1. #766
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Emiras Bekijk reactie
    Mooi vervolg, bedankt voor de moeite lieffie!
    Tot uw dienst

    ❤❤

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  2. #767
    المملكة المغربية ♥️

    Reacties
    21.305
    10-01-2009

    MVC Premium MVC Premium
    Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna

  3. #768
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Nu Nora weer...

  4. #769
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Mooi vervolg
    Uppieee

  5. #770
    MVC Lid

    Reacties
    323
    27-08-2020

    Nora gaat adam afpakken van Aya
    ….

  6. #771
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Dat zal dan wel heel erg zijn voor Aya

  7. #772
    Antwerpen.

    Reacties
    889
    11-02-2015

    More more more!

  8. #773
    MVC Lid

    Reacties
    341
    19-12-2013

    Up up spannend

  9. #774
    MVC Lid

    Reacties
    368
    21-12-2013

    Heel spannend
    Uppieee

  10. #775
    المملكة المغربية ♥️

    Reacties
    21.305
    10-01-2009

    MVC Premium MVC Premium
    Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna

  11. #776
    MVC Lid

    Reacties
    341
    19-12-2013

    Up up

  12. #777
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Ik wist dat ze het niet fijn zou vinden als ik zelf contact opnam met Nora. Maar ik snap niet waar haar reactie ineens vandaan kwam? Dat papiertje is toch het bewijs dat Farid de boel bij elkaar loog? Ik was juist dankbaar en blij dat Nora überhaupt de moeite had genomen om dat voor ons te doen. Ik zat alleen aan tafel en hoorde Aya aan komen lopen. Ik zou het bewijs uitprinten en brengen naar het bureau. Ik zou over een week terug naar Nederland moeten want Leo zat ook al met zijn handen in zijn haren omdat het zo druk was. En die arme man moest ook nog eens op vakantie! Aya zweeg alleen en schonk voor zichzelf en mij een glas thee in. Ik keek haar aan en glimlachte, zij deed hetzelfde en ik hoopte dat we hierover zouden ophouden. Prima, ik laat het woord Nora niet meer vallen. Ik merkte dat ze er erg van streek werd. "Wat gaan we vandaag doen?". Vroeg ik. Aya keek me aan. Weer net zo verlegen als toen ik haar voor het eerst zag. "Zullen we naar het strand gaan en daarna uit eten?". Vroeg ik. Aya perste op haar lippen en knikte. Ik glimlachte en stond op en liep naar haar. Ik kuste haar op haar voorhoofd en boog ietsje voorover. "Het spijt me ok? Ik weet dat.. dat Nora een hele impact heeft gehad bij jou en het is niet ok dat ik dit op deze manier deed". Zei ik. Aya keek me aan en knikte langzaam. "Het spijt mij ook Adam. Ik.. ging ervan uit in het begin dat ik een goed huwelijk had met Farid. Als jij het niet geweest was, had ik het amper geweten dat zij bestond. Dus.. ik moet hier sorry zeggen". Zei ze. "Ok, we zeggen allebei sorry. Is dit onze eerste kleine mini ruzie?". Zei ik. Aya moest lachen. "Nee.. we zullen nooit ruzie kennen of krijgen". Zei Aya. Ik glimlachte en pakte haar hand. "Laten we lekker naar het strand gaan"...

    Na een dagje strand en plezier en heerlijk te hebben gegeten in een zeer goede restaurant kwamen we eindelijk thuis. "Ik ga even douchen..". Zei Aya. Ik knikte en ze liep weg. Na een aantal minuten liep ik ook naar dezelfde badkamer en zag ik het prachtige silhouet van Aya. "Adam?". Zei ze. Ik glimlachte en liet mijn handdoek vallen. Ik voegde me toe bij haar en de rest is geschiedenis.

