Zeker, dat is wat chistenen zeiden.Maar er is een oneindig niets voor haar, exact zoals het was toen zij nog niet was geboren.
Na al die walgelijke commentaren, voelde ik de drang om toch nog iets te schrijven waaruit compassie blijk.
Als een soort plaatsvervangende schaamte.
De rust die zij heeft gekregen is niet langer afschuwelijk te hoeven lijden.