ik wil niet scheiden

[spijt5114]

Salaam ik moet mijn hart luchten. Mijn man en ik hebben beide fouten gemaakt. Ik wil toch samen verder gaan. Hij wil nu scheiden. Ik zie onze problemen niet als iets onoverkomelijk.

Samen kunnen we er wel uit komen, maar ik heb grote fouten gemaakt waar ik echt spijt van heb. Ik was te trots lange tijd. Ik wilde gewoon boos blijven zodat ik de waarheid niet onder ogen zou zien. Dit heeft het bij hem verpest, nu is het een kwestie van trots bij hem zegt mijn gevoel en niet meer van liefde. Ik hou van hem. Wil dat het goedkomt, ik heb de eerste stap tot verzoening gezet maar het lijkt te laat. Inmiddels woon ik al ruim twee maanden alleen. Ik ga kapot van binnen en ik mis hem zo erg. Ik ben te koppig geweest zeggen mijn zussen. Ik weet niet wat ik moet doen. Voel mij zo eenzaam en wil geen toekomst zonder hem.....

Update

Salam,

Ik zal een update geven:

Mijn man is de avond voordat de Ramadan begon terug naar huis gekeerd nadat er bemiddeld is.

Onze band is wel veranderd. Om een lang verhaal kort te maken. Hij is afstandelijker geworden.

Dat merk ik in heel veel dingen. Ik ben pas afgestudeerd en ben begonnen met werken gelijk. Dit wilde ik zelf. Hiervoor werkte ik niet mijn man betaalde alles voor mij. Omdat ik nu ook werk wilde ik ook een bijdrage leveren. Hij vond dat prima. Alleen ik draag nu best veel bij. De helft. Aan de ene kant ma3lish het is voor ons beide maar aan de andere kant vind ik de verantwoordelijkheid beetje eng. Hij heeft mij niet gedwongen het was vrije wil maar toch. We sparen ook apart en niet samen dat wilde hij niet. Hij heeft ze vaste baan opgezegd. Hij is nu eigenlijk bijna alleen maar bezig met zijn onderneming dat is zijn droom en hij werkt part-time ernaast om de helft van zijn deel van de vaste lasten te kunnen dekken.

De tijd die hij mij geeft is o.a. door het ondernemen niet optimaal. Hij is wel bijvoorbeeld op een korte vakantie van een paar dagen geweest met zijn vrienden. Het was niet alleen een korte vakantie maar was ook voor zijn onderneming dus gecombineerd. Tegen mij zegt hij ga maar op reis met je ouders of met je vriendinnen/nichten. Terwijl toen ik eerst met vriendinnen en nichten op reis ging het een ramp was.

Hij was altijd het type dat bezorgd was. Als er bijvoorbeeld een bruiloft was in België of Duitsland dan bracht hij mij altijd. Hij vond het onveilig voor mij om in de nacht 2 of 3 uurtjes te rijden. Pas na de Ramadan ws er een bruiloft, zelfde situatie, toen was het ja ga maar je hebt mij niet nodig, je kan altijd bellen er is wegenwacht etc. etc.

Zo zijn er meer dingen die mij dwars zitten. Ik merk gewoon dat hij denk ik minder om mij geeft. Ik weet niet waar het naar toe gaat, maar ik heb hier geen goed gevoel over...

[NotInMyName]

Koppigheid is een vervloekte eigenschap. En vooral als dit gecombineerd gaat met te trots zijn om fouten te bekennen. Je kan je man vragen om de scheiding nog niet formeel aan te vragen en wat pauze tussen jullie te lassen. Misschien dat afstand tussen jullie beiden, je man dan laat inzien dat hij nog om je geeft. Als je zijn trots krenkt dan kan ik begrijpen dat het moeilijk is maar niet mogelijk om jouw te vergeven. Ik hoop dat het goedkomt tussen jullie en indien het toch een scheiding word dan moet je beseffen dat het zo gepland is bij Allah swt. Vrouwen vergeten soms de recht dat de mannen over hun hebben. Net als mannen het recht vergeten over hun vrouwen. Walakin Allah swt heeft ons vrouwen een zachtaardige karakter geschonken maar als je deze dan niet inzet om je huwelijk in goede banen zet dan kom je uiteindelijk aan bij het punt dat dit tegen jezelf keert

[Milky_]

Koppigheid is een vervloekte eigenschap. En vooral als dit gecombineerd gaat met te trots zijn om fouten te bekennen. Je kan je man vragen om de scheiding nog niet formeel aan te vragen en wat pauze tussen jullie te lassen. Misschien dat afstand tussen jullie beiden, je man dan laat inzien dat hij nog om je geeft. Als je zijn trots krenkt dan kan ik begrijpen dat het moeilijk is maar niet mogelijk om jouw te vergeven. Ik hoop dat het goedkomt tussen jullie en indien het toch een scheiding word dan moet je beseffen dat het zo gepland is bij Allah swt. Vrouwen vergeten soms de recht dat de mannen over hun hebben. Net als mannen het recht vergeten over hun vrouwen. Walakin Allah swt heeft ons vrouwen een zachtaardige karakter geschonken maar als je deze dan niet inzet om je huwelijk in goede banen zet dan kom je uiteindelijk aan bij het punt dat dit tegen jezelf keert

Een goed idee. Voorleggen om een pauze in te lassen waarin jullie beide kunnen nadenken.

