Het aantal Marokkaanse jongens dat asiel aanvraagt in Nederland, is de afgelopen jaren gegroeid, van 11 in 2014 tot 145 vorig jaar. In de eerste drie maanden van dit jaar waren er meer dan vijftig aanvragen. Ze zijn op voorhand kansloos. De asielprocedure voor Marokkanen is in Nederland onlangs versneld, maar vaak gaan de jongeren al voor hun aanvraag is afgehandeld op de vlucht voor justitie. Niet zelden tot opluchting van de asielzoekerscentra overigens.
Nouredden el Ghalbzouri, die als docent Nederlands, wiskunde en maatschappelijke oriëntatie ook les geeft aan minderjarige Marokkanen van het azc in Leersum, heeft tal van jongens zien komen en gaan. „Uit ervaring kan ik zeggen dat het vaak om jongeren gaat die het heel moeilijk hebben gehad in Marokko”, vertelt hij. „Straatkinderen met familieproblemen, zonder enige opleiding, die leefden in pure armoede. Ik heb ook jongens gehad die Europa zien als een kansrijke, nieuwe wereld. Die zijn vaak beïnvloed door de Europese Marokkanen die in de zomer met mooie auto’s en dure kleding op vakantie gaan. Daarnaast is er sinds kort een nieuw ‘soort’ bijgekomen: jongens die het Rifgebied verlaten uit angst om politieke redenen te worden opgepakt.”
Soufiane Bouali – een geboren Hagenees met wortels in Oujda – heeft als pedagoog van de stichting To the Point (die jongeren naar werk begeleidt) contact met illegale Marokkaanse jongens. „Het zijn gasten van de straat. Overlevers. En soms zijn het echt ratjes”, vertelt Bouali in de Haagse wijk Eskamp. "Ze hebben geen idee wat ze in Europa willen doen. De Marokkaanse gemeenschap in Nederland zit ook niet op hen te wachten. In de praktijk zijn ze hier kansloos. En terug willen ze niet.”
De EU-lidstaten moeten niet allemaal op zoek blijven gaan naar een eigen oplossing, vindt Tin Verstegen, directeur van Stichting Nidos, de voogdij-instelling voor ‘alleenstaande minderjarige vreemdelingen’, maar zouden moeten proberen een deal te sluiten met Marokko. Bijvoorbeeld door afspraken te maken over terugkeer in ruil voor scholing. „Waarom zouden we ze niet eerst nog even op weg helpen door ze een vak te leren? We leiden ze bijvoorbeeld op tot automonteur en dan kunnen ze in Marokko voor grote Europese merken aan de slag. Daar wordt iedereen beter van. Dan kunnen de jongens met opgeheven hoofd terug naar hun land.”
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/04/18...ngens-a3957420