    Uitgeput lagen we in bed en Aya keek me aan. "Wat is er?". Vroeg ik. Ze schudde haar hoofd. "Beloof je me dat we nooit ruzie zullen maken?". Zei ze. Ik keek haar aan. "Hebben we dat dan gehad?". Zei ik. Ze glimlachte. "Nee, nee.. maar het leven is te mooi om te kibbelen over dingen die er niet toe doen." Zei ze. Ik knikte. "Dat heb je mooi gezegd. Jallah laten we slapen. Morgen moet ik vroeg op om die corrupte agentje het bewijs te geven". Zei ik. Aya knikte en kuste me. Ik nam haar in mijn armen en ze lag meteen te slapen. Ik moest lachen en streek haar zwarte lokken uit haar gezicht. Ik kuste haar voorhoofd en eindelijk sliep ik ook. De volgende morgen stond ik vroeg op en zocht Aya. Natuurlijk, die was aan het bidden en ik betrapte mezelf erop dat ik dat ook echt moest doen. Bidden deed ik al, maar het Fadjr gebed wilde niet echt vlotten bij mij. Ik stond op en nam een douche. Het was al erg warm in de ochtend en het was nog maar half zes. Ik kleedde me om en ging bidden en daarna pakte ik een appel en een flesje water. Waar is Aya nou? Die was toch al klaar met bidden? Zo lang duurt het toch niet? Ik keek in de grote huiskamer met uizicht op het terras en zag haar buiten zitten. Ze keek enkel in de verte en ik glimlachte. "Goedemorgen vroege vogel". Zei ik. Ze draaide zich om en keek me aan. "Selaam Adam, oh sorry.. ik wilde even van de zonsopgang genieten en daarna pas met het ontbijt.." ik onderbrak haar en lachte. "Het is al goed en trouwens ik ben niet zo'n ontbijter". Zei ik. Ze stond meteen op en liep naar me toe. "Mag ik mee?". Vroeg ze ineens. "Naar het bureau? Nee.. lieverd ik ben terug voor je het weet. Stel je voor dat er weer iets is en ze je daar gaan houden?" Zei ik. Aya keek me aan en knikte, maar ik wist almaar te goed dat ze mee wilde, al was het om even haar zusjes te zien. Salima zou morgen vertrekken naar Frankrijk dus het was ok dat ze mee ging om ook meteen afscheid te nemen. Ik zuchte en ze vloog me al om de hals. Gauw liep ze naar de slaapkamer en ik nam een hap van mijn appel. Ik liep terug naar binnen en sloot de boel af. Mijn laptop zette ik even aan om te kijken of Leo niks nieuws had of Mourad maar er was niks, enkel van Nora. Ik opende de mail en ze vroeg of het nog gelukt was. Shit.. wat moest ik nu hiermee? Ze heeft ons echt een mega plezier gedaan, niet erop reageren is toch het minste wat ik kon doen? Ik weet dat Aya hier zich druk om zou maken, dus liet ik het mailtje onbeantwoord staan..

