1. #256
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    De volgende dag brak aan. Ik trok mijn jeans aan, sneakers en dat witte blousje met vallende schouderbanden. Ik had mijn haar door de styltang gehaald en maakte mezelf op. Rode lippenstift en zwarte eyeliner. Ik moest dezer dagen nog meer make up inslaan. Dit was armoedig wat ik had. Ik liep richting de huiskamer en pa was aan de telefoon. Hij keek op en stikte bijna in een amandel. "Naima.. wat.. wat is dit? Wat heb je aan benti A3oedoebillah.. yarabi salama." Zei hij. Ik rolde met mijn ogen en wilde echt geen preek aanhoren. "Pa.. ik ga even naar buiten. Hier ik trek een vestje aan." Zei ik. Mijn vader leek het een beetje gerust te stellen dat zijn dochter niet met ontblote schouders door de straten struinde, maar zodra ik de deur uitliep trok ik het vestje uit...

    Op de plek aangekomen was Mourad er nog niet. Ik keek om me heen. De bekende ijscoman stond er en het bankje was weer eens gezellig beheerd door de oudere dames die honderduit aan het kletsen of roddelen waren. In de verte stond een boom en ik liep ernaar toe. Het was bloedje heet en de schaduw die de boom gaf, kwam goed uit. Ik zag dat ik bekeken werd. Mannen keken me aan en sommige draaide zelfs hun hoofd om terwijl ze notabene naast hun vrouwen of vriendinnen liepen. Het kon me niets schelen, sterker nog ik vond de aandacht juist fijn. Eindelijk draaide het een keer om mij! Ik sloot mijn ogen en een zomerbriesje voelde ik langs mijn gezicht. Ik bekeek mezelf. Ik zag er ook verschrikkelijk anders uit. Ik moest aan het programma "lelijke eendjes" denken. Vrouwen die er verwaarloosd aan mee deden en eruit kwamen als prinsessen. Ik lachte er nogal om. In de verte zag ik Mourad aan komen lopen. Zijn ogen werden groter en groter. Ineens liep hij mij voorbij. Ik snapte er niks van. "Eh hii" Zei ik toen hij meters weg was. Hij draaide zich om.. "Naima?". Ik moest lachen. "Ik herkende je niet!". Zei hij. Natuurlijk is hij express doorgelopen en herkende me wel, maar hoe ik er nu uitzie is toch wel even anders. Ik lachte om zijn actie. "Je ziet.. er zo goed uit". Zei hij. Hij bekeek me van top tot teen. "Dank je wel..". Zei ik. Hij bleef maar kijken en uiteindelijk kocht ie weer twee ijsjes. "Heb je vrij vandaag?". Zei hij. Ik keek hem aan. "Eh ik ben altijd vrij..". Zei ik maar. "Huh, dat begrijp ik niet. Geen school? Geen werk?". Zei hij. "Nope..". Antwoorde ik. "Zo.. ruilen?". Grapte hij. Ik glimlachte en hij ook. "Ik heb zo dienst, maar straks ben ik vrij. Wat doe je vanavond?". Zei hij. Ik keek hem aan. "Vanavond?". Vroeg ik. Hij knikte. "Niks.." Zei ik. "Zoo lekker luizenleventje heb je zeg!". Zei hij. Ik glimlachte. "Ga je weleens uit?". Zei hij. Ik keek hem aan. "Uit als in clubs of??". Vroeg ik verbaast. Mourad moest hard lachen. "Eh nee, uitgaan als naar je oma gaan om gezellig sokken met haar te breien. Ja, gekkie natuurlijk clubs". Zei hij. Ik lachte om zijn opmerking. "Eh nee.." Zei ik. "Hm ok, eh ik moet tot vijf werken en om tien uur ben ik volledig tot u beschikbaar". Knipoogde hij. Ik keek hem aan. "Je maakt een grap zeker?". Zei ik. Hij keek me aan. "Nee ik meen het. Mijn vriend heeft een nieuwe club geopend in Hartje Amsterdam. Als je wil kunnen we elkaar hier treffen en dan haal ik je op." Zei hij. Deze man is gek. Clubs?? Maar toch wilde ik niet dat hij mij zou zien als een zwakkeling. Ik rechte mijn rug en knikte. "Ok.. ok tot vanavond dan". Zei ik. Mourad keek me aan en ineens voelde ik zijn hand op mijn rug. Hij speelde met mijn beha bandje en kuste me op de wang. "Ok tot straks". Zei hij. Hij knipoogde en liep weg. Ik kreeg het er warm van en kreeg rode wangen...

