1. #1
    bekeerd tot het ware dien

    Reacties
    605
    10-05-2002

    Een Brief Aan Mijn Famillie

    een brief aan mijn famillie

    Salaam eleykoem wr wb
    wat hier staat zo voel ik het en ik denk dat nog vele bekeerde moslims met mij het ook zo voelen lees maar......




    Ik schrijf dit voor al mijn Moslim broeders en zusters die tot de Islam zijn bekeerd (of teruggekeerd), en de moed hebben, tegen alle kansen in, om sterk te staan in hun geloof – hoe hoog de prijs ook mag zijn. Ik wil het leed bekendmaken dat ik deel met vele van mijn broeders en zusters in de Islam, die afstand hebben moeten nemen van hun familie’s, doordat zij de Islam als religie hebben gekozen.


    Een brief aan mijn familie


    Allereerst wil ik jullie zeggen: “ik hou van jullie, jullie zijn mijn familie, ik ben jullie niet vergeten”. Het breekt mijn hart, dat wanneer jullie het niet eens zijn met de levensweg die ik heb gekozen, jullie beslist hebben om me af te wijzen. Wanneer jullie het niet eens zijn met mij, respecteer dan tenminste de keuze die ik heb gemaakt. Als jullie alleen maar wisten hoe moeilijk die keuze voor mij is geweest, hoe moeilijk het is om een Moslim te zijn. In het bijzonder, een Moslim vrouw. Hebben jullie ooit geprobeerd om je in te beelden wat voor een toewijding het nodig heeft om een Moslim te zijn? Het is niet zo gemakkelijk als je zou denken. Ik wil je in mijn gedachten laten. Ik wil dat je door mijn ogen kijkt, en laten zien – al is het maar voor een moment – wat ik gevoeld heb, wat ik heb moeten doormaken en hoe het voor mij is.

    Denk een moment aan iets dat zoveel voor je betekent, iets waar je zoveel voor voelt, dat je bereid bent om te moeten doormaken dat je jouw hele familie verliest en al je vrienden zoals je ze nu hebt. Dat je vervreemd van dezelfde mensen die je al je hele leven kent. Plotseling ben jij de verschoppeling, de verloren ziel die niet genoeg verstand heeft om te weten waar je mee bezig bent, iedereen verteld je dat je jouw hele leven aan het weggooien bent. Denk erover na hoe sterk je je moet voelen over de acties die je onderneemt. Niet zomaar een actie, moet je weten, maar acties die oprechtheid en een sterk geloof nodig hebben. Acties die niet te licht genomen moeten worden. Acties met consequenties die onder andere inhouden: opoffering, verlies, vernedering, schande, en racisme om er alleen maar een paar te noemen. Ga door met aan iets te denken in jouw leven dat zo veel voor jou betekent. Zou je bereid zijn om je carrière op te offeren? Geld? Je nieuwe Auto? Je huis? Zou het gemakkelijk voor jou zijn om veel van de pleziertjes die dit leven te bieden heeft op te geven?

    Denk aan je familie. Hoe zou je omgaan met het verlies van je gehele familie om dit ‘iets’, dat zoveel voor jou betekent. Niet langer is het gewenst dat je ook maar een moment praat, uit angst dat je dit ‘iets’ zou noemen dat zoveel voor jou betekent. Je noemt het, waarom? Omdat dit het ‘iets’ is waar je jouw gehele leven op baseert en aan opdraagt. Vanzelfsprekend, wanneer praten betekent dat je moet spreken over de dingen die zoveel betekenen voor anderen, moet je je niet beledigd voelen, je moet alleen stil zijn en luisteren. Per slot van rekening, is het belangrijk voor hun. Misschien brengen ze het ‘iets’ naar voren dat ze gehoord hebben op het nieuws, dat ‘iets’ waar jij je gehele leven aan opdraagt, maar probeer niet van mening te verschillen – probeer ze evenmin te vertellen wat je weet vanuit eigenhandig onderzoek en persoonlijke ervaring – luister alleen maar, want de TV weet meer, en dat doen zij ook. Je moet je ook nog realiseren, dat omwille van dit ‘iets’ dat je hebt gekozen, Je niet langer het recht hebt om te discussiëren of commentaar te geven op welk onderwerp dan ook, over de stad, provincie of het land waar jij je gehele leven in hebt doorgebracht, wanneer je dit doet wordt je nu verteld (in plaats van gerespecteerd te worden voor het hebben van een intelligente mening) dat je uit het land verdreven zou moeten worden.

