"Zie ik je morgen weer?". Zei Mariam. Ik keek haar aan en streek een haarlok uit haar gezicht. "Dat gaat niet.. ik moet eh morgen werken en daarna heb ik het best wel druk..". Zei ik. Zo druk had ik het niet. Ik probeerde het hier te stoppen. Het was al een week bezig zo. Of ze kwam naar mij, als Esma er uiteraard niet was of.. we pakten een hotel. Ik schaamde me kapot eigenlijk. Dit was lust, en met mijn doorgeslagen waanidee dat het Naima moest voorstellen bij elke kus, elke aanraking, elke kreun. Ik verloor mezelf in deze waanidee. Mariam keek me pips aan. "Jammer, je probeert me toch niet te lozen he?". Zei ze met een glimlach. Ik schudde mijn hoofd van niet, maar er zou een dag komen dat dit wel zo was. Mariam was goed in bed, lief, maar ze was geen prater zoals ik. Ze had gewoon niets wat ik in een vrouw zocht wat karakter betreft en eigenlijk voelde ik me vreselijk. Ik kan hier nu ook een einde aan maken, maar... de lusten waren me te goed dan de lasten.
Ze zwaaide gedag en ik deed de deur dicht. Ik keek op mijn horloge en moest om drie uur op school zijn van Esma. Wat Naima betrof heb ik haar amper terug ge'appt. Ik verloor mezelf in genot en tijdverdrijf en werk. Ik wilde excuses maken. Excuses hoe ik haar in de kou had laten staan die dag. Ik wilde vertellen dat het niet ok was wat ik deed. Maar die kans zou ik nooit meer krijgen. Ik pakte een handdoek en liep naar de douche. Mariam had haar elastiekje van haar haren achter gelaten en ik moest glimlachen. Snel moffelde ik dat ding weg en nam ik een warme douche. Heerlijk dit,... mijn gedachten dwaalden weer af naar Naima. Althans totdat mijn ogen begonnen te prikken van de shampoo! Snel spoelde ik mijn gezicht af en liep ik de douche uit. Tijd om Esma op te halen. Vandaag zouden we samen eten in haar lievelings restaurant. De McDonald's...
Na onze uitje zijn we meteen naar huis gegaan. Esma was erg moe en morgen had ze gewoon school. Ik stapte in de auto en starte de auto. Naast mij stopte ineens een auto en ik keek opzij. Was dat Senna? Ik herkende haar meteen. Naast haar zat een man achter het stuur en ze gaf hem een kus en stapte uit. Ineens kruiste onze blikken elkaar. Ik schrok hiervan en wist even niet waar ik moest kijken. De auto reed weer weg en Senna bleef staan alsof ze verwachte dat ik ook zou uitstappen ofzo. En uiteindelijk.. deed ik dat ook. "Esma liefje, ik stap even uit. Papa komt zo." Ik keek achterom en zag dat Esma al helemaal in dromenland was. Ik stapte uit en stond voor Senna. Ze zag er goed uit, maar goed dat was altijd zo. Eerlijk is eerlijk. Het zijn haar walgelijke streken die mijn haren overeind hielden. "Hoi Youssef.." Zei ze. Ik knikte en groette haar ook. "Hoe is het?". Vroeg ik. "Het gaat wel goed.." Zei ze. "Mooi!". Zei ik en ik liep weer naar mijn auto.
"Ik ben zwanger..." Zei ze. Ik stond stil. Nee, mijn hart stond stil. Zei ze nou net dat ze zwanger was? Iets waar ze zogenaamd een hekel aan had? Kinderen? Iets waarvan ze vond dat ze 1000% wist dat ze het niet wilde. Ik voelde hoe mijn ogen vochtig werden. Ik voelde de pijn in mijn ziel en mijn hart. Alsof je het met duizenden messteken bewerkte. Ik probeerde mezelf groot te houden. Dat was mijn droom met haar. Met Senna. Ik droomde erover, fantaseerde erover, had het erover met haar. Ze wilde er absoluut niets van weten, maar ik dacht dat ik na een huwelijk met haar, haar gedachten kon veranderen. Aan de ene kant was ik verrast. Verrast dat ze toch voor een kindje ging, maar ondertussen vals is tegen kinderen. Kijk naar Esma, mijn dochter. Wat zij allemaal heeft moeten incasseren. Ik hoorde haar haken richting mijn kant opkomen.
"Youssef..?". Zei ze. Ik draaide me om en zette een neppe glimlach op. "Gefeliciteerd". Zei ik met een schorre stem. "Het is nog pril. Vier maandjes." Zei ze. Ik keek haar aan. Ik had ook totaal geen behoefte aan al deze informatie. Ze was zwanger, van iemand anders. Niet van mij. Niet onze droom, niet ons kindje, maar van die snotaap die naast haar zat. Het is natuurlijk ook maanden geleden dat we elkaar voor het laatst zagen. Ze is wel snel van bil gegaan wat zwanger worden betreft. In een mum van tijd bezwangerd van die gast en ik heb jaren moeten smeken. Ik sloot mijn ogen en keek weg. "Ik zie je al denken.. Senna zwanger. Die wilde toch nooit kinderen. En je hebt gelijk, maar door Anouar, mijn man zie ik de wereld nu anders". Zei ze.
Ik keek haar aan en wist niets te zeggen. Ik glimachte enkel. Ik draaide me om en bleef toch staan. "In zeven maanden tijd heb je een nieuwe liefde leren kennen, ben je getrouwd en ben je zwanger? Die moet dan heel wat in zijn mars hebben wat ik niet heb". Zei ik tegen haar. Senna schudde haar hoofd en kwam een stapje voorwaarts. "Youssef.. dat is niet zo. Niemand kan ook jou tippen. Je bent alleen zo.. druk met je werk en die schoonmaakster. Je had het voortdurend alleen over haar. Ja het is zielig wat ze mee heeft gemaakt, maar er is een grens!". Zei ze. Ik lachte hard. "Senna.. hoor je jezelf weleens praten? Je gooit nu alle schuld naar een dame die hier niet is om zichzelf te verdedigen. En ten tweede, het raakte me ontzettend omdat jij als geen ander weet wat ik heb moeten doorstaan met mijn moeder. Dat is toch logisch? En dat is toch menselijk? En dat ontbrak aan jou Senna. Je bent... harteloos. De manier hoe je haar al behandelde in huis. Alsof het een sloof was. Zo ben ik niet opgevoed. En nog iets.. dat is niet eens het probleem. Het probleem is dat ik nu naar je kijk en je verteld dat je zwanger bent en het kapot is gegaan tussen jou en mij omdat je niet met kinderen overweg kan. Dat was het. Omdat je mijn dochter pijn deed, afsnauwde. Werk aan je zelfbeheersing en aan jezelf voordat je die baby ter wereld brengt. En echt Senna... alleen daarom is het stuk gelopen tussen ons. Het heeft niets te maken met die "schoonmaakster" of een baby willen met jou. Dat had ik zelfs willen accepteren. Moehim.. ik wens je alle geluk. Ik ben blij voor je. Dat meen ik. Beslama". Senna huilde toen ik dit keer echt rechtsomkeert maakte. Het was goed zo. Ze was verder gegaan en ik moet dat ook doen. Toch bleef het aan mij knagen.. het deed pijn...
Ik stapte in de auto en appte haar. Mariam. Wat doe je dit weekend?