Up
Yup yup yup ik ben er..
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
"Aya..". Hoorde ik weer nadat ik bij zinnen kwam. "Ik heb net Mina gesproken, ik maak die gast helemaal af". Zei Adam terwijl hij z'n kleren aan deed. "Nee! Wacht!". Zei ik. "Alsjeblieft, hij is al meegenomen door de politie". Zei ik. Adam keek me aan. "Luister Aya, ik tolereer het niet als die duivel de naam van mijn vrouw zo besmeurd. Het lef ook gewoon! Nora heeft hem aan de kant gezet en nu probeert hij jou terug te krijgen door zulke smerige leugens te verspreiden? Getuigen?? Waar heeft die idioot het over??". Zei Adam hoofdschuddend. Ik zweeg alleen en maakte me op voor het allerergste. "Adam, blijf.. alsjeblieft. Je maakt het alleen zo erger". Smeekte ik. "Ik maak het erger? Die randdebiel van je ex maakt het erger". Zei Adam geïrriteerd. Ik schrok van zijn felheid en zweeg. "Sorry.. sorry Aya. Jij kon er ook niks aan doen dat je... nou ja je weet wat ik bedoel." Zei Adam.
"Prima, dan ga ik mee". Zei ik. "Geen sprake van! Mina zei dat de rust is wedergekeerd en dat je oom naar het bureau is om Mustafa op te halen. Hij is mee genomen maar ik ga hem vertellen wat ik van van hem vind die schoft! Al betaal ik ze elke dag om hem daar extra te houden". Zei Adam. Nee, ik moest bij mijn zussen zijn. Ik wilde weten of alles goed was en als het mogelijk was... wilde ik zelfs met Farid praten. Ik wilde duidelijk maken dat het eens en voor altijd klaar is. Hij heeft zijn leven verpest én die van mij. Wat wil hij van mij?? Ik zweeg hier uiteraard over tegen Adam en stond op om mijn kleren aan te doen. "Ik dacht dat ik duidelijk was, Aya." Zei Adam. "En ik moet je daarin gehoorzamen. Ik weet het, maar ik wil enkel weten hoe het met mijn zussen gaat meer niet." Zei ik. Adam zuchte en knikte. "Laten we gaan". Zei hij. Hij pakte mijn hand en we liepen richting de auto.
Na twee uur rijden kwamen we eindelijk aan. Adam stapte uit en ik rende meteen naar de voordeur en klopte op de deur. Salima deed open en ik omhelsde haar. "Aya! Wat doe je hier??". Zei ze. Adam kwam aanlopen en we liepen naar binnen. Mina was er ook en mustafa was even slapen van alle drama en ellende. "Jullie hadden niet hoeven komen, hamdoulilah is alles opgelost". Zei Mina. Adam schudde zijn hoofd. "Die gast is ziek. Hij zal niet ophouden totdat iemand hem een lesje leert". Zei hij. Salima keek me aan. "Ze waren toch niet hard voor Mustafa?". Zei ik, ik voelde me zo verdomd schuldig tegenover mijn zwager. Salima schudde haar hoofd. "Onze oom is er meteen naartoe gegaan. Hij vertelde ze het één en een ander en ze lieten hem gaan, maar...". Salima stopte. "Maar wat? "De agent zei dat hij wel jou getuigenis omtrent het huwelijk tussen jou en Farid wilde horen. Je moet naar het bureau Aya." Zei Salima. Ik schrok en mijn hart bonkte zo hard. "Geen sprake van... waarom? Wat heeft zij hierin..". Adam stopte met praten. "Het gaat erom dat de politie er niets meer van snapt. Kennelijk hebben wij zulke verbitterde buren dat ze aan de kant staan van Farid. Ze hebben bevestigd dat aya en hij inderdaad getrouwd zijn, en ze weten zogenaamd niets van een scheiding. In feite heeft Farid nog steeds geen poot om op te staan aangezien hij wettelijk niet getrouwd is, hij heeft het over getuigen, maar twee van die getuigen waren mijn oom en vader. Mijn oom staat aan onze kant...". Ik onderbrak Salima. "Laat hem zo." Zei ik ineens. Iedereen keek me aan. "Wat bedoel je aya?". Zei Adam. "Laat hem geloven dat hij vier getuigen heeft. Hij beweert toch dat papa ook één van de getuigen is, maar papa is voor mijn huwelijk overleden! Heeft onze oom hier niks over tegen de politie gezegd???". Zei ik. Salima keek naar Mina. "Ik ga...". Zei Adam. "Ik ga met je mee.." Zei ik. Adam stond stil en zuchte.
