Up, ramadan moubarak. Hoop dat alles goed gaat. Hoop snel weer iets te lezen. In sha Allah
MVC Premium Up, ramadan moubarak. Hoop dat alles goed gaat. Hoop snel weer iets te lezen. In sha Allah
Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna
Wat leuk! Heerlijk die childhood verhalen blijf doorgaan super leuk!!
Fa inna ma’al usri yusra✨
Zo schattig.
Uw vuile was niet buiten hangen.
Ramadan moubarak! Alhamdoulillah alles gaat goed, en met jou?Geplaatst door prinses3arbia
Wauw het is alweer 2 jaar geleden, ik was deze topic helemaal vergeten, ben ook al 2 jaar niet op deze forum geweest pfff, tijd vliegt.
Sorry dat ik ineens verdween, ik weet niet meer wat de reden was, maar ik was ineens druk met school die tijd en omdat ik dan al een tijd niet meer op de forum kwam, dacht ik er ook weinig meer aan. Er gebeurt namelijk niet altijd zo veel op het forum dus ik had zegmaar weinig zin meer om erop te gaan, ben ook deze topic daardoor compleet vergeten.
Maar hier zijn we dan, 2 jaar in de toekomst, als jij of iemand anders wil dat ik nog doorga, laat het me weten!
MVC Premium Allah ita9abel minna wa minkoem.
Hamdoelilaah beste dienaarwaarheid. Je hoeft je niet te verontschuldigen hoort bij het leven. Soms geef je prioriteit aan zaken die er op dat moment toe doen. Ben blij te vernemen dat het goed met je gaat hamdulilaah
Twee jaar verder alweer sub7an Allah tijd vliegt! Hoop dat je verder gaat lijkt mij in ieder geval leuk om meer van jou te lezen en ik ben niet de enige
Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna
Goed om te horen! Ik zal ergens in de middag weer een stukje schrijven, insha Allah
Jeetje en mensen maar roepen dat allochtonen het agressieve gedrag van huis hebben meegekregen en dat het part of their culture is. Terwijl de samenleving er zelf voor heeft gezorgd en notabene op school.
Dat je op die jonge leeftijd al een wrok in je keel had is wel heftig ouwe. Als ouder verdiend die docent een zet-hem-voorschut-speech voor de klas of buiten voor ze collega’s. Dit soort taferelen zorgt dus voor trauma, criminaliteit, depressie en zelfs zelfmoord.
vooruit kijken is regeren.
MVC Premium In sha Allah
Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna
MVC Premium Heel triest inderdaad. Helemaal mee eens zulke "onderwijzers" horen niet voor een klas te staan. Totaal niet competent.
Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna
eind groep 6 begon ik al minder gepest te worden, ik weet alleen niet waarom, wellicht waren de klasgenoten hier minder geïnteresseerd mee in. Wel vond de meester dat ik me bij een speciale naschoolse opvang moest inschrijven om te werken aan mijn 'onzekerheid'.
Ik wilde niet, maar mijn ouders hebben me er toch opgezet. Ik wilde niet omdat ik dan bevestiging kreeg dat er iets mis met me was, maar ja ik geloofde ook wel dat het ook wat aan mij moet liggen.
Het kan niet zo zijn dat kinderen aan mij kunnen ruiken hoe ze me moeten behandelen dus aan de ene kant dacht ik wel dat er iets is dat ik deed dat hen aanspoorde om mij te plagen en belachelijk te maken.
Toen ik op de naschoolse opvang kwam, waren er meerder kinderen, vijf anderen als ik het me goed herinner. Dit waren probleemkinderen net als ik, alleen hadden zij een totaal ander probleem...
Dat waren kinderen die last hadden van agressieproblemen, kort lontje en uitbarstingen. En ja, zet mij daarin tussen, heel logisch en totaal goed doordacht, It will be fine...
De opvang had een bepaald systeem, dat je elke keer dat je kwam, je beoordeeld werd op of je wenselijk gedrag vertoont, eigenlijk een soort brainwashing als ik er zo over nadenk maar okeee, Ik had als opdracht mezelf assertiever op te stellen, easy toch? Nope. Vooral niet als je me tussen de wolven zet.
Ik herinner me dat we een uitje met de opvang hadden naar een soort grote kinderpark. Ze vertelden ons dat we leuk met elkaar moesten spelen, maar ja, de begeleiders letten dan ook minder goed op.
Van het een kwam het ander, ik weet niet meer hoe het ging, maar een jongen die een halve kop groter dan mij was, scheldde me grof uit. Ik was dit gewend en had daar ook een huid voor gekweekt, dus ik vond het niet erg.
Ik heb wel de gewoonte dan altijd terug te schelden, anders lijk je bang, en je moet ze geen angst tonen. Hoewel mijn gescheld milder was dan hoe hij mij noemde, vond hij het reden genoeg mij op mijn donder te geven.
