en in het 'bewijs'rapport 2 regels er onder staat:Het is bewezen dat alle mutaties schadelijk zijn....
Wat is het nu?...Velen zijn verbaasd over de uitspraak dat bijna alle gemuteerde genen schadelijk zijn.
voor de rest is het wel een interessant artikeltje.
Wa alaykum salaamGeplaatst door yoesoef
Dat is het zeker broeder, maar je hebt veel mensen die zomaar dingen zeggen zonder kennis.
Er is paranoia bij jou vooral wanneer de HARUN YAHYA valt.
Ik vind schapen lollige beesten. En ze maken grappige geluiden.
Het waren mensen bij mijn weten.hebben we jou voor dier uitgemaakt? Of geld die regel voor jou niet dat je andere mensen niet zomaar mag uitschelden op een manier waarmee je laat zien dat je door wilde zwijnen bent opgevoed??
Je bedoelt te zeggen dat je meestal geen gelijk van me krijgt. Dat is iets anders dan altijd beledigd worden.Je manier van discussiëren is echt van de laagste graad, ten eerste je beledigt altijd,
Klopt. Dat doe ik niet altijd. Goeie opmerking.ten tweede je haalt er geen bronnen bij
De experimenten kloppen natuurlijk. Ze zijn ook gedocumenteerd.en ten derde je vertelt niet alles, zoals broeder Yousuf al zei, Stanley Miller's expiriment zijn niet redelijk en kloppen niet.
Dat zeg jij. Maar waarom zou een cel in een keer moeten zijn ontstaan?Je zegt dat aminozuren complex zijn, maar ze zijn nog lang niet even complex als de cel, de cel is een hele systeem die in een keer heeft moeten ontstaan.
Het kan best dat evolutietheorie bepaalde zaken niet kan verklaren. Maar dat maakt de theorie niet minder want er zijn wel zaker dingen die een theorie niet kan verklaren. Totdat iemand met een verklaring komt.Je hebt verschillende talloze dieren met hele complexe organen die niet kunnen worden uitgelegd door de evolutietheorie. Verder heb je ook planten, ecosysteem enz enz enz....
Iznogoodh
MVC Premium heel goed gezegd !!..
Zelfs de wetenschap heeft bewezen dat er een big bang was!! Het heelal breidt zich nu in het heden nog steeds uit!! En dat staat ook in de quran!!
Wat denk je van het voorbeeld van sikkelcelanemie? Een schadelijke mutatie zou je zeggen, die onder omstandigheden (malaria) evenwel best gunstig kan uitpakken.
Iznogoodh
MVC Premium iznogoodh heb je weleens het berlini mysterie gelezen??
Een levend wezen maakt talloze mutaties per cel per kern per dag.
Zowel intra-nucleair (in de kern) als cytoplamatisch (erfelijk materiaal buiten de celkern).
-
Meestal is het DNA repair mechanisme IN DE KERN in staat om deze fouten te herkennen en te elimineren. In feite komen die mutaties dus nooit tot expressie.
Mutaties die in gameten ontstaan, met name in de eicel, worden doorgegeven naar de volgende generatie. Is dat een foutje dan heb je meestal pech, tenminste als het op een autosomaal dominant gen zit, en er is geen tegenhanger (elk autosomaal gen is namelijk in duplo, van pappie en mammie) dan heb je pech.
Mutaties die tijdens het leven ontstaan en die een slechte uitwerking hebben, noemt men meestal oncogenen (daar uit ontstaat kanker). Het kan ook virus-geindiceerd zijn of door bepaalde voedingsstoffen (zoals nitrosamine, nitraat) teweeg worden gebracht.
Het is veel moeilijker om "nuttige" mutaties aan te tonen. Maar niet onmogelijk.
Het blijkt dat een nuttige mutaties die doorgegeven wordt aan de kinderen en verder, slechts 1 x op de 300 generaties zich voor doet. Dat is dus ongeveer 1x in de 6000-10000 jaar. De oogleden van de chinees en het gebit van de West-europeaan zijn dergelijke voorbeelden, evenals de rode haarkleur.
