Het spijt me lieve dame , ik kan niet elke dag een vervolg schrijven, heb buiten dit forum ook nog een leven. Ik zal proberen zo vaak mogelijk te schrijven.Geplaatst door hanane_1988
Ik zal zeker snel verder gaan dankjewel
Je verhaal is echt verslavend, je schrijft geweldig en het is zo spannend ga snel verder meid !
Het is echt heftig wat jij allemaal hebt meegemaakt.
Zijn geliefde...!
http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=5252963
Heey meid erg bedankt voor je reactie, zo is het leven meid. Ik sta er nu wel bovenop en probeer alles te vergeten
Samir trok zijn jas aan en liep de deur uit, zonder erbij na te denken liep ik achter hem aan en dacht niet na , om het feit dat ik Kamal alleen achterliet. ‘Samir alsjeblieft , niet doen je gaat hier spijt van krijgen’ Hij negeerde me en reed de straat uit. Je kon zien aan hem dat hij niet goed kon omgaan met slecht nieuws. Ik liep terug naar binnen en zag dat Kamal half op de bank lag. Hij viel bijna op. Ik raakte bijna in paniek. Gelukkig dat ik op tijd thuis kwam. Ik deed mijn hand voor m’n gezicht en las de brief door.
Geachte Mevrouw Sarah,
Hierbij de ondergenoemde informatie betreft het regeling van uw kind. De heer Nourdin heeft hierbij verklaard zijn kind te erkennen en dat betekent dat jullie samen zo spoedig mogelijk samen moeten komen naar de rechtbank om de regeling te ondertekenen. Hierbij eist De heer Nourdin ook zijn kind te mogen zien als ouder en is bereid om alimentatie te betalen.
….
Met vriendelijk groeten,
De rechtbank.
Tranen vloeide over m’n wangen heen. Als hij nou geen twijfels over mij had, was dit nooit gebeurd. Eerlijk gezegd mis ik hem wel. Ik dacht terug aan die tijden, dat we vrienden waren en dat hij me de liefde verklaarde. Hoe kon dat stuk gaan? Ik belde Samir meerdere malen op , maar hij nam niet op. Dat baarde me zorg. Ik kreeg geen hap door m’n keel en zat met de gedachte dat hij hem wat zou aandoen. Ik deed Kamal in bad en keek hem aan. Hij leek verdomd veel op hem, maar toch hou ik zielsveel van mijn zoon, ongeacht wat. Ik legde Kamal neer in z’n bed en lag in bed. Ik probeerde te slapen , maar ik kon niet slapen voor Samir thuis zou komen.
Na een aantal uren hoorde ik de deur kraken. Ik stond meteen op en kwam op hem af. ‘Waarom nam je niet op? Ik was ongerust !’ Hij keek me niet aan en keek naar de grond. Ik zag dat hij bloedde aan z’n knokkels. ‘Wat heb je gedaan? Je hebt hem toch geen pijn gedaan?’ Hij keek me aan en ik zag de woede in zijn ogen. ‘Als je zo zorgen om hem maakt , neem hem dan terug !’ Het waren woorden die als een mes in mijn hart aankwamen. Ik had niet verwacht dat hij zoiets zou zeggen. Hij kwetste me er echt mee. ‘Waarom zeg je dat! Je kwetst me ermee’ Tranen vloeide uit mijn wangen. Hij kwam op me af , maar ik duwde hem weg. ‘Geweld is geen oplossing’ Hij liep om me heen naar de kamer van Kamal. Ik liep achter hem aan. Hij gaf hem een kus en fluisterde: ‘Je vader is een lafaard, besef dat. Ik hoop dat je mij als vader zal zien’ Ik kon beter m’n mond houden, want had geen zin in problemen met hem. We waren net getrouwd.
