Waarom? Omdat ik eindelijk een keertje niet aan mezelf dacht, maar aan een ander.
Vanaf vandaag ga ik anders door het leven. Zowel innerlijk als toch ook uiterlijk. Wat je van binnen bent, straal je van buiten uit. Het leven zal voortaan voor mij anders zijn dan normaal. Ik eet nu anders, denk anders en praat ook anders.
Zo langzamerhand zul je je wel afvragen wat mij is overkomen.
Ik wilde een dag voor Allah azza wa jall vrijmaken. Een dagje business. Business zonder geld, maar met daden alleen. In de ochtend was ik bij een djanaza gebed van een broeder in Cairo.
Daarna ging ik naar de begraafplaats en hielp mee met het dragen van de kist. Daarna werd het lichaam onder de grond gestopt. Ik wilde aan het eind van de dag nog op ziekenbezoek gaan bij een broeder. Dus ging ik op zoek naar een kleinigheid om hem op te vrolijken. Daarna ging ik naar het ziekenhuis om bloed te doneren. Dit lag ook in de planning van de dag. Als eerste vroeg ik wie er het dringends bloed nodig had op dat moment. Voor de meeste van ons is bloed krijgen iets waar we ons niet echt druk over hoeven te maken. Zo duur zal het niet zijn. Maar voor velen is bloeddonatie van levensbelang. Ik kreeg een naam door van een patiënt en ging de trap af op zoek naar zijn kamer. Ik wilde zeker weten of de persoon wel bestaat, voordat ik mijn bloed gaf.
Op de afdeling bleek dat hij die dag al gestorven was. Ik kreeg een nieuwe naam van een andere patiënt. Toen ik die ging opzoeken, bleek dat het een ideale patiënt voor mij was. Een man die door een auto was aangereden nadat hij klaar was met de salaat en uit de moskee wilde lopen. Ik maakte kennis met hem en vertelde dat ik hem wat bloed zal doneren. Weer boven op de afdeling bloeddonatie kreeg ik de slang in mijn arm geprikt en begon mijn bloed in een zak te stromen. Door de hitte in Cairo ,die ik niet gewend ben, en doordat ik die morgen niet gegeten had en waarschijnlijk ook die middag in de velle zon op de begraafplaats stond, voelde ik mij niet al te best. Na 4-5 minuten verloor ik het bewustzijn. Het enige wat ik kon zeggen was: La ilaha ila Allah Muhammad rasulollah , en ik stak mijn vinger naar boven... Toen ik bijkwam zag ik een man met een mooie grote baard over me heen gebogen staan. De kamer was ineens druk met allemaal mensen, waarschijnlijk artsen en mijn vriend. Al gauw was ik weer bijgekomen van alles. Nog een beetje slap van daarnet ging ik op weg naar mijn laatste doel.
Een zieke broeder die al drie maanden op bed lag. Hij was vroeger een hoge officier in het Egyptische leger. Alhamdolillah is hij ermee gestopt. Baard mocht hij toen niet hebben en naar de Koran luisteren is als militair streng verboden. Hij lag nog wel in het militair hospitaal, dat nog wel. Ik in mijn jalaba had wel enige moeite om binnen te komen in het hospitaal. Het leger is hier heel erg bang voor baarden en jalaba's. Toen ik mijn buitenlands paspoort liet zien, kon ik meteen doorlopen.
De zieke broeder was ontzettend blij met mijn komst en kleine presentje voor hem. Zijn zus liet ons even alleen in de kamer. Vrouw had hij niet. Hij was verloofd, maar had pas geleden de verloving ingetrokken. De doktoren hebben geconstateerd dat hij een zeldzame ziekte heeft en niet genezen kan worden. Zo jong en nu al doodziek.
Op een gegeven moment moest hij hulp krijgen van de zuster. Lopen kon hij niet meer, dus voor bepaalde zaken moest de zuster hem helpen. Ik liep eventjes de kamer uit en wachtte tot ik weer binnen kon. Samen deden we salaat en ik maakte me klaar om weer naar huis te gaan.
