1. #976
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Deel 14


    Het was een hel. De week vloog voorbij en ik staarde voor me uit naar de ingepakte koffers van hem en mij. Amir was gaan joggen en we hadden denk ik onze eerste ruzie gisteravond. Ik beet op mijn onderlip en merkte dat alles ineens teveel voor mij werd. Na vorige week, dat avondje waarin Amir moest overwerken hieldt ik alles ineens nauwlettend in de gaten. Het is maar net dat ik geen auto voor de deur had staan anders was ik 'm zelfs gevolgd. Zo erg, zo diep zat ik in mijn put. Ik probeerde de volgende dag normaal te doen als altijd. Samen ontbijten, hij naar werk, ik thuis vervelen of van afleiding bellen met mama en Najat. Najat was de enige die ik hierover vertelde. Ik vertelde haar ook over het bezoekje van zijn ex vrouw Angela. Ze was in shock, maar goed,.. ik zou me er niets van aan moeten trekken. Dat was ook zo. Najat had een punt, alleen nu, nu ervaarde ik precies wat Angela me toen vertelde. Dat lange gebel, gelach, gewerk, want ja hoe goed ik wist dat werken belangrijk voor Amir was, overdrijven was ook een vak. Of ik zocht naar iets om me te irriteren aan hem. Allahwa3lam. Ik was in ieder geval ver heen.

    Dus ook gisterenavond. Amir kwam dit keer precies op tijd thuis. Hij wilde uit eten, ik had gekookt. Speciaal voor hem. We zaten aan tafel toen hij op dat moment net gebeld werd door iemand. Hij liep van tafel weg en ik zuchte. Het was geen minuut, geen vijf nee letterlijk een kwartier bleef hij bellen. Ik ruimde mijn bord af en bestek en liet zijn eten staan. Hij kwam naar me toe in de keuken en excuseerde zich. "Het is ok". Zei ik. Hij glimlachte, kuste me en fluisterde opwindende woordjes in mijn oren. Ik glimlachte, ruimde de vaat verder op en naderhand liep ik naar de washok om een wasje te draaien. Ik rook haar. Ik zweer het. Die zachte parfum geur. Ik rook haar gewoon. Ik snoof aan zijn overhemden alsof ik een junk was die gulzig een lijntje nam. Mijn hart stokte en gauw propte ik de overhemden met veel waspoeder in de wasmachine. Ik begon te huilen als een klein kind. Na een half uur fatsoeneerde ik mezelf, gooide ik wat koud water in mijn gezicht en liep naar de huiskamer waar Amir de tafel afruimde. "Wil je nog zwemmen?". Zei hij. Ik knikte. Geforceerd natuurlijk. Ik liep naar buiten waar het koud was, maar de zwembad heerlijk warm. Ik trok mijn kimono uit en enkel gehuld in een witte bikini tikte ik met mijn grote teen het water aan om te kijken of het temperatuur goed was. Ik nam een duik en gauw zwom ik naar boven. Het was een zwembad die Amir speciaal dieper heeft laten maken. Amir liep naar het zwembad toe en glimlachte. "Het is koud". Zei hij. "Valt wel mee, kom erin". Zei ik. Amir glimlachte en sprong erin. Hij zwom naar me toe en ik giechelde als een klein kind. Ik vergat de hele overhemden gedoe en voelde ineens zijn sterke armen om me heen. "Hebbesss". Zei hij. Ik lachte en we stoeiden met elkaar. "Hoor je dat ook?". Zei hij. Ik schudde mijn hoofd, maar ik hoorde het wel. Al vijf minuten geleden. Die rot mobiel die maar afging. Wie was er zo volhardig? Wie bleef maar bellen en bellen? Het zou super onprofessioneel zijn als het een klant was. Familie dan? Amir liep de zwembad uit en pakte zijn mobiel. "Hola.. lora.." Zei hij. Hij glimlachte naar me en liep naar binnen.

