Ze kijkt me aan zoals een ingenieur naar zijn tekenplan kijkt. Zehma berekenend en denkend aan een plan welk elk niet snap. Ze veegt mijn spuug van haar gezicht af en vraagt mij aarzelend "ok serieus, ik heb een maand geen seks. Zullen we het doen?". Ik kijk haar afkeurend aan "nee ziek figuur, je hebt enge mesjes op tafel en hebt me vastgebonden. Mijn seksuele drang heb je begraven. Enige wat ik wil is dat je me niet snijdt. Ik ben niet van het snijden...zeg maar. Pak mijn gun en knal me gewoon". Teleurgesteld loopt ze met dr heupen wiegend om me heen "wat voor slappe Mocro ben jij? Je gaat toch geen nee tegen me zeggen? Alsof je betere hebt gehad. En nee, schieten maakt geluid. Als je gaat schreeuwen dan stop ik een propje in je mond. Dus je blijft maar zitten, domme Mocrotje." Ineens had ik een briljant idee. Ik zei...."ok kleed je uit en doe je ding. Laat me nog genieten voor m'n dood". Ze straalde van blijdschap deze Killerbitch.
Ze kleedde haar uit en ging met haar boobs op mijn gezicht zacht drukken. Ik wiste mijn geheugen om toch in de stemming te komen. Ze ging me met kusjes plagen en ging langzaam naar mijn mond. Ewa toen activeerde ik mijn plan. Ik beet haar op haar lippen zo hard, bhael een vis die op zijn aas bijt. En ik liet niet los. De killerbitch wist dat haar geintje was afgelopen en dat ze naar mij moest luisteren. Ik zeg, terwijl ik nog haar lip vastbijt, "maak me los". Ze pakte haar sleutel en haalde de ketting van me los. Het moment dat ze me los maakte greep ik haar bij haar keel en was mijn woede al gauw weg toen ik haar zielig zag kijken. "Tering kech, je hebt zwaar geluk." Alleen wat de fuck moet ik met haar doen. Ik vroeg haar "zullen we naar je kamer gaan". Vanmezelf walgend dat ik het haar ka3 voorstel. Ik hoefde het haar niet 2x te vragen. Als een tijgerin tijgerde ze zich een weg naar haar slaapkamer. Eerlijk gezegd voelde ik me bhael shi Farao.
Ondertussen is Hamza bezig met een ontsnappingsplan. Zijn plan is vrij eenvoudig. Hij geeft ieder gijzelaar een nepwapen wat bij Action in de schappen ligt en beval ze om met de wapen in de hand naar de politie te rennen. Hamza krabt aan zijn hoofd, kijkt de massa aan, "ok mensen, actie." Deze sem-Marokkaan had een sneaky plan bedacht. Hij zou de noodgang pakken in de hoop dat agenten naar de hoofdingang zouden verplaatsen. Het verliep toch een beetje anders.
Wordt vervolgd....