[Emmy.]

Schrijf hem een brief. Erken jouw fouten en wat jij eraan wilt doen om deze te veranderen. Beschrijf jouw gevoelens voor hem en haal herinneringen aan waarin het wel goed ging. Maar kaart ook eerlijk aan wat zijn mindere punten zijn en waar je tegen aanliep, op een respectvolle toon. Want om een brief te schrijven waarin je alleen maar zielig gaat doen etc hebben jullie beide niks aan. Geef hem bedenktijd en in sha Allah komt het goed bi idhni Allaah.

Komt het niet goed tsja hoe pijnlijk het ook is, je zal dan door moeten gaan. Er lering uit trekken en in de toekomst niet in herhaling vallen.

Doe dua en in sha Allah wordt deze verhoord als er ghair inzit.

[Stukjes]

Veel mensen denken dat een scheiding een spel is net zoals mijn ex dacht en nu pas spijt.
Gebruik je verstand een huwelijk is geen spel.

[NotInMyName]

Veel mensen denken dat een scheiding een spel is net zoals mijn ex dacht en nu pas spijt.
Gebruik je verstand een huwelijk is geen spel.

Sommige partners halen het slechte uit elkaar. Men vergeet soms geduld te hebben en soms moet je ook over de mindere punten heen kijken als je als vrouw/man telkens kritiek zit te uiten. En soms moet je over je ego springen om gewoon sorry te zeggen ook al is de partner de schuldige. Altijd vingertje wijzen en op ontploffen staan leg je geen windeieren in het nestje om een goede huwelijk te hebben

[spijt5114]

Koppigheid is een vervloekte eigenschap. En vooral als dit gecombineerd gaat met te trots zijn om fouten te bekennen. Je kan je man vragen om de scheiding nog niet formeel aan te vragen en wat pauze tussen jullie te lassen. Misschien dat afstand tussen jullie beiden, je man dan laat inzien dat hij nog om je geeft. Als je zijn trots krenkt dan kan ik begrijpen dat het moeilijk is maar niet mogelijk om jouw te vergeven. Ik hoop dat het goedkomt tussen jullie en indien het toch een scheiding word dan moet je beseffen dat het zo gepland is bij Allah swt. Vrouwen vergeten soms de recht dat de mannen over hun hebben. Net als mannen het recht vergeten over hun vrouwen. Walakin Allah swt heeft ons vrouwen een zachtaardige karakter geschonken maar als je deze dan niet inzet om je huwelijk in goede banen zet dan kom je uiteindelijk aan bij het punt dat dit tegen jezelf keert

Ik weet het. Dankjewel voor je woorden. Maar we hebben eigenlijk al ruim 2 maanden een time-out. Hij heeft zijn kleren meegenomen en slaapt niet meer thuis. Ik zal mijn best doen om hem te overtuigen dat hij het een kans moet geven.

[spijt5114]

Schrijf hem een brief. Erken jouw fouten en wat jij eraan wilt doen om deze te veranderen. Beschrijf jouw gevoelens voor hem en haal herinneringen aan waarin het wel goed ging. Maar kaart ook eerlijk aan wat zijn mindere punten zijn en waar je tegen aanliep, op een respectvolle toon. Want om een brief te schrijven waarin je alleen maar zielig gaat doen etc hebben jullie beide niks aan. Geef hem bedenktijd en in sha Allah komt het goed bi idhni Allaah.

Komt het niet goed tsja hoe pijnlijk het ook is, je zal dan door moeten gaan. Er lering uit trekken en in de toekomst niet in herhaling vallen.

Doe dua en in sha Allah wordt deze verhoord als er ghair inzit.

Dankjewel voor de tip. Het is het proberen waard. Misschien dat hij mij dan beter begrijpt, want met mijn woorden en stem lijkt het alsof ik hem niet meer kan raken.

[spijt5114]

Veel mensen denken dat een scheiding een spel is net zoals mijn ex dacht en nu pas spijt.
Gebruik je verstand een huwelijk is geen spel.