  2. #257
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Thuis aangekomen moest ik een excuus hebben om tegen pa te zeggen dat ik in de avond iets te doen heb. Rabia! Ik zou zeggen dat ik bij Rabia zou zijn en laat in de nacht wel gebracht zou worden door haar. En gek genoeg was hij erin getrapt ook. Gauw kleedde ik mij om en trok dit keer een jurkje aan die over mijn billen kwam. Ik trok mijn vestje aan en liep vervolgens langzaam de deur uit. Zo snel ik kon ging ik naar "ons plekje" en wachtte daar op mysterieuze Mourad. Natuurlijk wist ik dat ik me op glad ijs begaf, maar zoals ik al zei het kon me allemaal niets meer schelen. Even later zag ik een auto aan komen rijden. Het was Mourad. Hij deed gauw de deur open en liet me binnen. "Zoo jij ziet er lekke... ik bedoel goed uit!". Zei hij en corrigeerde zijn zin. Ik keek hem aan. "Je mag gewoon lekker zeggen hoor, ik ben je oma niet." Zei ik. Mourad moest hard lachen en deed de dashboardkastje open. "Wil je?". Zei hij. Voor mij stonden pakjes sigaretten en opgerolde dingen in een zakje. "Eh zijn dat jointjes?". Vroeg ik. Dat herinner ik mij nog van Abdel. Mourad knikte. "Begin jij nou maar met een sigaret, dat jointje komt wel gekkie". Zei hij. Stoer en trots als dat ik was, pakte ik een sigaret en probeerde te roken. Ik kuchte mijn longen uit en Mourad lag in een deuk. "Fantastisch! Hahaha.. je moet het inhaleren mop en dan..." hij deed het na en ik probeerde het ook te doen. Na een paar pogingen had ik het onder de knie. "Shitt..". Zei ik ineens. Mourad reed al en keek me aan. "Wat is er mop?". Ik deed het raampje open. "Als ik zo onder de sigaretten geur naar huis ga ben ik dood." Zei ik. Mourad haalde een doosje tevoorschijn. Het leek net alsof hij al helemaal voorzien was van alle attributen die nodig waren om een nachtje goed door te halen. "Hier, neem dit in, niemand die er thuis wat van merkt". Zei hij. En hij gaf me een zakje met allerlei pepermuntjes in.

