1. #1
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Terrorist gedreven door ideologie van de alt right witte suprematie in west europa

    Terreurexpert: "Dader Christchurch gedreven door ideologie alt-right'
    Vr 15 maart, 17:23
    Buitenland
    AFP

    Brenton Tarrant, de vermoedelijke dader van de aanslag op twee moskeeën in Nieuw-Zeeland, lijkt een aanhanger van een extreemrechtse ideologie, zegt terrorismedeskundige Jelle van Buuren. "Hij zit in het hoekje dat we nu alt-right noemen."
    Breivik

    Van Buuren baseert zijn analyse op het manifest dat net voor de aanslag op internet verscheen, waarin Tarrant ook de verantwoordelijkheid voor zijn daden lijkt op te eisen.

    De 28-jarige Australiër schrijft dat hij er anti-islamitische ideeën op nahoudt. Hij zegt te streven naar een "blanke overheersing" en kondigt aan dat hij een terroristische aanslag gaat plegen.
    Q&A

    "Heel opmerkelijk is dat hij zijn manifest heeft gebouwd in de vorm van een Q and A-session", zegt Van Buuren. "Alsof hij wordt ondervraagd door een journalist. 'Bent u gek? Nee. Zoekt u aandacht? Nee.' Hij loopt vooruit op de vragen die wij zouden kunnen stellen. Hij zet zich neer als een heel normale jongen."

    Tarrant schrijft verder in zijn manifest dat hij speciaal naar Nieuw-Zeeland is gekomen om een aanslag uit te voeren. Hij schrijft nationalistische groepen te steunen maar niet namens een groepering te handelen.

    "Hij is een eenling, maar vertegenwoordigt wel een groep", zegt Van Buuren. "Het is moeilijk om er één stempel op te drukken. Je kunt hem vergelijken met de Noorse terrorist Anders Breivik, en ook met de white nationalist die toesloeg bij de synagoge van Pittsburgh."
    Aanwijzingen

    Als Tarrant zo duidelijk in de extreemrechtse hoek zit, had de politie dan van tevoren geen aanwijzingen kunnen vinden dat hij een aanslag zou gaan plegen? "Dat hangt af van de sporen, en hoe wijd ze verspreid zijn", zegt Van Buuren. "En van hoe goed hij werd gemonitord. Er zijn gevallen geweest waarin de autoriteiten er op tijd bij waren. Maar er zijn ook voorbeelden dat de autoriteiten ernaast zaten."

    "In Amerika plaatste iemand bijvoorbeeld vrouwenhaat-video's, en toen de politie bij hem langs kwam trok hij een vroom gezicht en zei: 'Oh, ik wist niet dat jullie daar aanstoot aan namen'. Nadat hij een moord had gepleegd, zei hij: 'jullie hadden maar een meter verder hoeven lopen, dan had je mijn wapens gevonden'." https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/227...alt-right.html

  2. #2
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    De terugkeer van de witte suprematie

    Ta-Nehisi Coates Coates schreef een Amerikaanse tragedie: de verkiezing van de eerste zwarte president betekende niet het einde van de rassenproblematiek, integendeel.

    Clarice Gargard

    24 november 2017

    Leestijd 3 minuten

    Foto Bebeto Matthews

    In zijn artikelen over de impact van President Obama gaat Ta-Nehisi Coates in op verleden en heden van raciale ongelijkheid in de VS.

    ‘Toen Obama’s verkiezing voorstelbaar werd, leek het alsof ons land eindelijk van ons ging houden’, schrijft de Amerikaanse journalist en schrijver Ta-Nehisi Coates over het lot van zwarte Amerikanen. Het was de eerste hoop die hij voelde voor een verenigd Amerika na vierhonderd jaar slavernij, lynching en wettelijke segregatie die tot ver in de jaren zestig doorging.

    We Were Eight Years In Power is een bundeling van Coates’ artikelen die hij de afgelopen acht jaar schreef over de impact van het presidentschap van Obama en de positie van zwarte Amerikanen. Het boek leest als een Amerikaanse tragedie waarin de eerste zwarte president niet resulteert in een einde van de rassenproblematiek maar in een terugkeer naar de witte suprematie van weleer, waar president Trump een exponent van is.

    Tijdens de verkiezingsnacht in 2008 liep ik als twintigjarige vrijwilliger rond in een gonzende Melkweg. Toen Obama werd verkozen rolden de tranen over mijn wangen. Een witte bezoeker vroeg – vrij impertinent – of zijn winst bevestigde dat ‘wij’ ook alles kunnen. Ik antwoordde met ‘dat wist ik altijd al, nu weet de wereld het ook’. Die wetenschap leidde – volgens Coates – niet tot de gehoopte acceptatie maar tot virulent racisme, vermomd als nationalisme en ‘economische angst’.

    Coates (1975) heeft in zijn land inmiddels een sterrenstatus, als virtuoos op het gebied van ras. In zijn artikelen in The Atlantic schetst hij het beeld van een verscheurd land dat machtig is geworden over de rug van zwarte mensen. We Were Eight Years In Power is met alle data en statistieken bijna een historisch document, aangevuld met anekdotes.

