Geplaatst door
goldstone Haha idd... je moet natuurlijk wel iets zien waardoor je denkt die wil ik voor altijd naast mij hebben. Maaaaaar.....
Ik (a3oudoubilahi men qolat Ana) zal je een mooie verhaaltje vertellen, misschien dat het je iets sneller een stap zal laten nemen.....
Gaat om mijzelf:
Ik kan niet tegen huisdieren omdat ik er jeuk van krijg.. allergie.
Een keer kwam ik thuis en schrok omdat er een poes thuis bij de deur stond. Ik schrok en zei: hoe komt deze kat hier??? Mijn zusje zei die is van mij. Mag van mam en paps!
Ik dacht dan kan ik niks doen. Moe3im elke dag als ik thuis kwam van werk en de deur opendeed kwam die kat tegen mijn been aan, je weet wel met zijn rug zo langs mijn been.
Ik was altijd bang, en dacht moet meteen mijn broek uitdoen want straks ga ik jeuk krijgen door mijn allergie. Elke dag hetzelfde verhaaltje!
Tot een keer ongeveer een maand of 10 later kwam ik thuis en ik deed altijd als ik de deur opendeed even rustig kijken of die niet achter de deur zat. Die dag was er niemand. Ook geen kat. Dacht gelukkig. Maar tegelijkertijd zocht ik er ook niks achter.
Enfin, die avond zaten wij met zijn allen een film te kijken en ineens viel mij op dat de kattenmand omgekeerd zat en geplaatst in een hoekje tegen de muur.
Ik zei: huh waar is die kat trouwens want ik heb die de hele dag niet gezien....
Mijn zusje zei: Heb je niet gehoord? Die is vanmiddag op straat overgereden door een auto en is dood!
Wallah ik meen dit he, ik was droevig toen ik dat hoorde. Alsof een dierbare overleden was. Subhannalah terwijl ik niks met die kat had. Maar ben onbewust gehecht geraakt aan die kat. Dus hield er onbewust van.
Omdat ik elke dag elke dag die kat om mij heen had en elke dag die kat zag begon er een band te komen tussen ons. Was dus gehecht geraakt.
Had vanaf dat moment die film nieteens meer gevolgd omdat ik met mijn hoofd bij het gemis van die kat zat.
Je kan van alles en iedereen houden als je diegene maar lang genoeg om je heen hebt.