..vast een vraag die de gemiddelde MJLR'er bezighoudt. Je leven had je je voorgeschetst, afgestudeerd en werkend jouw prins(es) tegen te komen, zoals iedereen per toeval zijn liefde tegenkomt, om vervolgens een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' aan het einde te kunnen zeggen.
Niets is minder waar als jij je realiseert dat je dagen na je harde ploeteren bij je opleiding bestaan uit slapen, eten, werken en dan weer slapen. Iedere dag sta je hoopvol op en hoop je die leuke levensgezel tegen te komen terwijl je wacht op de bus, trein of terwijl je opeens autopech krijgt en de eerste automobilist die je komt helpen is een ontzettend knappe man/vrouw. Terwijl je zo verzonken bent in je dagdromen word je aan de harde realiteit herinnerd door je familieleden, die je schertsend vragen wanneer je met iemand op de proppen komt, " want het mag toch wel echt gaan gebeuren nu" . Als vrouw is het al een ramp als je een bepaalde leeftijd 'passeert', want dan is er blijkbaar iets mis met jou. Ergens vraag je je af waarom zij je niet koppelen, maar het vragen aan hun voel je je te trots voor, want zo wanhopig ben je ook weer niet. Bovendien zal je mams je vast koppelen aan dat afgrijselijke buurmeisje of die jongen waar je een hekel aan hebt en weet je dat haar smaak per definitie jouw smaak niet hoeft te zijn.
Van vrienden hoef je het ook niet te hebben, want die zitten allemaal of in hetzelfde schuitje of zijn al gelukkig getrouwd. Je vraagt je af hoe mensen uiteindelijk de beslissing nemen om te trouwen, want die kennis die je vorig jaar leerde kennen is nu blijkbaar al getrouwd. Zo snel kan het dus wel gaan. Heb je misschien te lang gewacht, of niet voldoende gespaard? Voor de vrouwen: zie je er niet aantrekkelijk genoeg uit om de hand gevraagd te worden? Terwijl je kennissen je altijd zo prezen? Of misschien moet je vaker naar evenementen toegaan zoals bruiloften? Iedere keer dof je jezelf op, om aan het einde van de avond af te druipen en niet eens hebt gedurfd oogcontact te maken, omdat je het niet durfde (als man) of je beledigd voelde (als vrouw). Het is ook nooit goed.
Jah, dan blijven er nog de datingwebsites over. ZO wanhopig ben je ook weer niet. Dus daar ga je toch niet kijken? Kom zeg? Je weet niet wie de persoon aan de andere kant is, dan word je geflashed. Daar heb je geen zin in, het moeten wel serieuze mensen zijn.
Dus. Ja.
Even kijken op marokko.nl. Same old story. Die pm's beginnen veelbelovend, maar stranden toch ergens in het contact. Misschien toch maar populairder worden en wellicht ontvang je dan wel die gouden pm van je geheime aanbidder/aanbidster. Tenslotte heb je toch veel te bieden, het is een kwestie van tijd voordat het op je pad komt. Toch?