1. #121
    MVC Lid

    Reacties
    3.474
    01-06-2018

    Citaat Geplaatst door iesiej Bekijk reactie
    Geeft niet school gaat altijd voor!! Heel veel succes

    @Miss_gezellig ; HAHAHA Soo als je eens wist hoe ik vaak ik kom kijken is niet normaal meer
    Ik heb precies hetzelfde! Ochtend middag avond

  2. #122
    ♥ Al Walideen ♥

    Reacties
    26.692
    08-11-2005

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door Miss_gezellig Bekijk reactie
    Ik heb precies hetzelfde! Ochtend middag avond
    HAHAHAH dit is niet meer goed geef ons leesvoer

    Marmita 15♥ Poppetjee inouu

    If uu wanna be strong ; Learn to fight alone♥

    ❦Yemma♥ Shem tament an our inou❦


  3. #123
    MVC Lid

    Reacties
    3.474
    01-06-2018

    Citaat Geplaatst door iesiej Bekijk reactie
    HAHAHAH dit is niet meer goed geef ons leesvoer
    Ze zal vast helemaal stuk gaan om ons

  4. #124
    ♥ Al Walideen ♥

    Reacties
    26.692
    08-11-2005

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door Miss_gezellig Bekijk reactie
    Ze zal vast helemaal stuk gaan om ons
    HAHAHA jaa dat denk ik ook maar we moeten haar motiveren hoe gek we ook zullen overkomen

    Marmita 15♥ Poppetjee inouu

    If uu wanna be strong ; Learn to fight alone♥

    ❦Yemma♥ Shem tament an our inou❦


  5. #125
    MVC Lid

    Reacties
    3.474
    01-06-2018

    Citaat Geplaatst door iesiej Bekijk reactie
    HAHAHA jaa dat denk ik ook maar we moeten haar motiveren hoe gek we ook zullen overkomen
    Hahaha dat is wel zo! Ik vraag me wel af of ze zelf een Spaanse is? Ik ga dat vanavond Inchallah aan haar vragen

  6. #126
    ♥ Al Walideen ♥

    Reacties
    26.692
    08-11-2005

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door Miss_gezellig Bekijk reactie
    Hahaha dat is wel zo! Ik vraag me wel af of ze zelf een Spaanse is? Ik ga dat vanavond Inchallah aan haar vragen
    Subhan'Allaah ik zat daar ook aan te denken haha aangezien ze goed de plaatsen en winkels etc weet dus wie weet

    In sha Allaah

    Marmita 15♥ Poppetjee inouu

    If uu wanna be strong ; Learn to fight alone♥

    ❦Yemma♥ Shem tament an our inou❦


  7. #127
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    Hallo dames

    Ik heb zo gelachen om jullie reacties! Hahahaha!!
    Neen lieverdjes ik ben 100 procent Marokkaans, ik wilde eens een andere vibe gaan inbrengen hierzo. We zijn de Mo's en Jamal's even zat. Je weet wel die M.nl verhalen van 2006 we gaan even de diversiteit gaan opzoeken
    Ik ga alvast verder met het verhaal
    Btw mijn naam is gewoon afgeleid van het verhaal...

    Groetjes!
    Alina

  8. #128
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    Ik viel in de zetel en zag in Manuel zijn ogen dat het hem pijn deed wat hij zag. Hij excuseerde zich en liep naar buiten. Juliane verloofd? Dit kon niet waar zijn. Hij vertelde het me niet. Hoe kan hij mij dat verzwijgen? Ik zag dat Allison binnen kwam gelopen en ze zag me op de zetel zitten voor me uit staren.

    “Alsjeblieft zeg niet dat jullie alweer woordwisseling gehad hebben” zei ze triestig.
    Ik keek haar verdoofd aan. Ik wist niet wat ik Allison moest zeggen. Er liep een rilling over mijn rug heen.
    “Lina? Je rilt wat is er?” zei ze zacht.
    “Is Juliane verloofd?” vroeg ik haar uiteindelijk

    Ze keek me verward aan.

    “Hoezo verloofd? Jullie hadden gekust?” zei ze vragend.
    “Dat is het nou, Manuel zei me net dat hij verloofd is.” Zei ik
    “Heeft die vieze hond je gebruikt?” zei ze woedend.

    Ze wilde opstaan om naar hem toe te lopen maar hield haar op tijd tegen.
    “Allison, neen alsjeblieft. Ik wil hem er zelf mee confronteren. Alsjeblieft..”Zei ik smekend.

    Ze knikte en keek me triestig aan. Ze gaf me een knuffel en een kus.

    “Ik ben bij je, ok? Zei ze zacht

    Ik knikte en ze veegde mijn gezicht schoon.

    “Adem diep in en uit. Laat je dag niet verpest worden door een bedrieger. Okay?” zei ze

