1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    The Reflection Of My Captive Heart

    Proloog:
    Reflecties zijn niet altijd afkomstig van spiegels. De definitie van het woord reflectie is Terugkaatsing van licht of geluid op het oppervlakte van een voorwerp. Natuurkundig gezien klopt de vergelijking tussen een spiegel en de reflectie. Licht wordt weerkaatst via verschillende objecten van de spiegel naar het oog waardoor men z’n eigen reflectie kan zien.
    Daarnaast laat een reflectie niet alleen iets waarneembaars, dat te voor de hand liggend is, zien. Nee. Het kan ook een detail van een individu weergeven wat meer verteld dan een spiegelreflectie. Dat detail kan op verschillend manieren worden gereflecteerd. Mimiek, stem, ademhaling, ogen.
    Alleen één enkel lichaamsdeel reflecteert het meest. En dat is het hart. Alleen het probleem is dat elk individu verschillend is en zijn hart beschermt, of juist blootstelt. De één koestert hem, de ander verwaarloost hem. Mijn hart valt onder die bescherming...
    My locked heart...my captive heart.



  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Mijn gesloten ogen open ik en voor me zie ik een jonge vrouw die mij in haar armen vast heeft. Vertedert kijkt ze me aan. Ze knuffelt me waarna ze haar fluwelen stem laat horen en zachtjes begint te zingen. Ze wordt onderbroken door schoten die gelost worden. Ze kijkt angstig. Hard begint ze het op het rennen te zetten, terwijl ze angstig achter zich kijkt. Voetstappen volgen ons. Ze houdt me nog steviger vast, totdat er een laatste schot wordt gelost en ze op de grond valt met mij in haar armen. Een zwarte schim komt mijn kant op gelopen en buigt zich over me heen..
    Geschrokken open ik mijn ogen. Ik kijk in het donker om mij heen en merk dat ik weer een nachtmerrie heb gehad. Mijn ademhaling komt tot rust. Ik leg mijn klamme hand op mijn voorhoofd en begin mijn hand door mijn zachte lokken te halen. Ik leg me weer neer op bed en staar voor me uit. Telkens weer heb ik dezelfde nachtmerrie en god mag weten wat die nachtmerrie betekent. Na uren gewoeld te hebben, sluit ik mijn ogen en herpak mijn rusteloze slaap.



  3. #3
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Salaam alaikoum dames!
    Ik ben weer terug en ben begonnen met een nieuw verhaal! Ik hoop dat jullie het wat gaan vinden In Shaa Allah!
    Dit verhaal is anders dan mijn vorige en ik hoop dat dit verhaal in smaak zal vallen!

    x Sanae



  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    ‘’Vertel mij eens dames en heren..Wat is de werkelijke definitie van de mens, ofwel homo sapien en onderbouw uw antwoord.’’ De krachtige stem van de professor weergalmt door de college zaal waardoor ik direct uit mijn gedachtes word gehaald.

    De mens. De mens wordt ook wel homosapien genoemd. De mens..
    Deze vraag is de moeilijkste die ik sinds mijn eerste drie jaren geneeskunde heb gekregen. Het benoemen van organen en de functies van de organenstelsels vertellen gaat me goed af. Alleen deze ongewone toch leervolle vraag zorgt ervoor dat ik mijn capaciteiten in twijfel trek.

    Mijn zweetklieren staan alert terwijl ik flink aan het hersenkraken ben. Deze ongewone vraag zorgt ervoor dat ik terugblik op mijn eerste dag als studente geneeskunde. Dezelfde professor begon toen met een nogal eigenaardige preek.

    ‘’Welkom allemaal. Het eerste wat u gaat doen is naar uw linker en rechter kant kijken..’’ Iedereen begon de personen links en rechts van zich te bekijken, ook ik. ‘’Goed, de mensen die u net zag ziet u hoogstwaarschijnlijk volgend jaar niet meer.’’ Vervolgens draaide de professor zich om en begon direct met de stof.

    Die terugblik zorgt voor een glimlach op mijn gezicht. Op dat moment stonden mijn zweetklieren pas alert!
    Ik concentreer me weer op de les en werp vervolgens een moeilijke blik op het nog lege word document op mijn Macbook Pro. Dat kleine zwarte streepje blijft maar knipperen. Dit werkt op mijn zenuwen en geeft me het gevoel alsof ik nog weinig tijd heb om zijn vraagstelling te beantwoorden. Ik begin wat uit te typen, hopend op een relevant eindconclusie.

