hebik met je vader afgesproken...en dat was het verhaal
    Het leven is wat je er zelf van maakt..........