    Zoals in ‘Why do Few Blacks Study the Civil War’, waarin hij uitlegt wat ten grondslag lag aan de Amerikaanse burgeroorlog, namelijk de vraag of een deel van de bevolking – de zwarte – handelswaar van de witte mocht blijven. Iets wat Amerika het liefst vergeet, zoals het Witte Huis recentelijk bevestigde toen stafchef John Kelly de Burgeroorlog reduceerde tot een geschil waarbij ‘beide partijen’ weigerden een compromis te sluiten. In zijn bekendste stuk ‘The Case For Reparations’ houdt Coates een theoretisch pleidooi voor herstelbetalingen. Ook nu wordt nog ongeveer 62 procent van de zwarte Amerikanen in armoede geboren ten opzichte van 4 procent witte. Niet opmerkelijk als je bedenkt dat zwarte mensen na de afschaffing van de slavernij niets bezaten en hen daarna leningen, woningen en banen zijn ontzegd.

    De reflecties van Coates spreken misschien wel het meest tot de verbeelding. Ze geven inzage in wat het presidentschap voor hem, een jonge zwarte schrijver die over ras in Amerika schrijft, betekend heeft. In ‘My President was Black’ en ‘Fear of a Black President’ licht hij de impact van Obama op de samenleving toe. De voormalige president was ‘twice as good’ – in niet-witte huishoudens wordt kinderen vaak verteld dat ze twee keer zo goed moeten zijn als hun witte leeftijdsgenoten om op dezelfde plek te komen – maar werd desondanks geconfronteerd met racisme en vernedering: ‘Het enige wat witte mensen enger vinden dan een negro die leiding geeft is er één die er ook nog eens goed in is.’ In die zin schuilt de kern van Coates’ analyse. Onder de institutionele vooroordelen en een misplaatst superioriteitsgevoel resideert de angst. De witte man is bang zijn machtspositie aan de top van de voedselketen te verliezen omdat de eigen identiteit afhangt van de ondergeschiktheid van ‘de ander’.

    Zijn transitie van blogger naar gerenommeerd schrijver schrijft Coates ook toe aan het presidentschap van Obama. ‘Talent is niets zonder een veld waarop de geschenken kunnen worden weergegeven’, schrijft de auteur. Hij ontwikkelt in acht jaar een herkenbare stijl waarin hij over raciale ongelijkheid schrijft, hoewel hij bijwijlen te lang van stof is. Hij vergelijkt zichzelf graag met de legendarische James Baldwin (1924-1987). Maar ondanks vergelijkbare scherpe analyses mis ik diens revolutionaire poëzie.
    Het complete verhaal

    Soms vraag ik me af wat Coates’ boodschap precies is. Zelf verklaart hij systematische onderdrukking, die in de mainstream vergeten of verzwegen wordt, te willen documenteren: ‘Ik doe dit niet om mensen die in mythes geloven van hun ongelijk te overtuigen. Maar om te weten dat ik niet gek ben vanwege wat ik tot op het bot voel. Ik doe het als bevestiging voor anderen die weten dat ze beroofd worden maar het complete verhaal achter dat gevoel niet volledig weten te schetsen.’

    Obama was volgens Coates een krachtig symbool, maar niet krachtig genoeg om de realiteit te veranderen. Amerika hield wellicht van hem, maar als uitzondering op de regel. De realiteit blijft – voor de meerderheid van zwart Amerika – onveranderd. Coates laat zien dat racisme zich nestelt in de haarvaten van de samenleving en uitloopt naar elke haarstreng.

    De ‘culturele bagage’ zoals de Nederlandse emeritus hoogleraar Gloria Wekker het noemt is daarbij van essentieel belang. Sociale mobiliteit draait niet om genetisch materiaal of talent maar om wat je overgedragen krijgt van de vorige generatie om op voort te kunnen borduren.

    Die mechanismen blijven duister als de geschiedenis en haar consequenties niet voldoende in kaart worden gebracht. Ook in Nederland. Ik stond onlangs versteld van een artikel van The Black Archives in samenwerking met de Correspondent, waarin onthuld werd dat Surinamers in de jaren zeventig middels discriminerend beleid in buurten geweerd werden.

    Ta-Nehisi Coates: We Were Eight Years in Power. An American Tragedy.

    Hamish Hamilton, 367 blz. €18,99
    ●●●●●

    Je ziet de scheve machtsverhoudingen ook wanneer pro-Pieters, onder wie extreemrechtse suprematisten, met een onwettelijke en gevaarlijke tegendemonstratie vreedzame betogers met vuurwerk opwachten in Dokkum en verkeersongelukken veroorzaken, maar politie, politiek en media goedkeurend reageren en er massaal geld gedoneerd wordt om de ‘gewone Nederlander’ te belonen voor het inperken van het recht van de ‘ongewone Nederlander’. Stel je voor hoe anders het was verlopen als de rollen omgedraaid waren.

    Witte suprematie, stelt Coates, is een wereldwijd fenomeen dat door ons allen overeind wordt gehouden. We kunnen – met Trump in het Witte Huis, marsen van Europese neonazi’s en Nederlandse Erkenbranders – niet volhouden dit monster niet te herkennen. Toch zal dat ongetwijfeld blijven gebeuren, meent de schrijver, omdat de voortzetting van een hiërarchisch systeem op basis van etniciteit voor sommigen voordelig is. En wie geeft er nou vrijwillig macht op?

    Ik hoop dat Coates ongelijk heeft maar het tegendeel kan alleen door persoonlijke en collectieve actie bewezen worden. Alleen steek ik er mijn hand niet voor in het vuur, omdat ik hoogstwaarschijnlijk zelf op de blaren zou moeten zitten.
    https://www.nrc.nl/nieuws/2017/11/24...91513-a1582411

  3. #3
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    1. https://www.dagelijksestandaard.nl/
    2. https://tpo.nl/
    3. https://www.geenstijl.nl/
    4. https://www.powned.tv/
    5. https://www.fok.nl/
    6. https://www.rtl.nl/gemist/jensen/
    Sites van de alt right en waar allerlei facistische blanke everzwijnen van allerlei groepen hun haat komen spuwen tegen minderheden islam en moslims.