    Aangekomen bij de club die Mourad bedoelde was het druk. Vrouwen die in een rij stonden en ongeduldig leken te zijn om snel binnen toegelaten te worden. Mannen, ofwel macho mannen die eerder hun anabolen als gezelschap hebben meegenomen, dan hun vriendin stonden ook geïrriteerd naar de uitsmijter te kijken. Ineens mocht iedereen voorzichtig naar binnen. Mourad parkeerde de auto en ik stapte uit. "Blijf in mijn buurt ok?" Zei hij. Ik knikte en hij pakte mijn hand. We wrongen ons tussen de menigte en de beveiliger hield ons staande. "Volgens mij heb ik jou vorige week al eruit gegooid." Zei de forse beveiliger tegen Mourad. "Ey man, je hebt iemand anders voor je! Je weet toch alle Marokkaanse boys lijken op elkaar". Zei Mourad. Gek genoeg leek de uitsmijter dit zelfs te geloven en knikte. We liepen door en Mourad keek me aan. "Die dikzak kan je alles wijsmaken". Lachte hij. Er was luid muziek. Loungebanken hier en daar, een grote, lange bar met daarachter flessen in allerlei kleuren. Ik hoorde oriëntaalse muziek en sommige stonden al te dansen op de grote dansvloer. Mourad liep naar een bankje en plofte neer. "Zo eindelijk, kom zitten mop". Hij maakte een zit gebaar door twee keer op de zitvlak van de loungebank te slaan. Ik ging gauw naast hem zitten. Hij bestelde iets te drinken en even later werden er twee colaatjes gebracht. Ik keek om me heen en zag vrouwen in nog kortere jurkjes. Ze schuurde tegen hun danspartners aan en de muziek van Cheb Khaled galmde door de club. "Wil je dansen?". Zei Mourad. Ik verstond er door de luide muziek niks van. "Ik kan niet dansen!". Zei ik. "Ah je bent gek! Iedereen kan dansen! Kom". Zei hij. Voordat ik het wist stond ik midden op de dansvloer en Mourad was dichtbij mij. Ik voelde zijn adem in mijn hals en hij danste of althans schoof en schuurde langs mijn heupen, billen. Ik kreeg het er warm van en benauwd. Ik danste maar mee en voor mij gevoel leek ik een houten hark die heen en weer bewoog. Ik voelde de handen van Mourad die mijn heupen omvatte en beetje bij beetje naar mijn borsten gingen. Ik werd rood en het werd me teveel. "Ik ga even zitten weer ok?". Zei ik hard. De muziek stond hard en hij hoorde het niet. Ik liep daarom terug naar het bankje en zag daar twee mannen zitten. "Oh sorry, zat je hier?". Zei één van de mannen. Ik keek hem aan en knikte voorzichtig. Hij zag er gelikt uit. Hij droeg een strakke overhemd en een nette pantalon broek. Zijn loafers deden mij aan Youssef denken. Hij droeg ook zulke dingen. Hij droeg een zilveren ketting en een zilveren schakelarmband. Ik ging ietsje veraf op de bank zitten. Kennelijk hadden deze mannen geen intentie om op te staan. De man keek me aan. "Ik ben Adil en jij?". Zei hij. Ik keek hem aan. "Naima..". Antwoorde ik. "Ah Naima.. naima.. mooie naam." Zei hij. Ik forceerde een glimlach en zag Mourad aankomen. "Hey, ik was even naar de wc..". Zei hij en hij keek naar de twee mannen. Adil lachte ineens hard samen met de man naast hem. "Ben je met deze sukkeltje hier?". Zei Adil. Ik keek ineens naar Mourad. Mourad keek boos. "Doe normaal Adil..". Zei hij. "Doe normaal.. ga weg ah junkie. Ga snuiven ofzo". Antwoorde Adil. Zijn gezicht stond op donder. Echter Mourad trok wit weg en ik realiseerde mij dat meneer Adil niet bepaald een lieverdje was. "Naima blijft nog even chillen.. ga jij maar dansen met die lelijkerd daar ofzo". Zei Adil. Ik keek ineens op en stikte bijna in mijn cola. Ik had verwacht dat Mourad