Het geld zal mij niet gelukkig maken. Het gaat om het onrecht. Ik zal iig niet meer zwijgen en alles accepteren. Zal voor mijzelf opkomen en ook doen wat ik wil. We zullen zien hoe dat gaat lopen.
Hij gaat niet weg. Hij heeft zn gezin net zo hard nodig. Hij is minstens zo bang als jij. Het was mooi dat hij er mee weg kwam, dat is nu voorbij. Al zal hij jet nog blijven proberen.
Maar blijf bij je voornemens. Neem een eigen bankrekening en spaar ook voor jezelf. Spaar voor gezamenlijke doelen op een gezamenlijke rekening en bij aanschaf van iets op beide namen. Zet nu door meid, je hebtal best wat weten te bereiken en je bent het absoluut waard en je kinderen verdienen een gelukkige moeder die van zichzelf houdt. Echt, zet door hoor, rabbi m3ak.
En ohja...denk dat zelfs jullie relatie er beter op zal worden.
Alleen maar winst.
"Forget not that the earth delights to feel your bare feet and the winds long to play with your hair."
-- Kahlil Gibran
In sha Allah zal dat niet gebeuren. Maar ik vind echt dat je door moet zetten. De moeilijkste stap heb je genomen. Kijk wat voor jou goed is zonder een oorlog te beginnen met hem of wat dan ook. Blijf rustig en kalm. Komt vast goed In Sha Allah
Verstuurd vanaf mijn SM-A505FN met Tapatalk
Wij zeggen lie faat maat. Je kan zeggen ik heb zoveel bijgedragen, ik heb dit gegeven of gedaan. Draai of keer het, het staat op zijn naam en dat is een feit.
Je kan 2 zaken doen, accepteren en verdergaan of de situatie veranderen. De situatie veranderen kan alleen als jij deze wil veranderen.
Ik zou niet meer teveel nadenken over de 20jaar dat je financieel hebt bijgedragen want als je dat gaat optellen, ga je alleen maar een wrok koesteren en het feit dat hij alles op zijn naam heeft gezet, daar zit toch een bepaalde strategie in.
Ga voor jezelf na waarom je deze situatie 20j hebt volgehouden.
Je moeder Allah ya Rahma, is je dierbaarste en ze is weg. Je geeft zelf aan dat je spijt hebt dat je haar niet hebt kunnen verblijden met materiële zaken. Voor een deel is het je eigen schuld en ik wil echt niet wijzen want ik begrijp eenmaal je in een situatie zit, denk je alleen maar aan overleven. Maar dit had voor jou moeten zijn stop en niet verder. Ik voel dit persoonlijk en denk echt dat het me kapot zou maken als ik, terwijl ik mijn eigen geld heb, niet kan kopen voor mijn moeder ALS het financieel kan.
Waarom dacht hij niet hetzelfde over zijn eigen moeder?
Ik heb alle reacties gelezen. Safi je hebt genoeg gegeven. Als jij je niet goed voelt bij het financiële dan houdt het op. Er zijn genoeg vrouwen die alles moeten afgeven ja. Er zijn genoeg vrouwen die alles voor zich mogen houden. Er zijn vrouwen die de rekening splitsen, er zijn vrouwen die verkwisten maar jij bent de enige vrouw die jouw situatie beleeft en tal van ervaringen/voorbeelden zullen niet helpen.
Lieve zuster, kies voor je eigen geluk en dat betekent niet alleen verder. Dat betekent verander je situatie en neen hij zal niet blij zijn met de situatie maar hij zal het op termijn accepyeten. Doet hij dat niet, dan is dat zijn probleem.
Begin al met het aan te kaarten dat jij je rekeningnummer gaat wijzigen en dat jij over je geld wil beslissen zonder dat je de eerste beste grote onverantwoorde uitgave doet en als je dat doet is dat jouw volste recht. Je bent moeder, echtgenote, vrouw.
Elke normale vrouw die haar man ziet aanmodderen omdat het financieel niet gaat, zal helpen want wij vrouwen zijn zwak. Maar als hij het dubbele verdient en dit van jou verwacht, rekent hij anders dan hoe jij rekent.
Ja alles is van ons en voor wie doe ik dit en dit is voor de kinderen en blablabla. Ja, maar niemand heeft een glazen bol. Voor je het weet (en je geeft zelf aan dat.je zus dit heeft meegemaakt) ruilt hij je in omdat je toch ziek bent en dik en moe en oud en hij voelt zich nog een jonge hengst. Wel ik zou niet treuren om hem, lbaab raa77 was3a oe 3rieda. Maar ik zal wel treuren als ik daarmee zie dat 40jaar van mijn werken, investeren, zuinig zijn in de rook gaat.
Alhamdoelilah als de dood komt want we nemen niks mee, maar chemta is erger.