    Ik knikte maar ik wist wel dat die woorden mij nergens hielpen. Ik moest met hem spreken. We liepen de bureau van Manuel uit. Diego kwam naar me toe en gaf me een kus op de wang. We spraken wat maar ik was helemaal niet met mijn gedachten erbij. Ik probeerde telkens er niet aan te denken. Elisa en Jonas kwamen bij ons staan en er werd gelachen en gepraat. Maar ik was helemaal niet aanwezig met mijn verstand bij hun. Het lukte me niet. We gingen eten en ik zag dat Juliane bleef aansluiten bij zijn vader. Soms wierp hij een blik naar mij maar ik keek recht voor me uit. Ik wilde hem niet aankijken. Toen de avond begon te naderen werd er aangekondigd wie het geslacht wilde weten om naar de grote tuin te gaan. Natuurlijk stonden we allemaal op. En liepen we richting de tuin. Manuel en Sanae keken elkaar verliefd aan. Miguelle stond tussen hun in en we telden allemaal tot 10. Opeens schoot er een vuurwerk de lucht in en gaf het een mooie roze kleur. Manuel sprong als een gek en kuste zijn vrouw innig op haar mond. Miguelle was aan het roepen dat hij een zusje kreeg. Hij liep naar me toe en ik gaf hem een dikke knuffel door mijn tranen heen. Ik was zo blij voor hem. Hij verdiende alle het geluk mijn kleine schat.
    “Ik krijg een zusje Tante Lili!!!” Zei hij blij
    “ Ik ben blij voor je lieverd!!” Riep ik.
    Allison en ik liepen naar Sanae en gaven haar een knuffel.
    “Dank jullie wel mijn allerliefste schoonzusjes, wat ben ik zonder jullie” zei ze
    “Met alle plezier, alhoewel dat Allison wel alle krediet verdiend” zei ik beschaamd.
    “Dat onze kleine schat 2 prachtige tantes krijgt is voor mij al meer dan genoeg” zei ze met een glimlach.
    Ik gaf haar nogmaals een knuffel en feliciteerde haar. Ik draaide me om en liep naar Manuel. Hij zat te praten met iemand tot hij me zag, hij excuseerde zich en ik liep naar hem toe en gaf hem zonder woorden een knuffel.

    “Van harte gefeliciteerd met je dochtertje” zei ik hem met een glimlach.
    “Dank je Tante Lili” zei hij spottend.
    “Nou eigenlijk kan je haar nu controleren en ben ik er bijna van af” zei ik hem met een zucht
    “Van mij geraak je niet snel van af” en knipoogde naar me.
    Hij knuffelde me opnieuw en zei me dat hij van me hield. Ik beantwoorde die knuffel en zei dat het wederzijds was.
    “Groepsknuffel!” riep opeens Allison.

    Opeens kwamen Diego, Elisa en Jonas rond om ons heen. Ik werd zo geplet dat ik geen lucht meer kreeg. Maar ik vond het een heerlijke knuffel. Alle mensen rond om je heen die het goed met je bedoelen en van je hielden. Dit was wat ik zocht. Mijn ogen vielen opeens op onze oma. Ze stond in de verte toe te kijken waarbij haar ogen op mij gevestigd waren. Ze knikte en draaide zich om en liep weg. Wat had zij tegen mij vroeg ik me af. Ze was zo koud of is dat haar manier van toenadering. Opeens moest ik denken aan Allison hoe ze op het begin ook was tegen mij en uiteindelijk haarzelf werd. Misschien had ze tijd nodig. Sanae nam mijn hand vast en trok me naar zich toe. Ik keek haar vragend aan.
    “Wat heb jij met Manuel gedaan?” zei ze
    “Even wakker geschud” loog ik
    “Hij is helemaal zichzelf” en ze keek hem na
    “Ik gun jullie al het geluk en onze ruzie moet niet ten koste van jullie worden, dus hebben we de strijdbijl begraven” zei ik haar gerust

    Ze knikte en bedankte me dat ik het op die manier bekeek.

    “Nou eigenlijk wilden Manuel en ik jou iets vragen” zei ze zenuwachtig.

    Ik keek haar niet begrijpend aan. Ze riep Manuel bij zich en hij kwam bij ons staan. We stonden wat afzonderlijk in de groep deze keer.

    “Wij willen heel graag ons prinsesje Isabella noemen” zei ze opeens.

    Ik was even geschrokken en keek hun aan. Dit had ik even niet verwacht.

    “Wel, ik heb de naam Lina gekregen en zoals jullie weten met Isabella heb ik niet echt een band. Als jullie dat gelukkig maakt mag je haar zo noemen, het is een mooie naam” zei ik hun
    Sanae fleurde op en bedankte me honderduit. Manuel glimlachte naar me en bedankte me oprecht. Ik weet dat die naam hem zoveel betekend. De rest van de avond dansten we en lachten we samen tot deels van de mensen begonnen te vertrekken. Ik zag dat Juliane mijn aandacht probeerde op te zoeken maar ik negeerde hem. Op een moment stond ik op en liep ik wat naar buiten. Net onder een boom stond een bankje in de tuin. Ik liep er naar toe en ging gaan zitten. Ik keek voor me uit en wachtte tot ik zijn stem achter me zou horen.

    “Lina?”
    Ik glimlachte bij mezelf en zo wist ik dat hij me achtervolgt was. Ik stond op en keek hem aan. Stapte naar me toe en nam mijn hand vast. Ik rukte mijn hand weg. Zijn ogen liepen vast in mijn ogen en hij zocht naar een antwoord. De pijn die daar af te lezen was kon hij onmogelijk niet gezien hebben.
    “Ben je verloofd?” Smeet ik er opeens uit.
    Ik zag dat hij even blokkeerde na deze vraag. Wat voor mij bevestiging al was.
    Daarna zuchtte hij en keek hij naar beneden met zijn handen op zijn zij.
    “Is het daardoor dat je mij heel de avond loopt te negeren?” Vroeg hij
    “Antwoord op mijn vraag” zei ik strak.
    “Ja maar..”
    “Hoe durf je?!” Riep ik

    Hij zette een stap naar mijn richting en wilde mij vastnemen.

