Uppp
Ze snakte naar meer, dat zag ik aan elke beweging voor me neus. De manier hoe haar ogen smeekte om meer. Haar amandelvormige blauwe ogen waarop een straaltje licht van buitenaf op scheen. Haar lippen die ze af en toe nat likte met haar tong en op haar onderlip beet. Ik zal ervoor zorgen dat je je problemen vergeet dame, persoonlijk. Mijn handen voelde elke plekje van haar lichaam en ik was verrast. Niet compleet verrast, want ze had een mooi figuur. Maar nu ik het zelf allemaal bevoelde en zag, waren mijn gedachten bevestigd. Haar lichaam was puur en prachtig. Niet zoals sommige andere dames die meer plastic erin hadden verwerkt om te laten zien dat ze meer vrouw waren. Bouchra was één en al vrouw. Ik hoorde haar zachtjes zuchten en toen trok ik haar broek in één keer uit. Mijn ogen fixeerde zich op een kanten, lichtroze stukje stof. Ik wilde meer! Maar voordat ik door zou gaan, wilde ik zeker van haar kant weten dat het ook bij haar om pure vleselijke lust ging. Niet zoals Mila, die bij de eerste beurt al over een huwelijk en kinderen praatte. Ik wilde enkel genieten en ik moest weten dat zij daar ook zo in stond. Anders ging het feestje voor haar niet door. Ik, ik kwam wel aan mijn trekken..
En net toen ik voorover boog om haar een onvergetelijke tijd te geven, ging verdomme de bel. Ik sloot mijn ogen en keek haar aan. Ze zag er ineens hulpeloos uit en ik fluisterde haar te wachten. Gauw trok ik mijn overhemd aan en deed ik de deur open. "Firdous.." Zei ik. Ze keek me aan en haar ogen gleden over mijn blote bovenlijf. "Ik.. was mijn sjaal vergeten. Sorry". Zei ze. Ik knikte en ze liep naar binnen om het te pakken. Haar ogen bleven ineens staan bij het tasje van Bouchra op de salontafel. "Je hebt bezoek, zo te zien". Zei ze. Ik haalde mijn schouders op. "Wij zijn denk ik wel klaar toch?". Zei ik. Ze bleef staan en legde een hand op mijn arm. "Bedankt.. bedankt dat je me thuis en op werk wilde opvangen en...bedankt dat ik mag werken voor jou. Ik zal je niet teleur stellen. Dat beloof ik je.". Zei ze. Ik knikte en ze liep de deur uit.
Mijn ogen keken automatisch naar de trap waar een dame zat met opgetrokken knieën en je zag de woede en walging in haar gezicht. Ik liep naar boven en wilde haar weer meenemen naar mijn kamer. Want.. ik was nog lang niet klaar met haar. Echt nog lang niet! Maar goed Bouchra is Bouchra niet als ze eerst stampij moest maken. Altijd dat bittere gedoe om en weer over de hele situatie. Ik wilde maar één ding en dat was verdomme aan mijn trekken komen en haar lichaam in lichterlaaie zetten. Kennelijk dacht Bouchra daar nu wel anders over. Hoe zal ze straks reageren als ze hoort dat Firdous haar collega wordt?
Vrouwen..
Laatste zin moet Firdous zijn ipv Bouchra denk ik
Don't fall in love with words.
Pas toen ik een smerige smaak in mijn mond had besefte ik dat ik van de zenuwen aan het kauwen was op een potlood. Gatver. Ik spuwde het stukje eruit en keek weer in mijn laptop. Het was één dag na de situatie met Amir. Wederom kon ik hem niet onder ogen komen. Misschien werd het ook weleens tijd dat ik het woordje mannen zou moeten door strepen. Even serieus, je zou haast denken dat je een bepaalde walging voelt jegens mannen als je in mijn situatie zou zitten. En feitelijk heb ik dat ook. Mannen blijven mannen, dat had ik gisteren wel gezien. Amir veranderde van een zakelijke serieuze zakenman naar een beest. Ik probeerde gisteren helemaal uit mijn hoofd te zetten, maar als je voor diezelfde man werkt gaat het moeilijk. Erg moeilijk.
