Moet elke witte Nederlander zich schuldig voelen over de Nederlandse rol in de slavenhandel? Slavernij was een kwestie van macht, niet van ras.
Begin juli werd wegens de herdenking van de afschaffing van de slavernij van de Nederlanders verwacht dat zij een houding aannamen van spijt en schaamte. Voor telgen van families die in de achttiende en de negentiende eeuw behoorden tot de geld-elite met belangen in Suriname lijkt me dat geen slecht idee; zij hebben van de slavernij geprofiteerd.
‘Witte slaven’
Het merendeel van de Nederlanders heeft echter geen enkele reden tot spijt en schaamte. Hun blanke voorouders hebben part noch deel gehad aan dit historische schandaal. Zij zijn zelf als ‘witte slaven’ op een gemene manier uitgebuit door dezelfde of andere blanke families van de geld-elite. Formeel waren ze vrij, maar deze vrijheid was voornamelijk de vrijheid om te verhongeren als er geen werk was.
Kinderarbeid
Hoe beroerd ook, de slaven kregen tenminste nog te eten. De slaven in Suriname zijn in 1863 vrijgelaten; de Nederlandse kinderen moesten nog tot 1870 wachten voor er iets (maar niet genoeg) gedaan werd tegen kinderarbeid. Ik verzet mij sterk tegen het standpunt van bijvoorbeeld een Gloria Wekker dat ‘witte onschuld’ niet bestaat. ‘Je bent wit en dus ben je schuldig.’ Wat een… racistisch standpunt!
Tot slaaf gemaakten
Het is tegenwoordig mode om niet meer te spreken van slaven maar van ‘tot slaaf gemaakten’. Je vraagt je dus af wie mensen uit West-Afrika eigenlijk tot slaaf gemaakt hebben. Dat waren niet de Europeanen. Die kochten de ‘tot slaaf gemaakten’ op en versleepten ze naar de Nieuwe Wereld. Nee, West-Afrikanen werden gewoon tot slaaf gemaakt door andere West-Afrikanen die sterker, machtiger en beter bewapend waren, en daarnaast door Arabieren.
Evenwichtiger
Laat men dat nou ook eens diepgaand uitzoeken, dan heb je een eerlijker en evenwichtiger zicht op deze schandvlek van de historie. Dan krijg je er zicht op dat slavernij een kwestie is van macht, niet van ras en dan kan men misschien eindelijk eens ophouden om de slavernijherdenkingen in termen van kleur te framen – wit tegen zwart. Als de woordvoerders van de nazaten der slaven daar eens mee zouden ophouden, dat zou de verhoudingen in Nederland ten goede komen. Willen ze dat niet, het spijt me, maar dan kan ik de herdenking van de slavernij alleen maar zien als een vehikel van een zwart racisme.
Dag van de vrijheid
Het beste zou misschien zijn om een dag van het sociaal recht of een dag van de vrijheid te vieren waarin de opkomst van sociale wetgeving, gezondheidszorg, onderwijs en andere verworvenheden van de verzorgingsstaat worden gevierd. Gelijke rechten voor mensen van alle kleuren. Met dank aan de vakbeweging en de sociaaldemocratie. Misschien is het zelfs wel slim om lid te worden van vakbond en politieke partij. Alle kleuren welkom.
http://www.dvhn.nl/Meningen/Opinie/O...-23362030.html