    Ik wilde mezelf in dit badwater verzuipen. Ik zweer het. Ga me niet vertellen dat ik na al die opofferingen, ellende en beproevingen deze heks ook moest doormaken. Want.. daar had ik de energie niet voor. Echt niet. Het was alsof ik al mijn energie in de afgelopen jaren geknald had. Shit.. ik keek om me heen. Dit. Dit allemaal. Dit huis, hij,.. dit zwembad zelfs.. het was allemaal veelste mooi om waar te zijn!! Ik liep het bad uit en droogde me af. Ik trok mijn kimono weer aan en liep het huis binnen. Amir gebaarde met zijn hand waarom ik eruit ben gegaan. Ik negeerde hem compleet en liep meteen naar de badkamer. Deze, die ik altijd open liet gooide ik nu op slot. Ik nam een warme douche en het water werd één met mijn tranen. Toen ik klaar was, droogde ik mezelf af en trok wat makkelijke kleren aan. Ik droogde mijn haren en liep de badkamer uit. Ik keek naar buiten en zag Amir zwemmen en baantjes trekken. Alsof er niks is gebeurd. Alsof hij zelf niet doorhad hoe verrot ik de situatie vond. Ik liep naar de washok en haalde zijn overhemden eruit. Ik hing ze op en dit keer roken ze gelukkig anders. Geen parfum, of iets dergelijks. Ik was moe en liep direct naar de slaapkamer. Ik pakte mijn laptop en hoorde hem douchen. Even later liep hij de slaapkamer in met enkel een handdoek om zijn middel en glimlachte. "Ben je een beetje gepikeerd?". Zei hij. Ik keek hem aan en glimlachte. "Nee hoor.. ik.. eh ben gewoon een beetje moe meer niet.". Zei ik. En loog ik vooral. Natuurlijk was ik gefrustreerd. "Hmm.. ik heb zin in je". Zei hij. Ik glimlachte geforceerd en hij liep naar me toe. "We moeten vroeg op morgen Amir". Zei ik. "Ja dus.." Zei hij terwijl hij mijn knoopjes losmaakte. "Ik.. ben moe". Zei ik. Ik duwde hem lichtjes van me af en hij keek me gek aan. "Wat is er dan?". Zei hij. "Niks, ok?". Zei ik. "Als er niks is, dan snap ik niet waarom je zo doet. Elke dag is het vuurwerk en vandaag gedraag je je zo." Zei hij. Hij boog zich voorover en probeerde mijn hals te kussen. "Amir.." Zei ik en duwde hem weer van me af. Hij keek op en stond op. "Dan niet!" Zei hij geïrriteerd en liep de slaapkamer uit

  2. #977
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Ik voelde me zo klote. Maar ik dacht alleen aan één ding. Dat wijf. Dat gebel, die overhemden. Ik was zo blij als we morgen weer in Nederland terug waren! Ik sliep meteen na een half uur en tegen middernacht voelde ik zijn arm om me heen. De volgende ochtend werd ik wakker en keek naast me. Het was leeg. Ik hoorde geluiden en zag ineens de vrouw die schoonmaakte beneden staan praten met Amir. Ik nam snel een douche en kleedde me aan. Alles ruimde ik af en begaf me naar beneden. Vandaag was het zover. Terug naar Nederland. Eerlijk? Ik heb er nog nooit zo naar uitgekeken! Ik maakte een lichte ontbijt en legde alles op tafel neer. Hoe laat was het? 7 uur? Amir gaf me een kus op mijn wang en keek me aan. "Lekker geslapen". Zei hij. Ik knikte. "Jij?". Zei ik. Hij knikte ook. We aten onze ontbijt op en ik merkte dat Amir wat stiller als normaal was. "Is het lekker?". Zei ik. Hij knikte en glimlachte. "Ik ga alvast de bovenhuis controleren. Mia doet de grote schoonmaak en het zwembad." Zei hij. Ik knikte en ruimde alles af. Op de weg naar het vliegveld was hij ook stil. Te stil. Zou hij haar missen? Was hij daarom zo stil? Had hij verdriet erom? Wat maalde er in hemelsnaam in zijn hoofd?

    Thuis aangekomen haalde ik opgelucht adem. We waren thuis. Ver weg van Lora en haar perfecte gezichtje en figuurtje. Ik glimlachte en keek hem aan. "Kom, ik regel dat wel". Zei ik. Terwijl ik zijn koffer aannam. Hij glimlachte, bedankte en trok zijn jas uit. In de slaapkamer gooide ik zijn koffer open en haalde alle spullen eruit. In de kleding glinsterde er iets. Wat was dat? Ik pakte het op en zag een soort beeldje. Ik draaide het om en zag haar naam staan. Ik liet het vallen hieldt mijn handen voor mijn mond. Angela. Je hebt gelijk! Ik begon te huilen en pakte het beeldje in alle paniek op en gooide het in zijn koffer terug. Daar liet ik het ook in. Snel veegde ik mijn tranen weg, ruimde zijn kleding op en die van mij en liep na mezelf fatsoenlijk te hebben gemaakt naar de huiskamer. Amir nam de post door en keek me aan. "Je hebt post. En kijk..". Zei hij. Hij wees naar mijn nieuwe achternaam. Ik glimlachte geforceerd maar hij zag dat ik ergens mee zat. "Je mist het hé? Spanje". Zei hij.

