1. #76
    MVC Lid

    Reacties
    977
    04-09-2019

    Citaat Geplaatst door pureglossy Bekijk reactie
    Ik ruik een tikkeltje jaloezie aan Naima's kant jullie?
    Leuk vervolg!! Haha.. ja meskiena tuurlijk zou ze jaloers zijn. Zij leven in een paradijs in vergelijking met de hel waarin Naima moet leven.. tsjuuu toch..

  2. #77
    Chamaliya.

    Reacties
    2.321
    05-02-2013

    Up!

  3. #78
    MVC Lid

    Reacties
    341
    19-12-2013

    Up up

  4. #79
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Sara-amira Bekijk reactie
    Up up je bent weer een nieuwe verhaal begonnen.
    Yup,

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  5. #80
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Justmyself. Bekijk reactie
    Leuk vervolg!! Haha.. ja meskiena tuurlijk zou ze jaloers zijn. Zij leven in een paradijs in vergelijking met de hel waarin Naima moet leven.. tsjuuu toch..
    Dank je lieverd! Ehum inderdaad, en dan met zo'n pannenkoek als Abdel erbij

    ♥️

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  6. #81
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door -Mysterieus Bekijk reactie
    Up!

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  7. #82
    MVC Lid

    Reacties
    1.327
    26-10-2020

    K heb niet gelezen

    Maar ik vind dat al dat schrijf werk sowieso een "UP" waarde is.

    Dus ik up

  8. #83
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door BootyFreaK Bekijk reactie
    K heb niet gelezen

    Maar ik vind dat al dat schrijf werk sowieso een "UP" waarde is.

    Dus ik up
    Ik zou zeggen lees het! maar supertof van je compliment!

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  9. #84
    MVC Lid

    Reacties
    1.327
    26-10-2020

    Citaat Geplaatst door pureglossy Bekijk reactie
    Ik zou zeggen lees het! maar supertof van je compliment!
    Moet ik het echt gaan lezen?
    Oke
    Vooruit.
    Dan ga ik het lezen, beloofd.
    Niet nu.

