Beste broeder en zusters,
Ik hoop dat jullie in goede staat verkeren.
Weet echt niet hoe ik moet beginnen.
Maar zit echt in de diepte punt. Laat ook niks merken aan mijn familie en kennis vrienden omgeving. Begrijpen er toch niks van, krijg ik meer aanvallen. Omdat ze makkelijk praten hebben.
Mijn hele leven is alleen overleven geweest. Vanaf me jeugd al, vaak moest ik in de klas basisschool binnen blijven door me gedrag. Hield er van om me klasgenoten te laten lachen.
Mijn droom was om wielrenner te worden. Helaas niet waar kunnen maken. Mijn moeder gaf me Nederlandse broodje kaas in de een boterhamzakje. Wat te drinken daar bij. Om naar school te gaan. Onder tussen zat ik op voorgezetonderwijs. In plaats van naar school te gaan, ging ik grote afstand fietsen was 15 jaar.
Op me 18 jarige leeftijd(2000)heb ik een hele zware ongeluk mee gemaakt, vast gezetten met mijn allebei de benen tussen machine terecht gekomen alles was door bloed vatten spieren pezen zenuwen tot de botten is die gestopt.
Veel bloed verloren, schreeuwen dat ik dood ging, want ik zag helemaal niks meer, trauma helikopter kwam aan te pas. Ben uit eindelijk met de ambulance vervoert. 2 motoragenten voor aan, om de weg vrij te maken.
Een operatie van 12 uurtjes om me benen weer te herstellen. Wat er te herstellen viel.
Helaas zware blijvende letsel aan over gehouden. Na me ontslag van uit ziekenhuis, moest ik leren lopen bij revalidatiecentrum.
Zat daar met mensen helemaal verlamd zonder benen. Toen begin alles naar boven te komen. Wou naar huis daar niet meer blijven.
Thuis aangekomen begon al de ellende. Zware angsten als uit eindelijk diagnose ptss gesteld. Medicatie voor geschreven om rustig van te worden.
Het werdt me allemaal te veel dat ik aan verkeerde middelen ben gegaan om me leed te verzachten. Had een keer een raam in geslagen. Mijn hand weer terug getrokken. Mijn hand lag helemaal open bijna me adders geraakt bij me polsen. In 1 klap al je dromen weg. Dacht me benen kapot laat alles maar kapot maken.
In 2006. Werdt het van kwaad tot erger, Alhamdoeliliah was het ramadan mijn redding. Me zelf te verlossen van alle verslavingen. Uit mijn eigen kracht gestopt daar mee.
Begon me meer te verdiepen in het geloof.
Mijn gebed weer opgepakt. Was ook altijd een persoon ging vaak alleen op route hield van reizen door heel Nederland. Vermaakte me zelf wel. Was altijd spontaan leerde altijd wel mensen kennen. Hield weer van om mensen te laten lachen. Van me jeugd overgenomen.
Daarna probeerde ik me leven weer op te pakken, begon een studie te volgen sporten en bewegen. Helaas niet kunnen afmaken. Na weer een voor geval. Mijn liefste broer verloren om een heftige manier.
Onder tussen tijd een dame leren kennen met goede intentie deed letterlijk alles voor haar 3 jaar lang. Alles zij het maar goed had. Daarna vertrouwende ik haar niet meer. Merkte dat ze misbruik van maakte. Even paar weken geen contact gehad. Elke keer zij ze ben niet aan toe om te trouwen. Sprak haar ongeveer een maand niet. Gaf ze aan te gaan trouwen. Wenste haar alle geluk als ze maar gelukkig is.
Daarna vele meiden leren kennen met goede intentie elke keer gaat het mis. Mijn liefste moeder haar droom was om te gaan trouwen. Mocht ze te komen streven. Zodat weet dat ik in goede handen ben.
subhanallah lijkt wel gewoon vervloekt ben. Het gebeurten echt aantal keren. In het begin hebben ze interesse daarna gaat het mis.
Ik had wat geld bespaart. Mocht ik een vrome zuster leren kennen. Heb al wat geld in voorhand. Om een bruiloft te geven. Samen huis in te richten.
Ben op een dag naar huisartst geweest mijn problemen vertelt over mijn benen veel last van heb. Kennelijk verlies van me liefste broer niet verwerkt. Andere tegenstellingen heb het eens vertelt.
Begon gelijk van met je benen is niks aan de hand, het zit tussen je oren. Medicijnen gekregen, begin wou ik ze niet nemen. Dacht ben niet weg.
Daarna naar verschillende imams en psychologe geweest, elke keer krijg je wat anders te horen van shir tot boze oog, ptss, dwanggedachten enzv. Alle geld wat ik had gespaard snel op gegaan rokia daar en daar uitwanhoop dat gaat snel geld snel opraakt.
Wil niet eens alle deitals bij schrijven.
Op een dag vorige jaar 16 nov. Was ik vrijwilligerswerk aan het doen. Onderweg naar huis kreeg ik een belletje. Dat mijn moeder is mee genomen met de ambulance. Ze was neer gevallen. In paniek snel naar huis. Bleek ze hersenbloeding te hebben gehad. De meeste familie waren in de ziekenhuis.
Ik durfde niet te gaan, het ging steeds slechter met haar, uit eindelijk op een donderdag overleden.
Zij was mijn steun, toen ik ziek was. Tegen haar kon ik alles zeggen. In de nacht als ik aanvallen had. Maakte ik haar wakker. Ging ze me gerust stellen. Mijn moeder was altijd dankbaar om alles wat Allah swt hij had gegeven. Hoopte dat iedereen moslim zal worden. Ze zij altijd ik vergeef iedereen. Had het vaak over de 3 ondervragingen in de graf.
Merkt als je moeder kwijt raakt. Niemand die tegen je op kijkt of vraagt. Ook al vragen ze om je lijkt zo nep. Je mag niet eens oef zeggen. Voordat me moeder kwam te sterven. Wou haar nog bellen om vergevings te vragen.
Mijn vader is oud in de leeftijd ziek. Woon inmiddels met hem. Hij slaapt vroeg dagelijks zit ik eenzaam alleen in mijn kamer. Lijkt het wel of me moeder in de gang loopt flashbacks.
Bijna iedereen die ik tegen kom gaat alleen over trouwen. Wordt er moedeloos van. Begrijpen niet dat ik ziek ben. Elke keer moeten uitleggen. Doe ik niet, laat niks merken aan ze. Vaak wil ik alleen zijn. Probeer toch onder de mensen te zijn. Heb hele zware aanvallen angst uitbarstingen lijkt me lichaam gaat uitbarsten Ontbloffen.
Alhamdoeliliah dat ik Allah swt vrees anders had ik allang zelfmoord gepleegd ben bang voor de gevolgen. Niemand zal ooit me leed begrijpen. Allah swt is mijn getuige. Dat heeft me zo gebracht. Te gaan schrijven over mijn ervaringen ben heel bewust.
Beproevingen zijn grote gunsten maakt je echt sterk krachtig bewust. Wat andere van mijn denken en vinden boeit me niet. Uit eindelijk doe je het omwille van Allah swt.
Er is me zo veel onrecht aan gedaan. Misschien zullen sommige het lezen nu. Ik vergeef jullie allemaal wat voor situatie ook is omwille van Allah swt.
Hoop dat ik mooie boodschap heb achter gelaten aan de gemeenschap.
Vergeef me voor alles.
Moge Allah swt jullie zegenen het beste geven en schenken in deze wereldse leven en hiernamaals samen jullie ouders hoogste rang van het paradijs jannat ferdouz schenken wees goed ze.