Je zag veel stellen hand in hand lopen , er waren zelfs stellen die elkaar knuffelde. Ik zag Nour verlangend naar hen kijken. Hij dacht zeker aan dat meisje. Wat had zij een geluk zeg. Ze moest blij zijn met Nour. ‘Ik voel me benen niet meer kunnen we even zitten’ Nour vond het goed en zocht een plekje. Ik was zo dom om hakken aan te doen. Tsja je moet er op je best uitzien zeggen ze. ‘Saar ik denk dat ik het hier wel gezien heb, heb je zin om morgen naar Tetouan te gaan en zo door heel Marokko te reizen?’ Ik wist niet wat ik hoorde. ‘Meen je dat nou echt? Kan je dat wel aan’ Hij knikte en wreef zonder dat hij het merkte over me handen. De water van de zee die net voor ons stroomde, beide waren we verzonken in gedachtes.
Ik pakte al m’n spullen in en legde het in de auto en daarna vertrokken we naar Tetouan. Mdiq als het goed is. Het was erg warm , bloedheet. Ik was deze warmte niet gewend. Nour draaide een muziekje en deed z’n zonnebril op. ‘Probeer je nu te stoer te doen?’ lachte ik speels. Hij keek me scheef aan. ‘Ik ben mezelf hoor , kan ik niet van jou zeggen mis Highclass en bekeek me van top tot teen’ Ik had een doorzichtige jurkje tot aan m’n knieën aan met ontblote schouders en daaronder sleehakken, me haren had ik los hangen. We kwamen aan in Mdiq ik was helemaal kapot. Hij parkeerde z’n auto en meteen kwam er zo’n parkeerwachter aanrennen, die hem zogenaamd hielp met parkeren. ‘We moeten een hotel pakken’ zei hij en keek me ongemakkelijk aan. ‘Waarom?’ vroeg ik. Hij dacht na. ‘De afstand is te groot , terug gaan heeft geen zin. Ik wil door reizen naar Chefchaouen etc. Ik vond het goed en stemde ermee in.
Aangekomen in het hotel zaten we aan het receptie, de dame achter de receptie keek Nour de hele tijd aan. Ik vond het niet zo leuk en keek haar dodelijk aan. Kan je nagaan Nour en ik hadden niets samen , maar toch was ik jaloers. Ze vroeg om een huwelijksakte , we mochten niet zomaar samen een hotel pakken. Ik werd zenuwachtig. ‘Saar ik vraag je om een gunst , doe alsof je een Nederlander bent’ De manager kwam eraan. ‘Waar is jullie huwelijksakte?’ vroeg hij met een duivelse glimlach. Nour legde hem uit dat ik geen Marokkaanse ben. Hij vroeg om me ID kaart. Nour deed alsof hij alles voor me vertaalde en gaf me een knipoog. Uiteindelijk na een hele discussie lieten ze ons toch gaan.
Geplaatst door iesiej 
yallaah ga snel verder wanneer je kan ; Take your time but not too long 
. 
go on please