    Denk over naar de winkel gaan, alleen om wat brood te kopen. Als je in je auto stapt en door de straat rijdt begint er iemand tegen je te schelden wanneer hij jou ziet, gekleed volgens dit ‘iets’ waar je zo sterk in gelooft, waarschijnlijk denken ze dat je ze niet begrijpt – maar dat doe je wel, en maar al te goed. Raak er maar gewend aan, het zal vaker gebeuren.

    Onthoud eveneens dat je onderdrukt bent en dat er naar je gekeken wordt met medelijden en minachting, als een onderdrukte vrouw – die geen eigen mening heeft. Dit alles, ook al is dat ‘iets’ hetgeen dat je zelf gekozen hebt, waar je iedere dag naar leeft – niet onder dwang, maar omdat je gelooft dat dit het juiste is om te doen. Onthoud dit alles goed wanneer je in je auto rijdt.

    Al lopend door de winkel, voel je dat alle ogen op jou gericht zijn – plotseling hoor je gelach – je denkt bij jezelf, ze lachen toch niet om mij? Maar natuurlijk weet je wel beter, want iedere keer dat je jouw huis verlaat, zijn de mensen constant bezig om je belachelijk te maken of je uit te schelden, één van deze twee. Allemaal door dit ‘iets’ waar je van houdt. Op de broodafdeling, valt het je op dat de winkelbeveiliging je door ieder gangpad in de winkel volgt. Wanneer je in zijn richting kijkt, staart hij discreet naar de kattenbakkorrels die in de uitverkoop zijn, omdat hij zichzelf niet wil verraden. Wanneer je bij de kassier komt, klaar om af te rekenen – valt je op hoe beleefd de kassier is tegen de vrouw voor je in de rij. Wordt niet te hoopvol, daar zal niets van over zijn wanneer jij aan de beurt bent. Ze geven er echt niets om, “hoe gaat het met U vandaag?”. Ze nemen gewoon je geld en kijken je met een boze blik aan. Trek het je niet aan, je bent weer op weg naar huis. In je auto zie je je benzinemeter en raakt een beetje in paniek, hij staat op leeg, en je hebt benzine nodig, maar waag de gok niet, stop niet – wanneer je probeert te betalen voor de benzine, zelfs als je met je geld zou zwaaien, zullen ze hoogstwaarschijnlijk aannemen dat je ze zult proberen te beroven. Het is beter om rechtstreeks naar huis te gaan, thuis is troost. Tegen de tijd dat je thuis komt, hopend op verlichting, zie je een groep kinderen rondom je huis, en vraag je jezelf af wat ze van plan zijn. Nadat je bij je huis naar binnen gaat, begint er iemand op de deur te kloppen. Je doet de deur open, maar er is niemand. Je loopt naar buiten om de post te halen, en de kinderen rennen vanachter de hoek van je huis, schreeuwend: “Je hoort hier niet!”. Een tijdje later besluiten de tieners in de buurt om mee te doen met de pret door op je oprijlaan te gaan staan en je uit te schelden, terwijl jij in je eigen huis staat. En dit is slechts het begin van de dagen in jouw leven, maar wacht, er is nog zo veel meer..
    Stop nu en denk goed na. Is er iets waar jij zoveel van houdt?

    Nu zal je vragen, “is dat het waard?”. Ik zal je zonder enige aarzeling vertellen, Ja dat is het! Dat alles en meer. Omdat dit ‘iets’, Islam, mijn manier van leven is, mijn liefde, mijn vreedzaamheid, en mijn hoop. Je zal denken, “dat klinkt niet erg vredig, om getreiterd te worden enzovoort”. Maar dat is het wel. Niet het getreiter en dat alles natuurlijk, maar het doel dat erachter zit. De redenen dat ik me kleed zoals ik me kleed, en ik leef op de manier die ik heb gekozen. En ik wil nog een keer zeggen, je hoeft geen moment te denken dat ik dit licht opvat. Ik geloof en weet dat deze manier van leven de juiste en goede is.