  9. #129
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    “Blijf gewoon uit mijn buurt! Ik dacht dat je veranderd was maar heel die tijd wilde Manuel me slechts beschermen. Was die kus eigenlijk wel oprecht?!” Vroeg ik uiteindelijk.
    Ik zag de pijn in zijn ogen. Hij wilde zoveel zeggen maar ik wilde het niet toelaten. Het feit dat hij verloofd was had hij geen recht meer van spreken. Ik nam de autosleutels uit mijn tas en gooide het naar hem.
    “Hou je auto gelijk bij je, ik sta namelijk niet te koop!!” zei ik woedend
    Ik liep langs hem heen terug naar binnen. De tranen branden achter mijn oogleden maar ik hield ze in. De pijn sneed mij in mijn hart. Hoe kon hij mij zo bespelen? Hoe kon ik zo dom zijn om hierin mee te gaan. Ik was boos op mezelf, boos dat ik ook Manuel dit deel van de situatie geweest kwalijk had genomen. Toen ik naar binnen liep botst ik opeens tegen iemand aan. Ik draaide me om me te excuseren opeens zag ik Maria-Laura. Onze oma.
    “zo een haast” zei ze me en bleef me onderzoekend aankijken.
    “Sorry, ik zag je niet” zei ik zenuwachtig.
    “Geen probleem, kom je even mee” zei ze rustig
    Ik knikte en liep met haar mee. We liepen 1 van de kamer binnen en liet me gaan zitten. Ze deed de deur dicht en ging rustig in de zetel aan de overkant zitten.
    “Vertel me eens over jezelf Isa..Sorry, Lina” zei ze haarzelf verbeterend.

    Ik keek haar aan. Ik zag een vorm van sarcasme in haar gedrag. Ik knikte en glimlachte kort. Het gevoel die ik had bij haar was niet echt bepaald een goed gevoel.

    “Ik ben Lina zoals je weet.., en ik ben 28 jaar oud”
    “Waar ben je opgegroeid?” zei ze verder.
    “In een tehuis” zei ik kort.
    Ze knikte en ging achterover zitten. Ik zag dat ze haar arm liet rusten op de leuning van de zetel. En gaf steun met haar hand onder haar kin.

    “Heb jij heel je leven daar doorgebracht of hoe mag ik het begrijpen?” zei ze uiteindelijk.
    “Ik ben in verschillende pleegezinnen geweest” zei ik haar
    “Zo..Was je dan zo onhandelbaar” zei ze glimlachend.

    Ik keek haar aan en dacht bij mezelf wat haar probleem was. Ze vroeg me hier uit alsof ik een misdaad had gepleegd.

    “Neen, de pleegouders die ik kreeg waren namelijk vaak niet in staat om mij op te vangen. Ze deden het voor de vergoeding.” Zei ik haar
    “Hmmm, dat is inderdaad zeer triestig” zei ze opeens.
    “Ja..” zei ik strak
    Ik bleef haar aankijken en dacht bij mezelf waar dit gesprek eigenlijk naar toe moest leiden.
    “Ben je dan in dat tehuis gebleven?”
    “Neen rond mijn leeftijd van 15 jaar heb ik bij Miranda en Carlos grootgebracht”
    “Oh en heb je dan nog contact met hun?” vroeg ze nieuwsgierig.
    “Neen..” zei ik stil

    Ze keek me een poos aan en zocht naar een antwoord.

    “Ze hebben een auto ongeluk gehad en daarna heb ik moeten verhuizen” zei ik haar uiteindelijk.
    “Ow..Dat is triestig” zei ze opnieuw.

    Daarna glimlachte ze en wreef ze in haar handen.
    “Je bent terug bij je broer en zus uiteindelijk eind goed al goed, niet waar?”

    Wat was die dame haar hart koel. Ik moest opeens denken aan het woord die Juliane haar gaf. De ijskoningin van de Santos. Dit was zij duidelijk. Het feit dat zij zo bekend staat met haar naam moet het zijn dat ze echt wel koel is naar iedereen. Ik glimlachte uiteindelijk en keek naar beneden.
    Ze stond opeens op en kondigde aan verder bij de familie te zitten. Ik knikte en volgde haar naar buiten. Ik wilde voor geen seconde nog met haar alleen in die kamer blijven.
    Ik zag dat alle mensen al vertrokken waren waarbij de dames in de woonkamer zaten. Ik liep naar Miguelle en nam hem op mijn schoot. Miguelle was zo moe dat hij tegen me aan ging liggen en rustig in slaap viel.
    “Wat is hij toch schattig” zei Elisa
    “Een schat is hij ja, als hij slaapt” zei Sanae spottend.
    “Hij is mijn lieve schat” zei ik hun en aaide over zijn bolle hoofdje.
    “Ik vind dat hij wel wat van je meeheeft” zei Elisa opeens.
    “Ja dat vind ik wel ook!” zei Sanae
    “Ik vind dat hij helemaal niet op haar lijkt maar meer op Allison en Manuel” zei Maria-Laura strak.
    Ze had een wijntje in haar handen en dronk ervan nadat ze dat zei. Ik negeerde haar uitspraak en deed alsof ik het niet hoorde.

    “Ooit wil ik ook wel kindjes” zei Allison opeens.
    “Nou daarvoor moet je zeker een geschikte man zoeken mijn kind” zei Maria-Laura
    “Die heeft ze” zei ik en keek Maria-Laura aan.

    Ik zag dat ze haar glas die ze net wilde opheffen op het tafeltje zette en keek met opgetrokken wenkbrauwen.