Ik moet hiervan wel lachen, want omdat ik zo dun was, en gewend was dat er 'pestkoppen' achter me aan rennen, was ik behoorlijk snel, bijna de snelste van mijn klas, mijn conditie was ook top.
Dus die jongen wist niet waar die aan begon, Hij rende zolang achter me aan maar ik kon verzekeren dat er voldoende afstand tussen ons bleef. Ik daagde hem zelfs uit door steeds bijdehande opmerkingen te roepen.
Hij heeft me niet kunnen pakken, ik bleef wel op mijn hoeden voor hem die weken die erna volgden, maar hij deed niets. De andere jongens van de opvang keken en lachten hoe we een soort kat-en-muis-spel speelden.
De begeleiders zijn dit natuurlijk nooit te weten gekomen, wat ik zelfs beter vond, ik wil niet steeds 'beschermd' worden.
P.S. sorry voor de wat negatieve verhalen die ik geplaatst heb, maar het wordt beter, ik beloof het!
MVC Premium Niet de sterkste maar wel de snelste!leuk vervolg weer.
Moge Allah azza wa jall jullie harten vullen met zijn liefde & barmhartigheid.♥️Allah ya7afdék Vôtre Majesté Vive Sidna
ik had enkele vrienden in mijn buurt waar ik altijd mee speelde.
ook heb ik een oudere zus die vriendinnen had in de buurt.
één vriendin van mijn zus was enkele jaren ouder dan dat ik was
en die had een zusje van ongeveer een jaar jonger dan ik was
Ik was destijds 10 jaar oud.
Er was één jongen waarmee ik altijd speelde, ik zou zeggen dat hij mijn beste vriend was.
Hij voetbalde graag en ik ook, eigenlijk werden we op die manier vrienden.
Omdat ik ook vaak met mijn zus speelde, en zij weer met haar vriendinnen, speelde hij ook met hen.
Hierdoor was het ook niet raar om met meisjes te spelen, omdat mijn zus er ook was.
Omdat ik hen goed leerde kennen, speelde ik ook wat met hen zonder mijn zus erbij.
Op een doodnormale dag, ik heel naïef spelend, realiseerde niet wat me zou overkomen.
Mijn zus en haar vriendin renden lachend naar me toe, ik niet wetend waarom.
Ik vraag aan hen wat de reden was van hun gelach, ik was altijd heel nieuwsgierig en vond het niet leuk als ik iets niet wist.
Ze beweerden dat de zusje van haar vriendin verliefd op me was, en lachten er keihard om.
De conversatie ging als volgt:
IK: 'Helemaal niet!'
Mijn zus: 'Jaa echt, waar' (lachend)
Haar vriendin: 'Ja dat zei mijn zusje echt!'
IK: 'Helemaal niet, hoor. Jullie liegen!' (Ik had een stopwoordje waarbij ik vaak 'hoor' achter mijn zinnen zei)
Haar vriendin: 'Neee, is echt! Vraag het haar zelf maar!'
ik denkend in mijn hoofd: Ja, ze heeft gelijk, ik kan het haar vragen en dan is dit gedoe voorbij.
Het is niet zo dat ze op me is (ik zag dit echt niet als een mogelijkheid)
Dus ik loop naar haar toe, best wel kalm eigenlijk, ze gaat me vertellen dat het niet zo is.
IK: 'Hey, ze zeggen dat je op mij bent, dat is niet zo toch?!'
Vriendin's zusje: 'Jawel'
IK: 'Wat?' (ik was stomverbaasd, ik wist niet hoe ik moest reageren)
Vriendin's zusje: 'Ja ik ben op je.' (Ze keek best oprecht en leek zich niet te schamen)
ik hoor mijn zus en haar vriendin heel erg lachen en roepen dat we een stelletje zijn.
IK tegen haar: 'Helemaal niet, je liegt!'
Vriendin's zusje: 'Jawel ik ben echt op je'
IK: 'Nee, jullie liegen tegen mij'
Ik liep hierna boos weg van haar, ik wilde niet bij haar in de buurt komen.
Omdat mijn zus en haar vriendin me nog steeds nariepen en grappen over me maakten
deed ik natuurlijk wat elk jongen van deze leeftijd zou hebben gedaan
Ik zag heel veel kiezelstenen op de grond, en bekogelden ze hiermee.
Ze renden hierna weg en ik ging naar huis (ik bleef tegen mezelf zeggen dat dit gelogen was).
Hierna kwam ik een paar dagen niet naar buiten, omdat ik dat te ongemakkelijk vond.
Wanneer ik weer naar buiten kwam, hield ik wel enige afstand van die zusje van der.
Na een paar weken voelde alles weer normaal, het voorval werd door niemand erover gesproken.
Na een aantal jaar besefte ik wel beter wat er was gebeurd, en dat ik wel respect voor haar had.
Ik zou dat nooit gedurfd hebben, in die situatie zoiets bekendmaken.