    Als je niet blij voor me kunt zijn, wees dan tenminste tevreden met de wetenschap dat je iemand hebt grootgebracht die sterk staat voor waarin ze gelooft. Niet zomaar een meeloper, niet zomaar één van de massa, niet iemand die bij het minste geringste van mening veranderd. Als je me niet kunt steunen in mijn beslissing, wees dan bevredigd om me te respecteren voor mijn overtuigingen, morele principes en waarden. Niet een immoreel, vulgair en oneerbaar leven. Weet dat waar ik in geloof, Islam, niet iets is waar ik in geloof omdat het populair is om te doen, of omdat het de manier is om vrienden te krijgen en invloedrijke personen te ontmoeten. Realiseer dat dit geen fase is waar ik doorheen moet en dat ik geen extremistische fanaticus ben. Ik doe grote inspanningen om de beste Moslim te worden die ik kan zijn. Dat is iets wat niet gemakkelijk is, maar ik geloof dat het me naar het Paradijs zal leiden wanneer ik me hard genoeg inspan, en sta volhardend in het geloof dat: “Er is niets waardig om aanbeden te worden behalve God alleen, en geen ander met hem te verbinden".

    Waar was het dat ik geleerd heb dat ik me moest inspannen om de beste te zijn die ik kon zijn, en mijn uiterste best moest doen om volhardend te zijn in de dingen waarin ik geloofde als juist en eerlijk? He, waren jullie dat niet? Hebben jullie me dat niet geleerd?
    "Allah de Verhevene kijkt niet naar jullie lichamen.
    En hij kijkt niet naar jullie uiterlijk, maar Hij kijkt naar jullie harten."


  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    9.488
    05-09-2001

    mashallah... mashallah... subhanallah!!!
    PRECIES WAT IK VOEL!!!!!!!!

  3. #3
    MVC Lid

    Reacties
    1.511
    03-11-2002

    Origineel gepost door amitaf84
    Shafia, ja ik zou niet weten wat ik hierop moet zeggen, ik heb er gewoonweg geen woorden voor!!!
    me neither!!!

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    15
    15-03-2003

    SoubhaanAlla ou MashaAllah
    Remember ALLAH is watching you

  5. #5
    bekeerd tot het ware dien

    Reacties
    605
    10-05-2002

    Salaam eleykoem wr wb

    dit komt allemaal door de kracht die ik Alhemdoelilah van Allah swt heb mogen krijgen
    "Allah de Verhevene kijkt niet naar jullie lichamen.
    En hij kijkt niet naar jullie uiterlijk, maar Hij kijkt naar jullie harten."


  6. #6
    MVC Premium

    Reacties
    648
    06-02-2003

    MVC Premium MVC Premium
    salam oeilkoem
    de meeste zullen zich hier in herkenen goed geschreven

  7. #7
    Allahoema Aghfirlana

    Reacties
    387
    06-05-2002

    salamoe alaikoem wa rahmatulahi wa barakatuhu ogti Shafia

    MASHA ALLAH

    Moge allah swt ons sabr geven, moge allah swt ons standvastig maken in ons geloof, vergeef ons voor onze zonden en leidt ons naar het Eeuwige Paradijs
    :::: De Heilige Qur'aan :: Vind hier jou favoriete recitator

    [img]http://www.******************/ella85/hpbimg/pinkglitterrose.gif[/img][img]http://www.******************/ella85/hpbimg/pinkglitterrose.gif[/img]

  8. #8
    Baby insh'Allah....

    Reacties
    5.948
    04-12-2002

    MVC Premium MVC Premium
    shafia, Mash'Allah!!!!
    Je hebt tranen in mijn ogen gebracht
    Allahu Akbar!

  9. #9
    Verbannen

    Reacties
    3.097
    19-01-2003

    Citaat Geplaatst door shafia
    een brief aan mijn famillie

    Salaam eleykoem wr wb
    wat hier staat zo voel ik het en ik denk dat nog vele bekeerde moslims met mij het ook zo voelen lees maar......




