Ik ben het echt zat. Wil niet meer alleen zijn..
Nu weet ik het zeker: ik ben niet gemaakt om alleen te leven. Zo verstikkend! Vandaag is het de zoveelste zaterdag dat ik gewoon weer de hele dag thuis zit. Wil huilen maar de tranen zijn op. Soms vraag ik me echt af of ik al dan niet vervloekt ben dat ik opeens zo’n leventje lijdt. Dit ben ik gewoon niet. Ik ben mezelf kwijt geraakt en wil mezelf terugvinden.
Ben depressief aan het worden. Soms wenste ik mezelf gewoon dood maar al gauw zeg ik n3al shitan. Al hamdoulilaah voor alles. Ben levensmoe pffffff
Het lijkt alsof er gen uitweg is en ik gewoon vast zit tussen 4 muren.. alle deuren lijken gesloten. Ya Allah verlos me van mijn verdriet.
Ik word er gek van. Het wordt me echt teveel en heb mijn gevoelens te lang onderdrukt. Ik word moe van mezelf en mis mijn oude ik