Ik ben erachter gekomen dat ik jaloers ben. Sinds kort hoor. Sinds die verrekte domme kus van mij. Ik walg van mezelf. Echt. Ik gedraag me niet zoals een goede moslima zich zou moeten gedragen. Ik sloot mijn ogen en nam een slok thee. Echter toen ik Amir voorbij zag lopen, kromp ik in elkaar en verbrandde zowat mijn lippen aan de thee. Waarom.. waarom kan hij het zo makkelijk van zich afzetten?? Doen alsof er niets tussen ons gebeurt is?? Hij zei het al een tijdje terug, wij vrouwen blijven hangen in emoties. Ik moest het tegendeel bewijzen. Whatever mister perfect, ik zal laten merken dat het ook totaal niets met me doet. Ik voelde me ineens sterker, helderder en maakte mijn werk af. Basta. 17:00 uur. Ma en pa, Im coming home.
Dus sloot ik mijn kantoor en melde ik me af bij mijn meerdere. Nee, ik ga absoluut zijn naam niet meer noemen. Hell no. Ik klopte op de deur en er was niemand. Nog beter! Althans totdat ik zijn stem vanachter hoorde. "Jij meld je af?". Zei hij. Ik keek hem amper aan en focuste me maar op zijn stropdas. "Ja. Ik ga naar huis, tot morgen". Zei ik. "Tot morgen". Zei hij. "Eh.. oh ja. Het was veelste druk vandaag. Ik wilde je namelijk iets doorgeven. Firdous komt vanaf morgen hier werken. Enig bezwaar?". Zei hij.
Wat????????????????????????????????
Ok. Bouchra. Kalm. Kalm. Rustig aan en haal diep adem. Het is het monster dat jou heeft bedonderd door met jou verboden vrucht te wippen, het is het monster die het liefst de hele dag om de hals van Amir hangt, het is het monster dat hem ook heeft bedonderd, maar hey, no big deal toch? Firdous komt gewoon hier werken alsof het awili niks is! Alsof er niks gebeurt is, alsof...
Mijn innerlijke stem. Je martelt me. Amir je martelt mij. Waarom doe je me dit aan? Hij weet als geen ander dat ik een schurft hekel aan dat mens heb, hij toch ook? Hij was toch zogenaamd niet vergevingsgezind? Deze vrouw, correctie: monster! Heeft hem doen wijsmaken dat het A, zijn kind was en B, bedonderd met een goede vriend. Nee, nee.. Amir ik heb verdomme bezwaar. Jij niet dan? Is dat de reden dat ze gisteren langs kwam? Om een grote, zielige gezicht op te zetten en je te smeken om een baan? Nadat ze ons, jij en ik al die streken geflikt had?
"Nou?". Zei zijn stem. Hij wachtte op een antwoord. "Heb ik een keus?". Zei ik. Amir fronste zijn wenkbrauwen. "Eh ja. Als je bezwaar hebt, mag je je spullen inpakken en weg gaan. Ik bepaal wie er komt en gaat Kadmi. Mensen verdienen toch een tweede kans? Dat waren jou eigen woorden." Zei hij. Ik keek hem aan. "Ik dacht dat ik belangrijk voor je was. Voor je bedrijf. Firdous smeekt om een baan, of wipt voor een baan en hoppa ze heeft beet. Ze heeft je een smerige streek geleverd, wij allebei. Denk je dat zulke mensen daadwerkelijk een kans verdienen? Wat zal Ben zich in het vuistje lachen als hij dit hoort." Zei ik. Amir keek me aan. "Hebben we dit niet besproken gisteren?". Zei hij. Ik knikte. "Je weet wat ik van haar vind. Dat met Ben..". Hij onderbrak me. "Als ik nog één keer die naam uit je mond hoor komen help ik je inpakken. En troost je, firdous zit op een totaal andere afdeling met een functie die veel minder is als wat jij hebt. Denk je dat ik achterlijk ben? Denk je dat ik dom ben? Ja, natuurlijk walg ik van haar acties, maar ik ken haar ook erg lang. We hebben een verleden. Ze verdient een tweede kans en Bouchra, laat ik het niet merken dat jullie meningsverschillen negatieve invloed zullen hebben op mijn bedrijf. Dan vliegen jullie er beide uit. Begrepen?". Zei hij. Ik keek hem aan en knikte. "Mooi, fijne avond".