Nour’s persfectief
Mijn ex was al weg. Ze was nu mijn ex, want ik ben haar kwijt. Ik liep naar buiten naar het dichtstbijzijnde café en begon te drinken , zonder genade. Ik was dit allemaal zat! Ik was heel mijn leven zat. Wat moest ik nu? Ik was eenzaam en alleen. Ik had niemand om me heen. Ik liep helemaal dronken naar buiten en begon dingen te roepen. Ik kon niet meer helder zien. Ik voelde een keiharde vuist op mijn gezicht en viel op de grond. ‘Ik had je al eerder gewaarschuwd, laat mijn vrouw en kind met rust’ Hij bleef me schoppen en schoppen , totdat voorbijgangers hem tegenhielden. Ik kon net zien dat het Samir was. Ik probeerde op te staan en gaf hem een schop. ‘Jij vuile ….. dat je bent. Door jou verliet ik haar en nu trouw je zelf met haar’ Hij moest lachen. ‘Je bent haar niet eens waard , hoe ga je voor hen zorgen? Door dronken thuis te komen. Nu is ze met een echte man en nu heb ik tenminste bewijs om het kind van je af te houden’ Ik kon niet helder na denken , maar dat was wat ik opvatte.
Wauwwww
Ga aub snel verder a blondina ka ik ben verslaafd aan deze verhaal geworden... leef wel echt met je mee... lijkt me zwaar wat je allemaal hebt meegemaakt... moge Allah je bijstaan en mooie tijde geven insha Allah..
Goed om dit te horen. Blijf sterkHeey meid erg bedankt voor je reactie, zo is het leven meid. Ik sta er nu wel bovenop en probeer alles te vergeten
Zijn geliefde...!
http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=5252963
Pops ik wil me eerst en vooral excuseren. Ik was zo gepassioneerd door uw verhaal..
Het is trouwens GE WEL DIG !
“Wees geduldig, voorwaar, de Belofte van Allah is waarachtig. En laat je niet provoceren door degenen die niet overtuigd zijn.”
(Soerat ar-Roem: 60)
Ameen dat is erg aardig van je ! Ik doe me best om zo vaak mogelijk een vervolgje te schrijven!!!
Dankje doe ik zekerGoed om dit te horen. Blijf sterk
Nee is geen enkel probleem meid
Dames en heren ,
Ik wil graag wat mededelen, ik vind jullie reacties erg lief en aardig. Door jullie krijg ik motivatie om door te gaan , maar helaas heb ik niet altijd tijd om een vervolgje te schrijven. Het duurt meestal heel lang voor ik een vervolgje af heb , omdat ik eerst moet nadenken over wat er precies gebeurd is. Verder doe ik echt me best om zo snel mogelijk alles te plaatsen
Love for you all
Ik hou uw pagina altijd in d'oog. Neem maar uw tijd..
“Wees geduldig, voorwaar, de Belofte van Allah is waarachtig. En laat je niet provoceren door degenen die niet overtuigd zijn.”
(Soerat ar-Roem: 60)
Samir had al weken niet tegen me gepraat en was meerdere malen bij zijn ouders. Ik vond het zo jammer dat het zo moest gaan. Ik was getrouwd en had recht op een echtgenoot , want hij wou zo graag met mij trouwen. Ik dwong hem niet. Maar gelukkig had ik Kamal nog. Ik pakte de kinderwagen en wandelde even buiten, ik had het echt nodig. Ik werd meerdere malen gebeld , maar totdat mijn telefoon op trillen stond , kon ik het niet horen. Ik nam op. ‘Waar ben je ! Met wie ben je, had ik je toestemming gegeven om naar buiten te gaan?’ Ik zuchtte. ‘Je bent de laatste tijd erg veranderd, je verwaarloost mij en het kind en nu eis je dat ik jou om toestemming vraag?’ Ik hoorde allerlei geluiden. ‘Me moeder is hier en ze wou je graag zien , maar aangezien je liever buiten rond zwerft zonder toestemming van je man, hoef je niet meer te komen’ Hij hing op. Wat denkt hij wel niet? Het is mijn huis, denkt hij nou echt dat hij de baas kon spelen over mijn huis. Dat was nog niet eens het ergste. Het feit dat z’n moeder mijn huis betreed zonder even te bellen , dat vond ik erg onbeschoft.