Bij het politie bureau aangekomen was het bloedheet. Hoeveel was het 40 graden? Een agent kwam naar ons toe en vroeg waarvoor we kwamen. Hij knikte en liep even weg. Een andere man riep ons mee te lopen. Adam keek me aan en we stonden op. Achter een bureau zat een man en keek ons vanachter z'n leesbril aan. "Selaamoe3alaikom". Zei hij. "Ga zitten,.. ga zitten..". Zei hij. We namen plaats tegenover hem en hij keek door zijn papieren. "Rafroui, Aya?". Zei hij. Ik knikte. "Legitimatiebewijs?" Zei hij. Ik knikte en gaf hem mijn paspoort. Hij keek ernaar en gaf het terug. Adam moest zich ook voorstellen en gaf ook zijn paspoort. "Ah Hollanda.. ik heb familie wonen in Zeeland". Zei de agent. Adam knikte en de agent keek mij aan. "Vertel Aya.. hoezo heb ik hier vanochtend een man gehad die beweert ook getrouwd te zijn met jou terwijl je hier naast een ander zit?". Zei de man. Dat is nog eens met de deur in huis vallen dacht ik. "We zijn gescheiden." Zei ik. De man fronste zijn wenkbrauwen. "Ok, of ik ben gek, of jullie zijn gek." Zei de agent. Adam keek hem raar aan..
"Wij hebben hier namelijk op papier staan dat je vorig jaar gedeporteerd werd naar Marokko omdat je illegaal in Nederland verbleef en slachtoffer was van een vrouwen handelaar genaamd Farid El Magnoui". Die is in Nederland vrijgelaten vanwege gebrek aan bewijs, maar goed dat is het probleem van Nederland, maar jij.. jij bent ons probleem. Er staat nergens dat je gescheiden bent en hier beweer je toch dat je gescheiden bent?". Zei de agent. Allert, slim en ik.. ik gooide mijn eigen ruiten in!. "Er staat ook nergens dat ze getrouwd is?". Zei Adam. De man keek hem aan. "Dat klopt, wettelijk niet nee.. de man murmelde wat over getuigen. En.. ik ben een man van de wet anders zat ik niet in deze stoel, maar klopt het dat er getuigen waren?". Zei de agent. "Heeft Farid de getuigen bij naam genoemd?". Zei ik. De agent keek door zijn papieren. "Deels, maar hij beweerde dat je oom er ook bij was en je vader". Zei de agent. Ik haalde een papier uit mijn tas met de overleidingsakte van papa. Mijn hand rilde en mijn ogen werden vochtig. "Alsjeblieft.." Zei ik. De man pakte het papiertje aan en las hem. "Mijn vader was voor onze huwelijk al bijna 1.5 jaar geleden overleden. Mijn oom had alles voor zijn rekening genomen. Die zou de papieren regelen en over getuigen.. dat is gelogen. Zoiets moet ik wel hebben geweten. Hij heeft mij illegaal naar Nederland gebracht. U moet zich voorstellen. Ik een meisje die van niks wist, enkel haar man wilde gehoorzamen moest mee. In Nederland heeft hij me geestelijk en lichamelijk mishandeld en.. hij had een affaire met een vrouw die hem nu ook op straat heeft gezet. Ik werd daarvoor al gepakt en terug gezet op het vliegtuig naar Marokko, daarna is hij getrouwd met haar". Zei ik. Hier, eerlijk als goud. Adam keek me aan en schudde lichtjes zijn hoofd. Ik snapte het. Ik ging mijn boekje te buiten. De agent keek me aan. "En wat moet de reden zijn dat hij