  13. #778
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    "Salima, Mina!". Ik vloog mijn zusjes in de armen alsof ik ze jaren niet gezien had. "Hoe gaat het met jou en Adam?". Zei Mina. Ik wist waar ze naartoe wilde en deze praat was ik niet gewend van Mina notabene. "Salima heeft je aangestoken!". Plaagde ik. Mina moest lachen. "Je gaat het niet geloven!" Zei Salima. "Shhhhhttt". Zei Mina. "Huh wat is er aan de hand???". Zei ik. Mina werd een beetje rood en ik ging meteen zitten. "Hadja Yemna heeft dus een broertje! Dat wisten we dus niet. Hij woont in Rabat. Hij is vier jaar geleden gescheiden en heeft een kindje van twee jaar oud. Dus.. moet ik het afmaken Mina??". Zei salima plagerig. "Dames.. alsjeblieft wat is er? Straks komt Adam nog van het bureau en hebben jullie nog niks gezegd". Zei ik ongeduldig. "Het komt erop neer dat hadja yemna mijn hand wil komen vragen voor haar broertje. Hij is de jongste telg van de twaalf kinderen! Ongeveer mijn leeftijd of iets ouder." Zei Mina. Mijn kaken vielen open en ik liep naar Mina toe. "Hoe is hij??". Zei ik. Salima keek me aan en lachte. "Nou, gisteren gingen hij en ik even een bakkie doen bij café Nador... even serieus Aya.. hoe moeten wij dat weten?". Zei ze lachend. Ik moest ook lachen. "Maar.. ze heeft je toch wel iets verteld over hem?". Vroeg ik. Mina werd rood en knikte. "Hij werkt en heeft een eigen garage in Rabat. Daarnaast geeft hij één keer per week koran lessen aan de kinderen in een plaatselijke moskee. Hij heeft een eigen woning en meer weet ik ook niet." Zei Mina. "En.. dit hand vragen, wanneer waren ze dit van plan te doen?". Zei ik. "Ik weet het niet. Het beangstigd me helemaal. Ik kan niet ja zeggen. Kijk om je heen.. het huis van onze ouders is er ook nog. Ik kan toch niet..". Mina stopte met praten en haar ogen werden vochtig. Ik snapte het. Ze kon het huis niet zo leeg achterlaten. Wij dachten altijd dat Mina dit huis met haar kinderen gevuld had en altijd zo wel zo blijven. Neem het ons niet kwalijk, want dat was wel de opvoeding die we kregen. Een gescheiden vrouw én nog met kinderen? Hoe kon die opnieuw hertrouwen? Maar ziehier, Allah is groot. Alles is mogelijk. En ik gunde Mina opnieuw een gezin met een man die haar op handen zou dragen. "Waarom is hij gescheiden? Het kindje is best jong". Vroeg ik aan Mina. "Zoals zijn zus beweerde is dat zijn ex vrouw er zelf een punt achter had gezet. Ze zag hem meer als haar broer of weet ik veel wat.." Zei Mina. Ik knikte en stond op. "Wat zegt jouw gevoel Mina?". Zei ik. Mina werd rood en dat was voor mij al duidelijk. "Ik ga iets lekkers halen! Dit moet gevierd worden!". Zei ik. Salima lachte hard en begon te dansen..

