1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    16
    18-11-2014

    Zoekend naar geluk in de verkeerde routes.

    In de warme ochtend stapte ik me bed uit en hoorde ik luide stemmen van buiten komen.
    Ik keek uit het raam. Wat een verassing, dacht ik sarcastisch.
    “Sommige mensen proberen te slapen ja!” Riep ik uit het raam.
    “Ewa zwerver, kom naar buiten kom. Slapen in de middag, maak je grappen of wat?” Riep Jabir.
    “Sommige mensen hebben de hele nacht doorgewerkt ja, ga ergens anders aandacht zoeken.” Riep ik terug.
    Er reed een politieagent voorbij. Jabir keek me streng aan en gebaarde dat ik me mond moest houden.
    “Dit is een vredige buurt, wij tolereren hier geen overlast. En al helemaal niet van buitenlanders!” Riep ik met ishen belachelijke verkaasde accent. Jabir stapte meteen zijn auto in en deed alsof hij mij nog nooit in zijn leven heeft gezien. De agent keek zoekend om zich heen. Ik ging naar achter en lachte geluidloos in mezelf. Mijn moeder kwam naar boven rennen om te kijken in hoeverre ik dit keer mijn verstand ben verloren.
    “Wat doe je?” Riep ze naar me.
    “Ik dacht dat ik aan het slapen was, maar blijkbaar keek ik uit het raam.” Zei ik heel onschuldig.
    “Ik hoorde Jabir.” Zei ze.
    “Ja in je hoofd waarschijnlijk. Heb geen Jabir gezien of gesproken mama. Mag ik nu weer gaan slapen voordat ik weer de deur uit moet?”
    “Ik ga al weg. Kom je straks naar je oma?”
    “Wie komt daar allemaal?”
    “Je tantes en ooms.” Zei ze.
    “Ik ben druk ik kijk wel of ik in de avond even langs kom.” Zei ik gapend.
    “Zonder Jabir alsjeblieft.” Zei me moeder.
    Ik plofte weer neer op mijn bed.
    Jabir en ik. Zonder ik is er geen Jabir en zonder Jabir is er geen ik.
    Aangenaam mijn naam is Dounia.

  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    16
    18-11-2014

    Dounia is 24 jaar. De beste vriendin van Jabir. 26 jaar. Onze ouders zien ons als 12 jarige. Maar wat maakt het uit. Als het erop aankomt kan iedereen op mij rekenen. En als het erop aankomt kan ik altijd op Jabir rekenen.
    Mijn oudere zussen zijn getrouwd en hebben hun verstand gevonden. En ik? Ik ben nog op zoek naar de mijne.

    Met knipperende ogen schrok ik van mijn wekker. Ik moest naar school. Ik wist niet wat mij te wachten stond. Het was een of andere intro dag ofzo. Ik zou me klas leren kennen, de opleiding en de docenten. Ewa ja. Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Ik trok mijn kastdeuren open en zocht iets wat representatief genoeg was om een beetje slim over te komen. Ik dook onder de douche, maakte me op en kleedde me om. Keurend keek ik naar me outfitje in de spiegel.
    On fleek like always.

    Ik pakte de auto sleutels en reed als een taxichauffeur de weg over. Af en toe op de trambaan en af en toe toeteren op die opaatjes met hun 45km Ferrari’s. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb respect voor ouderen. Maar op de weg hebben we haast en is respect ver te zoeken.

    Ik parkeerde op een taxistandplaats en rende het gebouw in. God mag weten wat voor raars ze vandaag gaan doen.
    Ik doe dit voor me toekomst. Naar school gaan. Maar alles wat er bij komt kijken hoeft van mij niet. Dat gebouw al was eigenlijk nergens voor nodig. We kunnen toch gewoon ergens bij een afhaalpunt onze diploma’s kopen. Jeetje. Zoveel moeite....

  3. #3
    MVC Lid

    Reacties
    10
    19-02-2018

    ben benieuwd ga verder

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    62
    22-04-2014

    Up

  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    736
    09-05-2016

    Citaat Geplaatst door Jasmin91 Bekijk reactie
    ben benieuwd ga verder
    waar ben je precies benieuwd naar?