Geplaatst door
BopperJ Pfff! Een historische gebeuren over de hele wereld, probeer het vol te houden, mezelf goed beschermen.
Maar wat doe je dan als je niet bij elkaar kan zijn!? Liefde op afstand? Zo moeilijk!!
De liefde die we voor elkaar hebben komt zelden voor.
Je blijft maar lieve woorden tegen me zeggen, dat ik je oogappel ben, dat ik je beauty ben, je alles, je trots.
Ik hoef zelden mezelf uit te leggen, we begrijpen elkaar.
Omdat ik geen geheimen voor je heb, zucht/ schreeuw je het weleens uit dat je het niet meer wilt aanhoren,
en of wanneer ik gewoonlijk antwoord op je vragen geef, mijn eerlijkheid waarder je en schikt je weleens af.
Jij bent er altijd voor me.
Je vindt me een doetje terwijl ik het anders zie. Ik ben gewoon beschaaft.
Ik wil geen gebruik maken van jou omdat je bent overtuigd dat met sommige mensen woorden tekort schieten
en klappen meer kunnen bereiken.
Je hebt mij ook heel veel verteld, het leven door de ogen van een man.
Ben er wijzer van geworden en ook misselijk.
We bellen uren lang met elkaar, tot we in slaap vallen samen nog steeds aan de lijn... je zacht gesnurkt irriteert me nooit
Je zacht mannelijk stem is ook zo mooi... We zijn voor elkaar bestemd en dat weten we.
Maar zo ver weg!
Ik mis alles wat we zouden kunnen doen als we bij elkaar waren.
We zouden elkaar zien binnenkort, maar het gaat niet door... en ik blijf je missen....
Pik traantje weg en probeer het door te zetten... weleens denkend aan onze laatste knuffel, mijn beertje van een broer.
Ik hou van je en mis je zo!
PS: Ik heb je net een bericht gestuurd dat ik van je houd. Mijn lief.
Moest ik zo nodig kwijt... mijn broederliefde.
Hoe is je liefde met je broer? of Zus?
Mijn geval is ook bijzonder, we waren elkaar op jonge leeftijd kwijt en enkele jaren terug stond hij zomaar voor mijn deur.
Broeren worden vaak meer gevreesd dan geliefd jammer genoeg.