ik vind mannen eng. de gedachte dat ik, als ik getrouwd ben, elke nacht met een man moet slapen bezorgt me rillingen. het liefste krijg ik mijn eigen slaapkamer waar ik af en toe mag slapen zonder hem.
ik vind mannen eng. de gedachte dat ik, als ik getrouwd ben, elke nacht met een man moet slapen bezorgt me rillingen. het liefste krijg ik mijn eigen slaapkamer waar ik af en toe mag slapen zonder hem.
Eerste keer dat ik dit hoor.
Als je echt van iemand houdt, geniet je van zijn aanwezigheid.
je kunt ook kiezen om 2de vrouw te worden, dan verlost de andere vrouw je even van deze last zonder dat je jouw levenspartner verliest
Mannen zijn ook eng. Vreemde wezens.
Waarom komt die angst vandaan? Traumas?
De duivel voor de zonde: "Maak je niet druk, God zal je vergeven!"
De duivel na de zonde: "God zal jou nooit vergeven!"Allaah de Verhevene zegt: “Heb jij hem gezien die zijn eigen lusten (triviale begeerten) tot zijn god genomen heeft? En Allaah (hem als zodanig) wetende, liet hem dwalen en verzegelde zijn oren en zijn hart en plaatste een bedekking over zijn ogen. Wie dan zal hem leiden na Allaah? Laten jullie je dan niet vermanen?” 45:23
Maar dit valt toch niet onder de noemer "bindingsangst"
Misschien ben jij gewoon héél erg gesteld op je eigen habitat (plekje), waar jij je zo nu en dan kunt terug trekken?
Maar wat is er nu mooier dan "terug te trekken" bij je man wat je veilige thuis haven behoort te zijn.
Waar komt het vandaan? Kan het zijn dat jij in het verleden nooit echt een vaste plekje hebt gehad? Heb jij veel moeten delen/incasseren in je jeugd? Ik roep lukraak een aantal voorbeelden
Heb je niet eerder complexen met jezelf? Bv. Lichamelijke dik of ondergewicht?
Bang om afgewezen te worden? Of eerder bedrogen?
Als je met mij trouwt dan mag je in mijn kelder slapen.
Wanneer je alleen roept en niets krijgt, eindig je in machteloosheid