Er is ook een stofwisselingsstoornis waar bij mensen last krijgen van het eten van bepaalde bonen. Deze stofwisselingsstoornis komt vooral voor bij volkeren rond de middellandse zee als zij lectinen (zit in peulvruchten)eten. Deze stoffen kunnen heem-agglutinatie (bloedklontering) veroorzaken omdat een bepaald normaal enzym niet meer werkt bij die mensen. Deze mutatie komt bij west-Europeanen nauwelijks voor.
De big bang heeft bewezen dat alles uit het niks is ontstaan, ook de constante uitbreiding van de heelal is daar een bewijs van! Ik zal je uitleggen wat dit betekent, dat betekent dat alles uit het niets is ontstaan, met andere worden geschapen
ik weet niet of de wetenschap zegt dat alles uit het niets is ontstaan, men zal eerder over het onbekende spreken.De big bang heeft bewezen dat alles uit het niks is ontstaan, ook de constante uitbreiding van de heelal is daar een bewijs van! Ik zal je uitleggen wat dit betekent, dat betekent dat alles uit het niets is ontstaan, met andere worden geschapen
als je zegt dat de big bang wetenschappelijk bewezen is kan je net zo goed gaan zeggen dat evolutie wetenschappelijk bewezen is, van beiden weten wetenschappers weinig tot niets over het absolute begin.
Ik vind zwijnen vieze beesten. En ze maken lelijke geluiden.
[QUOTE]Het waren mensen bij mijn weten.
Nee. Dat bedoel ik niet. Dus jij wil zeggen dat de enige manier om iemand geen gelijk te geven is door hem een schaap te noemen? Of je bent een bedrieger die ontkent dat je ons schapen hebt genoemd.Je bedoelt te zeggen dat je geen gelijk krijgt. Dat is iets anders dan beledigd worden.
Kloppen met wat?? niet met wat jij zegt, dat er een complexe orgaan kan ontstaan uit zichzelf.De experimenten klopen natuurlijk. Ze zijn ook gedocumeneerd.
Niet alleen ik. Omdat een cel uit meerdere complexe onderdelen bestaat, elk met z'n eigen functie, de een kan niet zonder de andere functioneren.Dat zeg jij. Maar waarom zou een cel in een keer moeten zijn ontstaan?
Nee. Met niet verklaren bedoel ik ook echt niet verklaren.Het kan best dat evolutietheorie bepaalde zaken niet kan verklaren. Maar dat maakt de theorie niet minder want er zijn wel zaker dingen die een theorie niet kan verklaren. Totdat iemand met een verklaring komt.
Iznogoodh
Oke vertel mij nu wat jouw post heeft bijgeleverd aan de discussie?? en wat heeft het bewezen? niets
Alle mensen op aarde hebben in beginsel dezelfde genetische informatie, maar sommigen hebben spleetogen, sommigen hebben rood haar, sommigen hebben een lange neus of sommigen zijn kort, afhankelijk van de mate van variatie die mogelijk is voor deze genetische informatie.
Evolutionisten beweren, dat de variatie binnen een soort een bewijs voor hun theorie is. Maar variatie levert geen bewijs voor de evolutie, want de variaties zijn de uitkomsten van verschillende combinaties van al bestaande genetische informatie en zij voegen geen nieuwe eigenschappen aan de genetische informatie toe.
Variaties komen altijd voor binnen de grenzen van de genetische informatie. In de wetenschap van de genetica heet deze begrenzing de genenpoel. Alle eigenschappen die in de genenpoel van een soort aanwezig zijn, kunnen op verschillende manieren tot uiting komen, afhankelijk van de variatie. Bijvoorbeeld, als gevolg van de variatie kan er een soort reptiel komen die langere staarten of kortere poten heeft, voor zowel de langere taart of de kortere poten bestaat er een gen in de genenpoel van het reptiel. Maar de variaties veranderen de reptielen niet in vogels door vleugels of veren aan hen toe te voegen, of door het metabolisme te veranderen. Zulke veranderingen verlangen een toename in de genetische informatie van levende wezens, wat door variatie niet mogelijk is.
