De fuqaha verschillen over het wassen/vegen van voeten:
- de jamhur (meerderheid) is van mening dat voeten tot de enkels wassen (ghusl) verplicht is
- een tweede groep gelooft dat voeten vegen (masah) verplicht is, en niet het wassen ervan
- een derde groep combineerde beide opinies en zei dat mensen mogen kiezen tussen wassen en vegen - dit was de opinie van Imam Tabari, de amirul-mufasirin
- een vierde groep zei dat vegen (masah) toegestaan was, en daarna werd geabrogeerd met wassen
Allaah zegt in de Qur'an:
"O jullie die geloven, wanneer jullie het gebed willen verrichten, was dan jullie gezichten en jullie handen tot aan de ellebogen, en wrijf over jullie hoofden en jullie voeten tot aan de enkels." [Qur'an 5:6].
De dhaahir van de Ayah blijkt de standpunt van Imaam Tabari te steunen.
Imaam Tabari zegt in zijn Tafsir:
وَالصَّوَابُ مِنَ الْقَوْلِ عِنْدَنَا فِي ذَلِكَ ، أَنَّ اللَّهَ عَزَّ ذِكْرُهُ أَمَرَ بِعُمُومِ مَسْحِ الرِّجْلَيْنِ بِالْمَاءِ فِي الْوُضُوءِ ، كَمَا أَمَرَ بِعُمُومِ مَسْحِ الْوَجْهِ بِالتُّرَابِ فِي التَّيَمُّمِ
"Wat correct is in onze mening is dat Allah het vegen/wrijven (masah) van de voeten met water beveelde tijdens Wudhu, zoals het vegen/wrijven van het gezicht met zand tijdens Tayamum."
'masah' van voeten tijdens Wudhu is de madhab van velen Imaams van de Salaf , onder de Sahaba en Tabi'een.
Kortom: mensen mogen kiezen tussen 'masah' en 'ghusl' van de voeten, tijdens Wudhu.