    Ik bleef even staan en knikte lichtjes. "Wat.. gaan we eten vanavond, ik ga snel even wat boodschappen doen". Zei ik. Amir keek me aan en pakte mijn hand. "Is alles wel in orde?". Zei hij. Kijkend naar zijn blauwe edelstenen die glinsterde in de winterzon knikte ik snel en gaf hem gauw een kus op zijn wang. Ik pakte mijn jas en liep de deur uit. Snel liep ik naar mijn auto en begon te huilen. Dit is waar ze mij voor waarschuwde, Angela. Precies dit. Ik reed uiteindelijk naar een supermarkt, kocht wat groenten, fruit en reed direct door naar een slager. Thuis aangekomen zat Amir achter zijn laptop en hij glimlachte. "Zal ik je even helpen?". Zei hij. Hij stond op en liep naar me toe. "Hij legde de spullen op het aanrecht en ik pakte alles uit. "Ik ga vanavond Italiaans koken". Zei ik. "Hmm.. heerlijk. Net als jij". Zei hij. Ik voelde zijn warme adem in mijn hals en moest ervan blozen. "Ik ga even wat mails afwerken en dan eet ik je op.." Zei hij. Ik moest glimlachen en hij liep terug naar de eettafel. Ik pakte een pan en zette het water op. In een uurtje had ik de spaghetti eruit, de saus was bijna klaar en ik pakte wat borden uit de kast. Eerst wilde ik gaan douchen zodat ik na het eten meteen KO zou slapen. Prompt voelde ik iets steken onder mijn voet en toen ik mijn voet weg gehaald zag ik de ring van Angela. Die had ik weken geleden hier ergens gegooid. Amir was nog steeds bezig en ik pakte het ding gauw op. Maar door die ring besefte ik me ook wat er voor de boodschappen was gebeurd. Ik verstopte de ring in de mijn nachtkastje en ging de badkamer is. Na het douchen liep ik naar beneden en zag ik een briefje op de tafel liggen. Ben even langs werk, rond achten terug, kus.

    Dit meende hij gewoon niet!! Ik zakte neer op de bank en schudde mijn hoofd. Mijn hemel! Gauw liep ik naar de pastasaus en zette de pan uit. Met rillende handen van verdriet pakte ik de pan op en schreeuwde ik moord en brand uit toen ik me verbrande eraan. Ik zat zo met mijn hoofd bij hem dat ik vergeten was dat de pan gloeiend heet was! Snel deed ik het koude water stromen en zette ik mijn hand eronder. Ik voelde de scherpe pijn diep van binnen steken. Alles was gevoeliger, mijn lichaam, mijn emoties. Ik begon spontaan te huilen. Mijn handpalm was rood, echt bloedrood. Hier moest naar gekeken worden. Ik haalde mijn hand eronder vandaag en ben maar naar de spoedeisende hulp gereden. Ik had geen zin om hem te storen, maar feit was dat ik gewoon boos was. De arts keek me aan en glimlachte. Het was nog een jonge arts die de leeftijd van Amir had. Dat moest wel, gehuld in een witte doktersjas, met een brede glimlach vroeg hij wat er gebeurd was. Ik legde het hem uit. "Oei.. is mij ook een keer overkomen. Sindsdien kook ik nooit meer". Zei hij. Ik moest glimlachen. "Was het zo erg?". Vroeg ik. Hij glimlachte en stond op. "Kom over twee weken langs, dan kan ik het gaas weghalen en zelf beoordelen of het verband weg kan". Zei hij. Ik knikte. "En.. niet teveel forceren. Het is een tweedegraads brandwond. Dus je kan last hebben van blaren en jeuk. Niet krabben, het vloeistof zorgt voor een trage genezingsproces." Zei hij. Ik knikte en stond op. "Kan ik nog wel autorijden?". Zei ik. De arts keek me aan. "Als je 20km per uur rijdt wel. Anders niet". Zei hij met een glimlach. Ik moest lachen en knikte. "Dank u wel". Zei ik. Hij glimlachte en knikte.

