"Wat voor werk had je nou precies in gedachten?". Vroeg ik toen ik weer ging zitten. Adil keek mij aan. "Nee.. niks..". Zei hij ineens. Ik keek hem verward aan. "Niks?". Vroeg ik. Hij keek weg en glimlachte. "Zo'n mooie vrouw hoeft niet te werken". Zei hij ineens. Nu was ik overdonderd. Hij overdreef dat ik mooi was. "Je maakt een grap zeker?". Zei ik. "Nee.. nee ik ben niet van de grappen." Zei hij. Ik haalde mijn schouders op en glimlachte. "Jammer, want ik kan wel wat geld gebruiken". Zei ik. En eigenlijk was het ook zo. Ik zat niet op school, werkte niet, verveelde me dood en alles wat ik nu heb, is toch alleen.. Adil. "Heb je geld nodig?". Zei hij ineens. Ik keek hem aan. "Nee, ik heb een baantje nodig, bedoel ik". Zei ik. Voor ik het wist liep Adil weg en kwam terug. In zijn hand had hij een rolletje, en echt ik zweer het, ik dacht dat het een rolletje wc papier was! Maar toen hij zijn hand open deed en het in mijn hand drukte kon ik mijn ogen niet geloven! Alleen briefjes van vijftig en dan niet één of twee of drie.. nee gewoon teveel om te tellen. Ik legde het rolletje gauw op tafel. "Nee.. nee.. dit kan ik niet aannemen..". Zei ik snel en ik stond op. Adil hield me tegen en pakte mijn hand. Hij drukte het rolletje in mijn hand. "Had ik je net tien minuten geleden niet beloofd dat ik voor je zal zorgen. Je hebt zoveel shit meegemaakt. Ik wil het ok?". Zei hij. Ik keek hem aan en eerlijk waar, natuurlijk kan ik geld gebruiken, maar op deze manier is niet normaal toch?
"Shokran.. ik betaal je terug". Zei ik zachtjes. Adil keek me aan en gaf een knipoog. "Kom, laten we wat drinken en feesten". Zei hij ineens. We liepen de loungekamer uit en één van de forse mannen die al eerder ook in de kamer was stond in de gang. Ik zag Adil ineens heel snel nee schudden en de forse man knikte. Wat daarmee bedoeld was, snapte ik niet. Zo dom en jong en uber naïef als ik was hield ik zijn hand stevig vast. Als een klein meisje die in een drukke winkelstraat zich vast klampte aan de hand van haar vader om niet te verdwalen. Terug in de club was het ongelooflijk druk. Het was bloedheet buiten en Adil zorgde ervoor dat iedereen het naar zijn zin had. De barmeisjes renden hun benen uit het lijf. Ik had medelijden met ze. Maar wellicht hadden ze toen eerder medelijden met mij. Ze keken me aan en glimlachte alleen. Adil danste, dronk, en voelde zich een echte baas. Ik bewonderde hem. Hier staat een Marokkaanse man die op een jonge leeftijd financieel veel beter in het leven staat dan mening Marokkaanse mannen. Ik voelde me geliefd, niet meer zo onzeker, en vooral begrepen door hem. Hij keek me aan en glimlachte doen hij met een aantal mannen sprak. Ik zat voor me uit te kijken en sipte van mijn cola. Twee uurtjes later begonnen mijn oogleden zwaar te worden en wilde ik alleen naar bed. Ik liep naar Adil en tikte op zijn schouder. "Adil, ik ga ervandoor". Zei ik. Hij keek me aan en trok zijn wenkbrauwen omhoog. "Zo vroeg?". Zei hij. Ik keek hem aan. "Eh ja.. sorry ik ben nogal moe". Zei ik. Adil glimlachte en knikte. "Is goed.. ik breng je wel". Zei hij. "Nee.. nee ik wil je niet tot last zijn. Je hebt het ook druk. Ik bel wel een taxi". Zei ik. Adil moest lachen. "Dat zijn de grootste viezerikken! Echt niet. Ok, Jo brengt je wel..". Zei hij. Ik keek hem aan en fronste mijn wenkbrauwen. De forse, vol getatoeëerde man die ik in de kamer en gang zag staan liep meteen naar ons toe. Adil fluisterde wat in zijn oor en hij knikte meteen. "Naima.. hier is mijn nummer trouwens. Bel me morgen rond zeven in de avond ok?". Zei Adil. Hij kwam dicht naar me toe en kuste me op de wang. "Slaap lekker, mooie dame". Fluisterde hij. Ik glimlachte en kuste hem gauw terug. Ik was denk ik verliefd op deze man.. is dit wat liefde is? Ik ben nooit verliefd geweest en Abdel, tja.. dat is nou eenmaal ook geen sprookjesverhaal.
In de auto gaf ik het neppe adres weer aan de forse man, Jo. Ik nam op de achterbank plek en hij reed zonder gepraat of wat dan ook de richting waar ik moest zijn. Op het punt aangekomen stapte ik uit en bedankte hem. Zelfs toen zei hij niks. Ik trok mijn wenkbrauwen op en deed de deur dicht. Hij bleef echter staan met de auto. Ik zuchte en liep ineens een portiek trap op. Ik bleef even staan, zodat hij me niet zag en pas toen reed hij weg. Zo gauw als ik kon liep ik de trap af en liep ik met snelle passen naar huis. Ik deed de deur open en deed het licht aan. Ik nam een douche en plofte gelijk op bed. Voor mij zat het rolletje met geld en ik vouwde het uit elkaar. Het was welgeteld 5000,- euro bij elkaar! Ik rolde het meteen op en stopte het in mijn nachtkastje. Ik snapte niet waarom hij mij zomaar, zoveel geld gaf. Misschien greep ik hem wel aan, of.. mijn verleden. Nou ja verleden, ik zit er nog steeds in bedacht ik me.