zich niet liet kennen en mij uit deze chaos zou weg halen, maar integendeel! De idioot ging echt weg om met iemand anders te dansen. Ik keek naar Adil die gelijk naar mij keek. "Dat is een sukkeltje joh, hoe ben je aan die nietsnut gekomen". Zei hij lacherig. Ik wilde geen gezeik hebben en lachte met volle tegenzin maar terug. Adil kwam echter iets dichtbij zitten. "Zo naima dus.. hoe oud ben je?". Zei hij. Ik keek hem aan en zijn witte gebit weerkaatste in de neonkleuren die uit de discobal kwamen van de club. "Ik ben 20..". Zei ik. "Oh echt? Ik eh had je ouder geschat..". Zei hij. Ik glimlachte "hoe oud?". Zei ik nieuwsgierig. "Dertig zo?". Zei hij. Ik keek hem geschrokken aan. "30??" Zei ik. "Ja haha, misschien komt het door je kapsel zo.. ik hou meer van lang haar." Zei hij. Ik keek hem aan en trok mijn wenkbrauwen op. "Ik hou ook van mannen die haar op een hoofd hebben in plaats van kaal". Zei ik. Adil keek me aan. "Zoo 1-0 voor jou". Zei hij. Hij bleef me lang aankijken en keek vervolgens weg. Hij knipperde met zijn vingers en een barmeisje kwam meteen aanlopen. "Twee bacardi cola en één cola voor deze mooie dame". Zei hij. Ik keek hem aan. "Eh dat hoeft niet hoor. Ik ga zo weer weg..". Zei ik. Adil keek me aan. "Ben je wel goed? Het feest gaat nu pas beginnen." Zei hij. En inderdaad.. hij gooide de bacardi cola naar achteren en sjouwde mij naar de dansvloer. Hij danste en ik waggelde maar mee. Eerlijk, ik wilde
    dat deze avond voorbij ging en mezelf eens goed een mep zou verkopen als ik thuis kwam. Waar was ik toch mee bezig! Het werd me al gauw duidelijk dat Adil een grote naam in de club had. Iedereen groette hem en hij werd op zijn wenken bediend. Na een uur of twee was ik moe. Ik wilde enkel naar huis en Adil was bezig met andere mensen toen ik gauw de deur uitging. Ik keek om mij heen en zocht naar de auto van Mourad. Mourad was dus al vertrokken. Ik sloot mijn ogen en begon maar te lopen. Het jurkje was nogal kort dus sloeg ik mijn vestje eromheen en maakte ik een knoop van voren. Ik hoopte dat mijn vader in ieder geval al sliep. Een paar straten verderop werd ik ineens aangehouden door een auto. Het was een zwarte bolide en kon me niet voorstellen wie mij nou moest hebben. De raam ging naar beneden en ik zag Adil. "Daar ben je.. zeg je geen gedag?". Zei hij. Ik keek hem aan en haalde mijn schouders op. "Geeft niet meisje, je bent het nachtleven niet gewend. Heeft die sukkel je laten zitten". Zei hij. En daarmee bedoelde hij natuurlijk Mourad. Hij deed de andere deur open van de auto. "Kom ik breng je wel. Het is te gevaarlijk om zo laat over straat te lopen". Zei hij terwijl zijn ogen over mijn figuur afgleden. Automatisch liep ik naar de andere kant en stapte ik in de auto. Alweer. Met een vreemde. Had ik niets geleerd van Abdel? Ik was toch al dood van binnen bedacht ik me maar. Hij keek me aan en haalde een lok uit mijn gezicht. "Je bent een mooie dame, weet je dat". Zei hij. Ik keek hem aan en hij reed verder. "Waar moet je zijn?". Zei hij. Ik gaf hem een adres van een paar straten verder dan mijn echte straat. Hij knikte. "Zo Naima.. zit je niet op school of.. werk of wat dan ook?". Vroeg hij. Ik keek hem aan. "Eh nee.. ik werk niet en zit niet op school. En jij?". Zei ik. Adil moest hard lachen. "Nee.. ik zit allang niet meer op school en werk.. ik werk niet, mensen werken voor mij". Zei hij terwijl hij naar mij keek. Ik wist niet wat hij hiermee bedoelde en glimlachte maar..

