Ik heb altijd al willen schrijven,
durfde het alleen niet.
Bang dat de gedachtes in mijn hoofd
tot leven zouden komen.
Niet realiserend dat de vele gedachtes reeds hun eigen leven leiden...
Ik heb altijd al willen schrijven,
durfde het alleen niet.
Bang dat de gedachtes in mijn hoofd
tot leven zouden komen.
Niet realiserend dat de vele gedachtes reeds hun eigen leven leiden...
Ik vroeg Allah om jou, ik had je nodig..
Als ik wist dat jou komst op dat moment mij nog meer pijn zou brengen, dan had ik gewacht.
Alsof ik kilo’s heb verloren
Een last dat van mijn schouders viel
Met enkel het benoemen van jouw naam
En wat jij... of toch ik, mezelf heb aangedaan
In de donker nachten met enkel de schemering van de maan
Fluister ik heel zacht met mijn hand tegen mijn hart jouw naam
Alsof ik voel dat jij mij kan horen, Alsof jij voelt wat ik ook voel
Hoop ik voor jou het beste, mogen jij het behalen elk gesteld doel
Ik probeer het te beschrijven
Al tijden lang
Wanneer je het zelf niet kunt verwoorden
Zullen het een duizend worden nog niet lukken
Wellicht omdat de cirkel nog niet rond is
Het verhaal nog geen einde kent