Omar hielp agent Utrecht: ’Ik deed wat ik moest doen’ | Binnenland | Telegraaf.nl
Updated 8 min geleden
Een ruzie tussen een ouder echtpaar in een flat aan de Marshalllaan loopt donderdagavond volledig uit de hand. Verdachte Mimoun H. (70) brengt zijn vrouw met een mes om het leven. Daarna steekt hij de woning met diesel in brand. De brandstof haalde hij eerder bij het nabijgelegen tankstation.
El Azzouzi zit op dat moment niets vermoedend in zijn auto als hij een enorme knal hoort. Vrijwel direct ziet hij hoe vlammen uit de flatwoning slaan. De straat ligt dan al bezaaid met glas. „Ik rende er naartoe om te helpen”, zegt de jonge dertiger terwijl hij vanuit zijn auto richting de flat staart. Twee andere wijkbewoners volgen hem de flat in. Overal beuken ze op deuren om mensen te waarschuwen. Een jong gezin met baby wordt ternauwernood in veiligheid gebracht. „Pas toen ik wist dat niemand meer in huis was, ben ik naar buiten gegaan.”
Midden in El Azzouzi’s verhaal worden we door een voorbijganger onderbroken. Hij zoekt door het open autoraam een hand. „Je bent een held”, lacht hij. „Zo was hij vroeger al. Altijd delen. Vechtpartijen stoppen op straat”, klinkt het trots. „Ik ken hem al van kleins af aan en ook toen we jong waren kwam hij al voor minder sterke jongens op. Het zit in hem.”
De Utrechtse Marokkaan hoort het glimlachend aan. Hij hoeft geen held genoemd te worden. „Ik zou dit voor iedereen doen. Je doet wat je moet doen.” El Azzouzi is nog in de flat als een agent ter plaatse komt. Ook hij snelt naar binnen. Twee andere agenten blijven beneden. „Hij deed het werk dat wij al gedaan hadden en begon ook op deuren te kloppen. Toen trok hij de deur waar brand was open…”
Dat lijkt een fout, want binnen mum van tijd vult het trappenhuis zich met rook. El Azzouzi hoort de agent al snel gillen en om hulp roepen. „Ik werd bang, raakte in paniek en dacht: hij mag niet sterven. Ik heb alles gedaan wat ik kon, maar kon het niet meer volhouden binnen. Er was te veel rook.” Hij hoort hoe de agent een raam kapot maakt en snelt zelf naar buiten.
Eenmaal buiten hoort hij gas en ziet hij de vlammen om zich heen grijpen. De agent is dan inmiddels al enkele meters naar beneden gevallen en ligt zwaargewond op de rand van een afdak. De redder klimt het dak op om de agent te helpen. „Hij was er slecht aan toe, had veel pijn. Zijn benen hingen helemaal slap”, omschrijft hij de toestand van de zwaar gewonde politieman. „Ik was bang voor een tweede explosie.”
El Azzouzi grijpt de man onder de oksels en helpt hem het dak af waar agenten zich over hun collega ontfermen. „Toen ben ik weggelopen, ik kon niks meer voor hem betekenen”, klinkt het bescheiden. De agent blijkt later rook te hebben ingeademd en onder andere twee hielbenen te hebben gebroken.
Het is niet voor het eerst dat Omar El Azzouzi een leven redt. Op vakantie in Marokko sleepte hij al eens een jong gezin uit een autowrak. Met trillende benen reed hij hen naar een ziekenhuis. „Het is menselijk om zoiets te doen. Nadenken heeft geen zin. Je moet gaan”, zegt hij terwijl hij met zijn hand golfbeweginkjes maakt. „Zoef, zoef, weet je. In actie komen.”
Hij hoopt dat de agent het goed maakt en dat hem nog mag ontmoeten voordat hij komende week met vakantie gaat. „Ik wil hem zien glimlachen, dat zou mooi zijn. Ja toch?”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/2206...-ik-moest-doen