    Plotseling staat iedereen op, pakt z’n spullen en loopt de college zaal uit. Ik kijk verward rond en besef me pas later dat mijn laatste blok voor vandaag voorbij is. Zoals gewoonlijk ben ik de laatste die op het punt staat om de zaal te verlaten. Ik pak mijn Macbook zorgvuldig in, draag mijn grijze eastpak rugzak en loop vervolgens langs de professor richting de deur.

    Uit het niets schiet er me een vraag te binnen waardoor ik mezelf tot halt roep en stil sta. Ik draai me om, open mijn mond waarna ik -na uren geluisterd te hebben- weer geluid produceer. ‘’Uuhm professor, ik had nog een vraagje..’’ Professor van Doorn kijkt van zijn laptop op. ‘’Natuurlijk, ga uw gang.’’ Ik knik en begin mijn vraag zo goed mogelijk te formuleren.

    ‘’U stelde ons een wat ongewone vraag. Zou u mij kunnen uitleggen wat de essentie van uw opgestelde vraagstelling is?’’ De professor staat op en begint rustig zijn baard te strijken. ‘’Ziet u, ik zou uw nieuwsgierigheid kunnen beantwoorden maar daarmee help ik u niet op weg. Deze opdracht heb ik nadrukkelijk gekozen zodat u zelf kunt achterhalen van de essentie ervan is en ervan zult leren.’’

    Zoals altijd antwoordt de professor op een wijze manier. Nadenken vindt hij het belangrijkst en daar kan ik ‘m geen ongelijk in geven. ‘’Dank u, voor het uitleggen professor.’’ Zeg ik en schenk hem vervolgens een kleine glimlach. Hij knikt terug waarna ik me omdraai en de voorheen volle zaal verlaat.



  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    3.392
    31-12-2004

    Uppp uw oude fan. Ik kijk er al naar uit om heel het verhaal te lezen.
    100% Saidia
    Maroua,Oumaima,Nargis,Wael,Fagr-diene,Sawsen,Zinne-diene, Maisam en onze nieuwe aanwinst Nooh en Selina zijn mijn kapoentjes

  6. #6
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Citaat Geplaatst door hayam Bekijk reactie
    Uppp uw oude fan. Ik kijk er al naar uit om heel het verhaal te lezen.
    welkom! Ik heb het verhaal nog niet af maar begin alvast met stukjes erop te plaatsen. Om te kijken of jullie het wat vinden!



  7. #7
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Deze lange maar toch educatieve dag zit erop. Ik loop de gigantische gangen van de VU door en ben blij dat ik na 2.5 uur mijn benen weer kan strekken. Ik loop langs een raam en zie dat het aan het regenen is. Typisch Nederland. De grote deur van de uitgang komt in zicht. Ik rits mijn grijze jas dicht die net boven mijn knieën eindigt. Op het moment dat ik de deur open vervloek ik mijn vergeetachtigheid om een paraplu mee te nemen.

    Ik wacht een paar seconde onder het afdakje van de deur en kijk op naar de grauwe lucht. Ik slaak een geïrriteerde zucht waarna ik me ook in de vreselijke stortbui begeef. Ik ren zo hard als ik kan en probeer mezelf ervan te behoeden om te vallen. De wegen zijn op de een of andere manier minder druk dan normaal gesproken.

    Ik blijf rennen en voel dat het water door de stof van mijn zwarte hoofddoek is gedrongen. Na een korte minuut door de regen gerent te hebben sta ik stil om even op adem te komen. Mijn slechte conditie heb ik aan mezelf te danken aangezien ik nooit meer de sportschool binnenkom. Ik heb een abonnement, maar dat is gewoon weggegooid geld.

    Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog 5 minuten heb totdat mijn bus naar huis vertrekt. Na een korte pauze in de nog lopende stortbui, begin ik weer te rennen. De bushalte komt in zich, waardoor ik me laatste beetje energie in mijn sprint zet. Zonder op de weg te letten steek ik over totdat er hard getoeterd wordt. Ik kijk rechts van me en zie dat een zwarte BMW mijn kant op komt.