vanochtend stampij maakte voor de deur van je ouders huis?". Zei de agent. Ik haalde mijn schouders op. "Zal het niet spijt zijn?". Zei de agent. Ik keek vreemd. "Spijt? Ik vertel u net in welke hel ik zat door hem". Zei ik. De agent stond op. "Ik wil en verklaring van de vrouw uit Nederland met wie hij getrouwd was. Dit verhaal wankelt aan alle kanten en dit is dan ook het meest bizarre wat ik hier ooit heb meegemaakt." Zei de agent. "Ik wil het deze week nog hebben, anders laat ik de zaak flink onderzoeken én kan één van jullie flink brommen." Zei de agent. "Wat???". Zei Adam. "Heeft u net niet geluisterd?? Mijn vrouw..". De agent onderbrak hem. "Jouw vrouw? Heb je daar hopelijk wél bewijs voor?". Zei de agent. Adam werd boos en kwakte hardhandig onze Marokkaanse trouwakte op het bureau. De man pakte het op en keek hem aan. "Ik tolereer het niet dat mijn vrouw door die smerige angsthaas zo wordt vernederd. Als jullie zijn wilde verhalen willen geloven, best maar zelfs een blinde kan zien en voelen dat jullie met een gek en leugenaar te maken hebben!". Zei Adam geïrriteerd. "Meneer, blijf rustig anders wordt u verwijderd. Één week en de verklaring van de dame die getrouwd is met deze andere man". Zei de agent. Adam zuchte en schoof de stoel hardhandig naar achteren. "Waar is hij?". Zei ik tegen de agent. "Hij is al vrijgelaten. Waarom zou ik hem moeten vasthouden?". Zei de agent. Ik schrok en keek naar Adam. "Kom.." Zei hij.
In de auto zwegen we even tegen elkaar. "Waarom.. waarom ben je in hemelsnaam begonnen over Nederland? Over dat je door hem mee bent genomen naar Nederland?". Zei Adam. Ik keek hem aan. "Ik wilde eerlijk zijn Adam." Zei ik verbaast. "Eerlijk?? Met deze honden van een agenten?? Had je niet door hoe...". Adam zweeg. "Hoe?". Zei ik. "Hoe graag hij aan de kant stond van die gluiperd??". Zei Adam. Ik keek hem aan. Er klopte ineens iemand op het raam. Dezelfde agent stond voor de raam bij Adam. "Is er iets?". Vroeg Adam. De agent boog zich voorover en keek naar mij en Adam. "We kunnen natuurlijk ook de zaak laten vallen..." Zei hij ineens. Ik keek naar de agent en Adam schudde zijn hoofd. "5000 euro." Zei hij toen en verdween vlug naar binnen. "Dit is toch niet te geloven". Zei Adam. Ik keek ernstig. "Adam wat bedoelt hij??". Zei ik. "Omkoping Aya. Hij laat de zaak vallen voor geld. Of ze hebben mij nagetrokken of...". "Of Farid heeft iets gezegd". Maakte ik af. "Ik kan het doen, maar als het nu 5000 euro is, is het volgende week het dubbele. Het zal niet ophouden. Wil hij die rot verklaring dan krijgt hij het ook!". Zei Adam. Ik keek hem aan. "Maar dan... dan zou je Nora moeten..". Ik zweeg en keek voor me uit. Dit is was ongehoorzaamheid doet, hier had mama me al tig keer voor gewaarschuwd. Ik had naar Adam moeten luisteren en thuis moeten blijven. Wij hadden thuis moeten blijven. " Maak je daar niet druk om. Mourad heeft haar gegevens en die zal dat regelen". Zei Adam. Ik had een raar gevoel.. een heel naar gevoel...
