Ramadan: “we vasten om te voelen wat de armen voelen”? Nee, dit is niet de hoofdreden
Vaak wanneer men aan ons Moslims vraagt wat de achterliggende gedachte is van het vasten in de maand Ramadaan, krijgt men het antwoord te horen:”Om te voelen wat de armen voelen!”
Nou is het wellicht zo dat we tijdens Ramadaan wat meer sympathie ontwikkelen voor de armen, doordat we tijdens deze lange dagen iets van de honger, dorst en sufheid meemaken die onze tijdelijke onthouding veroorzaakt. Maar werkelijk voelen wat de armen voelen…?! Dat is helemaal niet de hoofdreden achter het vasten die Allah vermeldt in Soerah Al-Baqarah, al zijn er sommige geleerden die wel menen dat het voelen van honger een klein onderdeel uitmaakt van de hoofdreden; het ontwikkelen van taqwa.
Allereerst duren onze honger en dorst maar 29 of 30 dagen in totaal. Die van de armen gaat na de Ramadaan gewoon door, alle dagen van het jaar. Met een beetje pech lijden ze zelfs honger en dorst op de dag van ‘Ied. Om nog maar te zwijgen over onze wintermaanden; welke honger voelt iemand in Europa tijdens vastendagen in december of januari?
Ten tweede heb jij de wetenschap dat jij bij de adhaan van het Maghrib-gebed je rijkgevulde harirah en dadels klaar hebt staan, en na het gebed nog een lekkere visburger met je lievelingssaus, op een vers broodje met sesamzaad. Wat de arme betreft: wellicht vindt hij pas wat te eten wanneer jij al in Tarawieh-staat, en met een beetje pech bestaat dat eten uit vervuild drinkwater en wat droge rijst. Of wellicht zijn de dadels en het glas water dat de moskee hem verstrekt voor de Maghrib het enige eten dat hij zal vinden in 24 uur tijd, aangevuld met wat restjes uit een vuilnisbak.
Ten derde heeft de werkelijke arme vaak niet eens een kraan in zijn huis waar schoon drinkwater uit stroomt. 700 Miljoen mensen wereldwijd hebben niet eens toegang tot schoon drinkwater. Zij moeten iedere dag 3 kilometer lopen naar een put met bruin water vol ziektes. En als ze pech hebben is die put net opgedroogd, en moeten ze nog 2 kilometer verder lopen naar de volgende put.
De arme heeft geen lekker zacht dekbed waar hij na de Tarawieh op neerploft. Hij slaapt wellicht op een stuk karton onder een brug, in een van de krottenwijken van Karachi, Mumbai, Jakarta, Cairo of Nairobi. Hij heeft wellicht zelfs geen toilet om zichzelf in te ontlasten, iets wat geldt voor maar liefst 2 miljard mensen wereldwijd.
Denk niet dat je ook maar in de buurt komt van wat een echte arme voelt.
Als dit stuk je aangrijpt, maak dan vanavond nog wat sadaqah over aan een echte arme.
Abdul-Jabbar van de Ven
Geplaatst door Oldscool 