Machteloosheid
Diep van binnen heb ik het op een rijtje,
diep van binnen weet ik wat ik wil.
Het kost me moeite om het uit te spreken,
het zou m'n hart zijn die ik met je deel.
Ik weet het zelf niet,
waarom zou het erg zijn als ik me open zou stellen?
Bang voor de reacties misschien?
Bang dat je een verkeerd oordeel zult vellen?
Eigenlijk besef ik me al te goed waarom ik niet durf,
ik ben gewoon bang.
Bang om gekwetst te worden,
het duurt me allemaal te lang.
Dat ik je daardoor misloop,
is niet iets dat ik wil, maar het moet.
Ik doe gewoon alsof er niets aan de hand is,
dat houdt me tijdelijk wel zoet.
Hoe het verder moet? Weet jij het?
Want ik heb geen idee?
*zucht* ik voel me zo machteloos,
wat moet ik hier nou mee?