    Ik schrijf dit voor al mijn Moslim broeders en zusters die tot de Islam zijn bekeerd (of teruggekeerd), en de moed hebben, tegen alle kansen in, om sterk te staan in hun geloof – hoe hoog de prijs ook mag zijn. Ik wil het leed bekendmaken dat ik deel met vele van mijn broeders en zusters in de Islam, die afstand hebben moeten nemen van hun familie’s, doordat zij de Islam als religie hebben gekozen.


    Een brief aan mijn familie


    Allereerst wil ik jullie zeggen: “ik hou van jullie, jullie zijn mijn familie, ik ben jullie niet vergeten”. Het breekt mijn hart, dat wanneer jullie het niet eens zijn met de levensweg die ik heb gekozen, jullie beslist hebben om me af te wijzen. Wanneer jullie het niet eens zijn met mij, respecteer dan tenminste de keuze die ik heb gemaakt. Als jullie alleen maar wisten hoe moeilijk die keuze voor mij is geweest, hoe moeilijk het is om een Moslim te zijn. In het bijzonder, een Moslim vrouw. Hebben jullie ooit geprobeerd om je in te beelden wat voor een toewijding het nodig heeft om een Moslim te zijn? Het is niet zo gemakkelijk als je zou denken. Ik wil je in mijn gedachten laten. Ik wil dat je door mijn ogen kijkt, en laten zien – al is het maar voor een moment – wat ik gevoeld heb, wat ik heb moeten doormaken en hoe het voor mij is.

    Denk een moment aan iets dat zoveel voor je betekent, iets waar je zoveel voor voelt, dat je bereid bent om te moeten doormaken dat je jouw hele familie verliest en al je vrienden zoals je ze nu hebt. Dat je vervreemd van dezelfde mensen die je al je hele leven kent. Plotseling ben jij de verschoppeling, de verloren ziel die niet genoeg verstand heeft om te weten waar je mee bezig bent, iedereen verteld je dat je jouw hele leven aan het weggooien bent. Denk erover na hoe sterk je je moet voelen over de acties die je onderneemt. Niet zomaar een actie, moet je weten, maar acties die oprechtheid en een sterk geloof nodig hebben. Acties die niet te licht genomen moeten worden. Acties met consequenties die onder andere inhouden: opoffering, verlies, vernedering, schande, en racisme om er alleen maar een paar te noemen. Ga door met aan iets te denken in jouw leven dat zo veel voor jou betekent. Zou je bereid zijn om je carrière op te offeren? Geld? Je nieuwe Auto? Je huis? Zou het gemakkelijk voor jou zijn om veel van de pleziertjes die dit leven te bieden heeft op te geven?

    Denk aan je familie. Hoe zou je omgaan met het verlies van je gehele familie om dit ‘iets’, dat zoveel voor jou betekent. Niet langer is het gewenst dat je ook maar een moment praat, uit angst dat je dit ‘iets’ zou noemen dat zoveel voor jou betekent. Je noemt het, waarom? Omdat dit het ‘iets’ is waar je jouw gehele leven op baseert en aan opdraagt. Vanzelfsprekend, wanneer praten betekent dat je moet spreken over de dingen die zoveel betekenen voor anderen, moet je je niet beledigd voelen, je moet alleen stil zijn en luisteren. Per slot van rekening, is het belangrijk voor hun. Misschien brengen ze het ‘iets’ naar voren dat ze gehoord hebben op het nieuws, dat ‘iets’ waar jij je gehele leven aan opdraagt, maar probeer niet van mening te verschillen – probeer ze evenmin te vertellen wat je weet vanuit eigenhandig onderzoek en persoonlijke ervaring – luister alleen maar, want de TV weet meer, en dat doen zij ook. Je moet je ook nog realiseren, dat omwille van dit ‘iets’ dat je hebt gekozen, Je niet langer het recht hebt om te discussiëren of commentaar te geven op welk onderwerp dan ook, over de stad, provincie of het land waar jij je gehele leven in hebt doorgebracht, wanneer je dit doet wordt je nu verteld (in plaats van gerespecteerd te worden voor het hebben van een intelligente mening) dat je uit het land verdreven zou moeten worden.

    Denk over naar de winkel gaan, alleen om wat brood te kopen. Als je in je auto stapt en door de straat rijdt begint er iemand tegen je te schelden wanneer hij jou ziet, gekleed volgens dit ‘iets’ waar je zo sterk in gelooft, waarschijnlijk denken ze dat je ze niet begrijpt – maar dat doe je wel, en maar al te goed. Raak er maar gewend aan, het zal vaker gebeuren.

