Ik liep te ijsberen als een gek en trommelde Faiza, mijn moeder en Jamila op. Gek genoeg kwamen ze alledrie tegelijk binnen. "Wat is er Naima. Yek labas?". Zei ma. Ik keek naar hun alledrie en wist niet hoe ik het over mijn lippen kon krijgen. Gauw liep ik naar de deur en sloot deze. "Ok, dit wordt serieus.." zei Faiza terwijl ze op mijn bed ging liggen. "Mama, ik ga je wat vertellen. Ik ga jullie alledrie wat vertellen, maar hoor me eerst aan". Zei ik. "Waga, waga.. zied jallah, brand los". Zei Jamila. Ik stond toen stil van het ge'ijsbeer en keek ze alledrie aan. "Zaterdag, aankomende zaterdag wordt mijn hand gevraagd!!". Zei ik. Faiza klauterde meteen van mijn bed af en jamila keek vol ongeloof. Mijn moeder hield zich even vast aan de deurklink. "Eh.. eh.. door Issam?". Zei ma. Ik verwachtte zo'n antwoord al. "Nee mama..". Toen ging bij Jamila het kwartje vallen en ze hield haar handen voor haar mond. Haar ogen werden vochtig. "Nee.. Naima.. meen je dat?". Zei ze. Ik knikte en mijn ogen werden ook vochtig. "Mag ik nu verdomme weten wie jou hand komt vragen??". Zei ma. We keken haar aan. "Rustig aan Hadja.. denk aan u woorden." Zei Faiza plagerig. Ik pakte de hand van mijn moeder. "Mama, het is iemand die ik ken. Ik had bij hem schoongemaakt thuis, hij heeft mij een keer werk aangeboden. Ma, luister eerst mijn verhaal af en zeg dan wat ok?". Ma ging op bed zitten en keek voor zich uit. Goed, ik zei alles. Over zijn pakket aan geschiedenis en dat hij een superleuke dochter heeft. Ik liet niets achter! Ik wilde dat ma alles over hem zou weten. Nadat ik klaar was zag ik faiza en jamila huilen. "Meskin.. ik krijg er kippenvel van". Zei Faiza. Ik knikte. "Samen zijn we zo sterk. Juist door alles wat we mee gemaakt hebben. Ik wil met hem trouwen mama." Zei ik. Ma keek me aan met vochtige ogen. Ze pakte mijn gezicht en hield het vast. "Mijn zegen heb je!". Zei ze hardop. Ik voelde mijn hart pompen en was zo opgelucht. Faiza en Jamila sprongen als kleine meisjes heen en weer. Ma stond op en liep naar de deur. "Ik ga hadj inlichten en.. voorbereidingen treffen". Zei ze met een glimlach.
Ik schaamde me dood! Ik durfde mijn kamer niet uit en wist niet wat de reactie van pa was. Maar.. ik hoorde geklop tegen de avond. En inderdaad, zoals ik al dacht. Het was pa. Hij kwam naar binnen en keek me aan. "Mabrouk benti." Zei hij. Ik keek voorzichtig naar hem. Zijn dit de confrontatie zenuwen tussen vader en dochter wat andere meiden bedoelden als ze hun vader onder ogen kwamen? Ik werd rood. Bloedrood. "Zaterdag dus?". Zei pa. Ik knikte en zei ja. Hij kwam naar me toe lopen en ging voor me zitten. "Heeft hij een baan? Bid hij? Kan hij je onderhouden?". Van de zenuwen knikte ik alleen maar. Pa knikte en stond op. "Je hebt mijn zegen benti en hoe moeilijk ik dit ook zelf vind.. je zal altijd mijn kleine dochtertje blijven. Mijn kleine Nana". Zei hij. Ik keek naar hem en een traan gleed langs mijn wang. "Shokran papa.." zei ik. Hij glimlachte en liep de deur uit. Het voelde alsof je een steen van mijn schouders had weg gehaald. Ik haalde opgelucht adem en stond op. Ik keek in de spiegel en glimlachte. Het gaat eindelijk gebeuren. Hij en ik.
Die zaterdag brak aan. Ik was vol van de zenuwen. Ma had haar zussen uitgenodigd voor het etentje, maar die weigerde omdat ze beiden zogenaamd ziek waren. Alleen hun mannen kwamen. Godzijdank! Ik had een witte caftan laten naaien en stak mijn haren losjes op. Ik bracht wat lichte make up aan en ziezo. Jamila en faiza waren bezig in de keuken en ineens kreeg ik een appje. Het was Rabia dat ze er met vijf minuten waren. Safi, ik deed het in mijn broek! Ik was op van de zenuwen. Hamid en Ilyas waren bezig met mijn vader en de kinderen liepen heen en weer door het ruime huis. En toen ging de bel...
In één keer hoorde ik slaat oe slaam en ik kromp in elkaar. Ik keek in de spiegel en probeerde te glimlachen. Maar ik was op de van de zenuwen. Jamila tikte op de deur. "Jallah, wat doe je hier. Ze zijn er! En hoe!". Ik keek op en ging snel naar het raam. En toen zag ik hem staan. Hij droeg een grijze pantalon broek en een witte overhemd waarin zijn brede bovenlichaam goed naar voren kwam. Hij zag er woest aantrekkelijk uit en ik kreeg het er warm van. En toen zag ik haar. Esma met een grote bos bloemen die ze rechtop probeerde te houden. Ik moest zo hard lachen. Rabia en haar man stapte uit en ik zag dat mijn broers en pa al buiten stonden. En toen keek hij omhoog naar mij.. hij glimlachte en zwaaide voorzichtig. Ik zwaaide voorzichtig terug.
Toen ze allemaal binnen waren deed ik het raampje dicht en toen viel mijn oog op hem. Issam die uit zijn raam keek naar onze huis en toen naar mij. Hij moet daar al die tijd hebben gestaan...