Darwin was zich niet van dit feit bewust toen hij zijn theorie formuleerde. Hij dacht dat er geen beperkingen aan de variaties waren. In een artikel dat hij in 1844 schreef, zei hij: "Dat er een grens aan de variaties bestaat die in de natuur voorkomen, wordt door de meeste auteurs aangenomen, hoewel ik niet in staat was om een enkel feit te ontdekken dat dit geloof onderschrijft".160 In "Het ontstaan der soorten" citeert hij verschillende voorbeelden van variaties als belangrijk bewijs voor zijn theorie.
Bijvoorbeeld, volgens Darwin, zorgden dierenfokkers die verschillende variaties vee met elkaar lieten paren om nieuwe variaties te vormen die meer melk gaven, er uiteindelijk voor dat zij een heel ander soort vormden. Darwins opmerking over de 'onbeperkte variatie' kan het beste gezien worden in de volgende zin uit "Het ontstaan der soorten":
"Ik zie geen probleem in een soort beer die door natuurlijke selectie steeds meer in het water komt, met grotere en grotere monden, tot er een wezen gevormd was dat zo monsterachtig als een walvis was."161
De reden waarom Darwin zo'n vergaand voorbeeld aanhaalt was het primitieve begrip van de wetenschap in die dagen. Maar sinds die tijd, in de twintigste eeuw, heeft de wetenschap het principe van de 'genetische stabiliteit' (genetische homeostasis) ontdekt, gebaseerd op de resultaten van experimenten die op levende wezens zijn uitgevoerd. Dit principe houdt in, dat alle paringspogingen die gedaan waren om nieuwe variaties te vormen onbeslist waren en dat er strikte grenzen waren tussen de verschillende soorten levende wezens. Dit hield in, dat het voor veefokkers absoluut onmogelijk was om het vee in verschillende soorten te veranderen door verschillende soorten met elkaar te laten paren, zoals Darwin veronderstelde.
Norman Macbeth die het Darwinisme ontkrachtte in zijn boek 'Darwinisme retried', zei:
"De kern van het probleem is, of levende wezen inderdaad tot het onbegrensde kunnen variëren… De soort lijkt stabiel. Wij hebben allemaal gehoord over teleurgestelde fokkers die hun werk tot een bepaald punt kunnen uitvoeren en dan zagen, dat hun planten of dieren er weer uitzagen als in het begin. Ondanks grote inspanningen gedurende twee of drie eeuwen, is het niet mogelijk om een blauwe roos of een zwarte tulp te kweken."162
De waarheid is heel anders dan deze bijgelovige interpretatie. Eén van de wetenschappers, die het gedetailleerdste onderzoek over dit onderwerp heeft gedaan, is de Israelische bionatuurkundige Lee Spetner, die bekend is door zijn boek "Not by Chance," uitgegeven in 1997. Spetner beweert, dat de immuniteit van de bacteriën door twee verschillende mechanismen veroorzaakt wordt, maar geen van de twee levert bewijst voor de evolutietheorie. Die twee mechanismen zijn:
1) De overdracht van resistente genen die als in de bacteriën aanwezig zijn.
2) Bacteriën bouwen weerstand tegen antibiotica op al resultaat van hun verlies van genetische data door mutatie.
Spetner legt het eerste mechanisme uit in een artikel dat in 2001 is uitgekomen:
Sommige micro-organismen hebben genen die weerstand bieden tegen deze antibiotica. Deze weerstand kan de vorm aannemen van het degraderen van het antibiotische molecuul of die verwerpen uit de cel… De organismen die deze genen hebben, kunnen ze overdragen aan andere bacteriën en die ook resistent maken. Hoewel de resistentiemechanismen specifiek voor een speciale antibiotica zijn, hebben de meeste pathogenetische bacteriën met succes een aantal sets genen gevormd die hen resistent maken voor een aantal antibiotica.165
Spetner gaat door met te zeggen, dat dit geen 'bewijs voor de evolutie' is.
Het verkrijgen van resistentie tegen antibiotica op deze manier… is niet het soort, dat als prototype kan dienen voor de mutaties die voor de evolutie nodig zijn. De genetische veranderingen die de theorie kunnen illustreren, moeten niet alleen informatie aan het gen van de bacterie toevoegen, het moet nieuwe informatie aan de biocosmos toevoegen. De horizontale overdracht van genen spreidt alleen genen die al bij sommige soorten bekend zijn.166
Dus kunnen we hier niet over evolutie spreken, want er wordt geen nieuwe genetische informatie geproduceerd: genetische informatie die al bestaat, wordt eenvoudig tussen bacteriën overgedragen.