    Goed, ik hieldt me aan het advies van de arts. Thuis aangekomen trok ik voorzichtig mijn jas uit en ging op de bank liggen. Ik viel in slaap. In een diepe diepe slaap. Want Amir hoorde ik al in de verte roepen en mijn ogen schoten meteen open. Amir stond voor me neus en ik had ineens een kloppende pijn. Waar kwam dit toch vandaan? Ik keek naar mijn hand en wist het weer. "Hey.. wat is er gebeurt?". Vroeg hij. Ik ging overeind zitten en keek op de klok. Ik was om vijf uur thuis. Het was inmiddels negen uur! Vier uur heb ik geslapen. Hemeltje, ik keek naar Amir die me aankeek. "Ja?". Zei ik. "Je hand? Wat is daarmee gebeurt?". Vroeg hij. "Ik heb me verbrand aan de hete pan. Het is niet iets ergs". Zei ik. Hij trok zijn wenkbrauwen op. "En je denkt niet laat ik even bellen?". Vroeg hij. "Waarvoor?". Zei ik vragend. "Dan kan ik naar huis komen? Je helpen? Je bent alleen naar het ziekenhuis gegaan?". Vroeg hij. Ik knikte. "Het is niks, heb je honger?". Zei ik terwijl ik op stond. Zijn brede lichaam stond in de weg en ik keek hem aan. "Ok.. ok.." Zei hij ineens. "Nee. Ik heb geen honger". Zei hij en liep de trap op. Ik keek hem na en ging op de bank weer zitten.

    Waar zijn je lovende woorden over communicatie Bouchra? Zei een stem in mijn hoofd. Confronteer hem maar! Zeg wat er in je hart brandt, of wilde je dat je huwelijk eindigt als die van Angela en hem? Ik werd gek van deze stem. Ik ging weer liggen en keek naar het plafond. De pijn was niet te houden en ik zocht naar pijnstillers. In de badkamer trof ik pijnstillers aan en nam meteen een paar pillen. Amir lag al te slapen. Ik keek hem aan en dook ook maar in bed. De volgende morgen.. was hij al weg. Werken.

  3. #978
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Emiras Bekijk reactie
    Veel te toxic dit gedrag van Bouchra. Ze moet haar eigen advies eens volgen, COMMUNICEREN. Zo kan je nooit een goed huwelijk hebben. Als ze erover gaan praten en ze leert hem te vertrouwen dan kan het best slagen.
    Juist, thans myy girlll

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  4. #979
    MVC Lid

    Reacties
    3.620
    31-07-2019

    Citaat Geplaatst door pureglossy Bekijk reactie
    Juist, thans myy girlll
    Thank habibti voor je update, de kids sliepen net dus beste timing haha.
    Married and children!

  5. #980
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Upp

  6. #981
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Emiras Bekijk reactie
    Thank habibti voor je update, de kids sliepen net dus beste timing haha.
    Hahah, altijd heerlijk he?

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  7. #982
    MVC Lid

    Reacties
    3.620
    31-07-2019

    Citaat Geplaatst door pureglossy Bekijk reactie
    Hahah, altijd heerlijk he?

    Ja heerlijk! Haha
    Married and children!

  8. #983
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Emiras Bekijk reactie
    Ja heerlijk! Haha
    ❤❤

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  9. #984
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    "Het ziet er goed uit. Heb je er veel last van gehad?". Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. Maar de afgelopen twee weken waren vreselijk. Zowel mijn hand als mijn huwelijk. Wat was er toch met mij? Waarom gedroeg ik me zo? Hoe kon een monster als Angela zo onder mijn huid kruipen?? Telkens als hij toenadering zocht sloeg ik hem af, telkens als hij lief probeerde te zijn, reageerde ik kortaf. Ik duwde hem van me af, dat was het. Ik duwde hem van me af. Maar wat wilde je dan dat ik zeg? Dat lange geklets aan de telefoon, dat verdomde beeldje, die zoet ruikende overhemden,.. eergisteren ben ik 'm zelfs gevolgd! Hoe ziek was ik?