"Selaam broer, hoe is het?". Vroeg ik aan Mourad. Ik keek uit op heel wat bergen en begaf me op de sta7 (terras op het dak) van het ouderlijke huis van Aya. Ik was zo pissed dat we zo werden behandeld en dat ze haar zo onrespectvol behandelde. "Er is iets.. zeg het maar". Zei mourad. Hij wist ook altijd wanneer er iets was of niet. Broers? We leken tweeling broers! "Het gaat om.. Aya." Ik vertelde in korte lijnen wat er gebeurt was en Mourad zuchte. "Lekker begin van jullie huwelijk.." Zei Mourad. Ik sloot mijn ogen en deed een knoopje van mijn overhemd boven open. "Je wilt dus dat ik contact opneem met Nora over een verklaring? Adam geef die hufters gewoon het geld". Zei Mourad. "Waga, en dan? Nu geld geven om een zaak te laten vallen en volgende keer komen ze weer halen broer. Het is een corrupt zooitje". Zei ik. "Pfff... soms vergeet ik hoe het af en toe hier gaat in Marokko. Heb je je laptop bij je?". Zei mourad. "Nee.. die ligt thuis". Zei ik. "Ok, ik stuur je haar gegevens en dan kan jij het vragen. Ze snapt het wel, het gaat hier immers om de man die haar besodemieterde". Zei Mourad. "Ik? Ik weet niet of dat zo verstandig is?". Zei ik. "Verstandig? Je vecht voor je vrouw. Dan doe je alles. Want nu lukt het mij niet. Ik ben sowieso in Marina Smir met de kids. Mama is gaan shoppen met Latifa". Zei mourad. "Ok.. ok. Je hebt ook gelijk". Zei ik. We hingen op en ik ging naar beneden. We moesten hier sowieso wegwezen. Als Farid vrij is gelaten kan hij elk moment iets doen. "Aya.. we moeten gaan". Zei ik. Aya keek naar haar zussen en nam afscheid. "Maak je niet druk, als hij hier komt is het volgende wat ie mist dit keer, zijn gebit". Zei Mustafa. Ik glimlachte en zei hem voorzichtig te zijn.
Daarna na een rit van twee klamme uren kwamen we thuis aan. Het was een grote huis met uitzicht op zee die ik al jaren
geleden gekocht had en waarin we met de hele familie vertoefde. We zwegen vooral in de auto omdat we beiden niet wisten wat we met dit alles aan moesten doen. "Heb je honger?". Zei ik. Aya schudde haar hoofd en ik liep naar de koelkast voor wat koude drinken. "Sorry Adam". Zei ze. "Waarvoor?". Zei ik. "Dat ik niet naar je luisterde, ik.. had moeten luisteren". Zei ze. Ik liep naar haar toe en glimlachte. "Het maakt niet uit.". Zei ik. Ik was eerlijk gezegd ook super moe van het heen en weer gereis. "Ik ga even wat eten voor je maken". Zei Aya. Ik glimlachte enkel en keek haar na toen ze wegliep. Ik dacht aan de woorden van Mourad en trok eerst mijn kleren uit om onder de douche te stappen. Hierna trok ik enkel mijn boxer en broek aan en ben ik achter de laptop gaan zitten. Aya kwam naar binnen en bleef even staan. Ze had een bord met broodjes en muntthee gemaakt. "Eh.. ik leg het hier neer en ga denk ik ook even douchen". Zei ze. "Jammer, als ik het had geweten, waren we wel samen gaan douchen". Zei ik. Ze knikte alleen en liep snel weg. Ik moest glimlachen en opende gauw de mail van Mourad die hij verstuurd had. Ik had haar mail gekopieerd en begon een nieuw mailtje waarin ik graag een verklaring nodig had omtrent wat er gebeurt was. Het zag er bizar uit. Deze vrouw hoorde ik niet lastig te vallen én ik moest dit eerst bespreken met Aya. Maar, hoe je het went of keert dit ging om onze toekomst en lets face it, Nora is hier ook niet de boeman dus als ze kon helpen. Graag.
