Er ontstaan nieuwe klachten.
-Brok in de keel gevoel.
-Een keel die zo geïrriteerd is dat als ik een sneetje wit brood + hagelslag eet, er daarna ineens bloed vermengd met speeksel uit mijn mond komt.
-Het gevoel dat er dik slijm in mijn keel vastzit. Geen gevoel, het zit er echt. Het komt namelijk weleens naar boven, wat weer de angst bij mij oproept dat dit slijm ook mijn luchtpijp in gaat.
-Verhoogde speekselaanmaak vooral in de avond. Als ik slik hoor ik los van de klik/kraak gewoon geritsel van speeksel/slijm in mijn keel. Ik word moe van angstig speeksel en slijm wegslikken, dus spuug het telkens uit, maar dat moet ik dus voortdurend doen.
-Boeren, zelfs als ik water drink! Zelfs als ik 12 uur niets gegeten en gedronken heb! Voortdurend!
-Het gevoel alsof er maagzuur mijn keel instroomt, waardoor mijn keel geïrriteerd en pijnlijk is.
-Pijn aan de rechterkant van mijn keel
-Gespannen keel
-Gevoel dat er telkens iets vastzit in mijn keel
-Na het eten blijft er voortdurend eten hangen, doordat ik niet goed durf of mogelijk kan slikken meer. Als er wat blijft hangen raak ik in paniek, want zit het dan in mijn luchtpijp of kan het daarin gaan? Paniekerig spoel ik alles weg met water, maar zelfs dat helpt voor mijn gevoel niet.
-Droog slikken houdt ik op de een of andere manier tegen. Telkens als ik droog wil slikken, stop ik dat angstig. Hoe weet ik niet, maar het lukt wel.
-Als ik speeksel slik, dan klop ik angstig op mijn borstbeen onder mijn hals met mijn hand. Ik wil die klik niet horen/voelen!
-9 kilo afgevallen
-Angst dat ik op een gegeven moment helemaal niet meer kan slikken, doordat ik zo bang ben nu.
-Angst dat die klik bij mijn strottenhoofdklepje of stembanden zit en in op een gegeven moment mijn stem verlies.
Ondertussen heb ik al genoeg informatie hierover gevonden. Clicking larnyx syndrome wordt dit genoemd. Ik kom steeds meer vergelijkbare verhalen als die van mijzelf tegen:
https://connect.mayoclinic.org/discu...en-swallowing/
Het slechte nieuws is: Het maakt niet uit wat ik doe. Die klik is blijvend. Het is bij geen van de mensen die erover schrijft weggetrokken. Nee, dat klopt niet helemaal. Bij sommige trekt het na een risicovolle operatie (die in NL niet wordt uitgevoerd) wel weg.
Dus operatie en anders blijft het. Logisch eigenlijk. Iets dat kraakt/knakt gaat niet ineens niet meer kraken/knaken. Dan kan de huisarts blijven zeggen/denken dat het vanzelf overgaat. Dat zal niet gebeuren. Ik kan de huisarts echter ook niets kwalijk nemen. Hij kan moeilijk zeggen: Leer er maar mee leven.
Inmiddels is het 20 oktober. Nog 3 DAGEN, en dan KNO. De KNO zal met een slangetje in mijn neus naar mijn keel kijken, verwacht ik. Vervolgens zal hij vrolijk zeggen: Ziet er goed uit. Maar ik geef in verband met reflux wel wat maagzuurremmers mee, Tot ziens.
Alsof ik die grote maagzuurremmers ooit ga kunnen inslikken!
Waarom ik dat denk? Omdat iedereen die online heeft neergezet met de klik naar de KNO (ENT in het Engels) te zijn geweest met exact die mededeling aan hun lot zijn overgelaten. Ik zal hier dus mee moeten leren leven. Maar hoe?
De klik/krakjes zullen niet weggaan. Wat ik wel wil, is leren hiermee omgaan. Leren eten en slikken. Minder spanning in mijn keel hebben. Ik hoop dus dat de KNO of huisarts mij verwijst naar de Logopedist.
En zo verloor Sana de wil en kracht en plezier om te eten. Zo kreeg Sana slikangst. Zo bestaat er een kans dat Sana op een gegeven moment niet meer zelfstandig kan eten, en afhankelijk van sondevoeding wordt.
Dus lieve lezers: Wees voorzichtig met gehaast eten, hard kuchen. Zorg ervoor dat je je keel niet kapotmaakt.