Ik keek hem nog één keer aan en liep vervolgens weg. De volgende morgen bleef ik zo veel mogelijk op kantoor totdat ik die heks zag langslopen. Uiteraard liep ze meteen naar zijn kantoor en ik voelde iets van jaloezie. Ja, ik geef het toe. Hoe verschrikkelijk Amir me soms behandelde, hoe mijn hart voor hem zich juist meer openstelde. Heel gek, alsof mijn hart enkel foute mannen aantrekt en gewend is. Ik stelde mezelf voor én veel belangrijker dat ik haar dood negeer. Dat was ze namelijk ook voor mij. Dood. Tijdens de lunch liep ik naar de koffie automaat en schonk mezelf een kopje koffie in. Amir was druk bezig met overleggen en ik deed mijn werk. De volgende dag verliep gewoontjes. De dagen erop ook totdat ik ineens Firdous tegen kwam in de hal. Ze keek me aan en stond stil. "Zo, jou heb ik even niet gezien". Zei ze. "En dat is maar goed ook, opdonderen". Zei ik meteen terwijl ik langs haar liep. "Kort lontje?". Zei ze. Ik draaide me om en liep terug naar haar. "Blijf uit mijn fucking buurt, vieze trut dat je bent. Ik zal Amir nooit snappen waarom hij jou een tweede kans heeft gegeven. Viezerikken als jou horen van schaamte en schande ergens ver weg te zijn. Maar jij zoekt de aandacht op. Bah". Zei ik. "Oh je zit nog steeds over het feit dat ik met je ex vreemd ben gegaan. Nou sorry dame, het kost twee mensen om tot zo'n daad te komen". Zei ze. Ik glimlachte geforceerd en keek weg. "Allebei. Jullie zijn allebei achterlijk. Het enige verschil is dat hij omver wordt gehouden door geld, schande koopt hij wel weg. Jij moet zonodig om werk smeken, hij heeft je net zo hard laten vallen slimmerd. Ik maal er alleen niet om. Jij duidelijk wel, anders had je nooit met hangende poten bij Amir aangeklopt." Zei ik. Ze keek me aan en glimlachte. "Wow.. je zou haast denken dat je om Amir begint te geven. Dat je voor hem werkt a la, maar ik merk toch iets van gevoel naar hem toe van jou.". Zei ze. Ik keek haar aan. "Wie zal het zeggen? Ik zou erachter gekomen zijn als jij ons niet laatst stoorde in zijn huis. Altijd maar terug komen terwijl hij van je walgt. Rot op firdous." Zei ik. En bij deze zin keek ze ineens boos. "De tijd zal het leren Bouchra, wat denk je? Dat je na één wip hem aan je pols kan krijgen? Grapjas. Amir is een man die jij nooit kan krijgen, ja.. allicht voor een snelle beurt maar zoals hij en ik waren, daar kun jij alleen van dromen". Zei ze. Ik werd woedend maar bleef rustig. "Dat zeg je heel goed. Hadden. Toen moest jij het zonodig verpesten. Treur niet Firdous er bestaan namelijk vrouwen zoals mij die wél weten hoe ze een man dicht bij hun kunnen houden". En met deze laatste woorden, waarin ze sprakeloos naar mij keek liep ik weg.
Of ze daarmee weer naar Amir zal gaan, who knows. Ik wilde mijn zegje doen en dat heb ik gedaan en uiteraard heb ik gebluft. Pfff, amir zag mij als een lustobject. Ik zag hem helaas als meer.. ik realiseerde me nu dat niet Ben mijn verboden vrucht was, maar hij. De goed uitziende half Spaanse schoonheid die wél moslim was maar van een drankje hieldt en vrouwen en een... tatoeage had op zijn rug. Daar kwam ik vorige keer achter. Er was zo veel fout aan deze man. Net een vlam waar je je vingers aan kon branden, maar door de lust en liefde het vuur amper kon voelen. Yup, Amir in een notendop. Verdomme! En ik had mezelf nog zo voor genomen zijn naam niet meer te noemen!
Waar is Amir toch mee bezig? Hoezo hij neemt Firdous nog aan? Weirdo
Geplaatst door CoveredSecrets
Laatste zin moet Firdous zijn ipv Bouchra denk ik
Yes! Dank je wel ❤❤
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
Oude liefde roest niet I guess
Of hij is iets van plan..
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
Dames tot morgen, ❤❤
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
Ik mis trouwens prinses3arabia, en haar foto's, ze had altijd een beeld van de personages
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
Bouchra en haar bazen. Ze had gewoon Jamal moeten houden
Don't fall in love with words.