  3. #258
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011



    Veel lees plezier ❤

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  4. #259
    MVC Lid

    Reacties
    341
    19-12-2013

    Up up up

  5. #260
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    "Woon je bij je ouders of..?". Zei hij. Alsof ik het zelf moest invullen. "Eh ja, bij mijn vader en.. moeder." Zei ik. "Ok.. ok..". Zei hij. Hij reed verder totdat we bijna bij de straat waren waar ik uit moest. "Wanneer zie ik je weer Naima?". Zei hij. Ik schrok van deze vraag. "Wanneer?". Vroeg ik. "Ja natuurlijk, je bent leuk!". Zei hij. Ik keek hem aan en glimlachte. Aandacht, ik kreeg weer aandacht. Eerst was het van Mourad het sukkeltje zoals Adil zei. En nu vond Adil mij leuk? "Morgen?". Zei ik. Adil keek op. "Morgen, prima. Waar zie ik je?". Zei hij. Hij stelde mij moeilijke vragen en zag dat ik te lang na dacht. "Weet je, kom morgen naar de club van net. Zeg tegen de beveiliger dat Adil je gestuurd heeft en dan loopt hij met je mee naar de VIP kamer". Zei hij. Ik keek op. Vip kamer?? Wat moest ik mij daar nou bij voorstellen. Adil glimlachte en boog zich een beetje voorover. Hij kuste mij in mijn hals en ik liep rood aan. Ik stapte uit en wenste hem een fijne nacht toe. Hij glimlachte en reed weg. Ik bleef nog even kijken en voelde mij machtig. Hier stond ik dan, na alle narigheid en shit die ik heb mee moeten maken. Totaal een andere Naima in een totaal andere wereld. Ik kreeg sjans van de mooiste mannen en vond dat niet erg. Ik wist alleen niet dat hoe dieper ik in dat wereldje gezogen zou worden, hoe moeilijker ik er uit zou komen..

    Zachtjes sloop ik het huis binnen. Alles was donker dus deed ik de flash van mijn telefoon aan. Voorzichtig liep ik naar mijn kamer en deed de deur open en daarna dicht. Ik tikte het lichtje aan en gauw ontdeed ik mij van het minuscule jurkje en gooide ik mijn haar, voor zover het kon in een staart. Ik dook in mijn pyjama en plofte gauw in bed neer. Ik moest ineens glimlachen en dacht aan Adil. Wat een baas, in vergelijking met Mourad was mourad inderdaad maar een sukkeltje. Morgen zou ik hem weer zien. Wat ik alleen dit keer als excuus moest gebruiken, wist ik niet. Ik zuchte en keek op de klok, het was inmiddels al tegen vier uur in de nacht! Mijn oogleden werden zwaar en voor ik het wist lag ik in een diepe slaap.

  6. #261
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    De volgende dag werd ik laat wakker. Pa tikte op de deur en deed het langzaam open. "Naima.. het is al half drie in de middag. Sta op. Ik ga boodschappen halen. Moet je wat hebben?". Zei hij. Ik schudde mijn hoofd. Mijn vader knikte. "Trouwens vanavond ben ik op bezoek bij je oom Ahmed, wil je mee?". Zei hij. Ik keek hem aan. "Blijf je slapen?". Vroeg ik. Mijn vader knikte. "Ik denk het wel, je kent je oom. Hij woont in België, die laat mij echt niet in de avond terug rijden." Zei hij. Ik stond meteen fier overeind. "Eh nee papa, sorry ik voel me ook niet zo lekker." Zei ik. Dat loog ik natuurlijk. Pa keek ongerust. "Het is niks papa, het gaat beter met mij". Zei ik vervolgens na het zien van zijn bezorgde blik. "Ok, bel anders Jamila, wellicht kan ze hier met je blijven slapen, of Rabia??". Zei papa. Ik glimlachte. "Pa, ik ben geen tien meer. Het komt wel goed..". Zei ik. Pa keek ernstig en liep toen weg. DIT was het moment! Gauw stond ik op en nam een lange douche. Ik droogde mijn haar en trok mijn badjas aan. Ik zette alle ramen open en ging op bed zitten. Ik lakte mijn nagels en droogde ze snel. Ik kreeg een melding op mijn telefoon en pakte het op om te kijken wat het was. Een herinnering. Ik fronste mijn wenkbrauwen en opende de melding Vrijdag om 13:00 afspraak groeiecho baby, gyn. Ik bleef lang naar de melding kijken en mijn ogen werden vochtig. Gauw wiste ik alle meldingen die ik erin gecalculeerd had en gooide mijn telefoon weg op bed. Ik ging verder..

