Het vergeven van innovators kan negatieve gevolgen hebben
Vraag:
Wat is de regelgeving over het vergeven van ongelovigen als zij slecht over ons praten, of ons iets aandoen zoals onze auto indeuken? Wat ik weet is dat je de onwetenden moet vergeven als zij zulke dingen doen. Maar ik heb gelezen dat Imam Ahmad in Oesoel us-Soennah heeft gezegd: “Ik vergeef iedereen behalve een innovator.” En als hij een innovator niet vergeeft, waarom dienen wij ongelovigen dan wel te vergeven?
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Allereerst, de Islam roept ons op om tolerant te zijn en anderen te vergeven. Dit wordt in zowel de Koran als de Soennah gezegd. Eén van de eigenschappen van de Islam is dat dit het geloof van genade is. Ook dienen de moslims gemakkelijk in de omgang te zijn en moeten zij anderen niet de deur wijzen. Een moslim dient te vergeven als hij in staat is om wraak te nemen en hij dient tolerant te zijn als mensen fouten maken. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Vele onder de lieden van het Boek wensen uit afgunst dat zij jullie tot ongelovigen zouden kunnen maken, nadat jullie geloofd hebben. Zelfs nadat de Waarheid voor hen duidelijk is geworden. Maar vergeef hen en sla geen acht op hen, totdat Allah met Zijn Bevel komt. Voorwaar, Allah is tot alles in staat.”
(Soerat al-Baqarah: 109)
En ook zegt Allah (interpretatie van de betekenis):
“Vanwege het verbreken van hun verbond hebben Wij hen vervloekt en hun harten hard gemaakt. Zij veranderen de woorden van hun (juiste) plek en zij vergaten een gedeelte waarmee zij werden vermaand. En jij zult nog steeds bedrog bij hen ontdekken, behalve bij enkelen van hen. Maar vergeef hen en slag een acht op hen. Waarlijk. Allah houdt van de weldoeners.”
(Soerat al-Maa’idah: 13)
En (interpretatie van de betekenis):
“O, jullie die geloven, voorwaar, onder jullie echtgenotes en jullie kinderen bevinden zich vijanden voor jullie (d.w.z. dat zij jullie afhouden van het gehoorzamen van Allah). Wees dus op jullie hoede voor hen. En als jullie (hen) vergeven, dan is Allah waarlijk Meest Vergevingsgezind, Meest Genadevol.”
(Soerat at-Taghaaboen: 14)
Het vergeven van de ongelovigen moet omwille van de Beloning van Allah zijn. En voor het verzachten van de harten van de ongelovigen, in de hoop dat zij de Religie van Allah zullen binnentreden. Dit is een vorm van vriendelijkheid en tolerantie die wordt aangemoedigd en die gericht is op het behalen van deze twee grootse zaken. De houding van de moslims heeft in het verleden al vele harten van de veelgodenaanbidders veroverd. Zij traden de Religie van Allah in groepen binnen, op zoek naar datgene in de religie dat de mensen zulke goede gedragingen gaf. Allah zegt hierover (interpretatie van de betekenis):
“En het was dankzij de Genade van Allah dat jij zacht in de omgang was met hen. En als jij streng en hardvochtig was geweest, dan zouden zij rondom jou uiteengaan. Dus neem hen in genade aan en vraag (Allah)om vergiffenis voor hen. En raadpleeg hen over de zaak. Zodra jij dan een beslissing neemt, stel dan je vertrouwen in Allah. Waarlijk, Allah houdt van degenen die hun vertrouwen in Hem stellen.”
(Soerat Aali-cImraan: 159)
De genade, vriendelijkheid en zachtheid van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) was de reden waarom mensen de Religie van Allah betraden. Als de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) niet vriendelijk was, dan had hij de mensen om hem heen afgeschrikt en zouden zij zijn vertrokken en niet hebben geloofd in zijn Boodschap.
Er is overgeleverd van cOerwah ibn uz-Zoebayr dat cAa’ishah, de vrouw van de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Een groep joden kwam bij de Profeet en zei: “De dood voor jou.” cAa‘ishah zei: “Ik begreep hen en zei: “En moge de dood en vervloeking tot jullie komen!” Maar de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei: “Wacht o cAa’ishah, want Allah houdt van vriendelijkheid in alle zaken.” Ik zei: “O, Boodschapper van Allah, heeft u dan niet gehoord wat zij tegen u zeiden?” De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei: “En ik zei ‘en ook over jullie’.”
(al-Boekhaarie en Moeslim)
Ibn Hadjar zei over deze overlevering: “Het is omdat de joden een volk waren waarmee de moslims destijds een verbond hadden gesloten. Het doel hiervan lijkt dus het handhaven van de harmonie tussen hen.”