    Stijf van de schrik blijf ik staan en kijk naar de grote koplampen van de auto. Ik houd mijn adem in en wanneer ik denk dat ik een vreselijke pijn zal krijgen, heb ik het mis. De auto stopt met piepende banden net op het nippertje. Mijn ingehouden adem slaak ik uit waarna ik weer rustig de zuurstof naar m’n hersenen laat stromen. Ik kijk door de ruiten maar zie alleen een schim. De schim stapt uit en loopt op me af. Ik kijk naar de persoon en zie dat het een jongeman eind twintig is. Strak in pak. Met een paraplu bedenk ik me ironisch. Had ik mijn paraplu maar bij me..

    Wanneer de jongeman voor mijn neus staat kijk ik op en ontmoet twee bijna zwarte, doordringende ogen. Zijn strakke brede kaaklijn geeft hem een strenge uitstraling en doet hem er koud uitzien. Ik slik, omdat hij mij het gevoel geeft dat ik iets heel verkeerds heb gedaan. Het schiet me weer te binnen dat ik nog maar een paar minuten heb om mijn bus te halen. ‘’Uuhm het spijt me van zojuist, maar ik moet weer gaan aangezien ik mijn bus moet halen..Tot ziens.’’

    Na die woorden draai ik me om en ren zo hard als ik kan naar het bushalte. Terwijl ik ren haal ik alvast mijn Ov chipkaart tevoorschijn om zo gelijk in te checken. Hijgend ren ik een stoep op en zie de bus al aankomen. Met mijn eindsprint weet ik de aandacht van de buschauffeur te krijgen. Ik kijk hem met puppy ogen aan in de hoop dat hij de deur weer voor mij wilt open doen. Ik zie hem geïrriteerd op de knop drukken waarna ik gelijk instap.

    Ik check in, bedank hem waarna ik een plek op zoek. Wanneer ik de bus inkijk zie ik dat alle passagiers mij scheef aankijken. Ik loop een tikkeltje rood aan en neem plaats naast een raam. Ik pak mijn Iphone 5s tevoorschijn om te kijken of ik nog berichten heb. Er vormt een glimlach rond mijn lippen als ik zie dat mijn vriendin me heeft geappt. ‘’Heey makker’’ had ze gestuurd. Ik open het bericht en antwoord terug. ‘’Heey strijder’’.

    Aan het typen.. staat er. Ik wacht geduldig af, terwijl ik mijn oortjes aan mijn telefoon sluit en in mijn oren doe. Ik zet Maher Zain op en zie dat Samira heeft gereageerd. ‘’We zijn echt erg! We hebben een abonnement waarvoor we elke maand 35 euro betalen en toch zetten we geen stap in die sportschool! Na het weekend gaan jij en ik weer sporten gek!’’ Ik begin te grijnzen. ‘’Waarom niet zo meteen?’’ pest ik haar.

    Het is een tijdje stil aan de andere kant. En na een paar seconden gewacht te hebben zie ik dat ze weer begint te typen. ‘’Omdat volgende week maandag beter is.’’ Ik begin te lachen. ‘’Hahaha is goed, luilak!’’ Antwoord ik lachend. ‘’Ha-Ha. Ik zie je zo’’ Antwoordt ze droog terug. Ik sluit WhatsApp af en begin wat te scrollen op Facebook.

    Voor ik het weet ben ik bij mijn bestemming. Ik draag m’n tas weer op mijn rug. Ik zwaai de buschauffeur nog uit waarna ik vervolgens uitstap. Ondanks de vreselijke stortbui is het zoals altijd hartstikke druk in Amsterdam rond 5 uur ‘s middags. Ik begeef me in die drukte en loop richting het appartementje waar ik samen met mijn vriendin Samira woon.



  8. #8
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Thuis aangekomen schop ik mijn schoenen en jas gauw uit, aangezien die kletsnat zijn! Ik loop direct de huiskamer in. ‘’Salaam alaikoum’’ ‘’Wa alaikoum salaam!’’ antwoord Samira vrolijk terug. Samira en ik kennen elkaar al sinds jongs af aan. We hebben samen op school gezeten en zijn onafscheidelijk.

    We doen alles samen en toen we een studiekeuze moesten maken, hadden we voor het eerst een aparte keuze gemaakt. Ik koos voor de studie geneeskunde en zij voor rechten. Gelukkig zitten we wel samen aan de VU anders had ik het echt niet in mijn eentje uitgehouden.