Jamal heeft de benen genomenBouchra en haar bazen
Schrijf jij trouwens ook? Ik zie je ondertiteling vandaar
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
Ik nam een warme douche en begon met sabon beldi mijn lichaam in te zepen. Even sloot ik mijn ogen en liet ik het hete water de zeep weg spoelen van mijn lichaam. Ik dacht ineens aan Amir en die ene dag. Samen. Pfff, zijn handen die de boel verkende en zijn stem en adem. Ik zuchte en pakte een grove washandje om mijn lichaam te scrubben. Hierna spoelde ik alles weg met hete water en liep ik de cabine uit. Ik droogde me af en deed een handdoekje om mijn haren. Naderhand droeg ik een huispak en ging ik mijn moeder helpen met het avondeten. "Besaha douche". Zei mama. Ik glimlachte en begon de salade om te scheppen. De kippen had ik voordat ik ging douchen gekruid. "Najwa komt morgen trouwens, ze heeft nieuws en dat wilde ze delen met ons. Brahim en Naoual zijn er dan ook". Zei ma. Ik knikte. "Ik denk dat ik het al weet mama". Zei ik. Ma keek me aan. "Ik denk dat ze zwanger is. Ze appte me vorige week dat ze al drie maanden niet ongesteld is geworden ofzo". Zei ik. Ma keek me met grote ogen aan en ze had ineens een glimlach van hier tot Tokio. "Is het heus? Is mijn dochter zwanger?". Ma hief haar handen op en dankte God. "Het is nog niet zeker ma, we zullen het morgen wel weten in sha Allah". Zei ik. Maar dat kon ik wel zeggen, voor ma waren deze woorden al genoeg om helemaal in de wolken te zijn. En als dat zo was, wat waren wij na zo'n deprimerende tijd toe aan goed nieuws! Ik glimlachte in mijzelf en ging verder met de salade. Maar eerlijk gezegd, wat ik ook deed, waar ik ook was, ik dacht aan hem. Amir.
Najat was rauw in haar woorden. Ze vond dat ik me weer op glad ijs begaf wat Amir betreft. Ik heb al eens met een andere baas "iets" gehad, en kijk waar het naartoe had geleidt. En Amir is Amir. Hij wilde niet mij, maar mijn lichaam. En soms, soms was de duivel net wat sterker als mijn verstand en dacht ik, best. Hier heb je me. Hoe fout het ook klinkt, ik weet het.
De volgende dag was ik ook bezig op mijn kantoor. Ik probeerde zoveel mogelijk op kantoor te blijven en alleen de deur uit te gaan als het moest. Wie mij nodig had, kwam wel naar mij toe was mijn instelling. Na afloop ruimde ik mijn bureau op en dit keer hoefde ik Amir niet te zien, want hij was een week op vakantie. Oh.. Amir. Meedogenloze baas dat je bent. Wij mochten nu niet op vakantie, maar hij wel. Zo niet cool dit.. whatever als ik mijn weekje in April maar krijg. Najat en ik waren - als onze schema's het toe lieten - continu over de bruiloft aan het praten en spraken we ook af om bijvoorbeeld naar een ziana te gaan, of een cateraar. Soms ging één van haar schoonzusjes mee. We zaten immers al bijna tegen de winter aan en April staat met een vingerknip voor de deur.
Right, boel afsluiten. Daar was ik gebleven. Ik liep naar de lift en stapte uit op de begane. In de verte zag ik haar silhouet staan. Haar peperdure, beige jas die tot haar knieën reikte, haar welgevormde benen, als je het mij vraagt, te dunne benen die omhuld zijn in een zwarte panty en haar zwarte hakken die steunen en leunen op hakken van zeker wel tien centimeter. Ze stond bij de ingang met haar rug naar mij toe en was kennelijk druk aan de telefoon. Sinds dat momentje tussen ons van een week geleden zag ik haar niet meer. Wat uitermate fijn is. Ik liep haar richting op aangezien ik naar de uitgang moest lopen en hoorde haar ineens praten. Iets met Doe ik Ronald. en Gaat me zeker lukken.
Waarom had ze contact met haar vorige werkgever die haar had ontslagen omdat ze met een klant aan haal ging? Ronald was de eigenaar van het bedrijf waar ik ook voor werkte. Ik vond het maar een vreemde wending. Moest ik Amir hier niet op de hoogte van brengen? Ze was ineens gestopt met bellen en liep de uitgang uit. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek toe hoe ze weg reed. Mevrouwtje Firdous,... volgens mij ben jij iets van plan en ik ga het uitzoeken ook.
