Goedenavond,
Ik zit met iets en vraag me af of ik niet overdrijf. Laatst had een afspraak bij de verloskundige. Mijn man wist ervan hij moest werken en kon dus niet mee. Maar meneer heeft de held dag niet gevraagd hoe het gegaan was. Wat de verloskundige zei, mijn gezondheid en de gezondheid en groei van de baby. Nu zei hij dat hij niet kon appen/bellen tijdens werk. En hij wilde het vragen als ie thuis kwam, maar ik sliep. Moest vroeg op ivm werk, kinderen en het huishouden. Volgende dag kwam hij regelmatig online. Paar dagen later was ie weer aan het werk belt zijn ex hem over zijn dochter. Hij belde terug ook onder werktijd. Dus toen reageerde ik best geïrriteerd en boos van je kon toch niet bellen/appen als je aan het werk was?? Hij werd hier boos om en zei dat was een moment dat ik wel kon bellen en ik niet kon weten wanneer het wel of niet kon. Maar mij ga je niet wijsmaken dat je niet even snel een apje eruit kan gooien. Ik had graag gewild dat ie ook meer om mij zou vragen hoe het gaat bijv. Maar zit nu ook op het punt dat het voor mij, als het zo doorgaat, niet meer hoeft. En ik me dan ook niet meer zal bekommeren om hem. Is dit nu overdreven? Reageer ik nu overdreven of zijn het mijn hormonen die op hol slaan??Want in mijn oren klinkt het als liegen wat ie deed. Door te zeggen dat ie niet kan bellen.
Serieuze reactie graag!
Groetjes