  4. #4
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Thierry Baudet speelt het spel van alt-right. Ik zou het serieus nemen Marijn Kruk (1971) is journalist voor o.a. De Groene Amsterdammer, De Correspondent en Trouw, en heeft als standplaats Parijs. Momenteel trekt hij door Europa voor een serie over de onderstroom van het nationaal populisme.

    Een mokerslag. Zo werd de spectaculaire winst geduid die Thierry Baudet met zijn Forum voor Democratie behaalde bij de provinciale verkiezingen in Nederland. De rechtse middenpartijen VVD en CDA likken hun wonden. En dan moeten de Europese verkiezingen nog komen. Het is niet het meest opmerkelijke. Overal in Europa zijn nationaalpopulisten in opmars, als ze al niet meeregeren, zoals in Oostenrijk of Italië. Bovendien kan Nederland inmiddels bogen op een traditie van politieke outsiders: Pim Fortuyn, Rita Verdonk, Geert Wilders.

    Maar waar Wilders is blijven steken in de groef van botte anti-islamretoriek, heeft Baudet zich met serieus ideologisch wapentuig getooid. https://www.demorgen.be/opinie/thier...ws.google.com/

  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    2.305
    24-07-2014

    Ik denk dat het ook belangrijk is de vraag te stellen waarom dit soort ideologien nu opkomen. Al deze partijen en figuren ontstaan niet uit het niets.

  6. #6
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Alsjeblieft tien doden, we hebben een terroristische aanslag nodig’: hoe gebruikers van extreemrechtse fora reageerden op de aanslag in Utrecht
    Beeld Getty Images

    Op extreemrechtse fora werd opgewonden gereageerd op het nieuws van de aanslagen in Utrecht en Christchurch en de winst van Thierry Baudet. Dit, schreven gebruikers, kon weleens het langverwachte begin van de rassenoorlog zijn.
    Hassan Bahara en Annieke Kranenberg22 maart 2019, 17:07

    ‘Alsjeblieft tien doden, we hebben een terroristische aanslag nodig. Fuck de linkse mensen in de stad.’

    Het nieuws dat er meerdere schoten zijn gelost in een tram in Utrecht is slechts één minuut oud als een Nederlander deze boodschap in het Engels achterlaat op het forum van 4chan.

    Al snel verschijnen andere verwachtingsvolle berichten. ‘Het vuur laait op.’ Een ander verwijst naar de aanslag in Christchurch in Nieuw-Zeeland van enkele dagen daarvoor, waarbij een witte nationalist het vuur opende in moskeeën en vijftig mensen doodde. ‘Wraak van de muzzies (moslims, red.) zou geweldig zijn!!’

    De een hoopt vurig dat de dan nog onbekende aanslagpleger een moslim is, de ander herhaalt negen keer in kapitale letters: PLEASE BE WHITE. Uit welke hoek dan ook, uit de duizenden anonieme berichten op het internationale extreemrechtse forum /pol/ op 4chan – dat staat voor ‘politiek incorrect’ – stijgt een hevig verlangen op naar een terroristische aanslag. De opgewonden reacties buitelen over elkaar heen:

    ‘Wow! Laat het alsjeblieft waar zijn!! Geweldig nieuws voor het Nationalisme, dode stadse cucks (scheldwoord voor progressieve mannen die seksueel incapabel zouden zijn, red.)’

    ‘Als het een shitskin (scheldwoord voor niet-witte mensen, red.) is, dan begint de oorlog hier. Als het een van ons is, is dit het einde van deze website.’

    ‘Bro’, reageert een Brit, ‘als het een van onze jongens is, dan zal ik me letterlijk bij jullie aansluiten. Fuck werk. Ik wil dat deze shit eindelijk begint.’

    Als de naam van de verdachte, Gökmen T., bekend wordt: ‘Damn... het wordt steeds beter. Nederlands nationalisme is de grote winnaar vandaag.’

    ‘Ja, FvD gaat winnen, en ja, jullie tijd zit eraan te komen.’

    Iemand plaatst een cartoon met de tekst ‘rassenoorlog nu’ en schrijft: ‘Het is tijd.’
    Lavendelrevolutie

    In de alt-rightbeweging – een hand over hand toenemend gedachtegoed waarin het witte superioriteitsdenken centraal staat – is het niet de vraag óf er een rassenoorlog komt, maar wannéér deze begint. Onder de aanhangers leek dat momentum de afgelopen dagen dichterbij te komen, zo zag de Volkskrant die een week lang meekeek op verschillende platforms van alt-right. Drie gebeurtenissen speelden hierbij een belangrijke rol: de aanslag in Utrecht, de aanslag enkele dagen daarvoor in Christchurch, en de monsterzege van Forum voor Democratie bij de Provinciale Statenverkiezingen. Zowel de aanslagen en het succes van FvD-leider Thierry Baudet (‘onze jongen’) werden geïnterpreteerd als het startschot voor een grote zuivering die de weg zal vrijmaken voor een witte etnostaat. ‘It’s happening!’, wordt keer op keer op de toetsenborden ingetikt, evenals de Nederlandse vertaling: ‘Het gebeurt!’

