De Duisternis

[zinedin]

De duisternis viel en ook mijn traan,
De hartstocht brandde in mijn hart.
Vraag het de nachten,ze zullen verhalen,
Dat mijn hart slechts treurt van smart.
Ik huil als de sterren ondergaan,
Dan stromen mijn tranen als hagel.
Ik ben alleen, niemand wil me bijstaan,
Als een zwerver zonder volk of verwant

[Wagguten]

Het hagelde op mijn hoofd. Er viel een druppeltje op mijn been. De duisternis verdween en ik zakte door mijn knieën.
De dagen vertalen het druppeltje in tranen.
Daar zag ik het! Het is mooi, broer.

[Marrakchia-]

Niceee!