    Ze loopt op me af en plant een kus op mijn wang. Vervolgens kijkt ze me scheef aan. ‘’Esrae ben je nou weer je paraplu vergeten?’’ vraagt ze terwijl ze haar handen op haar heupen legt. Haar lichtbruine ogen kijken mij een tikkeltje streng aan. Haar zwarte haren worden bijeen gehouden door een nonchalante knot wat alleen haar zo mooi lukt.

    Ze is een exotische schoonheid om het zo kort samenvatten en telkens als we samen op straat lopen is zij altijd degene die vanuit alle kanten de aandacht krijgt. Ik bekijk zulke taferelen alleen maar met rollende ogen waarna we altijd hoofdschuddend verder lopen.
    Ondanks dat we beide 22 jaar zijn, voelt zij toch de verantwoordelijkheid om altijd de verstandigste van ons te zijn. Beschuldigend kijk ik haar aan. ‘’Ik had haast vannochtend en omdat ik zo druk was om mijn bus te halen was ik ‘m helemaal vergeten.’’ Samira kijkt me lachend aan. ‘’Wanneer ben je nou niet te laat hè!’’ zegt ze vervolgens plagerig.

    ‘’Kleed je snel om voordat je nog een longontsteking oploopt!’’ Ik rol lachend met mijn ogen, draai me om en begeef me naar de badkamer. Ik voel me wat warm aanlopen waardoor ik onmiddelijk mijn plakkerige kleren uitdoe. Ik stap onder de douche en voel de heerlijke warme stralen mijn rug strelen. Nadat ik klaar ben stap ik de douche cabine uit, droog mezelf af terwijl ik naar mijn gezicht in de spiegel kijk. Twee grote bruine ogen kijken me vermoeid aan.

    De donkere kringen rondom mijn ogen zorgen ervoor dat mijn bruine ogen er donkerder uitzien. Mijn lippen zijn droog geworden door de temperatuurs verschil tussen de douche en de badkamer. Mijn netjes gevormde wenkbrauwen hangen een beetje omlaag door de druk van het water van zojuist. Ik bekijk mijn rechter wenkbrauw goed. Een litteken die nooit gehecht is bekijk ik zorgvuldig via de spiegel. Nooit is mij vertelt hoe die daar is gekomen noch wat er is gebeurt. Ik haal mijn hand door mijn natte lange haren en wikkel vervolgens een handdoek rondom mijn lichaam.

    Ik kleed me om, verricht het gebed en begeef me vervolgens weer naar de huiskamer. Daar zie ik Samira al het avondeten op tafel zetten. Ze kijkt op ‘’net op tijd’’ zegt ze waarna ze me weer bekijkt. ‘’Heb je geen betere pyjama’s in plaats van die eindeloze roze beertjes pyjama’s van je?’’ zegt ze afkeurend. Ik kijk haar verontwaardigt aan. Dan werp ik een blik op mijn pyjama en kijk weer terug naar haar. ‘’Wat is er mis met mijn pyjama?’’ zeg ik quasi beledigd. Ze begint met haar ogen te rollen. ‘’Nou..Dat ze misschien niet geschikt zijn voor een 22 jarige dame.’’ Dit keer is het mijn beurt om met mijn ogen te rollen.

    ‘’Ik houd ze gewoon. Just deal with it!’’ zeg ik pestend waarna ik mijn tong uitsteek. Ze begint lachend haar hoofd te schudden. We beginnen aan het eten en praten over koetjes en kalfjes. Vervolgens komt het onderwerp ‘sporten’ aan bod. ‘’Esrae zonder dollen we gaan vanaf maandag echt sporten! We betalen terwijl we er geen stap binnen zetten!’’ Ik stem in. Ondanks dat we het niet nodig hebben, willen we wel onze condities even oppeppen.

    Vooral Samira heeft het niet nodig! Aan haar perfecte zandloperfiguur valt niks te doen! ‘’..Aangezien jij dat gesport eigenlijk niet nodig hebt hoef jij je niet schuldig te voelen om er niet heen te gaan!’’ hoor ik haar vervolgens zeggen. Ik trek mijn wenkbrauw op en wuif het weg. ‘’Moet jij zeggen!’’ Na het eten ruimen we samen af en beginnen we samen aan de afwas. Nadat alles schoon is plof ik neer op de bank met Samira naast me die verveeld aan het zappen is. Ik grits mijn MacBook uit mijn tas en open ‘m.