    De opwinding liep vorige week vrijdag op toen de 28-jarige Australiër en witte nationalist Brenton Tarrant in twee moskeeën in Christchurch het vuur opende. Ook Tarrant, die zelf actief was op extreemrechtse fora, ziet zijn daad als het begin van een eindstrijd tussen de witte en niet-witte rassen. In een 74-pagina’s tellend manifest dat doordrenkt is met het wit nationalistische gedachtegoed van alt-right, schrijft Tarrant dat hij met de aanslag een cyclus van geweld en vergelding in gang wil zetten die ‘de kloof tussen de Europeanen en de indringers die de Europese bodem momenteel bezetten’ verder vergroot. Witte westerse mannen moedigt hij aan hetzelfde te doen: ‘Maak plannen, train, vorm allianties, bewapen jezelf en handel. De tijd voor zachtmoedigheid en voor een politieke oplossing is allang voorbij. Mannen van het Westen moeten weer mannen zijn.’

    Zijn woorden resoneren op verschillende platforms. Van 4chan, de site waar alt-right groot werd, tot Twitter, Facebook en de commentsectie van YouTube. De luidste juichkreten klonken op expliciet extreemrechtse fora als Gab, 8chan, en in de afgeschermde kanalen van chatapps zoals Telegram. Hier werd het filmpje van de terreuraanslag – Tarrant livestreamde zijn daad van begin tot eind op Facebook – uitvoerig becommentarieerd met galgenhumor, racistisch leedvermaak en bloedserieuze toewijding.

    ‘De storm is op komst’, meldt een anonieme gebruiker op 8chan, die stelt dat hij door de schietvideo van Tarrant is ‘ingewijd’. Hij vertelt ‘hoe een onbeschrijfelijke sensatie’ zich door zijn lijf verspreidde toen hij ‘naar een witte man keek die op brute wijze vreemde indringers in onze landen afslachtte’. De video, voorspelt hij, ‘zal zich blijven verspreiden als een lopend vuurtje en het zal de collectieve psyche van het Witte Ras voor altijd veranderen’.

    In de dagen daarna – onder de Nederlandse aanhang van alt-right – vermengen honderden geestdriftige berichten over de aanslag in Christchurch zich met de uitgelaten stemming over de aanstaande Statenverkiezingen die een groot succes beloven te worden voor Forum voor Democratie. Op 17 maart verschijnt op 4chan een forum met de titel ‘lavender revolution’ – een ironische verwijzing naar Baudets voorliefde voor lavendel, waarop in minder dan vijf uur tijd meer dan 350 reacties verschijnen. Een van de veelal Nederlandse deelnemers legt de buitenlandse gasten bondig uit waarom FvD moet winnen: ‘Thierry Baudet neemt een sterk standpunt in tegen immigratie en is voor het behoud van Nederland als een witte natie. Hij is goed ingelezen over onderwerpen zoals de verschillen in IQ tussen rassen.’ FvD is, schrijft hij, ‘onze partij’.

    De één schept er op dat hij verkiezingsposters van DENK heeft weggehaald – ‘mijn burgerplicht’. De ander zorgt dat hij klaar staat voor de onvermijdelijke rassenoorlog: ‘Lift al een paar jaartjes, daarnaast nog twee keer per week kickboxen. Elke keer als ik geen zin heb herinner ik mezelf eraan waarvoor ik het doe. De tijd gaat er zeker komen.’

    Enkele 4channers biechten op dat ze niet altijd te koop lopen met hun stem voor FvD, omdat ze geen zin hebben in confrontaties. ‘Ach, zelfde met m’n pa en ma, kankerboomers die hard geprofiteerd heeft (sic) van cheap labour in de vorm van Marokkanen die ze binnen hebben gehaald. Nu zitten wij met alle problemen terwijl zij ergens chill in een afgelegen dorpje wonen waar 99 procent wit is. Als ik dan begin over de problemen en het feit dat ik FvD stem gaan ze huilen. Gewoon schijt hebben.’

    Een andere deelnemer heeft zijn vreemdelingenhaat verpakt in ironie – een beproefd stijlmiddel binnen alt-right – om het verteerbaar te maken voor het thuisfront: ‘Afgelopen kerst zat ik racistische grapjes te maken en de vrouw van mijn vader vond het tering grappig terwijl mijn vader lachend zei dat hij me niet zo had opgevoed. Mijn antwoord was dat dat helemaal klopt dat hij me niet als racist heeft opgevoed. Want racisme is een misdaad. En misdaad is voor negers.’

    Dat de grens tussen ‘ironisch’ geflirt met neonazisme – vaak uitgelegd als ‘een beetje trollen’, uitdagen – en een oprechte afkeer van niet-witte minderheden diffuus is, blijkt uit tal van opmerkingen op het forum. De afzender van de zin ‘niet alle moslims zijn slecht, de goede zijn in hun eigen land gebleven’, vervolgt zijn bericht met een discussiepunt waaraan menig podcast en opiniestuk in het wit nationalistische universum is gewijd: ‘Alle zwarten en niet-blanken moeten weg uit Nederland. Voor geld, of gedwongen uitzetting.’

    Anderen zinspelen glashelder op geweld. ‘Gedachtes over de Christenkerk schieting?’, vraagt een andere Nederlandse deelnemer, die Brenton Tarrant geen held, maar wel iemand met ‘ballen’ noemt. ‘Zal iemand ooit de hoge score van Breivik overtreffen?’ https://www.volkskrant.nl/nieuws-ach....google.com%2F

  7. #7
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015


  8. #8
    Happy

    Reacties
    2.663
    13-02-2017

    Deze hebben Genocide bloed in hun aderen stromen.

