1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    706
    17-11-2010

    De shahâda uitspreken zonder daden te verrichten

    Shaykh Muhammad ibn 'Abd al-Wahhâb al-Wassâbî (rahimahu Allah )


    De vraagsteller Mûsâ uit Frankrijk zegt : Ik heb een hadith gelezen waarin staat dat Allah (subhânahu) mensen uit het vuur zal halen die nooit iets goeds hebben gedaan, tenzij dat ze getuigen dat er geen godheid aanbidding waard is behalve Allah (LÂ ILÂHA ILLALLÂH).

    Hij zegt : het algeheel achterwege laten van goede daden zonder ontkenning, is degene die dit doet niet ongelovig ??


    Antwoord :

    Deze hadith wordt bij de mensen van kennis gedragen op één van twee betekenissen :

    De eerste : dat ze getuigen dat er geen godheid aanbidding waard is behalve Allah en dat Muhammad de Boodschapper van Allah is, en vervolgens heeft Allah voor hen de dood voorbestemd. Dus sterven ze voordat ze daden verrichten. Ofwel waren ze in een oorlog of is hen een ongeluk overkomen. Deze is dan werkelijk gestorven voordat hij ooit iets goeds heeft gedaan. Hij heeft enkel de shahâda, omdat hij de mogelijkheid niet gehad heeft : de dood heeft hem plots getroffen. Voor hen zal ze (de shahâda) dus van nut zijn.

    Het tweede geval : ze zijn gekomen na het uitsterven van de geleerden en ze bevinden zich enkel nog onder mensen die blind zijn in scherpzinnigheid. Zij zeggen LÂ ILÂHA ILLALLÂH (er is geen godheid aanbidding waard behalve Allah) en zij zeggen "wij hebben onze ouders LÂ ILÂHA ILLALLÂH (er is geen godheid aanbidding waard behalve Allah) zien zeggen". Dat wil zeggen dat ze van hun ouders enkel dit geleerd hebben. Dit is op het einde der tijden.

    Vervolgens heeft Sila gezegd tegen Hudhayfa dat LÂ ILÂHA ILLALLÂH (er is geen godheid aanbidding waard behalve Allah) hen niet van nut zal zijn. Maar hij zei : Toch wel, ze zal hen van nut zijn. D.w.z. in die tijd zullen ze niemand hebben die hen zal onderwijzen. Ze zullen enkel dat geleerd hebben, dus zeggen ze het. Dus ze zal hen tot nut zijn.

    Wat betreft degene die kennis heeft gehad van de shar'i regels, en het gebed heeft gekend en haar regels, de vasten en haar regels, de zakât en haar regels, en de hajj, en de vele religieuze verplichtingen heeft gekend : zoals de goedheid voor de ouders, en het onderhouden van de familiebanden en het uitnodigen tot Allah ... en broederschap onderhouden voor Allah ... en niets daarvan in praktijk heeft gebracht, hij heeft het geheel achterwege gelaten ondanks de aanwezigheid van de kennis en het onderhoud van de religie, en heeft niets van dit alles in praktijk gebracht terwijl hij genoegen neemt met de twee getuigenissen.

    Dit is hem niet tot nut, omdat hij de verplichtingen achterwege gelaten heeft en de pijlers achterwege gelaten heeft en de voorwaarden achterwege gelaten heeft. Dus haalt hij er geen profijt uit. Zoals Iblîs wanneer hij de knieling achterwege gelaten heeft, hij weigerde en was hoogmoedig. Allah heeft gezegd :

    وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَـٰفِرِينَ

    "En hij was één van de ongelovigen." [S. al-Baqara, v. 34]

    Ondanks de aanwezigheid van kennis heeft hij de daad achterwege gelaten, dus heeft Allah van hem de geloof ontdaan van de daad niet aanvaard.

    En bij Allah ligt het welslagen.


    بسم الله الرحمن الرحيم
    السائل يقول:قرأت حديثا فيه أن الله سبحانه سيخرج أقواماًَ من النار لم يعملوا خيراَ قط إلا أنهم يشهدوا أن لا إله إلا الله فهل ترك الأعمال بالكلية من غير جحود ما يكفر صاحبها؟

    يجيبه الشيخ
    محمد بن عبد الوهاب الوصابي حفظه الله تعالى

    لتحميل المقطع الصوتي

    من هنا
    __________________________________________________ __

    التفريغ

    السائل موسى من فرنسا يقول :قرأت حديثاً فيه أن الله سبحانه سيخرج أقواماً من النار لم يعملوا خيراً قط إلا أنهم يشهدون أن لا إله الا الله.
    يقول هل ترك الأعمال بالكلية من غير جحود لا يكفر صاحبها؟؟

    الجواب
    هذا الحديث محمول عند أهل العلم على أحد معنين :

    الاول: أنهم شهدوا أن لا إله إلا الله وأن محمد رسول الله، ثم قدّر الله عليهم الموت، فماتوا قبل أن يعملوا الأعمال، سواء كانوا في حرب أو حصل لهم حادثة، فهذا فعلاً مات قبل أن يعمل خيراً قط ،ما عنده إلا الشهادة لأنه ما تمكن، بادره الموت فهي تنفعهم .

    الحالة الثانية :جاءوا بعد انقراض العلماء ولم يكونوا إلا في أناس عميان البصيرة فهم يقولون لا إله إلا الله، ويقولون أدركنا آباءنا يقولون لا إله إلا الله، يعني ما حفظوا من آباءهم إلا هذا . هذا في آخر الزمان.
    ثم قال صبة ابن حذيفة وما تنفعهم لا إله إلا الله؟؟
    قال بل تنفعهم أي في ذلك الزمن ما عندهم من يعلمهم، ما أدركوا إلا هذا فقط، فهم يقولونها فهي تنفعهم.

    أما من عَلِم الأحكام الشرعية، وعرف الصلاة وأحكامها والزكاة وأحكامها والصيام وأحكامه والحج، وعرف الواجبات الشرعية الكثيرة : من بر الوالدين وصلة الرحم والتآخي في الله والدعوة الى الله، ولم يعمل بهذا من شيء، ترك الجميع مع وجود العلم وقيام الدِّين ولم يعمل بهذا من شيء اكتفاء بالشهادتين، فهذا لا تنفعه لأنه ترك الواجبات والأركان والشروط، فما ينتفع بها ،مثل إبليس لما ترك السجود أبى واستكبر، قال الله : (وكان من الكافرين) مع وجود العلم ترك العمل فلم يقبل منه التصديق المجرد عن العمل وبالله التوفيق.

    تفريغ
    أم دعاء

  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    706
    17-11-2010

    -