    Onthoud eveneens dat je onderdrukt bent en dat er naar je gekeken wordt met medelijden en minachting, als een onderdrukte vrouw – die geen eigen mening heeft. Dit alles, ook al is dat ‘iets’ hetgeen dat je zelf gekozen hebt, waar je iedere dag naar leeft – niet onder dwang, maar omdat je gelooft dat dit het juiste is om te doen. Onthoud dit alles goed wanneer je in je auto rijdt.

    Al lopend door de winkel, voel je dat alle ogen op jou gericht zijn – plotseling hoor je gelach – je denkt bij jezelf, ze lachen toch niet om mij? Maar natuurlijk weet je wel beter, want iedere keer dat je jouw huis verlaat, zijn de mensen constant bezig om je belachelijk te maken of je uit te schelden, één van deze twee. Allemaal door dit ‘iets’ waar je van houdt. Op de broodafdeling, valt het je op dat de winkelbeveiliging je door ieder gangpad in de winkel volgt. Wanneer je in zijn richting kijkt, staart hij discreet naar de kattenbakkorrels die in de uitverkoop zijn, omdat hij zichzelf niet wil verraden. Wanneer je bij de kassier komt, klaar om af te rekenen – valt je op hoe beleefd de kassier is tegen de vrouw voor je in de rij. Wordt niet te hoopvol, daar zal niets van over zijn wanneer jij aan de beurt bent. Ze geven er echt niets om, “hoe gaat het met U vandaag?”. Ze nemen gewoon je geld en kijken je met een boze blik aan. Trek het je niet aan, je bent weer op weg naar huis. In je auto zie je je benzinemeter en raakt een beetje in paniek, hij staat op leeg, en je hebt benzine nodig, maar waag de gok niet, stop niet – wanneer je probeert te betalen voor de benzine, zelfs als je met je geld zou zwaaien, zullen ze hoogstwaarschijnlijk aannemen dat je ze zult proberen te beroven. Het is beter om rechtstreeks naar huis te gaan, thuis is troost. Tegen de tijd dat je thuis komt, hopend op verlichting, zie je een groep kinderen rondom je huis, en vraag je jezelf af wat ze van plan zijn. Nadat je bij je huis naar binnen gaat, begint er iemand op de deur te kloppen. Je doet de deur open, maar er is niemand. Je loopt naar buiten om de post te halen, en de kinderen rennen vanachter de hoek van je huis, schreeuwend: “Je hoort hier niet!”. Een tijdje later besluiten de tieners in de buurt om mee te doen met de pret door op je oprijlaan te gaan staan en je uit te schelden, terwijl jij in je eigen huis staat. En dit is slechts het begin van de dagen in jouw leven, maar wacht, er is nog zo veel meer..
    Stop nu en denk goed na. Is er iets waar jij zoveel van houdt?

    Nu zal je vragen, “is dat het waard?”. Ik zal je zonder enige aarzeling vertellen, Ja dat is het! Dat alles en meer. Omdat dit ‘iets’, Islam, mijn manier van leven is, mijn liefde, mijn vreedzaamheid, en mijn hoop. Je zal denken, “dat klinkt niet erg vredig, om getreiterd te worden enzovoort”. Maar dat is het wel. Niet het getreiter en dat alles natuurlijk, maar het doel dat erachter zit. De redenen dat ik me kleed zoals ik me kleed, en ik leef op de manier die ik heb gekozen. En ik wil nog een keer zeggen, je hoeft geen moment te denken dat ik dit licht opvat. Ik geloof en weet dat deze manier van leven de juiste en goede is.