Je zegt dat je dik bent. Begin al aan je gezondheid te denken, ga sporten, eet gezond, steek je energie in je kinderen, leer hen hoe ze sterk moeten zijn en dat kan alleen met een sterke mama die weet wat onrecht en rechtvaardig is.
Ik zal geeneens aansturen op een scheiding want dat is hier niet aan de orde. Het zou het voor hem makkelijk maken. Zij wou scheiden. Neen werk aan jezelf, vecht voor jezelf en daarmee ben je niet egoïstisch maar juist een goede mama en een juiste echtgenote.
Als hij aankomt met wat Islam zegt. Jij doet niet iets wat indruist tegen de Islam. Ik heb het hier over wat jij ons meedeelt.
Over alja7l. Alsof je Hind bent. Dan moet je eerst zijn lever opeten en niet heta 3amel ariesh. Bah bah bah.
Ik begrijp ook de mentaliteit van de mensen van hier zijn niet de mensen van Marokko omdat ze een zware last moeten dragen. Helpen kan en moet, dat stimuleert ons geloof, maar niet op de rug van een ander.
Al heel de tijd denk ik...ging er niks bij hem dat hij wel aan zijn moeder gaf en jij niet aan jouw moeder? Deed jou dat niks? Sorry dat vind ik zo oneerlijk. Ik heb het dan niet over een erfenis wat even schandalig is. Even teren op de rijkdom van een ander. Waar is dan die zogenaamde jah7ilija gebleven? Wat de vrouw toekomt, is toch van haar? Een erfenis dan nog wel, waar is die Islam dan??
Voor de bepaalde mannen hier die het hier hebben over kosten en lasten delen. Vrouwen delen meer dan 50% van de kosten en lasten, op verschillende manieren. Niet elke vrouw staat de springen om te gaan werken, za3ma onder het mom van vrijheid en tussen de mannen zitten. Genoeg vrouwen die vrouw en man tegelijk zijn, als de man maar tevreden is.
Waarom in Godsnaam de lasten delen door 2? Als een vrouw een kind baart, loopt zij dan ook te zeiken...kan je bijdragen??? Wees man en laat een vrouw een vrouw zijn.
Verstuurd vanaf mijn SM-G970F met Tapatalk
Wees genadevol
Bedankt voor jullie berichten.
Ik ben blij te zien dat ik zusters heb die mij willen helpen zonder mij te kennen, Alhamdoellilah.
Ik weet dat ik aan mijzelf moet werken zodat ik de dingen ook kan veranderen.
@olifantje en anderen, over dat ik mijn moeder allah i rahmha niet kon geven wat ik wilde. Natuurlijk deed mij dat heel veel en dat doet het nog steeds.
Elke keer weer horen ja jouw moeder heeft inkomsten en heeft niets nodig en geeft toch alles weg. Zijn moeder heeft geen inkomen elke maand, en woont in el3orbia, dat waren zijn redenen.
Soms gaf ik wat stiekem, maar dat was weinig. Ik wilde geen problemen of ruzie, ik wilde ook niet dat mijn moeder of andere het zou weten. Liet nooit zien dat ik ongelukkig was ofzo wilde haar niet laten weten dat ik ongelukkig was in dit huwelijk. In dit huwelijk ben ik terecht gekomen door haar, zoals het er toen uitzag. We weten niet of het anders had kunnen zijn natuurlijk. Ook al was ik boos erover, mijn woede bleef in mijn hart.
Ik wilde mijn moeder geen pijn doen of haar teleurstellen. Ze was de enige die ik nog had, mijn vader allah i rahmou was al 1 jaar voor mijn huwelijk overleden.
Nu ik mijn moeder ook niet meer heb, komt alle ontevredenheid er uit, waar doe ik het nog voor.
Ik weet dat ik mijn kinderen heb, maar ik wil dat ze sterker zijn dan mij.
Ik wil niet dat ze gedwongen worden tot keuzes , wat ze eigenlijk niet willen.
Daarvoor moet ik ook nu sterker worden en voormijzelf opkomen. Ik wil mij niet meer laten leven door andere.
Wat ik als advies wil geven aan iedereen die dit leest:
Als je vader en moeder nog in leven zijn, verwen ze, maak ze blij, bel ze, ga langs, neem de tijd niet voor lief. Lach met ze, huil met ze, wees er voor hun.
Voor je het weet zijn ze er niet meer, doe niets waar je spijt van krijgt.
Ik zou alles doen en geven voor maar een klein moment met ze.
Laat ze weten dat je nooit zult vergeten wat ze voor je hebben gedaan. Ze leefde in andere tijdenen deden wat hun het beste leek en hebben alles opgegeven voor ons, vergeet dat nooit.
Iedereen over 1 kam scheren ofdat nu een man of vrouw is is zooo middeleeuws.