Ik sloot mijn laptop nadat ik het verstuurd had en liep naar de raam met prachtige uitzicht op zee. Het was ondanks de hitte een heerlijke dag en ik kocht dit huis specifiek aan de rustige en wat minder toeristische kant. Ik zag Aya voor me met haar lange zwarte haren die tot haar billen reikte en enkel een.. "eh Adam?". Hoorde ik vanachter. Ik draaide me om en mijn mond viel open. Is dit mijn Aya? Ze was gehuld in een witte lingerie setje en ze stond er super verlegen bij. Ik glimlachte en liep naar haar toe. "Ik heb mijn mobiel uit gezet". Zei ze. Ik moest lachen en trok haar naar me toe. Haar lange haren had ze aan één kant opzij gezet en ik nam haar mee naar bed. Eindelijk! Het moment waar ik naar uitkeek en hier stond ze dan. Ondanks een gruwelijke start van de dag eindigde het hierin. Ik boog me voorover naar haar en ging eigenlijk verder met waar ik gebleven was in de ochtend. Ik kon niet stoppen met haar hals te kussen en ik voelde dat ze bibberde. "Eh.. Adam." Zei ze. Ik keek haar en kuste haar lippen. Wat ze ook wilde zeggen het doet er niet toe. De vrouw naar wie ik smachte en naar verlangde lag nu bij mij. Ik voelde hoe haar lichaam rilde en trok haar lingerie setje uit. Daar lag ze naakt in mijn bed met een uizicht waar je U tegen zegt. Ik herinnerde mij alle keren ineens dat ze wijde rokken en jurken aanhad en dit lag eronder verhuld. Het was een pareltje. Ik boog me voorover en toen.. hoorde ik haar alleen genieten en genieten...
Vieze... pff ik had er geen woorden meer voor. Ik zinde alleen op wraak en meer niet. Hier kon ik niks meer doen. Één kick en ze zouden me meenemen na wat er vanochtend is gebeurt. Mijn mobiel ging over en ik zag dat het mama was. Mijn leugen over de getuigen heeft niets uitgehaald. Domme, domme, domme gans dat ik ook ben! Als een klein kind barste ik in tranen uit. Ik geloofde werkelijk waar in mijn eigen leugens. Getuigen? Getuigen? Welke Getuigen oen! De enige Getuige die ik had was mezelf. Mijn mobiel ging nogmaals over en uiteindelijk nam ik op. "Ja". Antwoorde ik bot en kortaf. "Weldi farid? Kom naar huis. Kom naar huis. Ik ben ingelicht over de stampij die je daar maakte! Wil je dat de buren ons uit lachen? Hebben we niet genoeg op onze bord gehad?? Kom naar huis!". Smeekte ma. Haar tranen gingen bij mij door merg en been. "En dan mama? En dan?". Zei ik. "Kom maar gewoon. Fatiha is hier ook. We smeken het je. Kom voor dat er ergere ongelukken gebeuren". Zei ma. Ik bleef zwijgzaam zitten en dacht aan mama. Ze bedoelde het goed, hoe dan ook, tussen mij en Nora zou het nooit gelukt hebben. En dat waren dingen die ik me pas achteraf realiseerde. "Ik kom.. ik kom naar huis". Reageerde ik.
Ik hing op en bleef even zo op het matrasje liggen. Ik had hier niks meer. Aya is getrouwd, Nora heeft me verlaten. Ik had niks meer. Na een paar uren krabbelde ik overeind en keek ik wanneer de eerst volgende vlucht zou vertrekken. Ik was er amper met mijn hoofd bij door alles wat er gebeurt is. Ik dacht aan de mysterieuze man die ze getrouwd had. Hij was rijk, succesvol en een echte zakenman. Ik had alles verpest. Alles. Nietig en teleurgesteld in mijzelf raapte ik al mijn spullen bij elkaar en boekte ik een vlucht voor overmorgen aangezien alles vol zat.
De volgende dag sliep ik uit tot een uurtje of drie. Het was heet en klef en warm en nu kon ik eerlijk gezegd niet wachten om naar huis te gaan. Ik was te moe en energieloos om iets te doen en ging maar douchen. Ik wilde terug. Opnieuw beginnen. Safi. Het is genoeg.