    “Nou ik denk dat Allison toch wel iemand nodig heeft die haar wat…” en ze keek haar aan alsof ze een ziekte was.
    “Haar wat?” ze ik glimlachend.
    “Allison heeft man nodig die haar kan sturen” zei ze uiteindelijk.
    “Allison kan perfect zichzelf aan, een vrouw hoort niet gestuurd te worden maar zij is de leider in een huwelijk” zei ik haar kordaat.

  10. #130
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    Ze keek me aan en ik zag een vorm van dreigement in haar ogen. Ze herstelde haar houding en knikte dan.

    “Jij hebt het temperament van Carolina geërfd. Dat is duidelijk ”zei ze en zo dronk ze opnieuw van haar wijn.

    Er viel een stilte die uiteindelijk door de mannen werd onderbroken. Diego en Manuel liepen naar binnen samen met Jonas.

    “Abuellaaa!” zei jonas opeens
    Hij liep naar Maria-Laura, waarbij zij haar wang naar hem richtte en hij een kus opgaf.
    “Mijn lieve kleinzoon, je moet toch eens komen tot Malaga!” zei ze
    “Ik beloof je dat ik je zeker kom opzoeken van zodra ik kan.” Zei hij.

    Ze gaf hem een knipoog en nipte opnieuw van haar wijn. Miguelle begon te snurken en nam hem in mijn armen.
    “Lina, je hoeft hem niet zo te dragen” zei Sanae bezorgd.
    “Maakt niet uit, ik zal hem in zijn bedje stoppen” zei ik haar.
    “Ik loop met je mee” zei Diego opeens.
    We liepen samen de woonkamer uit, naar boven. Toen we in zijn kamer kwamen legde ik hem rustig op bed. Ik streelde zijn hoofdje en gaf er een kusje op. Hij sliep als een engel.
    “Die liefde die je hem heeft hebben wij naar mogen dromen” zei Diego al kijkend naar hem.
    “En hoe” zei ik
    “Wij waren al blij als Dikke Berta bij ons kwam om gewoon het licht uit te doen” zei hij spottend.

    Ik keek hem met een lach aan. Want dat waren echt onze herinneringen. Ik keek naar Miguelle en was blij dat hij toch in een gezin opgroeide waar hij een moeder en vader figuur had. Ik stond rustig op en ging naast Diego staan.

    “Hij verdient het om een gezin te hebben” zei ik zacht.
    “Ja zeker” zei Diego.
    Hij nam me vast en we keken kort naar Miguelle.
    “Wat vind je van Maria-Laura?” vroeg ik Diego opeens.
    Hij keek me verward aan.
    “Je oma? Wat moet ik van haar vinden?” zei hij
    “Ik weet niet, er is iets vreemds aan haar” zei ik peizend voor me uit staren.
    “Lina, ze is een oude dame. Zij heeft een heel apart karakter” zei hij opeens.
    “Ik weet maar toch..” zei ik hem.
    “Gedraag je gewoon naar haar toe, zij heeft zoveel invloed” zei hij
    “Ik wil eerder echt niks met haar te maken willen hebben” zei ik hem rustig.

    Hij keek me aan en knikte. We verlieten samen de kamer en liepen naar beneden. Ik keek op de klok en zag dat het al 12 uur middernacht was.

    “Ik ga dan maar weer” zei ik rustig.
    “Blijf je hier niet?” Vroeg Manuel verward.
    “Neen ik ga naar mijn appartement” zei ik hem.

    Het zinde hem niet wat ik alweer zei maar ik zag dat hij de andere kant op keek en knikte met een zucht. Ik bedacht opeens dat ik geen auto meer had. Nadat ik deze had terug gegeven aan Juliane.

    “Oh ik zit met een probleem” zei ik opeens.
    Hoe dan?” Vroeg Allison?
    “Ik heb geen auto” zei ik hun.

    Manuel knikte en stond op.
    “Ik breng je” zei hij opeens.

    Ik keek hem aan. Manuel is het type die altijd met “zijn mannen” iets zou doen. Maar opeens gaf hij nu aan mij te brengen. Hij liep naar Mario en gaf hem de opdracht zijn auto te brengen.
    “Heeft Sanae je niet nodig?” vroeg ik hem wijzend naar de woonkamer.
    “Neen, ze heeft de mensen die ze nodig heeft rondom haar” zei hij met knipoog en deed zijn kostuumjasje aan.

    Ik zei niks meer en liep samen met hem naar buiten. Mario kwam aangereden met een zwarte Porche cayenne. We stapten in en reden richting mijn appartement. Manuel zei helemaal niks de hele rit. Hij concentreerde zich op de weg tot we bij het appartement aankwamen. Hij parkeerde de auto en we liepen samen naar binnen. Toen we binnen kwamen keek hij rond.
    “Jij woont gezellig” zei hij
    “Dank je” zei ik hem rustig.

    Hij draaide zich om naar mij en keek me aan. Ik wist wat hij wilde vragen. Of ik met Juliane gesproken had.
    “Wees gerust, ik heb gepraat met hem” zei ik hem zonder hem aan te kijken.
    Ik wilde niet bij hem gaan huilen.

    “Gaf hij het toe?” zei hij strak

    Ik knikte, ik voelde opeens alweer de pijn in mij opkomen. Hij was hier laatst nog helemaal bezorgd. Er liep een traan over mijn wangen heen en ik draaide me met een ruk om. Ik wilde helemaal niet huilen bij Manuel. Manuel kwam bij me staan en liet me omdraaien.

    “Dit is waarom ik het zo haat als ik geen controle over je heb, mensen doen je pijn. Waarbij ik moet toezien hoe ze je onrecht aandoen” zei hij zacht.
    Hij nam me in zijn sterke armen en knuffelde me.
    “Ik dacht dat hij eerlijk was” zei ik hem.