  14. #779
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Gauw liep ik de deur uit en ging ik naar de plaatselijke bekende bakker. Hij groette me hartelijk en dat vond ik vreemd aangezien ik vorig jaar nog dood genegeerd werd door hem na wat er gebeurt was. Ik kocht wat lekkers en liep terug naar huis. "Aya.." hoorde ik van achter. Plots liet ik alles vallen en ik rilde. Ik wilde gillen maar het lukte me niet. Mijn lippen leken vastgelijmd en mijn tong leek wel kilo's zwaar. "Maak je geen zorgen. Ik doe je niks". Zei hij. Ik zette een stap naar voren en wilde weg rennen maar iets hieldt me tegen. "Ik meen het. Wollah. Ik doe je niks." Zei hij nogmaals. Dat geloof ik niet. Hij heeft mij al honderd andere keren pijn gedaan. Ik zette nog een stap naar voren. "Laat me met rust. Ik ben getrouwd!". Zei ik. "Dat weet ik. En.. en ik weet dat je er niet van gediend bent om hier zo met een andere man te staan praten". Zei hij ineens. "Aya.." Zei hij en zuchte. "Het spijt me. Je zal het niet geloven en daar geef ik je 100% gelijk in, maar.. het spijt me. Ik.. heb de verkeerde keuzes gemaakt en één daarvan was...". Hij zuchte. "Ik weet alles. Ik weet alles Farid. Ik weet alles dus alsjeblieft laat me met rust. Je hebt het verpest bij haar en nu wil je mij? Ik smeek het je, doe me geen pijn meer.." Zei ik met tranen in mijn ogen. "Aya.. wollah.. wollah op mijn moeder dat ik je geen pijn meer zal doen. Ik leg je net uit hoeveel spijt ik heb en ja, ik ben een enorme klootzak geweest, maar je kende mijn kant van het verhaal niet." Zei hij. "Die ken ik Farid. Je wilde nooit met mij samen zijn, maar met haar. Die...die rot Nora! Waarom ben je niet voor haar gegaan? Waarom ik? Je hebt mijn leven verpest!". Schreeuwde ik. "Je hebt gelijk, ik ben een moeders kindje. Ik had nee moeten zeggen. Duidelijk. Mijn moeder heeft van jongs af aan momenten dat ze zo bezitterig is. Kijk maar naar jou, als we daar naar toe gingen. Ze kon je nooit met rust laten. Aya dit.. aya dat. Ze claimde je en ze claimde mij ook. Ik gaf toe. Ja,.. ik de zogenaamde stoere, mondige Farid gaf toe aan de eisen van z'n moeder. Nora hebben ze nooit geaccepteerd. Ze komt van Tunesië, is te losbollig en geen trouw materiaal. Ik was verliefd. Ben je nu verliefd op je man?". Zei Farid. Ik keek hem vreemd aan. "Als het antwoord ja is, moet jij je voorstellen dat er dan iemand in je leven bestaat die dat weg rukt van jou. Je vader, je moeder.. nee. Ze willen dat je met iemand anders trouwt. Iemand die amen en ja knikt. Geen weerwoord geeft. Het mocht niet. Ik was samen met jou, maar mijn hart was bij een ander. Elke keer.. elke keer dacht ik safi, Aya moet gewoon weg. Klaar. Totdat.. totdat ik inzag dat je alleen maar respect voor me had. Iets wat zij niet had. Ik raakte afgeknapt, maar toch.. het was de vrouw met wie ik mijn toekomst zag. Toen je opgepakt werd heb ik uren in de auto gezeten om iets te kunnen doen. Maar... ik ben nu een open boek. Het was voor mij juist een geweldige kans om eindelijk samen met Nora te zijn. En toen.. toen het zover was.. dacht je dat ik gelukkig leefde? Dacht je dat ik niet aan jou dacht. Ik.. zag je altijd voor me. De schuld gevoel die ik had om het feit wat ik je had aangedaan. Je schimmen achtervolgde me, ik raakte mijn banen kwijt, ik raakte zelfs Nora erdoor kwijt...". Zei hij. Ik rechte mijn rug en veegde mijn tranen weg. "Doe niet alsof jij hier de slachtoffer bent Farid. Je hebt mij vreselijk behandeld. Jou moeder heeft mama vreselijk vernederd en de hele buurt haatte ons. Toen ik mama dood aantrof was er geen ene buur op één na die ons trooste. We werden in een hokje gestopt als sletten. Het huis waar geen man de baas is. Je wilt niet weten wat jullie ons hebben aangedaan. En dan beweer je dat we nog getrouwd waren??". Zei ik vol ongeloof. Farid schudde zijn hoofd. "Dat was ongelooflijk dom van mij.. het was alsof ik het gevoel had dat.. dat we nog iets van samen waren of bij elkaar horen. Ik lijk wel gek. Kijk mij staan hier.. je bent getrouwd met een succesvolle man en ik heb niks meer. En heus ik verdien het. Ik verdien het Aya. Ik vraag me alleen af waarom ik jou, zo'n trouwe vrouw betrapte op het sms'en met een andere man. Was ik zo vreselijk voor je? Was je zo wanhopig?". Zei hij. Ik werd rood en keek hem aan. "Mijn intenties waren nooit iets te doen bij jou zoals vreemd gaan met een andere man. A3oedoebillah. Die man.. kwam op mijn pad en we waren niks van elkaar. Toen ik erachter kwam dat jij een affaire had met een andere vrouw was ik er klaar mee. Hij kwam erachter". Zei ik eerlijk. Farid keek op. "Inderdaad Farid. Want hij was namelijk getuige van sommige keren dat je me sloeg. De arme man kon het niet aanzien en sprak me een keer aan. Ik verstond geen woord Nederlands, dat weet je. Ik wilde met rust gelaten worden en accepteerde alles van je. Totdat hij erachter kwam dat je vreemd ging. En toen knapte er iets." Farid keek boos en balde zijn vuisten. "Waarom heeft hij zich daarmee bemoeit??". Zei Farid. Ik keek hem aan. "Precies hierom.. zou je het volhouden Farid?". Vroeg ik. Hij keek me aan. "Hoe bedoel je?". "We zijn nu 2.5 jaar verder, zou je het hebben volgehouden samen met mij? En Nora aan de andere kant van het verhaal?". Zei ik. Farid begreep het en schudde zijn hoofd. "Dus de bom zou hoe dan ook gebarsten zijn. Met die man of niet". Zei ik. Farid keek me aan en knikte. "Je hebt gelijk.". Het feit dat die man, Adam nu mijn man was verzweeg ik maar. "Ik vind het rot voor je dat het zo gelopen is. Die dag toen ik in Nederland was, aangezien mijn zusje en zwager een visum voor me hadden geregeld en toevallig een bruiloft daar hadden, ben ik enkel naar je moeder toe gegaan om haar te vertellen hoe ik over haar actie dacht jegens mijn moeder. Nooit, nooit sprak ik over onze problemen. Nooit. Dat was ook niet de reden waarom ik daar stond. Ik wilde enkel laten weten hoe vreselijk pijn ze mama heeft gedaan met haar woorden. Toen ben ik weg gegaan.". Zei ik. "En toen kwam je de prins op het witte paard tegen bedoel je". Zei Farid geïrriteerd. "Ja.." Zei ik kortaf. "Dat je me hebt aan gegeven bij de politie dat is iets wat ik je later misschien zal vergeve...". Farid onderbrak me. "Nee.. nee... ik heb je niet aan gegeven. Ik weet niet wie het gedaan heeft, maar ik was het niet. Ik durf alles toe te geven en ben eerlijk nu, maar dat heb ik niet gedaan." Zei Farid. Ik keek hem vreemd aan. "Wat?". Zei ik. "Oh.. je geloofde dat ik het gedaan had?". Zei Farid. Ik knikte voorzichtig. Farid schudde zijn hoofd. "Niemand weet dat ik illegaal was? Wie dan?". Zei ik. Farid trok zijn schouders op. "Mama en Fatiha kun je wegstrepen. Daar zou ik wel achter zijn gekomen.. misschien die gast die jou zogenaamd hielp". Zei hij. Ik keek hem aan. Natuurlijk niet, met die gast was ik getrouwd...