Glimlachend keek ik hem aan. Hij sliep zo vredig en lief en ik dacht aan afgelopen nacht. Ik was in de wolken en boog voorover om zijn voorhoofd te kussen. Het was tijd om te bidden en ik stapte voorzichtig het bed uit. Na een heerlijke douche liep ik naar de keuken om het ontbijt voor te bereiden. Ik had geen meel of wat dan ook en zag dat er in ieder geval veel fruit was en kant en klare broodjes. Ik maakte wat sandwiches en muntthee en schonk wat sap in de kan. Ik dekte de tafel en ineens voelde ik twee armen om mij heen. "Hmm ben je altijd zo vroeg wakker?". Hoorde ik hem zeggen. Ik draaide me om en glimlachte. "Ik ging bidden en heb meteen het ontbijt klaar gemaakt." Zei ik. "Ik wil je nog even bij me hebben". Zei hij. Ik glimlachte en knikte. Ik dek dit af en kom er zo aan ok? Hij knikte en kuste me vol op mijn lippen. Slaperig ging hij terug en ik pakte wat papier en plastic om af te dekken.
Ik liep naar de slaapkamer en zag Adam met zijn laptop zitten. "Sorry.. nu heb ik je helemaal wakker gemaakt." Zei ik. Adam keek een beetje serieus en glimlachte. "Eh Aya. Nora heeft gisteravond gemaild. Ze heeft zojuist een verklaring toegezonden en een kopie van haar ID waar de politie om vroeg.". Zei Adam. Ik keek hem geschrokken aan. "Nora??". Antwoorde ik. Adam knikte. Wat moet... wat moet Nora met de mail van mijn man? Mourad zou dit toch oppakken? Dat zei Adam nog.. en ok snap het. Zij kon er ook niks aan doen, maar ik dacht dat we dit hoofdstuk van Nora wel afgesloten hadden. Ik keek ineens angstig. "Waarom.." ik klapte dicht. De gehoorzame Aya stelt geen vragen. Dat heb ik niet bij Farid, die me slecht behandelde gedaan en nu wel bij Adam? "Waarom wat? Ik moest wel. Nu kan ik dit printen en naar de corrupte agent brengen. Als we zelfs geluk hebben dan pakken ze hem weer op en gooien ze hem achter slot en grendel". Zei Adam. Ik bleef echter voor me uit kijken. Moeten we zo ver gaan? Moeten we Nora nu ook als pion gebruiken om ons gelijk te halen? Farid heeft zijn les wel geleerd. Het voelde gewoon niet goed. Ik wilde de naam Nora amper horen. Jazeker, Farid en ik hadden een rot huwelijk, maar het had ook anders kunnen zijn als hij haar niet gekend had! Nee, dit wil ik niet! "Aya.. het was eenmalig. Ik had het moeten bespreken. Sorry ok?". Zei Adam. Ik knikte enkel en ging als een braaf meisje naast hem liggen. Hij zette zijn laptop uit en kuste mijn hals en lippen. "Ik heb zin in je.." fluisterde hij. Ik gaf enkel geen kick. Ik rilde nog erger dan de eerste keer met hem. Hij trok mijn beha uit en wilde mij optillen maar door alles was ik zo stijf. "Aya. Wat is dit? Wat is er?". Zei Adam. Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. "Aya.. wees eerlijk.." Zei hij. "Nee er is niks..sorry.." Zei ik. Adam stond op en zuchte. "Ik doe het voor ons, onze toekomst!". Reageerde hij geïrriteerd. "Ja Adam, dat is goed." Antwoorde ik. Adam keek me aan en knikte alleen. "Ik ga ontbijten.. ik..laat maar". Zei hij.
Rot Nora! Volgt ze me nu ook naar Marokko?? Eerst Farid en nu dit? Ik voelde een traan langs mijn wang glijden en stond op. Het was eenmalig maar.. eenmalig.
Jullie dachten toch niet dat ik klaar was met het verhaal
Veel lees plezier ❤
“We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
- Jonathan Gottschall -
Mooi vervolg, bedankt voor de moeite lieffie!
Married and children!