(Fath ul-Baarie, boekdeel 11, blz. 43)
Ten tweede, Allah heeft de moslims toestemming gegeven om zichzelf ter vergelding te verdedigen als men wordt aangevallen. Maar Hij, de Verhevene, moedigt aan tot vergeving. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“En de vergelding voor een slechte daad is een slechte daad die daaraan gelijk is. Maar wie vergeeft en zich betert, zijn beloning is dan bij Allah. Voorwaar, Hij houdt niet van de onrechtplegers. En wie voor zichzelf opkomt nadat hem onrecht is aangedaan, voor diegenen is er geen (enkele) aanleiding (om vergolden te worden). De aanleiding (voor vergelding) is er slechts voor degenen die de mensen onrecht aandoen en (die de Regels van Allah) onrechtmatig overtreden op de aarde. Voor hen is er een pijnlijke Bestraffing. En degene die geduldig is en vergeeft, waarlijk dat behoort zeker tot de bepalende zaken (voor het geloof).”
(Soerat ash-Shoera: 40-43)
En Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Allah houdt er niet van dat het slechte wordt geopenbaard, behalve door degenen die onrecht is aangedaan. En Allah is de Alhorend, Alwetend.”
(Soerat an-Nisaa’: 148)
We dienen op te merken dat de moslim de ongelovige die hem onrecht heeft aangedaan vergeeft, zonder zichzelf hiermee te vernederen. Dit omdat de moslim trots hoort te zijn. Allah heeft hem geëerd en hij moet hier trots op zijn, en deze houding aannemen. Als hij trots is, dan eert hij hiermee de Islam en alle moslims. Als zijn vergiffenis leidt naar vernedering, dan moet een moslim met hetzelfde vergelden. Allah zegt hierover (interpretatie van de betekenis):
“En (zij zijn) degenen die, wanneer zij door onrecht worden getroffen, voor zichzelf opkomen.”
(Soerat ash-Shoera: 39)
Imam Ibn Radjab al-Hanbalie zei over dit vers: “De zin “En (zij zijn) degenen die, wanneer zij door onrecht worden getroffen, voor zichzelf opkomen”is niet in tegenspraak met het idee van vergeving, omdat vergelding kan betekenen dat je laat zien dat je in staat bent om te vergelden en daarna alsnog kan vergeven. Hiermee wordt jouw vergeving in een betere context geplaatst.” An-Nakhaa’ie zei over dit vers: “Zij houden er niet van om vernederd te worden. Dus als zij zich in de positie bevinden om te vergelden, dan moeten zij dit doen en daarna kunnen zij hen vergeven. Moedjaahid zei: “Zij houden er niet van als de gelovige zich laat vernederen en dit ertoe zal leiden dat de kwaaddoeners minachting voor hem voelen. Als de gelovige onrecht is aangedaan, dan moet hij laten zien dat hij in staat is om wraak te nemen, en daarna kan vergeven. Velen van de Salaf deden dit, inclusief cAtaa’, Qataadah en anderen.”
(Djaamicul-cOeloem wal-Hikam, boekdeel 1, blz. 179)
Vergeven is niet in alle gevallen altijd even goed. Het is zelfs kwalijk als dit leidt naar vernedering van de moslims of het de agressor nog meer aanmoedigt. Allah heeft hiernaar verwezen in het volgende vers (interpretatie van de betekenis):
“En de vergelding voor een slechte daad is een slechte daad die daaraan gelijk is. Maar wie vergeeft en zich betert, zijn beloning is dan bij Allah. Voorwaar, Hij houdt niet van de onrechtplegers.”
(Soerat ash-Shoera: 40)
Hier vertelt Allah ons dat vergiffenis alleen goed is als het gedaan wordt omwille van verzoening. Als dit leidt naar andere negatieve gevolgen dan is dit niet goed.
De moslim moet een afweging maken voor het beste belang, vergeven of vergelden, en vervolgens hiernaar handelen. Dit hangt af van de omstandigheden en de mensen die hierbij zijn betrokken. Wat Imam Ahmad zei over het vergeven van iedereen behalve de innovator, is in lijn met dit principe. Hij was namelijk van mening dat het vergeven van de innovators negatieve gevolgen met zich mee zou brengen, omdat mensen hierdoor aangemoedigd zouden worden om hen te volgen. Daarom verklaarde hij duidelijk dat innovators niet vergeven dienen te worden, om daarmee mensen van hen af te houden.
Gebaseerd op een fatwa van Islamqa.com