  9. #9
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Het zijn hele gevaarlijke mensen wolven schaapskleren zuster.

  10. #10

  11. #11
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    hierry Baudet speelt het spel van alt-right. Ik zou het serieus nemen
    23-03-19, 13.00u - Marijn Kruk
    1 Marijn Kruk. © rv

    Marijn Kruk (1971) is journalist voor o.a. De Groene Amsterdammer, De Correspondent en Trouw, en heeft als standplaats Parijs. Momenteel trekt hij door Europa voor een serie over de onderstroom van het nationaal populisme.

    Een mokerslag. Zo werd de spectaculaire winst geduid die Thierry Baudet met zijn Forum voor Democratie behaalde bij de provinciale verkiezingen in Nederland. De rechtse middenpartijen VVD en CDA likken hun wonden. En dan moeten de Europese verkiezingen nog komen. Het is niet het meest opmerkelijke. Overal in Europa zijn nationaalpopulisten in opmars, als ze al niet meeregeren, zoals in Oostenrijk of Italië. Bovendien kan Nederland inmiddels bogen op een traditie van politieke outsiders: Pim Fortuyn, Rita Verdonk, Geert Wilders.

    https://www.demorgen.be/opinie/thier...www.google.nl/

  12. #12
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Thierry Baudet sprak in oktober vijf uur met Jared Taylor, een racistische intellectuele inspirator van de Amerikaanse Alt-right-beweging. Baudet beweert racistische denkbeelden te verwerpen, maar de ontmoeting past in een jarenlang patroon.
    Thierry Baudet ontmoette in het geheim een Amerikaanse racist van Alt-right
    Dimitri Tokmetzis
    +
    Dennis l'Ami
    +
    Mick van Biezen

    Illustraties: Jasmijn de Nood (voor De Correspondent)

    Op 14 oktober 2017 luisteren zo’n tweehonderd mensen in een zaaltje van het Best Western Rotterdam Airport Hotel

    naar Jared Taylor. De Amerikaan spreekt op het jaarlijkse congres van Erkenbrand, een extreemrechtse beweging die sinds 2016 in het openbaar treedt.

    Al meer dan een kwart eeuw schrijft Taylor over het ‘blanke ras’
    en de organisatie van Erkenbrand weet dat ze een beroemdheid heeft binnengehaald.
    Hij is een van de intellectuele inspirators
    van de Amerikaanse extreemrechtse beweging, die zich tegenwoordig, net als Erkenbrand, Alt-right noemt.

    Taylor (66) waarschuwt zijn publiek dat het ‘blanke ras’ op het punt staat van uitsterven. Volgens de Amerikaan is een opstand nodig, want westerse politieke leiders hebben zich tegen de eigen bevolking gekeerd. Het toelaten van massa-immigratie is een ‘suïcidale’ keuze geweest, de dodelijke combinatie met rassenmenging maakt dat ‘blanken’ wereldwijd in een minderheid veranderen.

    Op YouTube zijn talloze filmpjes te vinden waarin Taylor - altijd op dezelfde kalme manier - zijn gedachtegoed uiteenzet. Ras is geen menselijke uitvinding, maar een genetische werkelijkheid. Witte mensen zijn familie, andere rassen vreemdelingen of vijanden.

    En van alle rassen heeft ‘het zwarte ras’ volgens hem de laagste intelligentie,
    wat verklaard kan worden door de ‘beperkte omvang van hun hersens.’

    ‘Overal waar zwarten aan zichzelf worden overgelaten is het een puinhoop.’

    In Rotterdam spreekt de Amerikaan over het ‘westerse altruïsme,’ de welwillendheid tegenover vreemdelingen. Die eigenschap was nodig om vertrouwen te kweken, om beschavingen op te bouwen.

    Maar dat ‘westerse altruïsme’ heeft een keerzijde. ‘Joden zijn extreem handig in het exploiteren van deze zwakte, of kracht, die wij hebben.’ Volgens Taylor zijn ze zelfs een reden dat ‘we afnemen.’

    In het zaaltje applaudisseren de Erkenbranders luid

    voor de Amerikaan.

    De geheime ontmoeting van Jared Taylor

    Twee dagen eerder, op 12 oktober, loopt Taylor rond halfacht het Ambassade Hotel binnen aan de Amsterdamse Herengracht. Hij wordt vergezeld door twee mannen.

    Het drietal wordt door een hotelmedewerker begeleid naar de Library Lounge; een stijlvol vergaderzaaltje met wanden vol boekenkasten, zwart-witfoto’s en een raam met uitzicht op de gracht. Taylor bestelt een biertje en legt een van zijn boeken op tafel: White Identity: Racial Consciousness in the 21st century.

    Het is Thierry Baudet, de leider van Forum voor Democratie en volgens EenVandaag ‘politicus van het jaar’

    Ongeveer een halfuur later melden twee jongeren, een vrouw en een man, zich in de lobby van het hotel:

    ze behoren tot de entourage van de laatste gast, die rond halfnegen binnenkomt.

    Het is Thierry Baudet, de leider van Forum voor Democratie en volgens EenVandaag ‘politicus van het jaar.’

    Hij loopt naar de Library Lounge en de deur gaat dicht.
    Ophef over Baudets sympathieën

    Voor wie Baudet de afgelopen jaren heeft gevolgd, komt een dergelijke ontmoeting niet als een verrassing.