    "Hoe dan ook, ik moet gaan anders mis ik mijn vlucht. Nogmaals het spijt me enorm. En ik weet dat het nu nergens naar klinkt. Hopelijk troost het je dat ik nu alles kwijt ben én ik het verdien.."..Zei hij. We keken elkaar nog één keer aan en hij draaide zich om en liep weg. Eindelijk kon ik adem halen. Eindelijk.. ik pakte gauw het tasje wat onderhand soep gebak was en liep snel naar huis. Ik zag de auto van Adam al staan en ik haaste me naar binnen. "Wow.. je bent al drie kwartier weg, heb je het zelf gemaakt?". Zei Salima. Ik glimlachte enkel en zocht Adam. "Hij is even bidden". Zei Mina. Ik knikte en salima keek me aan. "Serieus??? Dit is toch geen gebak meer". Zei ze. Mina tikte me aan. "Je ziet zo bleek. Yek labas??". Ik schudde mijn hoofd en salima kwam dichtbij. "Ik ben opgehouden door Farid!". Zei ik zachtjes. Mina schrok. "Nee.. nee.. het is al goed. Hij.. maakte zijn excuses.. en.. het is een lang verhaal." Zei ik. Mina keek naar Salima. "Dit moet je met Adam bespreken. Hij heeft het bewijs net aangeleverd en ze zoeken Farid nu wegens laster en je weet dat, dat zwaar bestrat wordt in dit land". Zei Salima. We hielden alledrie onze monden dicht aangezien Adam eraan kwam. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht en keek me aan. "De meiden vertelde dat je iets lekkers was halen." Zei hij. Ik glimlachte enkel en ging koffie maken. Salima volgde me en Adam pakte de jongste telg van Mina en speelde met hem. Het stond hem geweldig, een vader zijn. Toch hieldt het me allemaal bezig na wat er net gebeurt was. Ik moest het met hem bespreken.