  10. #85
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Ik keek achterom en op dat moment sloot Youssef de voordeur. Ik ben maar een schoonmaakster inderdaad. Meer ken ik helaas niet. Het maakte me verdrietig dat Youssef, zo'n intelligente man die zoveel charme uitstraalt dat zei. Het deed me wel iets, maar daar was nu geen tijd voor. Ik moest me haasten en Allah op mijn knieën danken als Abdel daadwerkelijk niet op me aan het wachten was. Hopelijk waren de gasten al gearriveerd en was hij daar wel even bezig mee. Voor nu moest ik als een gek naar huis. Ik vouwde de papieren dubbel en schoof ze in mijn jaszak. Gelukkig had ik de tram en bus mee, ondanks dat het spitsuur was buiten. Ik liep zo gauw ik kon de straat in en zag een horde mensen bij de voordeur staan. Eén voor één liepen ze naar binnen en ik wist dat Abdel daar ook stond. Ik moest wel blijven wachten en dat deed ik. Na een minuut of tien was iedereen binnen en liep ik gauw naar de portiek. Snel zette ik mijn mobiel uit en deed ik alles verstoppen. Zachtjes maakte ik de deur open en liep naar binnen. Luid gepraat en gelach galmde door het huis. Zo snel als ik kon liep ik naar de slaapkamer en kleedde me om. Zodra ik alles weg gewerkt had liep ik naar de keuken en deed mijn mouwen omhoog. "Waarom ben je nu pas gekomen! Je weet dat ik met jou een tijd had afgesproken". Snauwde Abdel toen hij de keuken binnen kwam. Ik schrok hier zo erg van dat ik bijna alles liet vallen. "Ik eh.. ja klopt alleen we hadden het over salaris. En eh ze betaalt best wel goed..". Murmelde ik. Ik breidde er maar een verhaal aan, want ik wist hoe hebberig hij was met geld. "Hoe bedoel je, ze betaalt goed?". Zei hij met een stenge blik. Ik noemde het uurloon en zijn blik veranderde ineens. "Hm mezian. En nu opschieten! Die gasten wachten op thee en koffie. Laat Marwa naar beneden komen. Zeg haar als ze niet binnen half uur beneden is, het haar zal bezuren". Snauwde hij en deed de keukendeur dicht. Voordat ik daarover nog iets kon zeggen was hij verdwenen. Ik maakte af waar ik vanochtend en vanmiddag aan begonnen was. Mijn schoonmoeder kwam dikwijls de keuken in om te checken of alles goed ging en vroeg me op te komen ruimen van binnen. Ik was zelf zenuwachtig en wist dat de aanstaande van Marwa erbij zat. "Wie is de man met wie Marwa gaat trouwen?". Vroeg ik me schoonma. Ze keek me aan en zei me links in de hoek te kijken. "Hij draagt een brilletje, ook dat moet ik erbij hebben. De blinde leidt de lamme..". Ze zuchte en ging weer terug. Mijn schoonmoeder zal haar nare opmerkingen denk ik nooit afleren. Snel liep ik naar de slaapkamer van Marwa. Ze zat op haar bed en was duidelijk in paniek en aangeslagen van de hele drama wat zich in de huiskamer afspeelde. Ik ging naast haar zitten en legde een arm om haar heen. "Gaat het?". Vroeg ik. Ze keek me aan en ze had duidelijk gehuild. "Wat denk je zelf?". Zei ze. Ik knikte en wist maar al te goed hoe ze zich voelde. Een homp ellende en verdriet en angst. "Ik ga zo naar binnen, ik moet opruimen van de huiskamer.". Zei ik. Marwa keek me aan. "Abdel vroeg me steeds naar beneden te komen en te zitten met hun maar ik weiger. Het heeft geen nut. Hoe moet ik trouwen met iemand die ik niet ken?". Zei ze. Ze wende haar blik naar de grond. Ze droeg een witte caftan en droeg een luchtige sjaal om haar hoofd. Ze heeft niets aan haar gezicht gedaan. Het brak mijn hart. "Weet je Marwa, bekijk het positief. Straks ben je hier weg. Geef hem een kans, deze jongen. En... en als het echt niet lukt dan zweer ik je dat ik je zal helpen. Ik en Rabia!". Zei ik. Marwa keek me aan. "Rabia? De rabia waar je het laatst over had?". Vroeg ze. Ik knikte. "Écht, ik laat je niet hetzelfde lot ondergaan als ik. Maar stel dat het een leuke jongen is, wil je het dan een kans geven?". Vroeg ik. Marwa's gezicht was iets goed gestemd en ze knikte. "Belooft". Zei ze. "Kom, ga je mee? Dan hoef je in ieder geval niet alleen naar binnen te gaan". Zei ik. Marwa aarzelde even en stond op. "Ik ben zo bang, kijk mijn handen". Ze strekte haar handen uit en ze trilden. Ik hield ze even vast en stond voor haar. "Haal diep adem, ok? En als je naar binnen loopt doe je net alsof de huiskamer geluidloos en leeg is, of in het ergste geval, alsof iedereen poedelnaakt is, dat helpt!". Zei ik lacherig. Marwa lachte een beetje mee...

  11. #86
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door BootyFreaK Bekijk reactie
    Moet ik het echt gaan lezen?
    Oke
    Vooruit.
    Dan ga ik het lezen, beloofd.
    Niet nu.
    Zo droog

    Anytime! No pressure

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  12. #87
    MVC Lid

    Reacties
    1.327
    26-10-2020

    Citaat Geplaatst door pureglossy Bekijk reactie
    Zo droog

    Anytime! No pressure
    Vind je me droog?
    Heb je droge personages in je verhaal?