Het tweede soort immuniteit, dat het resultaat van een mutatie is, is ook geen voorbeeld voor de evolutie. Spetner schrijft:
…Een micro-organisme kan soms resistent worden voor een antibioticum door een willekeurige vervanging van een enkel nucleotide. Streptomycine, dat door Selman Waksman en Albert Schatz ontdekt is en voor het eerst beschreven in 1944, is een antibioticum waar bacteriën op deze manier resistent voor kunnen worden. Maar hoewel de mutatie die zij in het proces ondergaan nuttig voor de micro-organismen is in de aanwezigheid van Streptomycine, kan het niet dienen als prototype voor het soort mutaties dat voor de Neodarwinistische theorie nodig is. Het soort mutatie dat resistentie tegen Streptomycine geeft, wordt in de ribosomen duidelijk en vermindert de moleculaire aanknoping met het antibioticum-molecuul. Deze verandering in de oppervlakte van het ribosoom van het micro-organisme weerhoudt het Streptomycine-molecuul om aan te koppelen en zijn functie als antibioticum uit te voeren. Het blijkt, dat deze degradatie een verlies van specificiteit is en daarom een verlies aan informatie. Het belangrijkste punt is, dat (de evolutie) niet bereikt kan worden door dit soort mutaties, ongeacht hoeveel het er zijn. De evolutie kan niet gebouwd worden door een optelling van mutaties die alleen de specificiteit degraderen.167
Samengevat, een mutatie op de ribosomen van de bacteriën maakt hen resistent voor Streptomycine. De reden hiervoor, is de ontleding van het ribosoom door mutatie. Dat wil zeggen: er wordt geen nieuwe genetische informatie aan de bacterie toegevoegd. Integendeel, de structuur van het ribosoom is ontleed, dat wil zeggen de bacterie is 'verminkt'. (Er is ook ontdekt, dat het ribosoom van de gemuteerde bacterie minder functioneel is dan die van een normale bacterie). Omdat deze 'verminking' voorkomt dat het antibioticum dat een ontwerp heeft dat deze in staat stelt om aan het ribosoom aan te koppelen, dit doet, wordt er resistentie tegen het antibioticum ontwikkeld.
Tenslotte, er is geen voorbeeld van een mutatie die "genetische informatie ontwikkelt".
Dezelfde situatie geldt voor de immuniteit die insekten ontwikkelen tegen DDT en dergelijke insecticiden. In de meeste gevallen bestaan de genen die immuun zijn, al. De evolutionistische bioloog Francisco Ayala geeft dit feit toe en zegt: "De genetische varianten die voor resistentie nodig zijn tegen de meeste soorten pesticiden waren blijkbaar al in iedere populatie aanwezig die aan deze door de mens gemaakte middelen werden blootgesteld."168 Sommige andere voorbeelden, verklaard door mutaties, net zoals in de mutatie van de ribosomen die hierboven genoemd zijn, zijn fenomenen die 'een afbraak van genetische informatie' veroorzaken in insekten.
In dit geval kan men niet beweren, dat het immuniteitsmechanisme in bacteriën en insekten bewijs levert voor de evolutietheorie. Dit, omdat de evolutietheorie gebaseerd is op de bewering dat levende wezens zich door mutaties ontwikkelen. Maar Spetner legde uit, dat noch de immuniteit voor antibiotica noch enig andere biologisch fenomeen zo'n voorbeeld voor mutatie aanduidt:
De mutaties die voor de macro-evolutie nodig zijn, zijn nog niet waargenomen. Geen enkele willekeurgie mutatie kan de mutaties weergeven die voor de Neodarwinistische theorie vereist zijn en die op moleculair niveau onderzocht zijn en informatie hebben toegevoegd. De vraag die ik stel is: zijn de mutaties die gezien zijn het soort die de theorie nodig heeft voor ondersteuning? Het antwoord moet "NEE", zijn.169
[/QUOTE]
Yoesoef kijk s even naar je prive mail
Oh jee, alweer een dubbel bericht
