Salaam Dames,
Ja ben ik weer, de huwelijkse perikelen zijn weer in volle gang.
Vanochtend, reed ik met mijn man naar werk, hij reed, en op de weg gebeurde er iets zwaar onverwachts waardoor ik schrok.
Een vrachtwagen met aanhanger gooide zich voor ons zonder richting aan te geven, en zonder dat er echt ruimte was.
Ik schrok, ging met mijn hand naar ding boven je hoofd waar je je aan vast houdt en ik zei, pasop!
en mijn man zei, "wa tabat a zmar" m.a.w. houd je rustig a zmar
kortsluiting in mijn hoofd weer.
toen we eindelijk bij zijn werk waren zei hij bedankt, tri9 slama, en ik zei, ik wil niet meer dat je mij zmar noemt...
hij pakte zijn spullen en sloeg de deur hard dicht en zonder om te kijken liep hij naar zijn werk.
Overdrijf ik weer?
Ik wil dit gewoon niet accepteren, hij mag mij best aanspreken op mijn gedrag, maar hij hoeft mij niet "uit te schelden"
Dit is niet de eerste keer, en het gebeurt echt heel sporadisch, maar in mijn ogen te vaak.