    Hij keek me aan en nam mijn hoofd vast.

    “Kijk ik heb de laatste tijd zeker niet het gedrag getoond van een echtgenoot, maar ik weet in de jaren dat ik Sanae had heb ik nooit gelogen tegen haar, tot nu”
    Hij liet me los en wreef in zijn haren. Ik zag dat hij worstelde met zijn gevoelens.

    “Manuel, je kan haar ook de waarheid vertellen” zei ik hem rustig.
    “Ik weet het niet” zei hij
    “Kijk, wat wil je dat ze het hoort van een ander of van jou zelf?”
    “Ze zal het van mij willen horen, maar hoe begin je dat te vertellen” zei hij
    Hij begon te ijsberen en keek me dan aan.

    “Vertel ik haar meteen wat er is gebeurd of moet ik gewoon rond de pot draaien. Jullie vrouwen hebben een speciale handleiding wat dat betreft.” Zei hij vervolgens.

    Ik glimlachte en liep naar hem toe ik nam zijn hand vast en keek hem aan.

    “Vertel haar eerlijk wat er is gebeurd. Ze had jou dronken gevoerd en xtc in je drank gedaan. Waardoor je gewoon niet wist wat je deed. Simpel” zei ik hem.

    Hij knikte en glimlachte.
    “Kijk je alsjeblieft uit?” zei hij
    “Zal ik doen”

    Hij haalde zijn autosleutels uit en duwde het in mijn handen. Ik keek hem aan niet begrijpend wat ik met die sleutels moest doen.

    “Toen je verhuisde stond die auto al voor je klaar in de garage” zei hij met een glimlach.

    Ik keek hem verbaasd aan. Die auto was voor mij? Daarom wilde hij me wegbrengen.

  11. #131
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    “Hoe geraak jij nu thuis? Vroeg ik hem opeens.
    “Jouw beveiliger hier buiten” zei hij met een knipoog
    We liepen samen naar de deur en gaven elkaar nog een laatste knuffel.
    “Pak je beveiliger maar met je mee” zei ik spottend.
    “Hij zal me thuis afzetten maar hij keert terug kleintje, ik zei je zolang je niet in huis woont word je bewaakt” zei hij kordaat.
    Ik knikte, ik wist dat ik helemaal niet tegen hem op moest gaan. Hij gaf me kus op mijn voorhoofd en vertrok.
    Ik kleedde me uit en ging mijn avond routine gaan uitvoeren. Ik sprong in mijn pyjama en nam mijn gsm bij de hand. Ik zag dat Juliane me meermaals had gebeld en zag ook een sms.
    ‘Lieve Lina, het spijt me. Ik wil dit met je bespreken, geef me de kans. Liefs Julian’
    Ik wiste het sms en zag opeens een sms van Mateo. Deze had ik helemaal niet gezien.
    ‘Lina, ik moet je dringend spreken. Kunnen we ergens afspreken?’
    Ik stuurde Mateo dat het ok was en mij mocht zeggen waar hij wilde afspreken. Ik legde mijn gsm naast me op bed en ging slapen. Ik had genoeg van vandaag en morgen was het een nieuwe dag.
    Na een vroege morgen liep ik mijn appartement uit richting de auto die ik van Manuel had gekregen ik wilde instappen en zag een zwarte auto aan de kant van de straat. Ik nam een tas waar ik een koffiekan had ingezet en 4 broodjes met beleg. Ik gooide mijn autodeur weer dicht en liep naar de zwarte geparkeerde auto. Ik klopte op het zwarte ruitje en deze ging al onmiddellijk naar beneden. Daar zaten 2 mannen en keken me met een glimlach aan.
    “Mevrouw Santos” zeiden ze met een knik.
    “Hebben jullie ontbijt?” Vroeg ik al kijkend in de auto

    De mannen keken elkaar aan alsof ik een hele rare vraag stelde. Ik opende de deur en gaf hun de zak.
    “Een koffiekan en 4 belegde broodjes” zei ik hun met een glimlach.

    Ze lachten hun tanden bloot.

    “Ik weet dat mijn broer jullie hier elke avond laat bewaken maar het neemt niet weg dat jullie niet moeten eten.” Zei ik met een knipoog.
    Ze bedankten me verlegen en zeiden me dat ik altijd op hun kon rekenen. Ik bedankte hun en liep terug naar mijn auto. Ik stapte in en reed richting het werk. Toen ik daar aankwam liep ik naar mijn bureau. Ik zag opeens de assistente van Carlos naar mijn bureau komen.
    “Carlos wil je graag zien” zei ze
    Ik zei haar dat ik onmiddellijk zal komen. Ik werkte snel nog wat af en liep naar het kantoor van Carlos. Ik klopte op de deur, nadat hij het teken gaf liep ik naar binnen.
    “Goeiemorgen Carlos, u wilde me spreken? Vroeg ik hem
    Hij knikte en stak zijn hand uit naar de stoel die voor hem bij zijn bureau zat.
    “Ik hoop dat je gisteren een mooie dag hebt gehad? Proficiat, ik heb vernomen dat het een meisje is” zei hij vriendelijk.
    “Klopt, dank je wel” zei ik menend.
    “Goed, ik had je namelijk bij me geroepen omdat we met Yung een mooie deal hebben. Hij wilt namelijk dat we ook de Chinese Nieuwjaar bijwonen in Hong Kong.”