    Als je niet blij voor me kunt zijn, wees dan tenminste tevreden met de wetenschap dat je iemand hebt grootgebracht die sterk staat voor waarin ze gelooft. Niet zomaar een meeloper, niet zomaar één van de massa, niet iemand die bij het minste geringste van mening veranderd. Als je me niet kunt steunen in mijn beslissing, wees dan bevredigd om me te respecteren voor mijn overtuigingen, morele principes en waarden. Niet een immoreel, vulgair en oneerbaar leven. Weet dat waar ik in geloof, Islam, niet iets is waar ik in geloof omdat het populair is om te doen, of omdat het de manier is om vrienden te krijgen en invloedrijke personen te ontmoeten. Realiseer dat dit geen fase is waar ik doorheen moet en dat ik geen extremistische fanaticus ben. Ik doe grote inspanningen om de beste Moslim te worden die ik kan zijn. Dat is iets wat niet gemakkelijk is, maar ik geloof dat het me naar het Paradijs zal leiden wanneer ik me hard genoeg inspan, en sta volhardend in het geloof dat: “Er is niets waardig om aanbeden te worden behalve God alleen, en geen ander met hem te verbinden".

    Waar was het dat ik geleerd heb dat ik me moest inspannen om de beste te zijn die ik kon zijn, en mijn uiterste best moest doen om volhardend te zijn in de dingen waarin ik geloofde als juist en eerlijk? He, waren jullie dat niet? Hebben jullie me dat niet geleerd?


  10. #10
    *Married*

    Reacties
    1.137
    18-06-2003

    MVC Premium MVC Premium
    Macha Allah ougtie, wallah je hebt mijn gevoel ook exact omschreven, het doet mij goed om te weten dat ik er niet alleen voor sta...
    Jammer genoeg maken wij dit mee, maar weet dat Allah swt alleen maar meer van ons houdt. als wij voor de waarheid blijven vechten..
    Allah ie zjaziek ougtie, je hebt zeker goed gedaan met het plaatsen van dit stukje.
    assalaam ou alaikoum warahmatullah
    FesRose
    Met pijn in mijn hart heb ik afscheid van je moeten nemen, ya Makkah...

  11. #11
    Machaa Allah

    Reacties
    1.142
    24-08-2004

    Citaat Geplaatst door shafia
    een brief aan mijn famillie

    Salaam eleykoem wr wb
    wat hier staat zo voel ik het en ik denk dat nog vele bekeerde moslims met mij het ook zo voelen lees maar......




    Ik schrijf dit voor al mijn Moslim broeders en zusters die tot de Islam zijn bekeerd (of teruggekeerd), en de moed hebben, tegen alle kansen in, om sterk te staan in hun geloof – hoe hoog de prijs ook mag zijn. Ik wil het leed bekendmaken dat ik deel met vele van mijn broeders en zusters in de Islam, die afstand hebben moeten nemen van hun familie’s, doordat zij de Islam als religie hebben gekozen.


    Een brief aan mijn familie


    Allereerst wil ik jullie zeggen: “ik hou van jullie, jullie zijn mijn familie, ik ben jullie niet vergeten”. Het breekt mijn hart, dat wanneer jullie het niet eens zijn met de levensweg die ik heb gekozen, jullie beslist hebben om me af te wijzen. Wanneer jullie het niet eens zijn met mij, respecteer dan tenminste de keuze die ik heb gemaakt. Als jullie alleen maar wisten hoe moeilijk die keuze voor mij is geweest, hoe moeilijk het is om een Moslim te zijn. In het bijzonder, een Moslim vrouw. Hebben jullie ooit geprobeerd om je in te beelden wat voor een toewijding het nodig heeft om een Moslim te zijn? Het is niet zo gemakkelijk als je zou denken. Ik wil je in mijn gedachten laten. Ik wil dat je door mijn ogen kijkt, en laten zien – al is het maar voor een moment – wat ik gevoeld heb, wat ik heb moeten doormaken en hoe het voor mij is.

    Denk een moment aan iets dat zoveel voor je betekent, iets waar je zoveel voor voelt, dat je bereid bent om te moeten doormaken dat je jouw hele familie verliest en al je vrienden zoals je ze nu hebt. Dat je vervreemd van dezelfde mensen die je al je hele leven kent. Plotseling ben jij de verschoppeling, de verloren ziel die niet genoeg verstand heeft om te weten waar je mee bezig bent, iedereen verteld je dat je jouw hele leven aan het weggooien bent. Denk erover na hoe sterk je je moet voelen over de acties die je onderneemt. Niet zomaar een actie, moet je weten, maar acties die oprechtheid en een sterk geloof nodig hebben. Acties die niet te licht genomen moeten worden. Acties met consequenties die onder andere inhouden: opoffering, verlies, vernedering, schande, en racisme om er alleen maar een paar te noemen. Ga door met aan iets te denken in jouw leven dat zo veel voor jou betekent. Zou je bereid zijn om je carrière op te offeren? Geld? Je nieuwe Auto? Je huis? Zou het gemakkelijk voor jou zijn om veel van de pleziertjes die dit leven te bieden heeft op te geven?