    Automatisch check ik mijn e-mails en wanneer ik zie dat ik alleen reclame folders heb ontvangen, open ik marokko.nl en druk op het verhaal My Way Of Life. Een gevoel van vreugde komt me tegemoet wanneer ik zie dat de anonieme schrijfster een nieuw hoofdstuk heeft geplaatst. HOOFDSTUK 15..
    Zuchtend lees ik de laatste woorden van het hoofdstuk. ‘’Amina! Amina!’’ is nog het enige wat ik hoor, nadat alles zwart voor mijn ogen wordt..

    Ik sla mijn laptop dicht en werp een blik op de klok. Het is al 11 uur ’s avonds en met tegenzin bedenk ik me dat ik morgenvroeg moet werken. 5 dagen in de week ga ik naar school en daarnaast moet ik op een zaterdag de hele dag werken. Denk aan je salaris. Denk ik in mezelf. Samira daarentegen hoeft alleen naar school.

    Haar ouders hebben het namelijk goed en betalen daarom dus ook veel voor haar. Dit appartement is zelfs van hen en mijn geluk kon daarom toen niet op toen ik samen met haar erin mocht trekken. Het kleine bedrag dat ik per maand moet bijdragen is goed te doen en ik bedank god nog steeds dat ik het geluk mag hebben met zo’n goeie vriendin.

    Ik sta op vanuit mijn zittende positie en vertel Samira dat ik maar naar bed ga. Ze wenst me een goeie nachtrust. Ik geef haar een kus op haar wang waarna ik me naar mijn kamer begeef.



  9. #9
    MVC Lid

    Reacties
    69
    26-07-2015

    Prachtiggggg

  10. #10
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    De volgende ochtend word ik weer vroeg wakker. Ik kijk op de wekker en zie dat het 7 uur is. Ik plof mezelf weer neer op bed en kijk naar het plafond. Na een kwartier in dezelfde positie gelegen te hebben sta ik met tegenzin op om me vervolgens klaar te maken voor werk. Zoals gewoonlijk ontbijt ik niet en loop richting de bus.

    Op werk aangekomen slenter ik naar binnen en heb geen behoefte aan vrolijke mensen op de vroege ochtend. Ik loop naar de koffiezetapparaat en schenk mezelf een kop koffie. Vervolgens loop ik naar de kantine en zie mijn collega’s al zitten. We bespreken even wie wat doet en wanneer ze zeggen dat ik de ‘doe het zelf’ afdeling moet uitzoeken heb ik de neiging om kreunend mijn hoofd op de tafel te leggen. De ochtend verliep sneller dan verwacht. Ik heb al de helft van uitgezocht en moet de andere helft nog uitzoeken.

    Ik kijk even om me heen en zie dat niemand zich op deze afdeling bevind. Wie zou er op zijn vrije dag nou gereedschap kopen. Bedacht ik me cynisch. Ik loop weer één van de vele paden van deze afdeling in en begin weer met uitzoeken. Ik ben nog een tijdje bezig in dit pad totdat ik een gestalte achter me voel staan. Diegene is blijkbaar zo groot dat hij het licht in dit pad overschaduwt met zijn enorme gestalte. Ik rol met mijn ogen, want waar ik momenteel totaal geen zin in heb is een vraag van een klant. Ik draai me langzaam om en zie de dezelfde jonge man die mij gister bijna omver reed. Dit keer heeft hij geen pak aan maar een zwart t’shirt en een donkerblauwe spijkerbroek.

    Zijn ontzettend brede schouders laten zien dat hij heel vaak traint en worden daarom ook meer geaccentueerd door de shirt die strak om zijn spieren zit gespannen. Ik kijk op naar zijn gezicht en zie dat hij twee koppen groter is. Zijn getinte huid laat zien dat hij blijkbaar van Marokkaans afkomst is. Ik blijf hem even aankijken en zie dat zijn donkere ogen mij opnemen. Wanneer ik opmerk dat ik hem ongegeneerd aanstaar, werp ik mijn blik naar de grond en voel mijn wangen een beetje warm worden.