  15. #780
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    In de auto terug naar huis en na een emotionele afscheid van Salima die morgen weer zou terug keren naar Frankrijk waren we beiden bekaf. Vooral omdat we allebei zo vroeg wakker waren en Adam lang op het politie bureau was. We zwegen en hij vertelde me al in korte lijnen dat het bewijs geaccepteerd werd en ze zoeken naar Farid. Ik zeg dit niet graag, misschien omdat ik een vergevingsgezind persoon ben, maar ik hoopte dat hij al terug was bij z'n moeder. Het was klaar. Vergeven nog niet, maar ik zou eraan moeten werken. Nee, ik heb geen medelijden met hem, maar ergens leek het nu alsof er drie slachtoffers waren. Hij van z'n moeder en ik en... Nora van hem. We kwamen eindelijk aan en het was al tegen enen. Thuis ging ik douchen en deed ik mijn pyjama aan en Adam was bezig op de laptop. Het blijft een zakenman bedacht ik me.. "Adam. Ik moet je wat vertellen.". Zei ik. Adam keek me aan en glimlachte. "Ik ook.." Zei hij. Ik keek hem aan en glimlachte. "Maar begin jij maar.. je kijkt wel heel serieus". Zei hij. Ik schraapte mijn keel en keek hem aan. "Ik.. ik kwam Farid vandaag tegen." Zei ik.

    Adam stond op en keek me boos aan. "Wat???". Zei hij. Ik stapte naar achteren en rilde. "Ik ging even naar de bakker en toen ik terug liep naar huis riep hij mij.. en..". Adam sloeg hard met z'n vuist op de tafel totdat alles er zowat vanaf viel. Waarom reageerde hij zo fel?? "Adam.. alsjeblieft.. er is niks gebeurd". Zei ik geschrokken van zijn heftige reactie. "Ok,.. je bent hem tegen gekomen. Je bent neem ik aan meteen weg gelopen of sterker nog weg gerend??". Zei hij. Ik zweeg en de tranen prikte in mijn ogen. "Dus niet! Aya.. ik.. ik probeer je veilig te houden, ik doe er alles aan om jou te beschermen en jij stond gewoon te babbelen alsof er niks aan de hand was? Ben je weer in zijn mooie woorden getrapt? Wat heeft hij dit keer gezegd?". Zei Adam boos. Ik kon geen woord uitbrengen. "Ik.. ik neem contact met de politie. Hij zal dan vast thuis zijn dan nemen ze hem mee en..". Adam liep naar zijn mobiel en ik gilde nee. Hij keek me vreemd aan. "Niet doen!". Smeekte ik. Ik zag de blik in de ogen van Adam. "Hij.. hij heeft zijn excuses aangeboden Adam. Echt.. ik wil dit afsluiten alsjeblieft." Huilde ik. Adam keek me aan. "Dit is niet te geloven.. dit is niet te geloven!". Hij smeet zijn mobiel op het bed, pakte zijn auto sleutels en liep weg. "Adam!". Riep ik huilend. Ik liep achter hem aan en smeekte hem te blijven. "Aya.. alsjeblieft. Je bent zo.. zo naïef." Zei hij. Ik stond stil. "Je bent naïef en onzeker! En dat heeft je kapot gemaakt.". Adam keek me aan en ik keek weg. "Ik merk het aan alles.. je houding, als we.." Hij zweeg en ik weet wat hij wilde zeggen. Had deze man dan nog steeds niet door wat ik allemaal moest doorstaan? Wat ik allemaal moest mee maken? Mijn trots, mijn eer is één klap teniet gedaan door Farid. En ja! Ik probeerde die zekere, fantastische vrouw te zijn. Ik probeerde een gelijke te zijn aan hem, Adam. De mega geweldige man met zijn zakelijke houding, zijn charme, zijn figuur en schoonheid. Ik kwam een beetje bij beetje uit mijn schulp. En nu zegt hij dit.. Ik keek weg en wist niet wat ik moest zeggen. Ben ik weer ongehoorzaam geweest? Jazeker.. dat ben ik. Ik had weg moeten rennen van die lafaard, maar aan de ene kant voelde het fijn om eindelijk van de boosdoener een excuses te krijgen. Een excuses waarnaar ik verlangde. Ik keek naar Adam "Je hebt gelijk Adam". Zei ik. "Dit bedoel ik! Ja Adam, je hebt gelijk Adam, ok Adam". Zei hij. Ik keek hem alleen aan en een traan biggelde langs mijn wang. Nooit gedacht dat deze man mij aan het huilen zou maken op mijn derde huwelijksdag nog wel. Mijn lippen wilde iets zeggen, maar in plaatst daarvan hieldt ik ze stijf dicht. Hij draaide zich om en liep naar buiten..