Jezelf sowieso niet sociaal openstellen. Dat glimlachen en enthousiast doen/reageren moet je achterwege laten. Dat komt veeel te uitnodigend over.
Gisteren nog meegemaakt met iemand. Normaal altijd droog langslopen (als je me aanspreekt steek ik je neer-look). Mohim dit keer dacht ik bij mezelf. Weet je wat, ik ga gewoon vriendelijk groeten en vragen hoe het gaat. Ineens BAM hele tsunami van zijn kant. Levensverhaal... alles. Het leek alsof diegene alles had opgespaard van al die keren dat ik gewoon langsliep, meskien. Ik dacht weer bij mezelf dit bedoel ik. Is je eigen schuld. Nu moet je hier 15 min onnodig gaan staan en luisteren naar iemands verhaal waar je totaal niet geïnteresseerd in bent. Ik probeerde steeds met 1 voet achteruit te gaan om te ontsnappen, maar diegene kwam gewoon steeds een stap naar voren tijdens het vertellen.