4. Onze 'online'-tijd maakt dat we niet leren onze emoties te verwerken op een adequate manier
Niet alleen is het lastig om te praten over 'internetliefdes', omdat je die dingen graag voor je houdt, maar ook maakt het generatieverschil met je ouders dat je niet gauw over dat soorten zaken met hen praat..
Wat er dan gebeurt is dat je het uiteindelijk probeert zelf te verwerken of in het beste geval een goede vriend/vriendin consulteert in de hoop het dan beter een plaats te kunnen geven. Echter vaak blijft men achter in vraagtekens die het lastigmaken het gebeurde te accepteren. Je krijgt ook twijfels over jezelf en het kan afbreuk op je zelfvertrouwen hebben, naast dat je twijfels over andere mensen krijgt en het vertrouwen in andere mensen daalt.
Echter na de zoveelste ervaring besluit je dit soorten dingen maar zelf te verwerken en kun je jezelf in een emotioneel isolement gooien. Niet zelden probeert men dat te doen door hun gevoel van eigenwaarde terug te winnen, door elders acceptatie en liefde te zoeken. Of iemand kan ervoor kiezen een muur op te bouwen en niemand meer erdoorheen te laten uit angst om hetzelfde weer te ondergaan.
Wat ons dan brengt op het volgende punt.
5. Social media maken handig misbruik van onze beloningssystemen, om ons zolang mogelijk 'online' te houden.
Heb je jezelf ooit afgevraagd hoe je even een 'minuutje' besluit op social media te gaan, om dan 1 uur later te beseffen dat je er langer opzit dan je eigenlijk wilde?
Dit komt door de manier waarop de social media bedrijven menselijke gedrag exploiteren, om meer winst te maken (en ons gedrag te veranderen beetje bij beetje).
Het heeft echter desastreuze effecten omdat ons beloningssysteem zodanig geprikkeld wordt, dat we steeds meer van hetzelfde nodig hebben om een gelukzalig gevoel te krijgen.
Eigenlijk kun je het dus vergelijken met drugs. Waar je eerst met 10 likes/volgers/views blij bent (of zoals op een forum, het aantal reacties en interacties op je topics, de groene puntjes die je krijgt), heb je de volgende dag het dubbele nodig en daarna nog meer, om hetzelfde gevoel van geluk weer te krijgen.
Omdat men deze zaken dan ook nog eens linkt met het gevoel 'gewild' of geaccepteerd' te zijn, maakt een afwezigheid van deze statistieken dat je je 'ongewild' of 'niet geaccepteerd' gaat voelen, wat op zijn beurt weer gevolgen heeft op je gemoedstoestand en je denkwijze over menselijke interacties. Dit is het tweede stukje van het menselijk gedrag die de social media uitbuiten: een mens wilt zich geaccepteerd voelen in een groep en doet er alles aan tot een groep te mogen behoren. Een mens heeft nu eenmaal een (primair) behoefte naar menselijk contact.
Je hebt het krachtig verwoord Allahoma baarik zo werkt het écht.
Alhamdulilaah hier geen sociale media
"A private life is a happy life"