Ik ben zelf fel tegen bruiloften. En dan heb ik het voornamelijk over Marokkaanse bruiloften.
Het maakt mij niet uit of het gescheiden is of apart, Reggaeton of Anasheed, ik heb er echt gewoon een hekel aan.
Het feit dat ik plaats moet nemen aan 1 van de tafels met allemaal onbekende mensen zie ik gewoon niet zitten.
Ik maak altijd wel praatjesmakers, opscheppers, crimineel gedrag goedpraters en betweters mee tijdens dit soort bijeenkomsten.
En als je het geluk hebt dat je niet door een onbekende wordt aangesproken, dan zijn er altijd wel van die gasten die je dan aankijken of ogen die in je rug prikken en eigenlijk wel heel graag willen weten wie je bent etc.
Het zal je verbazen, maar in het echt ben ik muisstil en luister ik alleen maar. Maar als ik luister, dan denk ik bij veel mensen al heel gauw van: "Oke, genoeg, hou je mond maar, of zoek iemand anders om tegen te praten".
Tegen die vriend heb ik gewoon gezegd dat ik het weekend moest werken.
Ik heb namelijk gemerkt dat eerlijkheid niet werkt in de echte wereld.