Ik kortte het wandelroute af en liep linea direct naar huis. Ik trof haar daar aan. ‘Je vrouw heeft echt geen manieren’ Ze probeerde nog olie in het vuur te gooien. ‘Ik vraag me echt af , wat ik je heb aangedaan. Ik heb je zoon niet van je afgenomen, hij wou zelf met me trouwen’ Ze keek me niet eens aan. Ze gunde Kamal niet eens een blik en liep de deur uit en gooide hem met een smak dicht. ‘Nou bedankt nu heb je me moeder overstuur gemaakt, ik wil dat de band tussen jou en me moeder goed word , anders gaan wij samen veel problemen krijgen’ Ik kon het niet meer aan. Ik zette Kamal in een andere kamer. ‘Nu moet jij eens heel goed luisteren. Jou moeder moet mij niet hebben , wat begrijp je daar niet onder?’ Tranen bleven op me ooghoeken , ik hield ze voor even vast. Hij keek me gebroken aan. ‘Ik heb het ook moeilijk , je bent niet de enige. Mijn moeder dwingt me om tussen jullie te kiezen. Ik kan moeilijk me moeder aan de kant zetten’ Ik kreeg knallende hoofdpijn. Ik dacht niet na over wat ik zei. ‘Pak je spullen maar en vertrek. Kies maar beter voor je moeder , ik heb geen zin in problemen in mijn leven’ Ik was net getrouwd en het ging meteen niet goed. Ik was gebroken van binnen. Ken je dat gevoel alsof je hart uit je lichaam werd gerukt , zo voelde ik me.
Ik zakte neer op de grond en begon al mijn frustraties te uiten. Ik had ze teveel binnen gehouden , waardoor ze in een keer uitkwamen. Samir knielde voor me neer en nam me in z’n armen. ‘Ik zal je nooit verlaten, het spijt me heel erg dat ik zo deed. Me moeder bracht me in een tweestrijd’ Zn woorden stelde me niet gerust. Ik was het helemaal zat. Ik hoorde Kamal nog keihard huilen. Samir stond op en liep naar z’n kamer. Hij bracht hem naar me toe. Ook al was hij nog zo jong , ik wou niet laten merken dat z’n moeder verdrietig is. ‘Wat deed je moeder hier als ik vragen mag?’ Hij keek verbaasd. ‘Ze wou je graag zien’ Ik wist dat ze niet om dat reden hier kwam. Ze kwam uit nieuwsgierigheid. Ik liet het voor wat het was. Ik kon niet wachten tot de rechtszaak afgelopen was, ik dacht er meerdere malen aan.
Rechtszaak
Samir was een afgekoeld en kon niet wachten tot we er waren, ik merkte het aan hem. Ik voelde de zenuwen opkomen. Ken je dat moment dat je buik kriebelt, maar dan door de spanning. Dat had ik op dat moment. Nour kwam binnen en verschillende gevoelens vlagen over me heen. Samir zag dat hij binnen kwam en zag dat ik naar hem keek. Z’n blik gaf aan dat hij het niet leuk vond.
Nour nam plaats en de rechter begon te spreken. Ik deed mijn woord en Nour ook. Samir mocht niet spreken en dat maakte hem van streek. Ik had alles naar waarheid verteld , ik had geen enkele woord gelogen en daar werd Samir woest om. Samir mocht zijn woord doen. Hij sprak alsof hij het voorbereid had. Hij vertelde dat hij Nour dronken buiten zag en dat hij totaal geen gevoel voor verantwoordelijkheid had. Nour stond op en vertelde zijn kant van het verhaal. Ze leken net 2 pubers die ruzie hadden. De rechter nam het woord en nam een conclusie.
Hoe zou het gaan met u?? Daar denk ik plots aan
“Wees geduldig, voorwaar, de Belofte van Allah is waarachtig. En laat je niet provoceren door degenen die niet overtuigd zijn.”
(Soerat ar-Roem: 60)
Spannend wat de rechter zal zeggen. Ik gun Nour wel dat hij zijn kind ziet.
Zijn geliefde...!
http://forums.marokko.nl/showthread.php?t=5252963
Ik eigenlijk ook
“Wees geduldig, voorwaar, de Belofte van Allah is waarachtig. En laat je niet provoceren door degenen die niet overtuigd zijn.”
(Soerat ar-Roem: 60)
Wauwwww elke x zo spannend ga aub snel verder..