  13. #88
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    We liepen richting de huiskamer en ik liep vooraan. Ik groette iedereen met salaam en begon alles in een dienblad op te ruimen. Marwa kwam naar binnen en ineens viel iedereen stil. Mijn schoonmoeder stond op en maakte een plekje voor haar om te zitten. Ik had haar al gezegd wie het was, naar aanleiding van de woorden van mijn schoonmoeder en ik zag marwa stiekem kijken. Iedereen begon weer te praten en ik was ook erg nieuwsgierig naar de jongeman. Ik keek naar de hoek en zag inderdaad iemand zitten met een brilletje. Hij zat er erg verlegen bij en zag er ontzettend goed uit! Hij keek stiekem naar Marwa en ik meende een kleine glimlach te zien. Snel wende ik mijn blik af en ruimde ik verder op. Ik diende het avondeten op en kreeg complimenten van deze nieuwe familie. Ik zag Marwa praten met wat meiden, waarschijnlijk de zussen van deze jongen en ze had het in ieder geval gezellig. Hamdoulilah. Na het eten was iedereen een beetje moe en zag ik wat mensen opstaan en weg gaan. Iedereen bedankte voor de fijne avond en er werden afspraken gemaakt. Nadat het huis leeg was kwam Marwa de keuken in en had een big smile. "Omg Naima ik had echt een junk verwacht of een opa! Hoe kent Abdel deze jongen??". Zei Marwa. Ik tilde mijn schouders op en het was voor mij net zo'n raadsel. Abdel kwam de keuken binnen. We vielen beiden stil. "Morgen zijn we uitgenodigd, dan vind er een kleine verloving plaats gelijk. Dus beter gedraag je je". Zei hij tegen Marwa. Marwa knikte gehoorzaam en keek me aan. "Morgen.. moet ik werken." Zei ik vervolgens. Abdel keek me aan. "Ja dus? Ik neem aan dat je niet tot 12 uur in de nacht moet werken?". Zei hij. Ik schudde mijn hoofd. "Nee, tot 4 uur". Zei ik. Abdel vloekte wat na en liep richting de voordeur. Weer de diepte van de nacht in en proeven van de verboden lusten. Ik zwichtte en het deed me in feite ook niets. "Naima, als jij morgen tot vier uur moet werken hoe moet... hoe moet ik dan..". Marwa stotterde aan één stuk door. "Rustig maar, kom we gaan nu naar jou kamer en gaan alles doornemen. Ok?". Zei ik. Marwa glimlachte. We maakten allebei de keuken schoon en de huiskamer in orde. Mijn schoonma was behoorlijk moe en ik hielp haar met de medicatie. Toen ik de keukendeur afsloot om naar Marwa te lopen pakte ze mijn hand vast. "Naima, shokran.. shokran voor vandaag." Zei ze. Ze liep toen richting haar eigen kamer. Ik kon mijn oren niet geloven. Was dit écht? Iemand moest me echt knijpen, want dit moest een droom zijn! Flabergasted stond ik in de gang en werd uit mijn gedachten geroepen door Marwa. "Naima, kom dan". Ik knikte en liep nog steeds verbaast naar de kamer van Marwa...