    Ik bekeek mezelf eens goed en dacht aan de dames die ik gisteren in de club zag. Gebruind, mooi en uitdagend. Ik had bijna geen geld over, maar met wat ik over had ben ik naar een plaatselijke zonnebank geweest. "De allersterktse bank alsjeblieft". Het meisje die onderhand de kleur van een zeem had van het zonnen, keek me aan. "Je kan verbranden, je bent best licht." Zei ze. Ik keek haar aan. "Doe toch maar". Zei ik. Ze keek me aan en rekende af. Een half uur later bekeek ik mezelf in de spiegel. Ik was super rood! Het meisje keek me aan met zo'n blik van, zie je wel? Ik rolde met mijn ogen en ging snel terug naar huis. Onderweg kreeg ik het nog warmer door de hitte. Ik bekeek mezelf in de spiegel en zag dat het al aan het weg trekken was. Er bleef een licht tintje over, maar ik had in ieder geval weer kleur in mijn gezicht! Ik dacht na over wat ik zou aantrekken. Ik trok een jeans uit de kast en wat sleehakken die ik twee jaar terug had gehaald voor Marokko. Ik haalde een truitje eruit en had mijn outfit compleet. In de loop van de dag vertrok pa richting mijn oom. Hij liet geld achter voor als ik iets nodig zou hebben. Ik zwaaide hem gedag en ging gauw naar binnen. Ik at een boterham met kaas en een glas thee. Ineens werd ik gebeld op mijn mobiel. Ik zag de naam van Malik staan. Ik zuchte en wilde eigenlijk niet opnemen, maar hij is als enige echt goed voor mij geweest. "Hoi Malik." Zei ik. "Dit is Malik niet, ik ben zijn vrouw. Je had gisteren naar dit nummer gebeld?". Ik was totaal in shock. "Eh ja.. dat klopt. Ik wilde hem ergens over spreken". Zei ik. "Dat kan ook met mij, ben jij zijn ex schoonzus?". Zei ze. Ex schoonzus? Ok.. "Eh ja.." antwoorde ik. "Dus je bent niet meer part of the family, waarom zoek je dan nog contact??". Zei ze bijdehand. Ik schrok van deze reactie en het laatste wat ik wilde is dat deze snotaap van zijn vrouw mij nog even de les zou lezen. "Sorry dat ik gebeld heb, wil jij dan aan je man doorgeven dat zijn neefje te vroeg geboren is en hij overleden is? Dat wilde ik hem namelijk zelf vertellen, maar helaas heb ik zijn zure vrouw aan te telefoon. Dank je wel!". Ik ging op en gauw blokkeerde ik zijn nummer en verwijderde het uit mijn toestel. Wat een bitch!

  7. #262
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Ik schudde mijn hoofd even goed en dacht aan één ding. Of tenminste één iemand. Adil. Het was inmiddels negen uur in de avond en ik had over een half uur afgesproken. Gauw ging ik mij omkleden en belde ik mijn vader of hij goed aangekomen was. Ik hing op en pakte de tram richting de club. Na dik drie kwartier arriveerde ik en ging meteen naar de beveiliger. De forse welbekende man keek me aan. "Ik eh ben door Adil gestuurd". Zei ik. Hij keek me aan en liep met mij mee naar binnen. We liepen alsmaar rechtdoor tot we bij een deur aankwamen. De beveiliger keek me aan "veel plezier". Zei hij. Ik wist niet wat hij hiermee bedoelde en liep de ruime lounge kamer in. Ik zag her en der al wat mensen zitten. Dames in een luxere vorm, bontkragen en minuscule jurkjes. Had ik wel gepaste kleding aan bedacht ik me. Ze bekeken me alsof ze een kakkerlak zagen. Ik zuchte en nam plaats op een lege bankje. Even later arriveerde Adil en ik zag dat zowat alle meiden naar hem keken. Echter, kwam hij naast me zitten en sloeg een arm om mij heen. "He, Naima.. hoe is het?". Zei hij. Ik knikte dat het goed ging. "Je hebt mijn geheime kamertje gevonden zie ik". Zei hij. "Kamertje? Dit is wel meer als een kamertje". Zei ik. "Juist, alles moet perfect zijn voor mijn gasten". Zei hij. Hij boog zeer voorover en begon met zijn wijsvinger langzaam langs mijn hals heen en weer te gaan. "Wat wil je drinken?". Zei, of fluisterde hij zowat. "Ik eh haal zo wel even wat te drinken." Zei ik maar. Hij hoeft toch niet steeds mijn drankjes te betalen. "Nou Naima.. welkom in mijn club." Zei hij ineens. Ik keek hem aan. "Is dit.. alles van jou?". Vroeg ik. Hij glimlachte, "Yes.. ik heb deze club al vijf jaar, eentje binnenkort in Rotterdam en daarna open ik in Dubai". Zei hij met trots en zelfverzekerd. Hij was goed gebouwd, wat zeg ik! Gespierd.. zijn flinke spierballen puilde bijna uit zijn mouwen en bij elke beweging zag je een andere spier die zich weer aanspande. "En.. eh je zei gisteren dat er mensen voor jou werken. Ik begreep het niet zo goed. Heb je een eigen bedrijf?". Vroeg ik oprecht serieus. Hij keek me aan en proeste het uit. "Je bent zo fucking schattig als je serieus bent". Zei hij ineens. Ik keek ineens vreemd. "Hoe.. ben ik dan als ik niet serieus kijk?". Vroeg ik. "Eh ook schattig..". Antwoorde hij. Ik moest lachen om zijn snelle, doch best simpele antwoorden. "Kijk om je heen zina, dit is mijn bedrijf." Zei hij terwijl hij een gebaar maakte met zijn hand. "Let even op". Zei hij. Hij riep een barmeisje en ze kwam als de sodemieter zijn kant op. "Twee cola en graag die sushi die ik lekker vindt". Zei hij. Het meisje keek me vluchtig aan, glimlachte en ging meteen naar haar opgedragen taak. Letterlijk vijf minuten later stond de bestelling voor onze neus. "Zie je, ik ben een koning". Zei hij.