    Verschillende extreemrechtse bewegingen schaarden zich voor en na de laatste verkiezingen openlijk achter de leider van Forum voor Democratie. De Nederlandse Volks-Unie
    en Erkenbrand
    lieten zich lovend uit over de partij. De jongeren van Erkenbrand zijn enthousiast over ‘onze leider.’

    De liefde lijkt wederzijds. Sinds begin 2017 wordt Baudet meermaals in verband gebracht met Erkenbrand en de Alt-right. In januari retweette Baudet een afbeelding van deze jongerenbeweging waarop hij stond afgebeeld als Pepe the frog,

    de mascotte van de Amerikaanse Alt-right.

    Eind mei van dit jaar zei

    hij over Erkenbrand tegen de Volkskrant: ‘Soms vliegen ze uit de bocht maar het zijn jonge mensen die bezig zijn de wereld te ontdekken.’

    Dezelfde krant onthulde in november dat enkele leden van Erkenbrand zich zouden voorbereiden op een gewapende rassenstrijd. Verslaggevers Hassan Bahara en Annieke Kranenberg toonden aan dat sommige leden zeer racistische en antisemitische denkbeelden koesteren.
    Een van de leiders, Fausto, zei bijvoorbeeld in een podcast van Erkenbrand dat hij ‘geen traan [zal] laten als men de trein naar het Oosten weer opnieuw opstart.’

    Na de Volkskrant-publicatie, een maand na Baudets ontmoeting met Taylor - de intellectuele held van Erkenbrand -, distantieerde een woordvoerder zich namens Baudet van die beweging. ‘Op dat moment [27 mei 2017] dacht hij dat het een conservatieve studieclub was, maar als deze club racistisch en antisemitisch gedachtegoed aanhangt, wil hij er absoluut niets mee te maken hebben.’

    Over het retweeten van Erkenbrand zei

    Baudet tegen NRC Handelsblad: ‘Mij was volstrekt niet duidelijk dat die groene kikker iets te maken had met zulke nare ideeën.’ Ook zei Baudet dit tegen de krant: ‘Tegen die club zeg ik: hou op, en zoek een andere held. Wij hebben niets met antisemitisme, racisme, geweld, etc. Als mensen dat wel hebben, flikkeren we ze eruit. Zo simpel is het.’

    Politici en journalisten zouden bovendien zijn woorden uit de context halen en die onwelwillend interpreteren. Er heerst in Nederland, volgens Baudet, een ‘ontmaskeringscultuur.’

    Dat gold voor zijn uitspraak dat de Nederlandse bevolking ‘homeopathisch verdund’
    zou worden. En hetzelfde ging op toen hij de westerse bereidheid om immigranten toe te laten tot Europa een ‘auto-immuunziekte’ noemde.

    Verdere associaties met radicaal en extreemrechts

    Iets verder terug deed Baudet minder moeite om associaties met radicaal- en extreemrechts te vermijden. Sinds het verschijnen van zijn boek Aanval op de natiestaat in 2012 dook hij regelmatig op rond het radicaal rechtse Vlaams Belang. Hij gaf lezingen op evenementen van de partij en interviews
    aan

    het partijblad.

    Ook ontmoette hij geregeld prominente leden van het Vlaams Belang, zoals Sam en Wim van Rooy.
    Daarnaast sprak
    Baudet in 2014 op de IJzerwake, een jaarlijkse bijeenkomst van Vlaamse nationalisten, die mede wordt georganiseerd door het extreemrechtse Voorpost.

    Baudet zei Pegida als medestander te zien in de strijd tegen de mensen die proberen ‘onze manier van leven’ af te breken

    Verder opvallend: Baudet noemt de Fransman Julien Rochedy een ‘goede vriend.’
    Rochedy heeft een lange carrière binnen het radicaal rechtse Front National en werkte voor de presidentscampagnes van Jean-Marie Le Pen.

    De man publiceert
    op het blog Counter Currents van de Amerikaanse racist Greg Johnson.
    Baudet schreef in 2015 voor Elsevier een lovend portret

    over Rochedy.

    In datzelfde jaar zei Baudet Pegida als een medestander te zien in de strijd tegen de mensen die proberen ‘onze manier van leven’ af te breken.
    Pegida wordt door de AIVD inmiddels als extreemrechts gezien.

  13. #13
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Inval bij Oostenrijkse rechts-nationalist om aanslag Christchurch
    Vandaag, 12:22
    Buitenland
    Martin Sellner is leider van de Identitäre Bewegung Österreichs Twitter Martin Sellner

    In het onderzoek naar de aanslag in de Nieuw-Zeelandse stad Christchurch is in Oostenrijk een huiszoeking gedaan. De huiszoeking was bij Martin Sellner, leider van de rechts-nationalistische Identitäre Bewegung Österreichs (IBÖ).

    Het Openbaar Ministerie in Oostenrijk wil geen toelichting geven, maar volgens Sellner zelf heeft het te maken met een schenking aan zijn beweging. De donatie werd gedaan door de 28-jarige rechts-extremist die vastzit voor het doodschieten van vijftig moskeegangers, deze maand in Christchurch.

    In een zelfgemaakte video op Twitter stelt Sellner dat hij ten onrechte wordt verdacht van lidmaatschap van een terroristische organisatie. Hij benadrukt dat hij niets te maken heeft met de Christchurch-schutter en diens daad.
    Martin Sellner
    @Martin_Sellner
    Ich hatte heute eine Hausdurchsuchung wegen Christchurch. Gleich mehr dazu live: https://t.co/KaB7H3LzHg
    20 uur geleden

    De Oostenrijkse activist zegt dat de dader de donatie moet hebben gedaan tijdens de voorbereidingen op zijn aanslag. Volgens Sellner gaat het om een bewuste actie, bedoeld om de IBÖ in zijn val mee te sleuren.

