Oh wat haat ik het om met mezelf te leven.
Elke keer dat je een datum hebt om terug te keren naar Allah, dan gaat het fout, wollah keer op keer gaat het fout.
Verslaving, dwanggedachtes/dwanghandelingen, huidziekte, irritaties tegen geluiden maken me kapot.
Kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst heb genoten bijv. van een Suikerfeest, Offerfeest of Ramadan, dat ik me uberhaupt een mens heb gevoeld, laat staan moslim.
Op een gegeven moment ben ik van plan om gewoon destructief te werk te gaan.
Iemand enige advies wat misschien mijn hart zal raken, want begin langerzamerhand moe van mezelf te worden en kan daarna deze topic verwijderd worden.