De volgende dag zat ik braaf achter mijn pc. Gisteren was het mega gezellig bij mijn ouders en inderdaad, mijn zusje was zwanger. Ma huilde tranen van vreugde en pa was door het dolle heen. Iedereen eigenlijk want zoals ik al zei, we konden een keer ook echt leuk nieuws gebruiken. In feitte verliepen de dagen hetzelfde. Dat momentje met Firdous én haar telefoontje was ik eerlijk gezegd allang vergeten. Amir was weer aan het werk, ik vroeg hem hoe zijn vakantie was in Griekenland, hij had het naar zijn zin en hoppa weer verder aan de arbeid. Twee weken later echter stond hij ineens in mijn kantoor en sloeg zijn armen over elkaar. "Jij gaat toch over die klanten contracten". Zei hij. Ik knikte en nam een slok koffie. Hij liep naar me toe en stond achter me. Langzaam boog hij zich voorover en pakte de muis en klikte op wat bestanden. Behalve dat ik het warm van zijn aanraking kreeg en zijn adem en geur, was ik ook verward. Waar was hij mee bezig. "Hmm ziet er goed uit.." Zei hij. "Denk je dat ik mijn werk niet goed doe? Is dit een soort controle?". Zei ik. Amir bleef voorover gebogen en keek me aan. "Er is iets vreemds aan de hand." Zei hij. Ik keek hem gek aan. Hij ging staan en leunde op mijn dossierkast. "Kan je nog zeggen wat er aan de hand is?". Vroeg ik. Ik heb amir nog nooit zo verward zien kijken. "Ik ben gebeld.. ik ben gebeld door twee klanten die het contract willen laten ontbinden. Toen ik verder vroeg, werd me verteld dat ze elders een goedkopere opdrachtnemer hadden gevonden. Kijk.. dat kan gebeuren. Dat is de business, maar twee klanten tegelijk? Dat is vreemd. Vind je niet?". Zei hij. Ik keek hem aan en trok mijn wenkbrauwen op. Weet ik veel of dat ok is of niet, ik ben van de verkoop, inkoop, en contracten. Maar toen dacht ik ineens aan Firdous. Zij en haar vreemde gesprek. Moest ik het tegen amir zeggen. Stel dat het niets was? Dat het gewoon een soort van laatste gesprek was tussen haar en haar voormalige baas? Oef.. dit is zo moeilijk. Ik stond op en amir keek me aan. "Ok, dit hoeft niet iets te betekenen. Ik heb denk ik zo'n drieën half weken geleden Firdous horen bellen met.. onze oude werkgever. Ronald toch?". Zei ik. Amir fronste zijn wenkbrauwen. "Ja... vertel". Zei hij. Ik keek hem aan. "Nogmaals, dit hoeft niets te betekenen.." Zei ik. "Bouchra, voor de draad ermee..". Zei hij. Ik knikte. "Ze had het over.. even denken.. iets met gaat me zeker lukken?". Zei ik. Amir keek ineens verbaast. "Bouchra, als je dit doet omdat je een hekel aan haar hebt..". Ik onderbrak hem. "Amir. Ik zweer het." Zei ik. Amir keek me ineens aan en knikte. "Dan weet ik wel waarom onze klanten weg zijn gegaan." Zei hij. "Je denkt dat ze er iets mee te maken heeft?". Zei ik. "Ik denk het niet. Ik weet het zeker. Ik heb letterlijk de duivel binnen gelaten." Zei hij boos.
Ik heb je gewaarschuwd. Ja dat wilde ik even in zijn gezicht gillen, maar de manier hoe hij er nu bij stond.. ik hieldt me dus maar in. "Ronald.. vuile hufter. Hij neemt het me dus nog steeds kwalijk dat ik Ben destijds had overgenomen. En nu flikt hij me hetzelfde kunstje". Zei amir. "Maar.. ik dacht dat hij haar ontslagen had? En.. ben wilde toch zelf weg bij hem?". Zei ik. Amir keek me aan en schudde zijn hoofd. "Dit is allemaal doordacht. Hemel. Ik ben erin getrapt. Alweer. Ze heeft me wéér genaaid." Zei hij. Hij was woedend, snapte ik ook. Dit bedrijf was zijn alles, zijn kindje. En feitelijk, was het nu ook een stukje van mij. Ik werkte hier, dit.. dit wat firdous deed was niet ok. "Laat het aan mij over Amir." Zei ik toen. Amir keek me aan. "Wat bedoel je?". Zei hij. "We doen alsof onze neus bloedt. De enige manier om erachter te komen of dit waar is, is door erachter te komen of ze daadwerkelijk over zijn naar onze oude baas." Zei ik. Amir knikte. "Intussen kaapt ze wel onze andere klanten weg. Ik moet haar spreken nu." Zei hij. Ik schudde mijn hoofd. "Niet doen Amir. Als je haar nu aanspreekt hierover doet ze alsof ze niks weet en kan je haar amper ontslaan." Zei ik. "Wat had jij in gedachten dan?". Zei hij. "Wacht maar af". Zei ik.