Deze dag heb ik de dood gezien, het graf en ziekte. Dit heeft mij laten nadenken. Ben ik Allah azza wa jall wel dankbaar voor alle gunsten die Hij mij heeft gegeven? Ben ik voorbereid op de dood? Het leven zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn
MashaAllah wederom een mooi verhaal en een eye opener. Djazaka Allahu Gayran sis. Mwah
Dit verhaal gebeurde tijdens het feest "Ied ul Fitr" (afsluiting van de vastenmaand Ramadan).
Er was iemand die erg welgesteld was. hij was erg rijk en had een overvloed aan goederen. op die dag kwam een straatarme man (Fakir) en hij belde bij de rijke man aan. De arme vertelde dat hij op reis was en graag wat wilde eten.
De rijke man duwde hem opzij en schold hem uit,joeg hem weg van zijn huis. Hij zei dat hij zijn eid ul Fitr verstoorde. de rijke man was met zijn vrouw en kinderen aan het feesten.
De Fakir voelde zich zeer bedroefd, met zijn totale ziel en geest sprak hij tot Allah azza wa jall:
"O Allah, geef mij ook zulke rijkdommen en ik verzoek U mij ook zo'n dag te schenken, opdat ik in UW naam kan weggeven en dat ik dankbaarheid kan tonen en dat UW arme dienaren kan helpen."
Allah's Wil geschiedde en binnen 1 jaar kreeg de rijke man grote ( financiële) tegenslagen.
Hij werd uiteindelijk ook een fakir. De eens arme Fakir had echter in 1 jaar tijd zo'n groot succes door Allah's Wil. Toen hij na 1 jaar het ied ul Fitr feest vierde werd er op zijn deur geklopt. Hij vroeg wie aan de deur was. Een stem zei: "Ik ben een Fakir en ik ben arm, ik wil graag iets hebben om te eten" De nieuwe rijke man herkende de Fakir. het was dezelfde man, bij wie hij een jaar gelden had aangebeld." de fakir kreeg zoveel te eten. na het eten zei de rijke man: "Nu mag je ook nog van mijn bezittingen nemen, zoveel als je wenst. Ik was het die een jaar geleden bij jou thuis aangebeld had en jij hebt mij weggezonden. Ik heb Allah (SWT) beloofd, dat als ik iets van Allah's rijkdom zou bezitten, ik de armen zou helpen.
Vandaag is het moment aangebroken dat juist u nu bij mijn huis aanbelt. U bent deelgenoot van mijn rijkdom omdat ik toen bij jou had aangeklopt. Je had mij weggejaagd. En vandaag heeft Allah mij verrijkt."
Toen hij dat hoorde, begon hij te huilen. Hij begon zich te richten tot Allah
Allah azza wa jall zegt zegt:
Uw rijkdommen en uw kinderen zijn slechts een beproeving doch bij Allah is er een grote beloning.
Weest godvruchtig naar vermogen, luistert, gehoorzaamt en geeft weg, dat is beter voor u. En degenen die voor eigen vrekkigheid zijn behoed zullen slagen.
Indien gij een goede lening met Allah sluit, zal Hij deze voor u vermenigvuldigen en Hij zal u vergeven; want Allah is Waarderend, Verdraagzaam. (Soerat 64)
Goed nieuws.....
Een Argentijnse professionele golfer won een groot tournooi.
Enige tijd nadat hij het prijzengeld en de felicitaties in ontvangst had genomen, verliet hij het clubgebouw. Toen hij naar zijn auto liep kwam er een vrouw naar hem toe met een hartverscheurend verhaal. Haar baby was ernstig ziek en zou komen te overlijden. En ze wist niet hoe ze de dokters rekeningen kon betalen.
De golfer streek over zijn hart en schreef een cheque uit voor de vrouw. ‘Veel sterkte met de baby’.
De daaropvolgende week ontmoette de golfer een official van de nationale golf vereniging. De official zei: ‘Klopt het dat je een jonge vrouw geld hebt gegeven vorige week?’ De golfer knikte bevestigend. ‘Welnu,’ zei de official ‘ik heb nieuws voor je. Ze heeft geen zieke baby. Ze heeft je bedrogen.’
‘Je bedoelt dat er geen baby is die dood aan het gaan is?’
‘Klopt’ zei de official.
"Bedankt’ zei de golfer. ‘Dat is het beste nieuws wat ik deze week gehoord heb."