    Om negen uur ging de wekker en om tien uur moest ik bij Youssef thuis zijn. Het was mijn eerste werkdag en ik keek er echt naar uit. Ik ging douchen en bidden en vroeg mijn schoonmoeder of ze nog iets nodig had. Ze schudde van niet. Ze was het totaal niet mee eens dat ik ging werken. Het liefst had ze me elke seconde bij zich. En dan heb ik het niet over samen gezellig een kopje thee drinken, maar meer ploeteren, bakken en poetsen. Ik liep de deur uit en keek of ik nog genoeg geld had voor een tram en bus kaartje. Ik zou anders moeten lopen en dat was nogal een stuk. Drie kwartier later kwam ik aan en liep het huis binnen. Youssef was al weg om zijn dochtertje naar school te brengen. Ik zou haar zelf ophalen om drie uur. Gelukkig was de school niet ver en op loopafstand. Ik begon alles af te stoffen en nat af te nemen. Ik maakte alles weer netjes in de huiskamer en open keuken en liep naar boven. Ik liep de slaapkamer van Esma in en maakte haar kamer schoon. Ik schudde alles uit en zoog en dweilde de vloer. Er waren ontiegelijk veel kamers en ik vroeg me af waarom hij met zoveel kamers moest. Na de kamer van Esma, liep ik naar de slaapkamer van hen allebei. Youssef en zijn vrouw. Ik snapte alleen niet waarom hij over "zijn dochtertje sprak" en waarom zei geen bijdrage in het ophalen van haar kind had. Ik moest ook niet zoveel vragen en stopte met denken. De slaapkamer was gigantisch en ik zag dat het bed al was opgemaakt. Ik maakte alles schoon en deed de ramen open. Om me heen waren allemaal inbouw kasten en mijn nieuwsgierigheid stak de kop op. Voorzichtig opende ik een kastdeur en zag allerlei soorten kleuren overhemden hangen. Een deurtje verder hingen er allemaal pakken. Gek genoeg kwam ik geen dameskleding tegen na het openen van de andere kasten. Ik vond het maar vreemd en schaamde me kapot dat ik stiekem in andersmans kast aan het snuffelen was. Gauw maakte ik dat ik weg kwam, maar voordat ik wegliep bleef mijn mouw aan een ladeknop hangen en vloog deze open. Ik duwde de la terug en mijn oog viel op een foto. Voorzichtig pakte ik deze op en bekeek het. Het was een mooie, jonge vrouw van zeker in de twintig. Haar haren wapperden in haar gezicht en ze had een prachtige glimlach. Achter haar zag ik de zee als achtergrond en ze zag er ontzettend gelukkig uit. Ze leek nergens op de dame die ik gisteren zag en ik meende hele goede vergelijkenissen met Esma te zien. Hetzelfde neusje, die lach... ik bleef er even naar kijken en zette de foto terug als hoe ik hem gevonden had. Snel maakte ik me uit de voeten en begon op te ruimen. Ik moest Esma over een kwartier ophalen en moest haast maken. Zo snel als ik kon ging ik richting haar school en wachtte haar op totdat ze met de rest van de kinderen en lerares naar buiten kwam. Youssef vertelde me gisteren het één en een ander over de school en lerares van Esma. Ze zat in groep drie en deed het erg goed. De bel ging en op het schoolplein werd het drukker. Ik zag Esma naar buiten komen en ik liep naar haar toe. Esma herkende me meteen en rende naar me toe. "Oh Esma, dat doen we niet zo he lieverd". Klonk ineens een stem. De lerares van Esma kwam aanlopen en keek Esma streng aan. "Het is al goed, ik ben de oppas". Zei ik tegen de lerares. Ze keek me aan van top tot teen. "Haar vader, Youssef heeft dit al overlegd met jou dat ik haar kom ophalen voortaan". Zei ik nog even ter bevestiging. De lerares knikte en bleef me maar aankijken toen ik weg liep met Esma. "Wat een sombere Juf". Zei ik. "Wat is somber?". Zei Esma naast mij. Ze keek me aan met zulke grote ogen. Ik was vergeten dat ik dit kleine meisje aan me zijde had lopen en beet op mijn tong. Ik zei dat het niets was en we liepen samen naar huis. Thuis aangekomen maakte ik wat te eten voor Esma en even later hoorde ik de deur. "Hii lieverd van me". Youssef kwam opgewekt binnen en kuste Esma op haar wang. Hij kwam me toe en bleef staan. "Hoe was het vandaag gegaan?". Vroeg hij. "Goed hoor, ik heb het allemaal kunnen vinden". Zei ik. "Het ruikt echt lekker fris en het ziet er goed uit. Dank je dank je! Ik doe echt zo weinig en als ik wat doe sloop ik de helft hier thuis. En mijn vriendin Sana die heeft ook twee linkerhanden wat schoonmaken betreft". Zei hij lacherig. Ik keek hem aan en lachte mee. Zijn vriendin? Dus niet zijn vrouw? Ik begon steeds meer in de war te raken. "Ik heb zo'n honger...". Zei Youssef en hij liep naar de koelkast. "Zal ik iets maken?". Vroeg ik. Youssef schudde zijn hoofd, "Nee hoor lief van je, maar jij hebt al zoveel gedaan vandaag zie ik, wil jij anders wat hebben?". Ik bedankte en antwoorde van niet. "Ik moet zo meteen weg, eh mijn schoonzusje gaat verloven vandaag". Zei ik. Ik snapte niet waarom ik dit zei en wat voor een toegevoegde waarde het überhaupt had, maar ik kon dit keer niet wachten om thuis te zijn. Marwa zou ik helpen met omkleden en opmaken en ik wilde echt zo snel mogelijk thuis zijn om te helpen. Dat had ik haar beloofd. "Oh leuk! Mabrouk! En eh.. schoonzusje? Ik wist niet dat je getrouwd was..". Zei Youssef. Ik knikte en zei niets meer. Youssef keek weg en veranderde van onderwerp. Tegen vieren zei ik hem en Esma gedag en liep ik de deur uit...

  14. #89
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Veel leesplezier

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  15. #90
    MVC Lid

    Reacties
    341
    19-12-2013

    Up up