Imam Ibn ul-Qayyim (moge Allah genadig met hem zijn) vertelde dat hij naar zijn Sheikh, Sheikh ul-Islaam ibn Taymiyah, ging om hem over iets te spreken. Hij trof hem aan, terwijl hij Allah zat te gedenken. Hij was bang om hem aan te spreken tot hij klaar was met het gedenken van Allah. Daarna keerde hij zich tot hem en vroeg: “Hoelang ben jij al hier?” Hij antwoordde: “Ik wacht al zo en zo lang.” Hierop zei de Sheikh (moge Allah genadig met hem zijn): “Dit is mijn ontbijt. Als ik niet ontbijt, heb ik geen kracht om vandaag te werken.”
Zijn gedenking was zijn ontbijt die hem kracht gaf om zijn werk gedurende de dag te doen. Moge Allah genadig met hem zijn. En dit is hoe de moslim is. Daarom zei hij (Ibn Taymiyah): “Waarlijk aan Allah behoort een paradijs in deze wereld. Wie deze niet binnentreedt, zal het Paradijs van het volgende leven niet binnentreden.”
Hiermee bedoelde hij dat de gedenking van Allah, de Verhevene, het Paradijs in dit leven is. Omdat het de moslim ontspant, kalmeert en diens borst verruimt. Ook verwijdert het ongerustheid en verdrijft het de duivel van hem. Het is dus een paradijs. Hij geniet er meer van dan dat hij geniet van voedsel, drank en verlangens. Om deze reden tref je een persoon die zijn portie gedenkingen gedurende het eerste gedeelte van de dag, morgen of avond niet zegt, neerslachtig en somber aan. Als hij echter vasthoudt aan zijn portie gedenkingen aan het begin van de morgen of het eerste gedeelte van de avond, dan tref je hem behaaglijk en ruimhartig aan.
Daarom vergezelt de gedenking van Allah de moslim altijd en eeuwig. In de morgen, in de avond, bij het slapen gaan en als hij wakker wordt. Het gedenken van Allah is altijd in het hart en op de tong van de moslim. Hij kan nooit zonder.
Dit in tegenstelling van de hypocriet, ongelovige, heiden en zondaar. Hun plezier en genieting ligt in muziek, instrumenten, spel, parodie en komedies. Zij zijn niet gewend aan het gedenken van Allah. Om deze reden heeft Allah over de hypocrieten gezegd (interpretatie van de betekenis):
“En zij gedenken Allah slechts weinig.”
(Soerat an-Nisaa': 142)
Zij vinden geen rust bij het gedenken van Allah, maar slechts bij het gedenken van de duivel. Wij vragen Allah om veiligheid en bescherming hiertegen.
Het gedenken van Allah verbindt een persoon met zijn Heer, zoals duidelijk blijkt uit een Hadieth Qoedsie waarin Allah zegt: “Ik ben met Mijn dienaar. Als hij Mij noemt in zichzelf, noem Ik hem in Mijzelf. En als hij Mij noemt in een gezelschap, noem Ik hem in een gezelschap beter dan de zijne.”
(al-Boekhaarie)
Hiermee doelend op een gezelschap Engelen. En Allah heeft gezegd (interpretatie van de betekenis):
“Gedenk Mij daarom, dan zal Ik jullie gedenken. En wees Mij dankbaar en wees Mij niet ondankbaar.”
(Soerat al-Baqarah: 152)
Hoe kan een persoon zonder het gedenken van Allah? Datgene wat hem dichter bij Allah brengt en hem de gunst toe laat komen om door Allah genoemd en geprezen te worden in het hoogste gezelschap. Dit zijn geweldige voordelen die met het gedenken van Allah gepaard gaan.
De Profeet (vrede zij met hem) vergeleek de persoon en het gedenken van Allah met een persoon die door zijn vijanden die hem willen vermoorden, in snelle vaart achtervolgd wordt. Waarop deze persoon toevlucht vond in een sterk fort en van hen werd gered. Hij (vrede zij met hem) zei: “Het gedenken van Allah is net zo. Het is het fort van de moslim.”
(Sahieh ut-Targhieb, nr. 552)
Dit is wat hem beschermt tegen zijn vijanden onder de mensen en de djinn. Het is dus noodzakelijk voor de moslim om Allah te gedenken met zijn tong, hart en daden.
Sheikh Saalih Ibn Fawzaan al-Fawzaan
