Jongens hebben het zwaar. Ze groeien op in een wereld die zich niet om hen bekommert, meent Warren Farrell, geestelijk vader van de mannenbeweging. Volgens Farrell heeft de moderne man ernstig te lijden onder de omwentelingen uit de jaren zeventig. Vrouwen gingen studeren, werken en werden zelfbewust.
Waar is het verkeerd gegaan tussen u en de feministen?
‘Ik steun hun principiële pleidooi voor bevrijding nog altijd. Ik wil dat vrouwen vrij zijn om het leven te leiden dat zij willen. Maar ik geloof dat feministen te ver zijn doorgeschoten. Zij sluiten mannen buiten en verafschuwen mannelijkheid.
Feministen leggen een vergrootglas op de vrouwelijke ervaring van machteloosheid of van mannelijke macht over hen. Zij negeren dat mannen eveneens machteloosheid ervaren en dat vrouwen een zekere macht over mannen hebben.
Jongens raken steeds verder achterop. Jongens doen het minder goed op school dan meisjes. Hun IQ daalt, net als hun aantal zaadcellen. Ze hebben meer psychische en fysieke problemen, zoals ADHD en autisme. Jongens plegen veel vaker zelfmoord. Ze zitten vaker en langer in de gevangenis. Ze hebben minder perspectief op een baan, omdat de moderne economie niet langer draait om spierkracht. Jonge mannen tot 30 jaar verdienen minder dan jonge vrouwen. Werkloze mannen hebben minder kans op een relatie.'
Begrijpt u het als mensen de mannenbeweging aanzien voor een ludieke grap of pathetisch gejank?
‘Jazeker. In de ogen van de maatschappij is de man de koning, dus wanneer de koning zegt dat het tijd wordt dat hij bepaalde rechten krijgt, klinkt dat zonder meer lachwekkend.’
Wat kunnen we doen?
‘Zorg dat vader en moeder op dagelijkse basis contact met hun zoon hebben, het liefst zo gelijk verdeeld als mogelijk. We moeten zorgen voor meer mannelijke mentors en rolmodellen, bijvoorbeeld met meer mannen in het basisonderwijs, wat vooral belangrijk is voor de kinderen die thuis geen vader hebben.’
Als vader moet je je zoon aanmoedigen om zich uit te spreken over hoe hij zich voelt en laten zien hoe je betekenis vindt in het leven. De zorg van de vader is anders dan die van de moeder. Kinderen ontwikkelen zich het beste wanneer ze beide kanten ervaren. Als dat het geval is, doen kinderen het zelfs na een scheiding best goed. Maar wanneer de vader afwezig is, en zeker als die door de moeder voortdurend wordt beschimpt, dan is dat een recept voor problemen.’
https://www.volkskrant.nl/columns-op...ten-~b0675fd0/