    Ik keek hem verrast aan. Ik heb nog nooit buiten Spanje gereisd laat staan tot China reizen. Dit was voor mij een hele nieuwe level.
    “Hoh, wauw, dit is voor mij een nieuwe ervaring” zei ik hem
    “Als je van andere culturen houdt, zal het geen cultuurshock voor je zijn.” Zei hij met een lach.
    “Nou neen integendeel ik had graag eens China gezien” zei ik lachend.
    “Dan is dat het moment”
    “Dank je dat je mij dit laat meemaken, het betekend heel veel voor mij”
    Hij knikte en keek me serieus aan.
    “Zelf heb ik geen kinderen, maar ik zou zeker mijn kinderen de wereld hebben laten verkennen. Men moet grenzen kunnen verleggen”
    “Volledig met je eens, ik vond Yung ook wel een wijze man” zei ik knikkend
    “De Chinese mentaliteit is 1 en al wijsheid” zei hij ook

    Ik knikte en bedankt nogmaals Carlos om dit voor te stellen. Voor ik vertrok zei hij ook dat ik mocht rekenen op een bonus de volgende maand. Ik bedankte hem en liep zijn kantoor uit. Met een tevreden gevoel liep ik naar mijn kantoor en nam ik terug plaats achter mijn bureau. Ik kreeg opeens telefoon en zag dat het de onthaal medewerker was van beneden.
    “Hallo met Lina Craig?”
    “Hallo het onthaal hier, er staat hier een zekere Mateo voor u bij de balie”

    Mateo die beneden stond, dat vond ik helemaal raar.

    “Oh, ik kom er zo aan. Dank je” zei ik haar.
    Ik stond op en liep naar de lift. Eenmaal ik beneden was. Trof ik Mateo in de wachtzaal zittend.
    “Hallo Lina, mooi bedrijf waar je terrecht gekomen bent” zei hij met een glimlach.
    “Hallo Mateo dank je wel, hoe gaat het?” vroeg ik hem
    “Het gaat goed en met jou?”
    “Ja hoor”
    Hij graaide opeens in zijn rugzak en haalde er een USB stick uit. Hij overhandigde mij met een nerveuse blik. Ik nam die over en keek hem op mijn beurt vragend aan.
    “wat is dit?”
    “Ik heb je gecheckt” zei hij beschaamd

    Ik keek hem lachend aan. Dit was weer typisch Mateo.
    “En is dat mijn afscheidscadeau die je mij nog moest geven toen ik vertrok in de Raffinaderij misschien? Zei ik spottend.
    “Haha, nou je kan het wel zo zien” zei hij grijzend.
    “Okay, dank je wel..” zei ik hem
    Ik zag dat hij opeens aarzelde alsof hij me iets wilde zeggen. Maar bedacht zich.
    “Nou bekijk het maar als je eens tijd hebt” zei hij.
    “Zal ik doen” zei ik hem en keek hem verdacht aan.
    “Alles zeker goed?”
    “Ja hoor, ik ga je verder laten werken, hou je goed!” en draaide zich om.
    “Dank je, groetjes daarzo” riep ik hem nog na.
    Ik keek naar de rode stick die ik in mijn handen had. Ik stak die in mijn broek zak en liep terug naar boven.

  12. #132
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    Veel leesplezier
    Groetjes!

  13. #133
    ♥ Al Walideen ♥

    Reacties
    26.692
    08-11-2005

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door Alina_Rozario Bekijk reactie
    Veel leesplezier
    Groetjes!
    Super super! Maar aub ga gauw verder wat staat er op die usb

    Aawhh had t niet verwacht dat je Marokkaanse was haha maar idd genoeg met die mo verhalen

    Marmita 15♥ Poppetjee inouu

    If uu wanna be strong ; Learn to fight alone♥

    ❦Yemma♥ Shem tament an our inou❦


  14. #134
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    Eenmaal daar aangekomen ging ik verder aan het werk. Deze keer kwam de ene telefoon na de andere binnen. Er waren veel klanten die aansloten sinds het evenement van de Raffinaderij. Ik kreeg het als maar drukker dat ik helemaal niet doorhad dat ik aan het overwerken was. Ik zag dat Carlos al zijn kantoor uitliep en de lichten dicht deed. Hij deed me in de verte teken dat het tijd was en ik mocht afsluiten. Ik stak mijn duim in de lucht dat ik het wel ok vond. Nadat ik de laatste klant afhandelde sloot ik alles af. Ik nam mijn gerief en liep naar beneden richting mijn auto. Toen ik daar aankwam zag ik opeens Juliane aan de deur. Hij was de laatste persoon die ik echt wilde zien. Liep verder zodat ik hem voorbij kon lopen. Maar natuurlijk greep hij naar mijn arm.
    “Lina alsjeblieft” zei hij
    “Juliane, wij hebben niks meer te vertellen aan elkaar” zei ik kordaat.
    “Ik heb het recht mijn uitleg te doen Lina, want je weet niet het volledige verhaal”

    Hij keek me recht in de ogen aan. Al was hij de knapste die hier in Granada rondliep dan nog was ik zo boos dat ik hem zelf de kans niet wilde geven om zijn verhaal te doen.
    “Recht? Jij hebt me eerder onrecht aangedaan juliane, je bent verloofd en je ging me zomaar kussen?” zei ik boos.
    “was!” zei hij kort
    Ik keek hem raadselachtig aan. Hij was dan verloofd? Ik begrijp er niks meer van. Ik kruiste mijn armen en keek hem met een opgegeven hoofd aan.
    “Nou vertel dan wat je mij te vertellen hebt” zei ik kort
    “Ik was verloofd maar ik heb alles gestopt, ik ben jou ontmoet en ik blijf alleen maar aan je denken Lina” zei hij met een zucht.
    “Dus de dag dat je mij kuste was je nog verloofd?” zei ik hem vol ongeloof?