    Nog steeds zegt hij geen woord en blijft me alleen maar aankijken met zijn doorborende blik. Ik begin een tikkeltje nerveus te raken waardoor ik het woord neem. ‘’Kan ik u ergens mee helpen?’’ Ik doe net alsof ik hem niet ken en kijk weer op. Hij blijft me aankijken. Waarna hij zijn sensuele lippen opentrekt. ‘’Kabelbinders.’’ Antwoordt hij met een hele diepe mannelijke stem en kijkt me weer met die donkere blik aan. Ik schut lichtjes met mijn hoofd en loop vervolgens naar het pad ernaast terwijl ik zijn ogen op mijn rug voel prikken. Ik stop bij de kabelbinders, pak twee verschillende uit het vak en laat ze aan de mysterieuze man zien.

    ‘’Welk van de twee zou u willen?’’ vraag ik een tikkeltje ongemakkelijk. Zijn ogen worden donkerder wanneer hij zijn blik van de kabelbinders naar mij werpt. Ik begin te slikken en wanneer ik zie dat mijn handen een tikkeltje beginnen te trillen, pakt hij ze gelukkig van me aan. Hij houdt ze vast in één hand en wanneer ik denk dat hij eindelijk weer weg zal gaan, zit ik er totaal naast en zie hem nog steeds op dezelfde plek staan. Zenuwachtig begin ik aan het uiteinde van mijn hoofddoek te friemelen.

    ‘’Touw’’ zegt ie vervolgens weer met dezelfde zware stem als voorheen. Ik kijk op en loop naar het pad ernaast om de rollen touw te laten zien. Ik sta weer stil en kijk naar hem op. ‘’We hebben drie verschillende soorten touw. Waar gaat uw keuze naaruit?’’ vraag ik hem zo beheerst mogelijk. Zijn donkere blik richt hij op de drie soorten touw. Hij laat zijn grote hand over elk touw heen vallen en stopt vervolgens bij de middelste. Hij kijkt me vervolgens weer aan.

    ‘’Deze’’ antwoordt hij weer met dezelfde donkere blik. Ik knik. ‘’Hoeveel wilt u ervan?’’ vraag ik hem dit keer niet aankijkend. ‘’3 meter’’ antwoordt hij weer kort terug. Ik loop naar het middelste en tevens dikste touw die we hebben. Ik begin het touw om mijn arm te draaien en begin zo geconcentreerd mogelijk te tellen. De concentratie gaat wat stroever aangezien zijn blik nog steeds op mij staat. Ik doe net alsof ik geconcentreerd aan het tellen ben en ben opgelucht wanneer ik bij de drie meter ben gekomen.

    Ik maak er een behendige knoop in en geef het vervolgens aan hem aan. Onze vingers raken elkaar kort aan en wanneer ik weer een stap achteruit neem zie ik dat hij me nog een laatste blik gunt, zijn rug naar me toekeert en vervolgens het pad uitloopt. Nadat hij eindelijk uit mijn zicht is heb ik het gevoel dat ik eindelijk normaal kan ademhalen. Ik loop weer terug naar het pad waar ik me eerst bevond en begin weer alles uit te zoeken. Wat was dat? Vraag ik mezelf verward af.



  11. #11
    MVC Lid

    Reacties
    69
    26-07-2015

    Upp je schrijft heel mooi!

  12. #12
    MVC Lid

    Reacties
    220
    28-04-2012

    Uppp mooi vervolgjeee ♥

  13. #13
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Om 6 uur ’s avonds kan ik eindelijk naar huis. Ik neem afscheid van mijn collega’s waarna ik rustig richting de bus loop. Het is al december waardoor het al om 6 uur ’s avonds pikken donker is. Ik houd van de avonden alleen de gevaren die je dan kan oplopen weerhouden me om in de avond een wandeling te maken. Ik loop door een verlaten straat. Deze stilte is niks voor Amsterdam. Een gek gevoel bekruipt me. Het gevoel alsof iemand me bekijkt en achtervolgt.