    Denk aan je familie. Hoe zou je omgaan met het verlies van je gehele familie om dit ‘iets’, dat zoveel voor jou betekent. Niet langer is het gewenst dat je ook maar een moment praat, uit angst dat je dit ‘iets’ zou noemen dat zoveel voor jou betekent. Je noemt het, waarom? Omdat dit het ‘iets’ is waar je jouw gehele leven op baseert en aan opdraagt. Vanzelfsprekend, wanneer praten betekent dat je moet spreken over de dingen die zoveel betekenen voor anderen, moet je je niet beledigd voelen, je moet alleen stil zijn en luisteren. Per slot van rekening, is het belangrijk voor hun. Misschien brengen ze het ‘iets’ naar voren dat ze gehoord hebben op het nieuws, dat ‘iets’ waar jij je gehele leven aan opdraagt, maar probeer niet van mening te verschillen – probeer ze evenmin te vertellen wat je weet vanuit eigenhandig onderzoek en persoonlijke ervaring – luister alleen maar, want de TV weet meer, en dat doen zij ook. Je moet je ook nog realiseren, dat omwille van dit ‘iets’ dat je hebt gekozen, Je niet langer het recht hebt om te discussiëren of commentaar te geven op welk onderwerp dan ook, over de stad, provincie of het land waar jij je gehele leven in hebt doorgebracht, wanneer je dit doet wordt je nu verteld (in plaats van gerespecteerd te worden voor het hebben van een intelligente mening) dat je uit het land verdreven zou moeten worden.

    Denk over naar de winkel gaan, alleen om wat brood te kopen. Als je in je auto stapt en door de straat rijdt begint er iemand tegen je te schelden wanneer hij jou ziet, gekleed volgens dit ‘iets’ waar je zo sterk in gelooft, waarschijnlijk denken ze dat je ze niet begrijpt – maar dat doe je wel, en maar al te goed. Raak er maar gewend aan, het zal vaker gebeuren.

    Onthoud eveneens dat je onderdrukt bent en dat er naar je gekeken wordt met medelijden en minachting, als een onderdrukte vrouw – die geen eigen mening heeft. Dit alles, ook al is dat ‘iets’ hetgeen dat je zelf gekozen hebt, waar je iedere dag naar leeft – niet onder dwang, maar omdat je gelooft dat dit het juiste is om te doen. Onthoud dit alles goed wanneer je in je auto rijdt.

    Al lopend door de winkel, voel je dat alle ogen op jou gericht zijn – plotseling hoor je gelach – je denkt bij jezelf, ze lachen toch niet om mij? Maar natuurlijk weet je wel beter, want iedere keer dat je jouw huis verlaat, zijn de mensen constant bezig om je belachelijk te maken of je uit te schelden, één van deze twee. Allemaal door dit ‘iets’ waar je van houdt. Op de broodafdeling, valt het je op dat de winkelbeveiliging je door ieder gangpad in de winkel volgt. Wanneer je in zijn richting kijkt, staart hij discreet naar de kattenbakkorrels die in de uitverkoop zijn, omdat hij zichzelf niet wil verraden. Wanneer je bij de kassier komt, klaar om af te rekenen – valt je op hoe beleefd de kassier is tegen de vrouw voor je in de rij. Wordt niet te hoopvol, daar zal niets van over zijn wanneer jij aan de beurt bent. Ze geven er echt niets om, “hoe gaat het met U vandaag?”. Ze nemen gewoon je geld en kijken je met een boze blik aan. Trek het je niet aan, je bent weer op weg naar huis. In je auto zie je je benzinemeter en raakt een beetje in paniek, hij staat op leeg, en je hebt benzine nodig, maar waag de gok niet, stop niet – wanneer je probeert te betalen voor de benzine, zelfs als je met je geld zou zwaaien, zullen ze hoogstwaarschijnlijk aannemen dat je ze zult proberen te beroven. Het is beter om rechtstreeks naar huis te gaan, thuis is troost. Tegen de tijd dat je thuis komt, hopend op verlichting, zie je een groep kinderen rondom je huis, en vraag je jezelf af wat ze van plan zijn. Nadat je bij je huis naar binnen gaat, begint er iemand op de deur te kloppen. Je doet de deur open, maar er is niemand. Je loopt naar buiten om de post te halen, en de kinderen rennen vanachter de hoek van je huis, schreeuwend: “Je hoort hier niet!”. Een tijdje later besluiten de tieners in de buurt om mee te doen met de pret door op je oprijlaan te gaan staan en je uit te schelden, terwijl jij in je eigen huis staat. En dit is slechts het begin van de dagen in jouw leven, maar wacht, er is nog zo veel meer..
    Stop nu en denk goed na. Is er iets waar jij zoveel van houdt?