    Hij keek naar beneden en wreef met zijn hand in zijn haren. Hij keek de andere kant op om zo mijn blik te ontwijken. Ik wilde net doorstappen tot hij mij de weg sperde.

    “Alsjeblieft Lina, vergeef me”

    Hij stond nu dicht tegen me aan en keek me diep in de ogen. Zoals gewoonlijk wilde ik in zijn mooie ogen verdrinken. Ik zag de pijn die hij had in zijn ogen maar ik kon hem niet vergeven. Manuel had hierin gelijk. Ik was de volgende in de rij. Als hij die ene meid kon bespelen kon hij dat ook met mij. Ik nam zijn arm vast die hij tegen de muur hield om tegen de houden en haalde het rustig naar beneden. En keek hem recht in zijn mooie ogen aan.
    “Juliane, vergeven doe ik maar ik vergeet het niet” zei ik rustig.
    Ik draaide en liep weg. Ik zag dat ik hem verbijsterd had achtergelaten. Ik wil hem laten boeten voor wat hij me aangedaan had. Ik stapte mijn auto in en reed weg. Als hij verloofd was had hij mij dat moeten vertellen! Ik voelde dat mijn hart in 2 brak. Eens ik belangstelling toon voor een man krijg ik dus die bons terug. Altijd had ik mezelf van mannen weggehouden. Ik wilde zo’n situaties vermijden. Ik zag helemaal niet het nut in van een relatie hebben met een man om dan gekwetst te zijn. Altijd wilde ik wel wachten op de ware om de liefde die ik verwachtte beantwoord krijg door hem. Ik reed verder naar huis tot ik daar eenmaal aankwam zag ik dat de auto er opnieuw stond. Ze knipperden met hun lichten en ik zwaaide. Ik liep naar binnen en ging mijn appartement in. Deze avond wilde ik spenderen aan een lekkere douche. Zo gezegd, zo gedaan. Na het douchen liep ik de badkamer uit en verwarmde wat soep op. Deze dronk ik in de zetel en zette wat de TV op. Ik zapte wat rond tot ik me vermoeid voelde. Ik keek op de klok en zag dat het al 22 uur was. Morgen had ik vrij, ik bedacht wat ik in mijn vrije dag kon doen. Ik smste Elisa, maar zij had al plannen met Jonas. Allison had vele vergaderingen die ze moest bijwonen. Ik stond op en liep naar mijn bed, met een vermoeide hoofd kroop ik erin en viel in een diepe slaap.
    De volgende morgen stond ik al vroeg in mijn badkamer en ging ik me omkleden. Ik ging even bij de Santos thuis. Ik liep naar buiten en ging naar de mannen zoals gewoonlijk gaf ik hun opnieuw wat koffie en broodjes.
    “Dank je wel Mevrouw Santos” zeiden ze in koor
    “Noem me maar Lina hoor”
    “Dank je Lina, ik ben Alfonso en dit is Sanjez” zeid de chaffeur met een knik
    “Aangenaam kennismaking, nou beetje bij beetje, we gaan de goeie weg op” zei ik met een glimlach
    “Haha, ons excuses voor je te storen telkens met het ontbijten dit hoeft niet hoor” zei Sanjez beschaamd.
    “Nou neen geen probleem, wie weet kan ik jullie zo omkopen om hier niet meer te staan” zei ik lief

    Alfonso glimlachte zijn tanden bloot.
    “Wij zijn de familie Santos al meer dan 10 jaar trouw, sorry maar als Meneer Santos ons het bevel heeft dan volgen wij die op” zei hij beschaamd.
    “Ik begrijp het hoor” zei ik met een knipoog.
    Ik zei hun verder gedag en liep naar mijn auto en zo reed ik richting de Santos. Eenmaal ik voorbij de poort kwam zag ik al onmiddellijk Mario die naar mij zwaaide. Ik stapte af en liep naar de ingang van het huis. Zoals gewoonlijk stonden de mannen buiten die voor Manuel werkten.
    “Hallo jongens”
    “Hallo Lina!” zeiden ze in koor
    Ik liep hun voorbij naar binnen. Ik kwam in de hal en het was er raar maar waar heel stil. Er kwam een dienstmeisje aangelopen naar me toe en groette me.
    “Het is hier zo stil? Waar zijn ze allen?”
    “Meneer en Mevrouw Santos zijn naar de gynecoloog samen met Miguelle. Mevrouw Santos is gaan werken.” Zei ze met een knik.
    Ik bedankte haar en zei haar dat het ok was. Ik liep richting de tuin en ging wat zitten in de tuinstoelen. Na een uur of twee hoorde ik opeens lawaai. Ik stond op en liep naar de hal daar trof ik Manuel, Sanae en Miguelle aan.
    “Dat werd tijd!” zei ik hun
    Ze keken alle 3 verrast op en naar de deuropening van de tuin.
    “Lina!” riep Sanae uit
    “Tante Lili!!”
    Miguelle liep naar me toe en sprong in mijn armen.

    “Lieverdje van me! Ik heb je gemist!” Zei ik met een kus op zijn wang.
    “Ik heb Isabella gezien” zei hij vrolijk
    “Oh wat schattig”
    “We hebben ook foto’s, maar tante Lili?” zei hij opeens
    “Ja lieverdje?” zei ik lief
    “Ze is grijs en zwart ik vind het dat zo raar” zei hij triestig.
    Ik keek opeens verward naar Manuel en Sanae die ons lachend aankeken. Ik keek Miguelle vragend aan.
    “Hoe bedoel je schat?”
    “Nou mama heeft foto’s gekregen van de dokter en op het scherm was ze ook grijs en zwart.