    "De arts keek me aan en glimlachte en keek naar Amir en zijn blik verandere ineens." Amir keek strak voor zich uit naar de arts. "Dat was alles?". Vroeg hij. De arts knikte. "Oh.. voordat ik het vergeet. Dit zalfje mag je er twee keer per dag op smeren. De blaren zijn zo goed als weg". Zei hij. Ik nam het zalfje aan en bedankte hem. Amir ging er zonder gedag te zeggen uit. Ik excuseerde me en zei gedag tegen de mega vriendelijke arts. Toen ik buiten stond keek ik naar Amir. "Je had wel beleefder kunnen zijn". Zei ik. "Hij krijgt ervoor betaalt om zijn werk te doen". Zei hij toen hij instapte. De hele rit was hij stil en terug getrokken. Thuis gooide hij de sleutels op het aanrecht als gewoonlijk en deed zijn jas uit. "Was dit de arts die je twee weken geleden had geholpen?". Vroeg hij terwijl hij een appel pakte en een hap nam. "Ja.. hoezo?". Vroeg ik. Hij trok zijn wenkbrauwen op. "Hij verslinde je bijna met zijn ogen. Als ik vandaag niet mee was gegaan lag je zo op z'n behandeltafel". Zei hij.

    "Wat?" Zei ik. Ik zag dat Amir spijt had van zijn woorden. Hij schudde zijn hoofd en nam nog een hap. "Ik heb je gehoord, luid en duidelijk." Zei ik. "En zeg dat nooit meer. Jij bent wel de laatste die het daarover mag hebben". Snauwde ik terwijl ik langs hem liep. Hij hieldt mijn arm vast. "Laat me los!". Zei ik hard. Ik rukte mijn arm weg en liep richting de trap naar de slaapkamer. Even later kwam hij de kamer binnen en keek me aan. "Wat bedoelde je daarmee?". Zei hij. "Je ontweek me verdomme al in Spanje. Ik hoef je maar even aan te raken en je krimpt in elkaar, je duwt me van je af, en.. bouchra,.. ik ben niet achterlijk. Je hebt zelfs in mijn laptop zitten snuffelen. Wat is er toch met jou?". Zei hij. Ik keek op. Hoe wist hij dat ik aan zijn laptop... ik schudde mijn hoofd.

    "Jij. Jij amir. Jij en dit!". Ik liep naar het nachtkastje en haalde er twee voorwerpen uit. Die verdomde ring hieldt ik stevig vast en dat rot beeldje. Ik gooide dat beeldje op het bed. "Wat is dit??". Zei ik. Hij keek naar het beeldje en fronste zijn wenkbrauwen. Hij pakte het op en glimlachte. "Verdomme... verdomme bouchra. Dit is van jou. Dit is een kleine cadeautje voor jou. Dit zocht ik al weken en kon het niet vinden en durfde het amper aan jou te vragen omdat het jou cadeautje was. Een souvernier die Lora gekocht heeft omdat jullie geen afscheid hebben genomen. Ik wist het. Ze belde me verdorie nog een dag voor vertrek om er zeker van te zijn dat ik het souvenirtje niet moest laten liggen en dat ze opstapt als assistente en ergens in het zuiden van Spanje zou gaan wonen met haar vriend die haar ten huwelijk heeft gevraagd." Zei hij. Ik keek naar het beeldje en naar hem. Wilde ik dit geloven? Waarom geloofde ik die mojrima van een Angela wel en mijn man niet? "Ik....". Ik zweeg.

    "Is dit de reden waarom je zo kil en afstandelijk doet?". Zei hij. Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. "Het is alles. Je werk. Je telefoongesprekken. Ik heb je verdomme zelfs gevolgd." Zei ik. Hij keek ernstig. "Wat heb je gedaan?". Zei hij. Ik werd rood. "Verdomme!! Dit is.. het. Hier was ik dus bang voor. Fucking rot huwelijken!". Zei hij. Hij gooide het beeldje op de grond en het brak in tweeën. Ik deed een stap achteruit en schrok van zijn reactie. "Dit is de reden dat ik geen voorstander ben voor een huwelijk!". Zei hij. "Jij.. jij notabene die mij vertelde hoe mooi het kon zijn. Ik.. voel me in de maling genomen. Door jou notabene." Zei hij kwaad. Ik schudde mijn hoofd.