En dus ben ik diezelfde dag gewoontjes naar huis gegaan. De volgende dag liep ik naar haar afdeling toe en zag ik haar bellen en zogenaamd werken. Yeah right girl. Ik klopte op haar deur en liep naar binnen. Haar ogen keken me aan en ze schudde haar hoofd. "Is er iets?". Zei ze. "Ja.. eh Amir wil je spreken." Zei ik. Ze keek me ineens verbaast aan. "Waarvoor?". Zei ze. "Iets me assistente. Onze oude assistente gaat kennelijk weg. Vraag hem maar, niet mij!". Zei ik met rollende ogen. Ik liep haar kantoor uit en ben direct naar de dames wc gegaan. Van het kiertje keek ik toe hoe ze de lift naar boven nam. Stomme doos. Snel liep ik door naar haar kantoor en ging even zitten. In haar pc zag ik niks staan, haar mobiel had ze mee genomen. Shit.. hier hebben we niks aan bedacht ik me. Mijn ogen fixeerde zich ineens op haar tas. Ik beefde ineens. Gauw liep ik naar de bruine tas en keek erin allerlei prul en onzin en uiteindelijk zag ik iets glinsteren. Een usb? Ik stak snel de usb in de pc. Er waren wat bestanden opgeslagen en ik opende ze. Wat?? Ik zag ineens allemaal onze klant gegevens etc etc. Wat moet een firdous met haar functie met deze belangrijke gegevens? Ze moest hieraan gekomen zijn maar hoe?? Ik zuchte en haalde de USB eruit. Ik stak hem in mijn broekzak en liep haar kantoor uit. Boven aangekomen zag ik firdous in de hal wachten. "Hij wilde me spreken toch?". Zei ze. Op dat moment deed Amir de deur open. "Firdous. Een momentje ik ben zo bij je. Kan ik je even spreken bouchra?". Zei hij. Ik knikte en liep met hem naar binnen.
"En? Heb je wat gevonden?" Zei hij. Ik knikte. "Een usb. Met al onze klant gegevens erop." Zei ik. Amir keek ineens vreemd op. "Hoe.. komt ze daar aan??". Zei hij. Ik schudde mijn hoofd. "Ik weet het niet, maar... is er een mogelijkheid dat je het kantoor onbemand heb gelaten toen zij hier was?". Vroeg ik. Amir dacht na en glimlachte geforceerd. "Shit. Shit... niet hier. Thuis. Ze heeft thuis aan mijn laptop gezeten toen ik ging douchen en mijn wachtwoord heb ik niet veranderd. Ze weet namelijk het wachtwoord. Dat gaf ik haar toen ze mijn assistente was. Zo is ze eraan gekomen. Ik zou anders niet weten hoe.. God, ik voel me een dombo." Zei hij. "En dan geef je zo iemand een kans, omdat ik werkelijk waar in een tweede kans begon te geloven en kijk wat er gebeurt." Zei hij. Hij schudde zijn hoofd en ik had met hem te doen. "Amir. Wat ga je nu doen?". Zei ik. "Bel de politie. Laten ze haar afvoeren voor diefstal van privé gegevens. En die hond van een Ronald.. daar zorg ik zelf voor. Het is gedaan met ze". Zei hij. Ik knikte. "En.. wat moet ik tegen haar zeggen? Ze wacht buiten namelijk?". Zei ik. "Breng haar naar die lege kantoorruimte op de begane grond. Als de politie arriveert dan hoeft niemand daar getuige van te zijn. Zeg maar dat ik daar kom.". Ik keek hem aan en knikte. Ik wilde naar de deur lopen en Amir noemde mijn naam. "Bouchra.." Zei hij. Ik draaide me om. "Goed werk. Ik had jou moeten vertrouwen. Excuses dat ik aan je twijfelde." Zei hij. Ik knikte en liep de deur uit. "Hey firdous.. Amir werd gebeld net en hij vraagt of je even beneden in de lege kantoorruimte wil wachten?". Zei ik. Firdous trok een wenkbrauw op en knikte. "Prima." Zei ze. Ik liep naar haar afdeling via de trappen en pakte haar tas en jas. Opdonderen firdous. So long sucker!
Wow
Spannend.
Goed voor firdous