Je hebt helemaal gelijk. Ik had betere beslissingen moeten nemen. Achteraf denk ik dat ik tever ben gegaan omdat ik mij heel erg bij hem op mijn gemak voelde. Had altijd het gevoel dat hij bepaalde dingen wel door de vingers zou zien. Nu zie ik in dat hij alle frustratie opgekropt heeft en dat het nu tot uiting is gekomen. Heel stom van mij maar spijt komt helaas achteraf.

[Emmy.]

Dankjewel voor de tip. Het is het proberen waard. Misschien dat hij mij dan beter begrijpt, want met mijn woorden en stem lijkt het alsof ik hem niet meer kan raken.

Brief werkt over het algemeen beter omdat jij goed kan nadenken en jouw woorden kunt wegen. Wij vrouwen zijn soms te emotioneel waardoor je verbaal hem juist op de kast jaagt ipv dat je hem naar jou toe trekt. En hij kan er rustig voor zitten wanneer hij daar de tijd voor heeft, zonder druk of het idee dat hij gelijk moet antwoorden.

Wij Marokkanen zijn niet echt van het schrijven maar schrijven is soms vele malen beter.

[NotInMyName]

Ik weet het. Dankjewel voor je woorden. Maar we hebben eigenlijk al ruim 2 maanden een time-out. Hij heeft zijn kleren meegenomen en slaapt niet meer thuis. Ik zal mijn best doen om hem te overtuigen dat hij het een kans moet geven.

Ik zou het laten met hem te overtuigen voor een kans nu het is best wel vers jullie break up als ik het zo mag vermelden. Er zijn koppels die maanden uit elkaar zijn en dan tot besef komen dat ze niet zonder elkaar kunnen. Jammer dat het zo moest gaan. Het is juist omdat je je gemakkelijk bij je man voelde dat je tong "sorry" losjes was. Klagen en overal een opmerking over hebben dat irriteert de man ook al blijf hij zijn hoofd recht houden en je niks zeggen walakin langzaam komt het dan dat de maat vol zit. De brief is een goeie idee. Maar ik ben van mening dat je iemand met religieuze kennis in de meeste gevallen toch een imam een gesprek met jullie beiden voert. Inshallah dat dit jullie een beetje meer laat realiseren wat jullie aan elkaar hebben

[spijt5114]

Ik zou het laten met hem te overtuigen voor een kans nu het is best wel vers jullie break up als ik het zo mag vermelden. Er zijn koppels die maanden uit elkaar zijn en dan tot besef komen dat ze niet zonder elkaar kunnen. Jammer dat het zo moest gaan. Het is juist omdat je je gemakkelijk bij je man voelde dat je tong "sorry" losjes was. Klagen en overal een opmerking over hebben dat irriteert de man ook al blijf hij zijn hoofd recht houden en je niks zeggen walakin langzaam komt het dan dat de maat vol zit. De brief is een goeie idee. Maar ik ben van mening dat je iemand met religieuze kennis in de meeste gevallen toch een imam een gesprek met jullie beiden voert. Inshallah dat dit jullie een beetje meer laat realiseren wat jullie aan elkaar hebben

Het duurt mij nu al te lang. Vooral ik weet niet waar hij uithangt. Ik heb mijn excuses aangeboden maar dat lijkt niet genoeg. Misschien heeft het tijd nodig, ik hoop het althans.

Zo slecht was ons huwelijk zeker niet. Alleen ging het op een gegeven moment echt snel. Alles stapelde zich op en ineens werd het teveel voor ons beide...

[NotInMyName]

Het duurt mij nu al te lang. Vooral ik weet niet waar hij uithangt. Ik heb mijn excuses aangeboden maar dat lijkt niet genoeg. Misschien heeft het tijd nodig, ik hoop het althans.

Zo slecht was ons huwelijk zeker niet. Alleen ging het op een gegeven moment echt snel. Alles stapelde zich op en ineens werd het teveel voor ons beide...

hoelang waren jullie of zijn jullie getrouwd geweest?

[Thats_Life]

Het duurt mij nu al te lang. Vooral ik weet niet waar hij uithangt. Ik heb mijn excuses aangeboden maar dat lijkt niet genoeg. Misschien heeft het tijd nodig, ik hoop het althans.

Zo slecht was ons huwelijk zeker niet. Alleen ging het op een gegeven moment echt snel. Alles stapelde zich op en ineens werd het teveel voor ons beide...

Alles is lmektab, laat het los, als er noh lkgair in jullie huwelijk zit dan zullen jullie weer bij elkaar komen. Heb sabr!

[Zahraan]

Een man die niet meer thuis slaapt is een gevaarlijke situatie. Ik zou inderdaad nu in actie schieten. Welke rol spelen zijn ouders in deze situatie een rol?