    "Nee.. nee Amir. Laat het me uitleggen. Ik snapte ook niks meer van mezelf. Een week voordat ik naar jou toe kwam, kwam ze langs. Angela.". Ik liet hem de ring zien en gooide het op de tafel. "Ze wilde dit terug brengen en de boel afsluiten. Maar behalve dat, vertelde ze me alles. Over jou, firdous. Dat je haar al langer voor het huwelijk kende en met haar vreemd ging. Amir ik was zo bang, zo ontzettend bang dat ik..." ik klapte dicht. "Dat je wat?". Zei hij terwijl hij de ring oppakte en de raam open deed en in de vijver gooide. "Dat je hetzelfde bij mij zou doen. En toen zag ik haar. Die assistente, en verdomme Amir soms denk ik dat ik je niet verdien.. jij bent zo.. succesvol en.." ik begon te huilen. "En.. ik begon de ringen te vergelijken. Hoe je liet graveren dat jij en Angela voor altijd samen zouden zijn in het Spaans. Terwijl onze tekst zo simpel was". Snikte ik. "Bouchra, we moesten binnen een week alles geregeld hebben! Er was geen tijd voor lappen tekst in een ring.. jeetje waar hebben we het over??". Zei hij. Ik knikte. Het was allemaal logisch.

    "Weet je waar ik zo teleurgesteld in ben? Het feit dat mijn ex jou indianenverhalen kwam vertellen, haar geloofde maar ik, jou man niet. Je vertrouwt me niet. Bouchra ik heb enkel oog voor jou. Ik heb lange gesprekken via de telefoon omdat ik drie bedrijven run, maar tegelijkertijd op zoek ben naar een CEO die deels mijn taken overneemt omdat ik vaker bij jou wil zijn. Omdat ik die fout niet nog eens wil maken zoals mijn vorige huwelijk. En wat dat vreemdgaan betreft, ja. Maar dat heb ik toegegeven en ik weet dat Angela vast en zeker haar krokodillentranen heeft gebruikt om je zover te krijgen dat je haar moest geloven. En dat deed je. Je geloofde haar. Er is één ding waar ik spijt van heb gehad tijdens dat huwelijk en dat was dat vreemdgaan. Maar ik heb mijn les geleerd. Echt. Ik zou jou dat nooit, maar dan ook nooit aandoen Bouchra. Want jij bent te kostbaar en te belangrijk voor mij. Het ging niet goed tussen mij en Angela. Nogmaals, we dreven in de armen van een ander, maar je wilt niet weten in wat voor hel ik zat. Ze wilde verdomme het huwelijk redden met een baby! Toen ik een keer een negatieve test in de prullenbak zag, was ik furieus. Hoe konden we voor een baby zorgen als ze verdomme labiel was en we gewoon niet gelukkig in een huwelijk zaten?". Hij zuchte en schudde zijn hoofd. "Communicatie zei je toch?". Zei hij. Ik keek hem met tranende ogen aan. "Het spijt me amir." Zei ik. Hij keek me aan en perste zijn lippen op elkaar. "Ik kan hier niet blijven... niet als je me niet vertrouwt. Ik pak een hotel". Zei hij. Ik schrok en liep naar hem toe. "Niet doen! Het spijt me!". Zei ik. Hij schudde zijn hoofd. "Nee.. laten we elkaar wat ruimte geven. Je had eerlijk tegen me kunnen zijn Bouchra. En... we zijn vandaag drie maanden getrouwd. Ik had dit hotel eigenlijk voor ons tweeën geboekt. Het spijt me. Ik moet gewoon echt nadenken". Zei hij.

    Ik keek hem aan en hij liep weg. Ik smeekte hem te blijven, maar even later hoorde ik de deur dicht gaan. Ik huilde zo hard en snikte mijn tranen weg. Rot rot rot Angela!!! Ik haatte haar zo! Het was alsof ik eindelijk gewekt werd van die influisteringen en pakte zijn badjas die hij op de stoel liet hangen. Ik rook zijn geur en begon harder te huilen. Dit was gewoon zijn geur. De geur die ik ook in de overhemden rook. Al die tijd maakte ik mezelf gek en nu was ik mijn liefde waarschijnlijk kwijt..



  10. #985
    Antwerpen.

    Reacties
    889
    11-02-2015

    Upp

  11. #986
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Upp

  12. #987
    Alhamdoulillah.

    Reacties
    378
    04-05-2012

    Upp

  13. #988
    MVC Lid

    Reacties
    1.938
    21-06-2007

    Uppp
    الحمد الله على كل حال

  14. #989
    MVC Lid

    Reacties
    3.620
    31-07-2019

    We want more!!
    Married and children!

  15. #990
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Upp voor een vervolg