  15. #135
    MVC Lid

    Reacties
    183
    01-11-2022

    Krijg ik een grijze zus?” vroeg hij met een schuin hoofdje.
    “Ohhh je bedoeld de echo? Miguelle lieverd dat is omdat het via apparatuur gebeurd, je zusje zal zoals jou en ik zijn. Maar omdat ze in de buik van mama zit maken ze een soort foto die uiteindelijk grijs is maar als ze geboren word is ze een mensje.”
    Hij knikte en keek voor zich uit alsof hij zichzelf nog moest overtuigen. Ik aaide zijn hoofdje en glimlachte.
    “Miguelle lieverd ga je je omkleden samen met Sonja?” zei Sanae
    “Okayy, tot straks tante Lili” zei hij dan maar.
    Hij draaide zich om en liep de trappen op. Manuel kwam uiteindelijk naar me toe en gaf me een kus op de wang en Sanae ook. We liepen samen naar de woonkamer.
    “Hoe was het bezoek vroeg ik Sanae?”
    “Alles leek goed” zei ze met een glimlach
    “Oh dat is goed!” zei ik haar
    “Zolang alles goed is, moet jij blijven rusten” zei Manuel die achter haar stond
    Hij kus gaf op haar hoofd. Ze nam zijn hand vast die hij liet rusten op haar schouders. Ik was blij dat het beter ging met hun. Ze hebben elkaar nodig en ik hoop dat het zo blijft. Manuel nam plaats in de zetel en keek me geamuseerd aan.
    “Dat moet je meer doen ons bezoeken” zei hij opeens.
    “Ja ik was vandaag vrij en dacht even binnen te springen al was het niet lang geleden dat ik hier was” zei ik met een glimlach
    “Het is jouw huis dus je hoort hier vaker te zijn” zei hij met een knik.
    “Ik weet Manuel” zei ik met rollende ogen.
    Hij en sarcasme gingen ook niet samen.
    “Hoe gaat het met Carlos en zaken” vroeg hij terwijl hij nipte van zijn koffie.
    “Zoals het bij jou gaat” zei ik met een grijns
    Hij glimlachte en knikte.
    “Keer je al tegen de Santos” zei hij lachend
    “Neen, ooit gehoord van beroepsgeheim?”
    “Lina, ik ben je broer je kan me alles vertellen”
    “Op vlak van business ben ik je rivaal” zei ik met een grijns
    Hij keek me aan en lachte. Daarna keek hij opeens serieus.
    “Heb jij met Yung gepraat?”
    “Over?”
    “Het raffinaderij, want hij vernoemde je en ik begreep de link niet”
    “Oh..Hij vroeg wat ik van je vond als zakenpartner” zei ik en keek weg.

    Ik zag dat hij me onderzoekend aankeek. Daarna beet hij op zijn wijsvinger en keek voor zich uit.

    “Wees niet getreurd hij is naar je toegekomen dus weet je ook wel dat hij positief over je dacht” zei ik met een glimlach.
    “Manuel, je zusje zal je heus niet dwars bomen” zei Sanae met een zucht.
    “Neen, ik vind het zo frappant dat hij je zoveel in vertrouwen neemt”
    “Wat bedoel je daar nou mee?” zei ik met opgetrokken wenkbrauwen.
    “Je hebt hem te pakken, en hoe je het gedaan hebt is voor mij een raadsel. Die man is moeilijk om zijn vertrouwen te winnen”
    Ik glimlachte en keek weg. Hij zag mijn blik en keek me dwars aan.
    “Lina, waarom lach je en kijk je weg” zei hij kort.
    Ik zweeg ff en keek hem dan aan.
    “Hij heeft mij en Carlos uitgenodigd voor het Chinees Nieuwjaar in Hong Kong”
    Ik zag dat hij even verschoot en herstelde zijn houding. Hij stond op en zag hem grijpen naar een fles met sterke drank en schonk wat in een glas met wat ijs.
    “En jij weet China zijn?” zei hij met zijn rug naar mij.
    “Alleszins niet bij de deur” zei ik sarcastisch

    Hij draaide zich om en keek me aan. Met zijn glas in zijn handen wandelde hij naar het raam.

    “Ik zal vragen aan Carlos dat je geassisteerd word met..”
    “Manuel neen!” zei ik opeens
    Ik zag dat hij zijn gezicht omdraaide naar mij. Zijn blik stond serieus. Ik stond op en liep naar hem toe.
    “Jij gaat mij niet sturen met een beveiliger, dit is ronduit belachelijk. Wat moet Yung niet denken? Dat jij hem niet vertrouwt? Kom op Manuel..” zei ik hem.
    Ik hoopte hem op die manier te overtuigen. Ik zag dat zijn kaken zich spanden. Ondertussen wist ik al wat dit betekende. Dat hij helemaal niet eens was met wat hij aanhoorde.
    “Wat als je iets overkomt daar?” zei hij opeens en dronk van zijn glas.
    “Ik ben met Carlos” zei ik hem snel
    “Carlos heeft andere dingen aan zijn hoofd dan op jou te letten” zei hij meteen.
    “Manuel, alsjeblieft. Ik wil een gerespecteerde boekhoudster worden en niet iemand die om de haverklap een babysit krijgt door haar broer.” Zei ik hem kwaad.

    Hij zweeg en draaide zich om. Hij liep naar Sanae toe en ging zitten.