    Het geld, volgens hem "een buitensporig hoog bedrag", zal Sellner aan een goed doel schenken. Bij de huiszoeking in Wenen zijn volgens hem onder meer elektronische apparaten in beslag genomen.

    De IBÖ van de 30-jarige Sellner pleit onder meer tegen wat de beweging noemt "ongecontroleerde massa-immigratie" en zet zich in voor behoud van de nationale identiteit. Van de verdachte in Nieuw-Zeeland is volgens Oostenrijkse media bekend dat hij afgelopen najaar in Oostenrijk was.
    https://nos.nl/artikel/2277642-inval...istchurch.html

  14. #14
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Een etno-nationalist, zo noemde de schutter van Christchurch zichzelf in zijn manifest. Het 73 pagina’s tellende document sluit direct aan bij de online internetcultuur van alt-right, die ook in Nederland aanhangers kent, weet Nikki Sterkenburg, die sinds 2015 onderzoek doet naar de motieven van radicaal- en extreemrechtse activisten in Nederland.
    Tekst Nikki Sterkenburg
    Fotografie Mark Mitchell/Reuters/ANP
    8 tot 10 minuten leestijd

    Nee, ze zouden niet metéén de wapens willen oppakken, máár… Er komt een burgeroorlog aan waarin ze zichzelf moeten verdedigen. Het gaat straks een keer los. De grotere strijd is al gaande en zal uitmonden in een slag om het voortbestaan van het ‘blanke ras’. Maar nu is het nog te vroeg om te gaan vechten. Daarom wachten ze. Tot het onvermijdelijke gebeurt.

    Ik hoorde deze argumentatie de afgelopen jaren tientallen keren langskomen in de gesprekken die ik voerde voor mijn (nog af te ronden) proefschrift naar motieven van radicaal- en extreemrechtse activisten in Nederland. Het is dezelfde retoriek die de Australische terrorist Brenton Tarrant gebruikt in zijn manifest The Great Replacement, dat hij schreef voorafgaand aan zijn massale slachting bij twee moskeeën in de Nieuw-Zeelandse plaats Christchurch. ‘Make your plans, get training, form alliances, get equipped and then act,’ zo sommeert hij in het manifest. En: ‘Prepare for war, prepare for violence and...
    https://www.vn.nl/ideologie-christchurch-aanslag/.

  15. #15
    Verbannen

    Reacties
    9.641
    09-10-2015

    Lange tijd leken de fascisten verdwenen van het wereldtoneel. Te vroeg gejuicht, ziet historicus Roger Griffin tot zijn spijt. Wordt dit dan toch de ‘fascistische eeuw’ die Mussolini voorzag?
    Roger Griffin22 maart 2019, 19:07

    In het lemma over fascisme in de hernieuwde uitgave van de Enciclopedia Italiana uit 1932 deed Benito Mussolini een voorspelling. Hij schreef dat de 19de eeuw er weliswaar een was geweest van socialisme, liberalisme en democratie, maar dat de 20ste eeuw niet hetzelfde hoefde te zijn. Er waren, zo beweerde hij, goede redenen om aan te nemen dat het de eeuw zou worden van ‘het gezag’, van ‘rechts’: een fascistische eeuw.

    Toen Mussolini zijn voorspelling deed, had het fascisme de wind mee. Het liberalisme was door autoritaire regimes in steeds meer landen afgedankt en het nazisme, dat in 1928 nog maar 2,6 procent van de kiezers achter zich had, stond inmiddels op 37 procent. Tegelijkertijd kondigden zowel obscure als prominente westerse intellectuelen de ‘ondergang van het Westen’ aan en kwamen ze met draconische oplossingen om de crisis van de beschaving het hoofd te bieden.

    Mussolini voelde de tijdgeest dus goed aan. Een paar maanden nadat Hitler rijkskanselier is geworden, schrijft hij: ‘We zitten midden in een tijd die we kunnen omschrijven als de overgang van het ene type beschaving naar het andere. De ideologieën van de 19de eeuw storten in en niemand wil ze nog verdedigen.’ Vervolgens legt hij uit dat het socialisme ‘door marxistische dogma’s gemummificeerd is’ en dat veel democraten en liberalen ‘van mening zijn dat de demo-liberale fase van westerse staten voorbij is’. Maar gelukkig: de ‘nieuwe fascistische ideeën die in alle landen van de wereld opgang maken’ zullen op tijd gerijpt zijn om een positieve toekomst voor de mensheid te garanderen.

    Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog hadden veel liberale democratieën plaatsgemaakt voor autoritaire staten. Franco had gezegevierd in Spanje; Italië, Duitsland en Japan hadden de ‘As’ gevormd. Rond Kerst 1941 was met Operatie Barbarossa spectaculaire vooruitgang geboekt in de strijd tegen de Sovjet-Unie en was de Wehrmacht nog niet verslagen bij de beslissende slag om Moskou. Drie weken daarvoor had asmogendheid Japan de Amerikaanse vloot in Pearl Harbor vernietigd. In die tijd was het vooruitzicht van een genazificeerde ‘Brave New World’ niet bepaald een dystopische fantasie: Frankrijk en de rest van Noord-Europa zouden de ‘Europese Nieuwe Orde’ vormen, Oost-Europa zou een cluster van nazi-vazalstaten worden, Japan zou heersen over het Verre Oosten, Afrika zou volledig gekoloniseerd zijn door Europese fascistische en autoritaire staten, en Latijns-Amerika zou in handen zijn van gefascistiseerde dictators. Alleen Noord-Amerika zou standhouden als belegerde zone van de liberale democratie, maar hoelang nog?
    De nederlaag van het fascisme

    Het liep anders. Op 15 augustus 1945 waren de drie asmogendheden verslagen en overgenomen door hun aartsvijanden: de communisten en de liberaal-democraten. Daarbij waren twee Japanse steden weggevaagd, en ook het Derde Rijk lag grotendeels in puin. Sindsdien zijn de vele pogingen van fascisten om de dromen van de jaren dertig te doen voortleven op niets uitgelopen, of het nu gaat om politieke partijen, ontdaan van paramilitarisme, militante splintergroepen, internationale netwerken van rechtse intellectuelen, witte racisten die het universele nazisme aanhangen, het ‘metapolitieke’ Nieuw Rechts of een nieuw type ‘cyberfascisten’. Wat voor invloed ze ook hebben gehad op lokaal niveau en hoe diepgeworteld het waandenkbeeld ook is dat fascisten een wereldwijde gemeenschap vormen van gelijkgestemde ultranationalisten en racistische revolutionairen die op het punt staan ‘door te breken’: als factor in de vorming van de moderne wereld lijkt hun fascisme nogal krachteloos geworden.

    Begin jaren negentig, toen de Koude Oorlog op z’n eind liep, was de dreiging van het fascisme bijna helemaal verdwenen en kon Francis Fukuyama met gerust hart voorspellen dat de botsingen tussen fanatieke ideologieën die de geschiedenis van de mensheid hadden bepaald, voorgoed tot het verleden zouden behoren. Gelukkig (vanuit liberaal standpunt bekeken) liep de ‘Geschiedenis’ op haar einde. Mussolini had simpelweg ongelijk gehad. Gedurende de eerste helft van de 20ste eeuw hadden de democratie, de hele joods-christelijke traditie en die van de humanistische Verlichting in de touwen gehangen. Maar nu hadden ze de alleenheerschappij en waren alle vijandige ideologieën verslagen.
    De wedergeboorte van het fascisme

    De geschiedenis is echter een caleidoscoop van perspectieven, die veranderen als grote nieuwe ontwikkelingen ons dwingen het verhaal dat wij erop leggen te herschrijven. Want stel nu dat we die eeuw van Mussolini niet zien als de 20ste eeuw, maar als de ‘honderd jaar sinds het begin van het fascisme’? Dan verandert het verhaal dat we onszelf vertellen drastisch. Want toen Fukuyama zijn artikel afrondde, kwamen de door wederzijdse etnische en religieuze haat gedreven burgeroorlogen in Joegoslavië net op gang en waren Timothy McVeigh en David Copeland zich aan het voorbereiden op de dodelijke aanslagen die ze zouden plegen in respectievelijk Oklahoma en Londen.

    Beiden waren deels geïnspireerd door The Turner Diaries, de fictieve dagboeken van een blanke racist die guerrillastrijder wordt voor de ‘Organisatie’ die met succes deelneemt aan de beslissende oorlog aan het eind van de 20ste eeuw. Daarin verslaat de arische meerderheid uiteindelijk alle mensen die door ras of ideologie ‘erfelijk belast’ zijn en roeit ze hen vervolgens uit; eerst in de Verenigde Staten en daarna in de rest van de wereld. Het idee om een overheidsgebouw op te blazen met een bom in een bestelbusje had McVeigh overgenomen uit dat boek. Het is een soort modern Mein Kampf, opgedragen aan ‘de grote Adolf Hitler’. In 1998 werd in Duitsland de Nationalsozialistischer Untergrund (NSU) opgericht, een terroristische organisatie die tien moorden, drie bomaanslagen en veertien bankovervallen zou plegen. Samen schetsten deze aanvallen op de rechtsstaat de contouren van nieuwe verschijningsvormen van het fascisme, die zich pas later zou openbaren.

    Sinds de millenniumwisseling is de opkomst van populistische partijen en identiteitspolitiek bevorderd door een reeks dodelijke jihadistische aanslagen in Europese steden, en door de normalisering van het ‘differentieel’ racisme waarvan Nieuw Rechts de voortrekker is. De vreemdelingenhaat die zich richt tegen bepaalde buitenstaanders, is verergerd door allerlei echte en ingebeelde problemen als gevolg van multiculturalisme, economische migratie en (het risico van) een massale toevloed van vluchtelingen uit conflictgebieden. Intussen zijn populistische regeringen en niet-liberale democratieën van Hongarije tot China een etnocentrisch beleid gaan voeren van uitsluiting of gedwongen integratie, terwijl elders verschrikkelijke vormen van etnische of religieuze zuivering hebben plaatsgevonden door terroristische regimes en bewegingen. In dezelfde periode voelden fascisten van ‘alt-right’ in de VS zich voldoende gesterkt door de opkomst van het officieel goedgekeurde populisme in hun land om tevoorschijn te komen en openlijk steun te betuigen aan de president. Ook voorvechters van extreem-rechtse oplossingen voor de groeiende wereldwijde problemen van (on)gelijkheid en maatschappelijke integratie hebben een plaats gevonden onder de brede paraplu van de populistische organisaties die je tegenwoordig in alle westerse landen vindt, soms zelfs als regeringspartij of coalitiepartner.