    Ik trok mijn wenkbrauwen op. Is dit typisch macho gedrag? Het viel hem duidelijk op en hij pakte een stukje sushi, iets wat ik nog nooit heb gegeten in mijn leven. "Wil je proeven?". Zei hij. Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. "Dat is toch rauwe vis". Zei ik met een vies gezicht. "Nee.. is zalm joh. Is gerookte vis". Zei hij. Ik keek hem aan en moest ineens hard lachen. Hij keek me gek aan. "Ben je behalve clubeigenaar ook een chef kok?". Vroeg ik. Hij lachte en nam een stuk van sushi in zijn mond. Hij keek me aan en nam een slok cola. "Je werkt niet zei je.. wil je voor mij werken?".

  8. #263
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Hello iedereen, ik mis een aantal fans waar zijn jullie

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  9. #264
    MVC Lid

    Reacties
    341
    19-12-2013

    Up up

  10. #265
    MVC Lid

    Reacties
    170
    03-04-2003

    We wachten en lezen met plezier

  11. #266
    MVC Lid

    Reacties
    3.620
    31-07-2019

    Ufff wat doet die naima nou weer.
    Up up up
    Married and children!

  12. #267
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Emiras Bekijk reactie
    Ufff wat doet die naima nou weer.
    Up up up
    Inderdaad

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  13. #268
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door sabbylove Bekijk reactie
    We wachten en lezen met plezier
    ❤❤❤