    Ik kijk even om me heen waarna ik mijn pas versnel en richting de bushalte loop. Wanneer ik de straat uit loop zie ik tot mijn grote opluchting een stelletje lopen. Hierdoor begin ik me veiliger te voelen dan zojuist. Ik stap de bus in, doe mijn oortjes in en leun met mijn hoofd tegen de deur. Wanneer ik de bus uitstap bekruipt hetzelfde gevoel me weer. Argwanend begin ik weer om me heen te kijken. Zo snel als ik kan open ik de deur van mijn appartement en loop naar binnen. Ik ontdoe me van mijn jas, schoenen en hoofddoek en loop de huiskamer binnen. Samira ligt preuts op de bank.Dit keer heeft ZIJ mijn roze beertjes pyjama aan!

    ‘’Samira, alles goed? Ben je opeens van gedachte veranderd over mijn pyjama?’’ vraag ik haar lachend. Ze geeft geen kick waardoor ik bezorgt naar haar toe loop. ‘’Gaat het wel goed met je’’ vraag ik haar bezorgt. Ik schrik als ik haar betraande gezicht zie. Ik kniel voor haar neer en vraag haar wat er aan de hand is. ‘’Hij..Hij heeft het met me uitgemaakt!’’ zegt ze waarna ze weer in huilen uitbarst. Ik kijk haar niet begrijpend aan. ‘’Wie?’’ Samira kijkt op. ‘’Ayoub natuurlijk! Wie anders!’’ zegt ze verdrietig.

    ‘’Hij is je niet waard Samir! Jou droomman komt echt wel, let maar op mijn woorden!’’ zeg ik tegen haar op mijn hoede, aangezien ze heel erg gevoelig is momenteel. Ze begint nog harder te huilen en snuift vervolgens in haar zakdoek. Ik aai over haar hoofd en wanneer ze in slaap is gevallen sta ik op om me ook in mijn pyjama te zeulen. Ik loop de keuken in en maak een kippensoep voor ons klaar waarna ik een dienblad met soep naar Samira breng. Ik leg ‘m op tafel. Ik maak Samira wakker waarna we samen zwijgzaam aan onze soep beginnen. Samira heeft twee keer een relatie gehad waarbij het vervolgens slecht afliep.

    Op zulke momenten hult ze zich in mijn roze pyjama’s om zich vrolijker te voelen. Ik daarentegen heb nog nooit een relatie gehad noch contact met een jonge gehad. Ik denk terug aan mijn tijden toen ik nog samen met mijn oom woonde. Mijn ouders zijn vlak na mijn geboorte overleden waardoor ik bij hem werd achtergelaten. We spraken niet veel met elkaar.

    Beiden gingen onze eigen weg. Maar ondanks dat voel ik wel een respect voor mijn oom. Hij was misschien altijd nors en had het moeilijk met het uiten van gevoelens, maar hij heeft me toch overal mee geholpen. Het enige wat je nooit moest doen is tegen hem ingaan of een weerwoord geven. Want dan breekt de hel los en wordt hij boos.

    Ik slaak een diepe zucht en neem vervolgens weer een slok van mijn soep. Nadat ik de soepkommen heb afgeruimd neem ik weer plaats op de bank en doe de tv aan. Ik druk op 1 en zie dat het journaal is begonnen. ‘’Het lijk van de dochter van de grootste drugsbaron van Europa is vanochtend in Limburg gevonden.’’ Ik kijk aandachtig naar het scherm en luister naar wat de nieuwslezeres nog meer erover te melden heeft.

    ‘’Zijn dochter is al 22 jaar vermist geraakt, maar hij vermoedde dat zijn baron vijand hier achter zat. Na het gevonden lijk vreest de Europese Unie voor een oorlog tussen beiden baronleiders, wat tot velen slachtoffers kan lijden. De zoektocht naar beide baronleiders is sinds vanochtend van start gegaan, meldt de Ministerie van Buitenlandse Zaken.’’ Een oorlog tussen beiden baronleiders? Dit lijkt net een film.’’ Hoor ik de ietwat opgeklaarde Samira mompelen. Ik begin mijn schouders op te halen waarna we samen de rest van de avond verder tv kijken.



  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    220
    28-04-2012

    Lovee itt ga gauw verderr Uppssaaa

  15. #15
    MVC Lid

    Reacties
    615
    19-01-2013

    Citaat Geplaatst door Bombas Bekijk reactie
    Lovee itt ga gauw verderr Uppssaaa
    Dankje schat! Misschien plaats ik zometeen nog een stukje!