    Nu zal je vragen, “is dat het waard?”. Ik zal je zonder enige aarzeling vertellen, Ja dat is het! Dat alles en meer. Omdat dit ‘iets’, Islam, mijn manier van leven is, mijn liefde, mijn vreedzaamheid, en mijn hoop. Je zal denken, “dat klinkt niet erg vredig, om getreiterd te worden enzovoort”. Maar dat is het wel. Niet het getreiter en dat alles natuurlijk, maar het doel dat erachter zit. De redenen dat ik me kleed zoals ik me kleed, en ik leef op de manier die ik heb gekozen. En ik wil nog een keer zeggen, je hoeft geen moment te denken dat ik dit licht opvat. Ik geloof en weet dat deze manier van leven de juiste en goede is.

    Als je niet blij voor me kunt zijn, wees dan tenminste tevreden met de wetenschap dat je iemand hebt grootgebracht die sterk staat voor waarin ze gelooft. Niet zomaar een meeloper, niet zomaar één van de massa, niet iemand die bij het minste geringste van mening veranderd. Als je me niet kunt steunen in mijn beslissing, wees dan bevredigd om me te respecteren voor mijn overtuigingen, morele principes en waarden. Niet een immoreel, vulgair en oneerbaar leven. Weet dat waar ik in geloof, Islam, niet iets is waar ik in geloof omdat het populair is om te doen, of omdat het de manier is om vrienden te krijgen en invloedrijke personen te ontmoeten. Realiseer dat dit geen fase is waar ik doorheen moet en dat ik geen extremistische fanaticus ben. Ik doe grote inspanningen om de beste Moslim te worden die ik kan zijn. Dat is iets wat niet gemakkelijk is, maar ik geloof dat het me naar het Paradijs zal leiden wanneer ik me hard genoeg inspan, en sta volhardend in het geloof dat: “Er is niets waardig om aanbeden te worden behalve God alleen, en geen ander met hem te verbinden".

    Waar was het dat ik geleerd heb dat ik me moest inspannen om de beste te zijn die ik kon zijn, en mijn uiterste best moest doen om volhardend te zijn in de dingen waarin ik geloofde als juist en eerlijk? He, waren jullie dat niet? Hebben jullie me dat niet geleerd?
    SOUBHANALLAH ik heb geen andere woorden!!!!
    Echt Moge Allah swt u blijven leiden inshaallah, mijn doea's zijn voor alle oprechte moslims zodat we samen het Paradijs zullen binnentreden inshaAllah...
    Asalaamoe3alaikoem broeder in Islam

    http://www.sirat-almostaqim.com/

    salamo Alaikoum warahmato Allahi wabarakatoho lief broeders en zusters marhabane bikom bij nieuw site


  12. #12
    3 beruchte djoedjoes

    Reacties
    11.231
    29-03-2004

    MVC Premium MVC Premium
    mOOIE VERHAAL WOELLAHIE, MOGE ALLAH ONS LEIDEN EN VERGEVEN INSHA ALLAH
    Djoewairiyyah mijn mooie prinsesje:20-08-2007
    Djumanah mijn terroristje: 03-02-2009
    Djunayd mijn welpje: 17-07-2010
    Mohammed Nadhir: 02-02-2014
    mijn allermooiste schatjes