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -


  14. #269
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Ik keek hem aan. "Zoals wat?". Vroeg ik uit nieuwsgierigheid. Hij keek om zich heen en stond op. "Kom, dan laat ik het je wel zien..". Zei hij. Ik stond op en was nogal in de war. Hij liep voor mij uit en liep alsmaar rechtdoor. Ik realiseerde me ineens hoeveel gangen dit gebouw wel niet had. Hij deed een deur open en we liepen een ruime kamer in. Er stonden twee forse mannen en drie dames. Ze keken ons meteen aan. Ik kreeg het ineens Spaans benauwd en wist niet wat dit was. "Guys dit is Naima. Naima dit is Redouan, Jo, en de drie dames.. sorry ik ben jullie naam vergeten." Zei hij. De dames giechelden als kleine school meisjes en ik trok mijn wenkbrauwen op. Adil nam plek op een barkruk en de forse mannen liepen zijn kant op en fluisterde wat in zijn oor. Adil knikte en ze gingen de deur uit. Ik stond versteld van de macht die hij uitstraalde. Eén vingerknip en hij werd op zijn wenken bediend. Ik voelde ineens mijn telefoon trillen en haalde hem uit mijn tas. Het was Rabia. Ik keek naar de tijd en zag dat het twaalf uur was. "Is dat je vriend?". Zei Adil ineens. Ik keek hem aan. "Eh nee, mijn vriendin." Zei ik en ik drukte Rabia weg en zette de telefoon weg. "Oh ok". Zei hij. Hij keek me diep aan alsof hij nog iets wilde zeggen en keek weer weg. "Ik eh ben getrouwd..". Zei ik ineens. Adil keek ineens op. Hij draaide zijn hoofd om naar de dames en met één blik liepen ze op commando de deur uit. "Je zei dat je geen vriend had..". Zei Adil ineens serieus. "Nee.. die heb ik ook niet, maar ik ben wel getrouwd.. geweest. Eh mijn man is eh overleden. Zo'n zeven maanden geleden". Zei ik. Ik wist niet wat ik met dit gesprek wilde bereiken. Ik nam maar aan dat Adil mij ook veel van zijn geheime leventje liet zien en ik maar ook iets vanuit mijzelf moest vertellen. Adil keek me aan. "Shitt dat is erg.. eh hoe is hij overleden dan?". Zei hij. "Auto ongeluk. In Spanje. Vlak nadat hij mij ontvoerd had naar Marokko." Zei ik. Adil keek me aan. "What the fuckkk... wat is dit joh. Je neemt me in de maling Naima.". Zei hij. Ik keek weg en keek bloed serieus. Dit viel Adil op. "Oh je meent het echt. Waarom.. deed hij dat?". Vroeg hij. Hij trok zijn jas uit en ging er echt voor zitten. Klaar om mijn zielige, horror verhaal aan te horen. Ik wist alleen niet dat ik mezelf daar alleen maar meer in de grond liet duwen en er nooit meer uit zou komen. Immers mensen die zwak zijn of een zwak verleden hebben, zijn het breekbaarst. En ik was zwak, maar wilde een keer niet als zwak worden gezien. Wat een ander daarvan vond was een ander verhaal. De ogen van Adil fonkelde bij elke woord die ik zei. Hij luisterde aandachtig. Over Adam zweeg ik. Adam is mijn Adam, mijn herinnering, mijn leven, ik zou mijn leven gegeven hebben voor hem. Kon dat maar..

    Na afloop keek Adil me aan. Ik zag geen empathie of vochtige ogen als dat Youssef dat had toen hij me in het ziekenhuis zag liggen en het nieuws kreeg dat Adam het 50/50 zou halen. Ik zag geen warmte en hij leek zelfs eerder meer te willen weten en horen. En voornamelijk over mij. Een paar rot tranen wisten toch te ontsnappen en hij stond op en kwam voor mij staan. Hij legde zijn brede armen om mij heen en legde mijn hoofd op zijn borstkas. "Ik beloof je Naima, vanaf nu zal ik voor jou zorgen." Zei hij. Deze woorden gingen bij mij door merg en been, want dit is wat ik altijd wilde horen. Alleen dit. Iemand die voor mij zorgt zoals het hoort. Dat kreeg ik niet van mama, niet van Abdel natuurlijk en al helemaal niet van zijn familie. Hij keek me aan en tilde mijn kin op. Hij drukte zijn lippen op de mijne en ik kuste hem hartstochtelijk terug. Hij wilde verder en begon aan mijn knoopjes te zitten. Ik schrok hiervan en deed een stapje naar achter. Hij glimlachte en drukte me weer tegen zich aan. "Maak je geen zorgen Naima. Als je niet wil dan gebeurt het niet." Zei hij. Wat voelde ik mij fijn in zijn armen, warm, veilig en beschermd. Dacht ik...

  15. #270
    Storyteller ❤

    Reacties
    4.786
    11-01-2011

    Citaat Geplaatst door Morri Bekijk reactie
    uppp
    Daar ben je! Ik was je al kwijt

    “We are, as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories.”
    - Jonathan Gottschall -