Is dit herkenbaar voor de dames?
Ik ben inmiddels 27 en eerder gehuwd geweest met een nachtmerrie van een man.
Van deze nachtmerrie ben ik snel gescheiden en daarna mijn leven weer opgepakt waar ik gebleven was.
Toch wil ik de hoop en moed niet opgeven dat ook ik ooit een leuke en lieve man tref waarmee ik wel de rest van mijn leven kan delen en vooral mijn enorm knagende kinderwens in vervulling kan brengen.
Vanaf mijn 22e ongeveer wilde ik al heel graag kinderen, ik ben gek op kinderen, kan soms alleen maar denken aan het moederschap en of dit mij ooit gegund gaat worden om moeder te worden.
Nu komt het, mijn probleem is dat ik maar geen normale man tref.
En met de nadruk op normaal, want door mijn scheiding heb ik al weinig eisen maar omdat ik niet hetzelfde wil meemaken zijn dit wel gegronde eisen die ik stel aan een man.
Er hebben zich wel mannen aangediend, bijvoorbeeld via familie, maar deze mannen waren qua uiterlijk echt niet mijn type.
Een man hoeft echt niet knap te zijn, totaaal niet zelfs, maar wel een enigszins normaal voorkomen.
De mannen die zich dus aandienen waren, en ik omschrijf het nog mild dames, echt niet om te zien gewoon eng.
Ook is mijn probleem dat deze mannen vaak aan de oudere kant zijn (33+), terwijl ik er juist weer heel jong uitzie als ik anderen moet geloven.
Ik heb geprobeerd dat uiterlijk aan de kant te zetten en te kijken naar innerlijk.
Maar het lukt mij niet.
Is een huwelijk met een man waar je echt verliefd op bent wel aan mij besteed?
Vroeger toen ik jong was vond ik het de normaalste zaak van de wereld om te trouwen met een man die je ook leuk vindt en waar je op verliefd bent. Naast dat zijn innerlijk natuurlijk nummer 1 is.
Zijn hier nog meer dames die uit druk tijdsdruk, zijn gehuwd met een man die ze eigenlijk niet zo aantrekkelijk vinden?
Waar ik bang voor ben is dat ik ga walgen op den duur vooral met gemeenschap.
Mijn gevoel zegt dat ik lang kan wachten als ik echt met iemand wil huwen waar ik ook verliefd op ben.